ایکاش صداوسیمای ضرغامی که نفرت های بیشماری را با خود همراه کرده است ، ماه مبارک رمضان امسال را به سکوت برگزار می کرد . یعنی سخنی از خدا و پیغمبر نمی گفت . ضرغامی اگر ذره ای نسبت به کارکرد رسانه اش آگاهی می داشت ، هرگز درمیان نفرت های تلنبار ، دست به دامن معارف الهی نمی شد . رسانه ای که تا گلو از دروغ و سانسور انباشته است ، هر سخن آسمانی را به خاک می برد . از محبت بگوید ، نفرت از آن می جوشد . از خدا بگوید ، شیطان را تبلیغ کرده است . دست آویز قرار دادن معارف الهی درست همزمان با فوران دروغهای بیشمار ، جفا به همان معارف است . مردمی که از صداوسیما دروغ شنیده اند ، حرف از خدا و پیغمبر و اهل بیت را از او و از گلوی مراجع و روحانیان نمی پذیرند . دراین روزها ، زخم مردم با توصیه های اخلاقی مداوا نمی شود . دراین شب ها آقای مکارم سخن از خداشناسی می گوید . امروز فصل یک چنین سخنانی نیست . امروز باید از عدالت گفت. عدالتی که در پستوهای تاریک به چارمیخ کشیده شده و مگر علی (ع) بیاید و عدالت را از غربت مطرودش بدرآورد .