یک: شاید یکی بپرسد: ای نوری زاد، چرا قبر مردگان را می شکافی و سنگ به سر مردگان می کوبی و غبارِ مفاهیم فرسوده را می روبی و اعصاب ملایان و طرفدارانشان را می خراشی؟ امروزه چه کسی به فتوا بها می دهد که تو همه ی انرژی ات را بر افشای پریشان گویی های این جماعت متمرکز کرده ای؟ فتوای ملایی که هفت کفن پوسانده، چه جایگاهی در امروزِ ما دارد که رفته ای و گشته ای و سر به اعماق پوسیدگی ها برده ای و از دلِ هفت هزار فتوای زنگ زده، هفت فتوای وحشیانه بر کشیده ای و دکان آراسته ای؟ که ای مردمان، بیایید و ببینید در این قهقرا، چه هجویاتی دست بدست می شده است! خلاصه این که: دست از این مته زدن های بیفایده بر دار و بگذار جماعت ملایان به راه اساطیریِ خود بروند و با مقلدان خود خوش باشند!

دو: می گویم: بله اگر فتاوای ملایان، مثل اطوارِ چرکین و وحشیانه ی کشیشان مسیحی، در قرون وسطای حاکمیتِ بلامنازعِ کلیسا، بضرب پتکِ حضرت شعور، به اعماقِ بی اعتنایی و مردگی در افتاده بود، سخن از پوسیدگی های مذهبیِ آیت الله ها، کمی گزاف می نمود. دریغ و درد که فتاوای وحشیانه ی ملایان، در همین امروزِ جمهوری اسلامی، گریبان بخشی از مردم را گرفته و راه نفس شان را بند آورده است. بله، مسئله این است. که: در همین امروزِ کامپیوتر و ماشین و هوش مصنوعی و سفینه های فضا پیما، ما گرفتار همان افکار پوسیده ی زیرخاکیِ قرن های پیشیم.

سه: بشرِ امروز هر چه فریاد بر می آورد که ای جماعت ملایان، نیک بنگرید، زمانه رنگ عوض کرده، شما تا دیروز برای خنک شدن، به دامنه ی کوهها و سرمای سرداب ها پناه می بردید، امروز اما در بیتِ مکرم، باد بزن ها را دور انداخته و تن و بدن و جمال مبارک را به باد کولری سپرده اید که دنیای فهم تقدیمتان کرده. نمی خواهید آیا اجازه بدهید باد خنکِ دنیای فهم، به کله های مبارکتان بوزد و رشته های پوسیدگی را پنبه کند؟ که حضرات بر می آشوبند: هرگز! چرا؟ چون اکسیژنِ ما از همین رشته های پوسیده بر می خیزد. تکلیفِ ما روشن است: حلال و حرام محمد، تا قیامِ قیامت پای برجاست.

چهار: ای نوری زاد نابکار، با حلال و حرام محمد تو را چکار؟ حرام محمد کجا مزاحم انسان بودنِ تو شده؟ و کجا راه بر تجلیات شعوریِ تو بسته؟ که من – محمد نوری زاد – می گویم: ای جان من فدای همه ی حلال ها و حرام های انسانی و فهیمانه و متمدنانه ی محمد. اما من – محمد نوری زاد – چه خاکی به سر کنم با حلال و حرامی که همین امروز، مزاحم شعور من است و ملاهای عتیقه آن را از کوچه های کاه گلی محله ی بنی هاشم به امروز کشانده اند و پیش پای فهم من، تخته سنگ کرده اند؟

پنج: بروم و به اصل مطلب بپردازم و از یک تاریخ فرسایش در گذرم. از فرسایشِ آن بشری که قرن های قرن، تعصباتِ مذهبی، هویتِ شعوری اش را به هیچ گرفتند و بجایش هویتی هیولاوش بر قامتش قالب بستند. به فتوای وحشیانه ی چهارم می پردازم و از این بی شعوریِ مذهبی روی بر می گردانم. داستان فتوای چهارم چیست؟ می گویمتان. خانه ای بود و مردی بود و بانویی و فرزندانی. همه زرتشتی. آرام یا نا آرام، زندگی خود را سر می کشیدند. یکی از فرزندان، به میل خود، از دینِ اجدادی اش دست کشید و رفت و مسلمان شد. پدر زرتشتی، از دنیا رفت. داستان تقسیمِ ارث پیش آمد. آقا ول کن تورو به ابوالفضل، تا دیروز ما با هم خواهر و برادر بودیم. این دیگر چه الم شنگه ای ست!؟

شش:
بسمه تعالی
خدمت مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای
سلام علیکم :
خواهشمند است نظر مبارکتان را در مورد مسئله ذیل اعلام فرمایید:
اگر در یک خانواده زرتشتی که در نظام جمهوری اسلامی ایران زندگی می کنند، فرزندی از این خانواده به دین اسلام مذهب شیعه جعفری مشرف شده باشد، پس از فوت والدین آن خانواده که به دین زرتشتی می باشند، مساله تقسیم ارث بین وراث با توجه به مسلم بودن یکی از وراث، چه حکمی دارد؟
لطفا” نظر خود را اعلام فرمایید. با تشکر و توفیق روزافزون مسلمین.”
آیت الله خامنه ای در پاسخ چنین فتوا داده است :
“با وجود وارث مسلمان، ارث به کافر نمی رسد.”

هفت: یعنی بی هیچ سر و صدایی، دار و ندار پدر را بریزید بحساب بانکیِ این فرزند تازه مسلمان شده، و بقیه را بفرستید دنبال غاز چراندن. بله، این است داستان فتاوای وحشیانه ای که دستی از دوردست های جهالت برآورده اند و گلوی مردم ما را می فشارند. وگرنه ما را با کیلومترها زن و دختری که از ایرانِ ساسانی به مدینه برده شدند و همگی را در راه آبستن کرده بودند، کاری نیست!

محمد نوری زاد
دهم تیر ماه نود و هشت – تهران

ارتباط با من:
@NoorizadMohammad1331
@MohammadNoorizad
www.instagram.com/mnourizad

فایل صوتی همین نوشته:(فتواهای وحشیانه – فتوای چهارم)

با گوهر عشقی رفتیم سر مزار فرزندش ستار بهشتی که بدست برادران ولایی آنقدر مشت و لگد خورد که از پای در آمد.

دیدار با خانواده ی محمد نجفی(وکیل شازندی) که اکنون در اراک زندانی ست تاااااااا سالها

دیدار با محمد مهدویفر در آران و بیدگل. محمد مهدوی فر برای ده روز به مرخصی آمده بود. و این که : چرا وی را به بلوچستان تبعید کرده اند؟

با جناب محمد کریم بیگی بر سر مزار پسرش مصطفی که با تیر مستقیم برادران در عاشورای 88 از پای در آمد:

https://foozool-it.com/videos/video?cat=6&subcat=0&letter=&search=&sourceid=175&id=770679