یک: سخنان رهبر در مشهد، بیش از آنکه به یک ضرورتِ بایسته بند باشد، به نیاز و احتیاج خودِ وی اشاره داشت. تا با سخن گفتن های همینجوری اش، عقده ی دل وا کند و بخیال خود ناگفته هایی را که قولش داده بود، بیرون بریزد. جماعتی برسم سنتِ هرساله باید می نشستند تا رهبر سخن بگوید. فراوان نیز. ... ادامه متن »
یک: اگر بخواهم عصاره ی سفرم به جزیره ی هرمز و نوار ساحلی خلیج فارس (از بندرعباس تا بندر لنگه) را در یکی چند جمله بیاورم، می گویم: راز فلاکت و عقب ماندگی و پژمردگیِ این نواحی (و بسیاری جاهای دیگر البته) فقط و فقط در ام الفساد بودنِ امام جمعه ها و سردارانِ سپاه است. امام جمعه ها ... ادامه متن »
دوستی به طعنه برایم نوشت: فریب این مردم دمدمی را نخور نوری زاد. این مردم، پگاه اگر با رگ های برآمده زنده بادت بگویند، شباهنگام با حنجره های پرخاشگر مرگت را خواهند خواست. و نوشت: با ریسمان این مردم به چاه مرو! برایش نوشتم: مرا با زنده باد و مرده باد مردم کاری نیست. که امروز اگر با کرشمه ... ادامه متن »
پیشا پرسش: در این چهل سالگیِ جمهوری اسلامی ایران، بخش وسیعی از مردم ایران به این رسیده اند که رهبر و سپاه و تفکرِ حوزویِ حاکم بر ایران، همه ی فرصت های ملی و بین المللی را بلعیده اند و فرسوده اند. و “باید” بروند. که این “باید”، روی به بسیاری از ما و شما نیز دارد. شاید شما ... ادامه متن »
سالهاست که با دراویش آشنایم. درشهرستانها به خانه هایشان رفته ام و با سوز و داغ شان گداخته ام. آنان را باورمندانی متین و انسان و اهل مدارا یافته ام. تا توانسته اند خوش خلقی کرده اند اما درعوض بدخلقی دیده اند. خود شاهد بودم که جوانان درویش، درهشت سال جنگ، چه جانانه از وطن خویش دفاع کردند و ... ادامه متن »
اشاره: با یادی از نرگس محمدی که به تحمل شانزده سال زندان محکوم است، نوشته ی خودم را با عنوان: “مشابهت های نرگس محمدی و سیدعلی خامنه ای” باز نشر می دهم: نرگس محمدی قرار است شانزده سال آینده را در زندان بماند. ظاهراً او در بیرون از زندان عنصری مزاحم و تحمل نشدنی تشخیص داده شده. اگر خدا ... ادامه متن »
یک: شاید یکی از خسارتبارترین و نکبت بارترین انقلاب های تاریخ، انقلاب سال پنجاه و هفت ایران باشد. که مردمی گیج و منگ، به همان راهی در افتادند که زیرکترها، پیش پایشان واگشوده بودند. ما گیج و منگ های این سوی تاریخ، مشت ها را گره کردیم و دهن های پرخاشگرمان را واگشودیم و بُن مایه هایی را فرو ... ادامه متن »
یک: محصول زحمتِ یک معلم را اگر در باسوادی دانش آموزانش بدانیم، و محصول زحمت و تخصص و فعالیتِ پزشکان و مهندسان و استادان و کارگران و کارکنان و بازرگانان و مغازه داران و خدمتکاران را اگر در رواجِ بهینه های زندگی، می شود آیا پرسید: محصول زحمتِ روحانیان چه است؟ اگر پاسخ به پرسش های شرعی، و تعلیم ... ادامه متن »
یک: ما را چاره ای جز این نیست که کم هزینه ترین و کم خسارت ترین و میان بُر ترین و پرفایده ترین راه های واژگونیِ جمهوری اسلامی را مورد اعتنا قرار دهیم. و شاید در گام نخست، پسندیده این باشد که خشم ها و خیزش های خیابانی و سخت افزاریِ مردم، جایش را به حرکت های هوشمندانه و ... ادامه متن »
شوربختانه خیزشی که در پنجاه شهر کوچک و بزرگِ کشور بهم پیوست، بخون نشست. اکنون، می شود به درشت نامانِ این نظامِ زشتکار نگریست که خانه هایشان همه بر خون شناور است. آنهم نه خون اسلحه بدستان و جنگاوران و محاربان، بل خونِ ستمدیدگان و گرسنگانِ دادخواه. از میان همه ی داعیه دارانِ حقوقِ مردم، این نمایندگان مجلس اند ... ادامه متن »
