دخترم دیشب که با جمعی از دوستانِ همراه، به خانه ی پدری ات رفتم، دانستم از اعتصاب غذایت در زندانِ اوین، بیست وهشت روز می گذرد. و دانستم: در این روزهای روزه داری، سخت به دستگاه گوارش و به کلیه هایت آسیب رسیده و پانزده کیلو وزن کم کرده ای. نازنینم، بیا و بر زمین بگذار این شیشه های شکسته ... ادامه متن »
عبدالفتاح سلطانی، زندانیِ خردِ خویش است. بله، زندانیِ خرد خویش. او سالهاست که زندانی است. تنها بخاطر این که می فهمد. و حال آن که می توانست نفهمد. یعنی می توانست فهمش را در یک کفه بگذارد و بابتش چیزی از دم و دستگاه ملایان مطالبه کند. که این، همان نفهمی است منتها از جنس اوراق ترش. عبدالفتاح سلطانی را ... ادامه متن »
یک: همین دوشنبه ای که گذشت، با دکتر ملکی رفتیم جلوی کانون وکلا. باران می بارید. بانو نسرین ستوده، چون همیشه، به اعتراض ایستاده بود و تابلویی بالا گرفته بود. آسمان چه مشفقانه اشک شوق می بارید. دو: قرار بود دیروز – سه شنبه – چه آسمان اشک شوق ببارد و چه نبارد با جمعی از دوستان برویم جلوی زندان ... ادامه متن »
دیروز رفتم منزل ” رویین عطوفت”. این مرد ترک زبانِ شیرین سخنی که از لبخندها و هیاهوهای انسانی اش جز اراده ی ادب و انسانیت بر نمی جوشد. رویین اکنون در زندان است. در اوین. درجایی که جای خواب ندارد. بسیاری از زندانیان، پهلو به پهلو، در راهروها و دمِ دستشویی ها و هر کجا که بشود دراز کشید، خود ... ادامه متن »
یک: دیروز عصر با پیمان عارف عزیز رفتیم منزل سید محمد سیف زاده. خودش نبود اما خانواده ی گرم و شاداب و با شعورش بود. خودش کجا بود؟ زندان! زندان چرا؟ مثل دیگران. دیگرانی که در زندان اند، مگر کسی به چرایشان پاسخ می گوید؟ می گویم: جماعتی که به چَرا مشغول اند، از چِرای دیگران در هراس اند. و ... ادامه متن »
این دانشجوی جوان را صرفاً به این خاطر که می فهمید و می فهمد به زندان انداختند تا به او بفهمانند: فهمیدن در این مُلک، بی هزینه نیست. مجید دری مردانه و بی آنکه سر خم کند، پنج سال زندانهای تهران و بهبهان و اهواز را تحمل کرد تا به آنانی که از فهم وی در عذاب بودند بفهماند: من ... ادامه متن »
تبعید یک زندانی به زندان دیگر، حتماً باید بعد از طی مراحلِ قانونی صورت پذیرد. باید دادگاهی تشکیل شود و ادلّه ای به میان آید تا بعد از گذر از یک مسیر و مجرای قانونی، بشود یک زندانی را از هرکجا که هست برگرفت و به زندانی در هر کجای دیگر در انداخت. عدنان حسن پور را ” همینجوری” از زندان ... ادامه متن »
نوشته های امروز– 92/10/13 – را تقدیم می کنم به مردی که ازهمه ی شخصیت های حکومتی محبوب ترو خواستنی ترو فهیم ترو مردمی تراست. یعنی اگرکل محبوبیتِ رهبررا، وکل نفوذ اطرافیان اورا – با اعتنا به همه ی رسانه ها و دلارها وتسلطی که برزیروبالای این کشوردارند – با هم جمع ببندیم، به گردپای سلامت ومحبوبیت او نمی رسد. ... ادامه متن »
نیمساعت نیست که از دیدار با جناب مسعود لدنی بازآمده ام. مردی که سلامتش را، پاکی اش را، علمش را، وطن دوستی اش را، انسان بودنش را، لبخندش را، و ادبش را بر نام آوران بد خُلق و بد دهان و کج فهم عرصه ی حاکمیت ترجیح می دهم. من مسعود لدنی را مردی یافتم بشدت خواستنی. نه به این ... ادامه متن »
دوستانِ سید ضیاء برایش جشن تولد گرفته بودند. ازمن هم خواستند به رسم سال پیش در مجلسشان شرکت کنم. و آنگاه که از من خواستند سخنی بگویم گفتم: من حدود یک ماه است که در اهواز و کلاً درخوزستانم. و دراین یک ماه، رو به زندان کارون اهواز می ایستادم و به همه ی زندانیان، بویژه به سید ضیاء و ... ادامه متن »
