تقدیم به اصحاب شنبه ها و دوشنبه ها بسم الحق رنگ چهره اش سیاه بود اما اندیشه ای داشت به سپیدی گل یاس، او یک سیاه پوست امریکایی بود که یک (رویا) داشت و در یکی از معروف ترین سخنرانیهایش گفت ( من یک رویا دارم ) ( I have a dream ) این رویا به ثمر رسیدن جنبش ... ادامه متن »
یک: شنیده ام یکی رفته و ماجرای ایستادن های معترضانه ی ما جلوی ساختمان دنا را به اطلاع جناب شیخ محمد یزدی رسانده و وی در پاسخ پوزخندی زده و گفته: کارخانه ی دنا که چیزی نیست کل مملکت مال ماست. من به درستی و نادرستیِ این خبر کاری ندارم. که آیا شیخ محمد یک چنین چیزی گفته یا ... ادامه متن »
یک: دیروز شنبه روزی سراسیمه بود برای سرهنگ. که دوستان ما را از جلوی اوین کوچاند و تا مرا دید که از دور به سمت آنان می روم، با قدمهای بلند به طرف من آمد و در راه با دستش اشاره کرد که نیا بل برو. من اما نرفته بودم که به یک اشاره و اخم سرهنگ بازگردم. گفت: ... ادامه متن »
یک: دیروز که دوشنبه بود، از دو طرفِ دعوا در جلوی ساختمان دزدیده شده ی ” دنا “، ما چند نفر بودیم اما دزدان دنا نبودند. ما به اعتراض در آنجا ایستاده بودیم، اما دزدان در خانه های گرم خود غلت می زدند و حضرتِ سپاه نیز امنیت شان را تأمین می کرد که مبادا یکی زنگ درِ خانه ... ادامه متن »
یک: امروز شنبه زودتر از همه رفتم اوین. پلیس ها منتظر بودند. یک ستوان جوان در حالی که لقمه ی صبحانه اش را تا نیمه در دهان داشت جلو دوید که: نمی توانی بروی بالا. گفتم: فرض کن می خواهم بروم دادسرا. گفت: بی خود می کنی. ستوان دیگری آمد و بی معطلی یقه ام را گرفت و چند ... ادامه متن »
می گویم: هر نفوذی به منفذی محتاج است. و در این سی و هفت سالِ هدر شده، شما بگو چه منفذی گل و گشادتر از دروازه ی ملایانی که با همه ی سراسیمگی ها و گرسنگی های تاریخی شان ناگهان صاحب اختیار این مملکت شده اند، و سردارانی که با همه ی سادگی ها و آسیب ها و بی ... ادامه متن »
“فرحِ بخشی” همان بانویی است که جلوی اوین و جلوی دنا عکس پسرش امین را بالا می گرفت و فریاد می کشید: ای سپاه، از من بترس! و می خروشید: اوین رو ویران می کنم، امین رو آزاد می کنم. و نعره می زد: آذربایجان اویاخدی، ننه بالایا دایاخدی. فریادهای این مادر، و نترسیدن های این مادر، همین امروز ... ادامه متن »
یک: دیروز ساعت هشت صبح روز دوشنبه یازده آبان، دکتر ملکی زنگ زد و گفت: باران می بارد. برویم دنا یا نه؟ و گفت: هوا سرد است و ای بسا مردم سرما بخورند. گفتم: برویم آقای دکتر. از این به بعد زمستان است و فصل سرما و یخبندان و بارش برف. دکتر با بزرگواری سخن مرا پذیرفت. و خود ... ادامه متن »
یک: پنجشنبه ی گذشته قرار بود با دکترملکی و همسر محترمش برویم رباط کریم. سالگرد کشته شدن ستار بهشتی بود و دوستان از هرکجا به سمت خانه ی کوچک مادرش روانه می شدند. صبح پنجشنبه به دکتر زنگ زدم که اگر می شود شما با اتومبیلِ دوستی دیگر بروید تا من سرِ راه بتوانم به پدر و مادرم در ... ادامه متن »
یک:همین یکشنبه ای که گذشت، با دکتر ملکی رفتیم بهشت زهرا بر سر مزار ریحانه جباری. دختری که در نوزده سالگی به جرم قتل فردی به اسم “سربندی” زندانی می شود و سال گذشته بعد از تحمل شش هفت سال زندان اعدامش می کنند. من نمی خواهم پرونده ی بسته شده ی این دختر نازنین را، و پس و پشتِ ... ادامه متن »
