روز هشتم نمایشگاه خط خطی های محمد نوری زاد

روز هشتم بسیار شلوغ بود. نخستین بازدید کننده ای که به نمایشگاه آمد، بانو رضا خانی بود. مادر آرمان رضا خانی، جوان نابغه ای که من با این جوان مدتی در اوین زندانی بودم. جرم این جوان توهین به احمدی نژاد بود. وقتی آرمان شیرخواره ای بوده، جلال الدین فارسی – کسی که یک زمانی کاندیدای ریاست جمهوری بود – با تفنگ شکاری اش می زند و پدر آرمان و شوی این بانو را از پا در می آورد و سیستم قضایی شیخ محمد یزدی، زحمت می کشد و جلال الدین فارسی را تبرئه می کند. اکنون، آرمان شرایط روحی بسیار آشفته ای دارد. ایکاش نظام ولایی می دانست که چه جنایت هایی را به کانون خانواده ها رسوخ داده است. نداند نیز مهم نیست. هست آیا؟

امروز جمعه روز پایانی نمایشگاه است. چشم براه شمایم. شاید دکتر ملکی به نمایشگاه آمد.

خ کارگر بالاتر از خ نصرت کوچه عبدی نژاد پ 18 طبقه دوم – سرای قلم
محمد نوری زاد
شانزدهم آذر نود و شش – تهران

(عکسها در پایان)

———————————-

روز ششم نمایشگاه خط خطی های محمد نوری زاد

یک: روز ششم کمی خلوت بود. البته نسبت به روزهای شلوغ پیشین. از میان همه ی دوستانی که به نمایشگاه آمدند، به احساس غلیظ و طلبکارانه و البته دوستانه ی جوانی اشاره می کنم که تا مرا دید گفت: چرا نیامدی بیمارستان؟ کدام بیمارستان؟ سینا. در بیمارستان سینا مگر چه خبر است؟ بَه، خبر نداری؟ زلزله زده ها آنجا بستری اند. چند نفرند؟ ده یازده نفری می شوند. مثل مادر من که یک پایش را قطع کردند. این جوان سرشار از احساس بود. خواستنی و مطالبه گر. یک کرد غیرت مند که وقتی دانست ما کمک های دوستان و امانت هایشان را به “یارسانی” های آسیب دیده از زلزله برده ایم، محکم در آمد که: گرچه من خودم کرد هستم اما خاک پای دیگر هموطنانم ام. یارسانی ها که همسایه اند و نور چشم.

دو: دوستی به نام کمال از کانادا پول فرستاده بود برای هموطنان آسیب دیده از زلزله. اسمش را بر برگه ای نوشتم و عکس گرفتم تا ببیند و بداند: سیگنال های محبت و ادبش به ما رسید. جناب حسن یزدانی – صندوقدار کمک های مردمی – اتفاقاً آمد به نمایشگاه. همانجا پول کمال را در اختیارش گذاردم که برای هموطنان مان خرج شود. همانجا خاطره ای را برای دوستان تعریف کردم. این که: یکی از مأموران اطلاعات، به آقای یزدانی زنگ می زند که: من باید شما را ببینم. قرار می گذارند جایی را. می رود. دوست اطلاعاتی از تمام پول های واریز شده و برداشت شده پرینت بانکی در دست داشت. او می پرسد و آقای یزدانی همه را شرح می دهد. آن روزها ما مشغول مداوای دختر کردستانی مان بودیم. مأمور اطلاعات پس از اطمینان از درستیِ همه ی پول های واریزی و هزینه شده، دست به جیب می برد و دویست هزار تومان به آقای یزدانی می دهد و می گوید: این هم سهم من برای مداوای دختر کردستانی.

سه: تحلیل هفتگی مرا بشنوید. این تحلیل از این روی کمی متفاوت می نماید که ما به شکل غلیظ تری داریم به حساسیت های منطقه ای داخل می شویم. اصلا اینگونه نیست که با پایان یافتن داستان داعش، سرداران به ایران بازگردند و گلریزان شوند.

محمد نوری زاد
پانزدهم آذر نود و شش – تهران

روز ششم و هفتم نمایشگاه خط خطی های نوری زاد چهاردهم آذر نود و شش – تهران

روز هشتم نمایشگاه خط خطی های محمد نوری زاد – شانزدهم آذر نود و شش – تهران