بخش چهارم پادشاهیِ جمشید به نام خداوند جان و خرد درود آوای گلم، درود یارای خوبم یک روز مادر نازنین تان به من گفت: بابا محمد، آوا و یارا و بچه های همسن آنها، چیزی از تاریخ و گذشته های ایران نمی دانند. و از من خواست داستان های شاهنامه را برای تو و یارا تعریف کنم. مادرت هشت یا ... ادامه متن »
یک: ترسیدن، همه اش عیب نیست. از روزنی دیگر اگر به ترس بنگریم، می بینیم چه شایستگی ها با ترس است. و اگر ریزتر بنگریم، می بینیم همه ی ما به ترسیدن نیازمندیم. مثل گرسنگی، که ما را از یک نیاز بایسته ی جسمی خبر می کند. مثل عصب های حسی که همه جا با مایند و تا دست و ... ادامه متن »
یک: شاید آنچه که سید علی خامنه ای را، به یکجور “دشمن سُراییِ دل آشوب” فرا برده، این باشد که: وی از هنر “دوست داشتن” بی بهره یا کم بهره است. هنر دوست داشتن، یکی از کمیاب ترین غوغاهای درونیِ بشر است. برای دوست داشتن، باید به روی حضرت عقل آغوش گشود، و کینه ها را کنار نهاد، و از ... ادامه متن »
یک: مردمانِ بی انصاف، دنیا را نیز اگر در مشت بگیرند، ندار و تهی دست اند. من سالهای سال، دیوانه و شیدا و عاشق و مستِ امام خمینی بودم. نه تنها من، بل میلیون ها بسیجی و سپاهی و کارمند و کارگر و مهندس و پزشک و معلم و کشاورز، همانندِ من بودند. فکر و ذکرمان شده بود امام خمینی. ... ادامه متن »
یک: چندی پیش جناب مکارم شیرازی بسخن در آمد که سپاهیان، مثل سابق، از مراجع حرف شنوی داشته باشند. این سخن آیت الله، خبر از اضطراب و نگرانی و ترس و لرز حضرتش دارد. اگر بخواهم زبانِ حالِ این سخن جناب مکارم را ترجمه کنم، این می شود: اکنون که جناب رهبر زنده است و دست بر پشت “ما” دارد، ... ادامه متن »
یک: سخن من، ساده است و بی پیرایه. شاید بهمین خاطر است که گزنده و تند می نماید. چرا؟ چون ما عادت کرده ایم به این که ذات سخنِ خود را به اعماقِ کنایه ها بکوچانیم و در کناره های باورِ خویش قدم بزنیم. جان می کنیم تا به یک مسئولِ دزد بگوییم: تو دزدی! جان می کنیم به رهبری ... ادامه متن »
یک: ای بسا سخن من به لطیفه مانَد. که دینی تازه آورده باشم. اما چه جای لطیفه؟ مگر جایگاه پیامبری شوخی بردار است؟ نخیر، من خودم را یک پا پیمبرمی دانم. بی آنکه معجزه ای داشته باشم، و دستی به آسمان. دوست دارید آیا شما نیز پیامبر باشید؟ می گویم: چه بدتان بیاید و چه خوشتان، شما نیز پیامبرید. نه ... ادامه متن »
یکی از دوستان به نام “رسول” با فرستادن عکسی از ضریح امام حسین(ع) و آگهی زیر: ☎️ تماس مستقيم با ضريح مطهر سيدالشهدا 🕰 در تمام ساعات شبانه روز 📞شماره تلفن 009647435777777 که ظاهراً از طرف خودِ حرم منتشر شده، از من پرسید: آقای نوری زاد، با این ادا و اطوارا، کل اعتقادات مردمو لوث نمیکنن؟ در پاسخش نوشتم: رسول ... ادامه متن »
یک: آل کاپون، به “صورت زخمی” معروف بود. در نوجوانی به صورتش زخمی نشسته بود از یک درگیریِ. چهل و چهار سال بیشتر عمر نکرد اما همین صورت زخمی، در میانِ جور بجور خلافکاران آمریکایی، برندی شد بی مانند. شگردش، چربکاری بود. چرب کاری از یک سو و ترساندن از دیگر سوی. برای چه؟ برای ربودنِ هر آنچیزی که در ... ادامه متن »
یک: درهمان روزهای نخست زندان، دانستم که باید به حرفه ی اصلی ام (فیلمسازی) بدرود گویم. چرا که برای ساخت فیلم، باید از وزارت ارشاد و صدا و سیما مجوز می گرفتم. که اینها نیز با اعتنا به سابقه ی زندان و صراحتِ نوشته هایم به رهبر و سپاه و به دیگر مسئولان، هرگز به من مجوز نمی دادند. یعنی ... ادامه متن »
