یک: عزیزانم، اگر می روید که از امام حسین (ع) بیاموزید تا برهرچه نابخردی و فریبکاری و ویرانگری بر بشورید، غبارپاهای شما بر چشم من. اما نه، اگر می روید تا بگویید و بخندید و تفریحی بکنید و اشکی بریزید و “حال”ی پیدا کنید و بعدش هیچ و پوچ، این سفر، جز خسارت، جز وقت تلف کردن، جز فرو شدن به خیل سیاهی لشگر، جز فریب خوردن، جز پول مملکت را به باد دادن، و جز فرصت فراهم کردن برای حضراتی که از سیاهی لشگر شمایان، برای خود بساط ولایی آراسته اند و سالهاست که به ایرانخواری مشغول اند، از این سفر نصیبی در کف دستتان نخواهد ماند.

دو: من شما را بر سرِ این دو راهیِ آری یا نه، به چالش می کشم. یا بروید تا برای مردمی که هست و نیست و آینده و آبرویشان روفته شده، خشماگین و برآشوبنده و نکبت روب باز آیید، یا در همان پیاده رَویِ با شکوه، با سعید طوسی و سعید مرتضوی و شیخ محسن اژه ای عکس سلفی بگیرید و بخود بقبولانید: این خاصیت امام حسین است که چه آبرودار و چه بی آبرو به پای بوسش می روند. از مادر شهید تا رسایی تا سعید طوسی. که تا اشکی بریزند. و تا همان یک قطره اشک، هم گناهانشان بروبد و هم بهشت را تضمین شان کند.

سه: عزیزان اربعینی ام، اگر بخواهم بهتر بگویم، خود را در صفی تجسم کنید به درازای صد کیلومتر. در ابتدای این صفِ صد کیلومتری، و در کناره ی راه، بانویی و دختری و پسری ایستاده اند و نوشته ای بالا گرفته اند. نوشته این است: ای راهپیمایان اربعین، ما تعدادمان بیشمار است. اگر پول سفرتان را به ما بدهید، ما به تن فروشی روی نخواهیم برد.

چهار: شما یک به یک، این نوشته را می خوانید و بی اعتنا به راه خود می روید. چرا؟ چون در مقابل، امام حسین را می بینید که برایتان آغوش گشوده تا گناهانتان را ببخشاید مثلاً. و حال آنکه اگر بقول رهبر بصیرت می داشتید، بچشم خود می دیدید که یک سرِ آن نوشته را خود امام حسین(ع) بدست دارد. و با صدایی که شما نمی شنوید فریاد می زند: عزیزانم، باز گردید و بر فحشاگستران ولایی بر بشورید و بساط شان بر آب اندازید و لقمه ها را از گلویشان بیرون بکشید و از سفره ی تهیدستان و درماندگان غافل نشوید که مرا مطلقاً مطلقاً مطلقاً به زیارت شما و ضریح و گنبدی که بر مزار من ساخته اید احتیاجی نیست. بدانید و آگاه باشید که این گنبد و گلدسته و ضریح و مضجع، نه برای من و اندیشه و راه من، که جماعتی ابن الوقت، برای فریب شما مردم برساخته اند. راه مرا اگر می جویید بازگردید و از رهبر بپرسید: چرا همینجوری رهبر شده و چرا همینجوری خودش را مادام العمر رهبر کرده و چرا همینجوری به هیچ یک از مستولیت هایش پاسخگو نیست و چرا دست از شیعه گستری و دست از سرِ ما امامان شیعه بر نمی دارد!؟

سایت: nurizad.info
اینستاگرام: mohammadnourizad
تلگرام: telegram.me/MohammadNoorizad
ایمیل: mnoorizaad@gmail.com

محمد نوری زاد
یازدهم آبان نود و شش – تهران

سخنی با راهپیمایان اربعین با صدای محمد نوری زاد

باز آمدن نوری زاد از شیراز و رفتن به آران و بیدگل برای دیدار با محمد مهدویفر