اشاره: این نوشته را امروز در کانال تلگرامی ام منتشر کردم. بد ندیدم بطور مستقل در اینجا نیز منتشر شود.
محمد نوری زاد

یک: یک مجتهد حوزوی که ساکن قم است و مدافع و طرفدار سرسخت نظام و بویژه حامیِ کشتار زندانیان در سال 67، در سایت من (nurizad.info) با من و سایر معترضانی که با نظام جمهوری اسلامی مخالفند، بشدت در می افتد و ذره ای اجازه نمی دهد که بر جمال جمهوری اسلامی لکه ای و خراشی افتد. به تازگی به موضوعی در پیچیده از “حساب های بانکی در دستگاه قضایی” و این که سودی که بر پول امانی یا وثیقه ی زندانیان تعلق می گیرد، این سودها، هیچ ربطی به خود زندانیان – که صاحبان اصلی پول های امانی اند – ندارد بل دستگاه قضایی می تواند این سودها را بردارد و برای خودش خرج کند. هر چه من و دوستان می نوشتیم که دست بردن به سودی که بانکها به پول وثیقه ی زندانی می پردازند، حتماً و مطلقاً دزدی ست، این مجتهد حوزوی با استناد به سواد حوزوی اش اصرار می ورزد که: نخیر، زندانیان هیچ حقی بر سود پول خودشان ندارند.

دو: امروز برایش نوشتم:
درود دوست گرامی
من گرچه هیچ از درس های حوزوی و مراتب فقهی نمی فهمم و باوری نیز به اینجور چنبره های هیچ در هیچ ندارم، اما با یک ذره شعورِ کوچه – بازاری خود می فهمم که سود پول های زندانیانی که وثیقه می گذارند، حتماً و مطلقاً متعلق به خودِ زندانیان است. چرا که “صاحب” مال اند. همین که صاحب مال اند، نیز صاحب سودهایی اند که بانک ها به پول خوابیده شان می پردازند.

سه: حکایت دست اندازی دستگاه قضایی به پول کلانی که از سود این پولهای خوابیده بالا می کشد، حکایت پول گنده ای ست که مرد مسافری به امانت به فرد امینی می سپارد تا سالی دیگر باز آید و از وی باز ستاند. فرد امین، که در ذات نابکار است، هر روز به پول گنده یِ آن مرد سفر کرده سر می زند و وسوسه می شود. یکی از مجتهدان حوزوی را فرا می خواند و به وی می گوید: ماجرا از این قرار است. خودت یک کاری بکن که وسوسه ی دست بردن به این پول گنده، مرا از پای در آورده.

چهار: مجتهد حوزوی که از جای معتبری چون قم آمده و عبا و عمامه ای بر سر دارد و دفتر و دستکی بهمراه، از کیسه ی درس های حوزوی اش، نقشه ای را بیرون می کشد و به فرد امین می گوید: مرد مسافر مگر نه این که سال آینده می آید و از شما اصل پول خود را می خواهد؟ بله، پس شما بیا این پول گنده ی امانتی را در بانک بخوابان و سودش را بجیب بزن. مرد امین شیتیل و شیرینیِ مجتهد حوزوی را می پردازد و همین کار را نیز می کند.

پنج: مرد مسافر سال بعد باز می گردد و اصل پولش را می گیرد. در این حالت، هم پول مسافر صحیح و سالم بدستش رسیده، و هم امین بودنِ آن فردِ موذی خراش بر نداشته، و هم در این میان، فرد امین کلی پول بابت سودی که از پول مرد مسافر به جیب زده، کاسب شده. می ماند آن مجتهد حوزوی. که کارش این است که به در خانه ی این قاضی و آن آدمکش و آن نماینده ی مجلس و آن قاضی و آن دولتمرد و آن خندق بلا برود و از آنان بپرسد: کجا گیر افتاده اید تا من بضرب درس های حوزوی و اجتهادی ام شما را از مخمصه هایتان برهانم و چیزی نیز خودم کاسب شوم. البته همینجور فی سبیل الله نیز شما را مدد می رسانم منتها اگر دم مرا ببینید بهتر است.

شش: آدمکش می گوید: حضرت مجتهد، من زندانیانی را که ازشان لجم می گرفت همینجوری زده ام و کشته ام. شاید ده هزار نفر را بیست هزار نفر را سی هزار نفر را. و مردمی را زده ام و کشته ام که به سرانجام رأی شان معترض بودند. یا در فضای مجازی پرسه می زدند یا دانشمند محیط زیست و نویسنده و فعال مدنی و سیاسی و حقوق بشری بودند. من بصورت زنجیره ای و غیر زنجیره ای اینان را زده ام و کشته ام. مرا از عذاب وجدان برهان.

هفت: مجتهد حوزوی دستی به شانه ی آدمکش می ساید و می گوید: تا مرا داری غم مخور. و فی الفور دست به کیسه ی سواد حوزوی خود می برد و از میان کتاب هایش دستمال مخصوصی بیرون می کشد. جنس تار و پود این دستمال از آیه و حدیث است. مجتهد حوزوی جلوی چشم آدمکش، بر زمین می نشیند و شروع می کند یواش یواش خون آن ده بیست سی چهل هزار نفر را پاک کردن. آدمکش از شادمانی بال در می آورد. به مجتهد حوزوی می گوید: بهمین سادگی؟

هشت: مجتهد حوزوی می گوید: بله به همین سادگی. آدمکش می گوید: من با هر شوینده ای نتوانستم این خون ها را بشویم. مجتهد حوزوی می گوید: این دستمال، معجزه اش همین است که: هم، اکنون کارایی دارد و هم در طول تاریخ کارها کرده و قانون و حق و انصاف و مال و جان و آبروی مردم را “آنجوری” آراسته که خلیفه ای و پادشاهی و حاکمی و امیری و تاجری و کارگزاری و همسایه ای، “دم” مجتهد حوزوی را می دیده. آدمکش با آرامش می گوید: همین؟ مجتهد حوزوی می گوید: همین.

نه: اینجاست که مرد آدمکش دست بجیب می برد و چیزی در کف دست مجتهد حوزوی می نهد و می گوید: من چقدر به درس های حوزوی حضرت شما محتاجم. و ادامه می دهد: حاج آقا از اطراف من تکان نخور. که من، هم همچنان باید آدم بکشم و هم آبرو ببرم هم پول مردم را بالا بکشم و هم دودمان بعضی ها را به باد بدهم. مجتهد حوزوی در پاسخ به آدمکش می گوید: شما دم درس های حوزوی مرا و مقام اجتهاد مرا ببین و بقیه اش را به من بسپر!
با احترام

محمد نوری زاد
یازدهم فروردین نود و هشت – تهران

ارتباط با من:
@NoorizadMohammad1331
@MohammadNoorizad
www.instagram.com/mnourizad