یک: مردان و زنانی که در یک نمایشِ مهوع انتخاب شده اند و برای سرگرمی و سرکیسه کردن شعور و مال و آبروی مردم به مجلس رفته اند و زیر سقفِ رهبری با هم خوش و بش می کنند و اسم این نمایش مهوع را نمایندگیِ مردم گذارده اند، دست بکار شدند و در روز یکشنبه ۲ دی ۱۳۹۷، طرح ... ادامه متن »
یک: ملایانی که این هفت فتوا را صادر و امضاء کرده اند، اگر از یکی از کشورهای حضرت شعور سر بر می آوردند، حتماً و مطلقاً بخاطر انتشار این فتاوای وحشیانه، راهیِ زندان می شدند، و حضرتِ شعور، از آنان تعهدات سفت و سخت می گرفت تا مگر هرگز بقلمِ چنین فتاوای وحشیانه ای دست نبرند! این هفت فتوای وحشیانه، ... ادامه متن »
یک: مهاجمینی که آمریکای کنونی را اشغال کرده بودند، برای محافظت از هجوم بومیان، در مرز شمالی نیویورکِ فعلی، دیوار بلندی احداث کردند که تا سالها این دیوار، همانند دژی نفوذ ناپذیر، آنان را از هر هجومی باز می داشت. سیصد و پنجاه سال بعد، محله ی منهتن نیویورک، در همین مکان شکل گرفت. منهتن، پرتراکم ترین منطقه در آمریکاست ... ادامه متن »
یک: از میان تمامیِ پیامبران و امامان و آیت الله ها و ملاها، یکی نبوده که برده داری را وحشیانه دانسته باشد. برده داری و برده فروشی، بود و بود و بود تا این که لغوش، به اسم لینکلن رقم خورد. نیز هنوز که هنوز است، آیت الله ها، برده داری را شرم آور نمی دانند و شهامتِ ابراز نادرستی ... ادامه متن »
اشاره: چندی پیش، جوانی از “رادیو فردا” زنگ زد که: من برای چهل سالگیِ جمهوری اسلامی، دارم با چهل چهره ی هنری و فرهنگی و سیاسی و مدنی گفتگو می کنم. شما آیا با من گفتگو می کنید؟ و گفتگو کردیم. جوان می پرسید و من پاسخ می گفتم. چند باری ارتباط تلفنی گسست اما سرانجام این گفتگو پایان پذیرفت. ... ادامه متن »
یک: اتفاق ناجوری که رخ داده و برای ایرانیان و مردمان منطقه گرفتاری و تباهکاری پدید آورده، این است که ملایان محترم شیعه در ایران، متقلبانه به شرح وظایف خود دست بردند و از جایگاه نمور و هماره و مستحقِ خود بیرون زدند. آنان با دست و بال کرخت و گرسنگی های ممتدِ خود، سراسیمه به سمت لقمه هایی خیز ... ادامه متن »
یک: منظور من از انتخاب این عنوان برای این نوشته، این نیست که ملاهایی چون شیخ فضل الله نوری و خلخالی و خمینی، جایی را نمی دیدند و به بیماری کوری مبتلا بودند. نخیر، بل شاید خواسته ام بگویم: گرفتاریِ شیخ فضل الله ها و خمینی ها و خلخالی ها به جایی دیگر بند است که من از آن به ... ادامه متن »
شاید این یکی از پایانی ترین سخنان من با جناب خامنه ای باشد. گرچه من خود از تآثیر چنین سخنانی بر وی، سخت نا امیدم، اما چرا نباید به غریقی که مردمی را با خود به قهقرا می برد، فرصتی دیگر داد؟ ثانیه های پایانی هیاهویی به اسم «رهبر مسلمین جهان»، با شتاب در حال عبور است. دست های آسدعلی، ... ادامه متن »
یک: مجلس شورای اسلامی، دستمالی است که هم باید بر قپه های روی دوش سرداران سپاه برق بیندازد و هم غبار از عمامه ی آسدعلی بروبد، وگرنه نماینده اگر نماینده بود، بر می خروشید که: ورود نظامیان دیگر کشورها، به داخل کشور، آنهم در شرایط خاص و خاص و خاص، باید با اجازه ی رسمیِ نمایندگان مجلس باشد! دو: وحشی ... ادامه متن »
یک: پرسش، پرسشِ درستی ست. این که چرا خمینی آدم کشت و گاندی نکشت؟ یا بهتر بگویم: چرا خمینی توانست آدم بکشد و گاندی نتوانست؟ این هر دو، نه مگر به رشته کوهی از همدلی ها و همراهیِ های سترگِ مردمان کشورشان پشت گرم بودند؟ چه شد که دست های خمینی به خون نشست، و گاندی از این مهلکه جان ... ادامه متن »
