سلام به رهبر جمهوری اسلامی ایران
حضرت آیت الله خامنه ای

تِستِ خامنه ای

یک: پیش از این شما را به این فراخوانده بودم که در یک حرکت نمادین، من و جناب شما و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان، برویم به یکی از مراکز تستِ اعتیاد و نتیجه را – هرچه که بود – بدهیم به دستگاه های ذیربط تا در یک بخشنامه ی ملی، دیگر آیت الله ها و مسئولین و متخصصان و کارکنان دولتی نیز به همین راه روند. شما با این دستور العمل، سنتِ درست و پاکیزه ای به یادگار می نهید که می تواند به یک عتابِ قانونی بدل شود. این که اگر شما آیت الله و سردار و رییس جمهور و وزیر و معلمی، باش. تریاکی جماعت اما نمی توانند مسئول و هدایتگر و حقوق بگیر دولت باشند.

دو: اگر همین اکنون، یکی پیدا شود و با سند و مدرک به شما ثابت کند که خانه ی پدری شما، نه به شما که به او تعلق دارد، چه می کنید؟ آیا او را به درخت کهنسالی اشارت می دهید که پدر یا جدتان آن را در همان خانه بر زمین نشانده؟ اگر بله، با آن سند و مدرکِ قانون پسند و شرع پسند چه می کنید؟ یا اگر همین فردا برای شما خبر بیاورند که مدرکِ دکترای جناب حداد عادل قلابی ست، آیا او را همچنان دکتر خطاب می کنید؟

سه: “علمِ رجال” در حوزه ها، قرن های قرن تلاش بر این داشته که رگ و ریشه ی آدم های صاحب نام را مشخص کند. که یعنی: سید بن طاووس و شیخ مفید و سید حسن مدرس و شیخ علی فلاحیان و دکتر علی لاریجانی و محمد نوری زاد و سیدعلی خامنه ای، اجدادشان کدام است و به کدام تیر و طایفه و امام و آدم کوچک یا بزرگ ربط پیدا می کنند. شاید رویِ دیگرِ علم رجال بر این قاعده استوار بوده که آدم های راستگو را از دروغگو باز بنماید. و راستان را بر کشد و دستِ ناراستان را رو کند.

چهار: قرن های قرن، ناراستان، از بلاهت و نفهمیِ مردم سود بردند و با بستنِ یک شال سبز به کمر یا با انتساب شان به فلان شخص تاریخی، برای خود دکانی از کاسبی آراستند. خود که بار بستند و رفتند، یک فریب حتمی را به صورت یک گنجِ مسلم برای نسل های بعد خود به امانت گذاردند. در این معرکه ی فریب، یکی خود را از فرزندان انوشیروان عادل دانست و دیگری از فرزندان بزرگمهرِ وزیر و دیگری امیرکبیر و یکی هم آنچنان دقیق و بی هیچ خطا به عقب رفت تا به خود امام حسین رسید. مگر دروغ را اندازه و چارچوبی هست؟ چه دکان ها که از همین انتساب های دروغین رونق نگرفت و چه سرمایه ها که به جیب نرفت!

پنج: علم رجال، در جاهایی به بن بست می رسد و از درکِ عقبه ی یک فرد باز می ماند. امروز اما علم پزشکی به مددِ علم رجال آمده و راه را گشوده است. جوری که با یک آزمایشِ “دی اِن اِی” می شود رگ و ریشه ی یک فرد را مشخص کرد. می شود با این آزمایش، راست یا دروغِ انتسابِ یک فرد را به فلان طایفه ی تاریخی یا فلان امام معصوم آشکار ساخت.

شش: اگر یک پزشک، یک متخصص، با اعتنا به آزمایش “دی اِن اِی” برای من – محمد نوری زاد – مدرک بیاورد که رگ و ریشه ام به مغولان مهاجم می رسد، مرا اندوهی نیست. چرا که نه شال سبزی به کمر بسته ام و نه مثلاً از اجداد هخامنشی ام برای خود معرکه پرداخته ام. اما اگر همین متخصص سند و مدرک بیاورد که رگ و ریشه ی سید محمد خاتمی به ترکان آسیای شرقی بند است نه اعراب حجاز، آیا وی، عمامه ی سیاه از سر بر می گیرد و به همان محمد خاتمی اکتفا می کند؟

هفت: پیشنهاد می کنم – بی واهمه – دستور فرمایید همه ی ساداتِ ایرانی، که با نهادن عمامه ی سیاه بر سر، یا با نهادن کلمه ی “سید” بر پیشانی اسمشان، برای خود بساطی از ویژگی پهن کرده اند، تن به تستِ “دی اِن اِی” بسپرند تا مشخص شود که آیا رگ و ریشه هایشان به اعراب حجاز و خاندان پیامبر بر می خورد یا نه، اهل بخارا و سمرقند و سیستان و خراسان اند!

هشت: شما اگر خود پیشقدم شوید، راه بر همگان می گشایید. دست سید محمد خاتمی را بگیرید و دو تایی تن به تستِ “دی اِن اِی” بسپرید و نتیجه را با شهامت اعلام کنید. که مثلاً: ای مردم، تا کنون ما دو تا، بی جهت یا با جهت خود را به امامان شیعه منتسب می فرموده ایم. بدانید و آگاه باشید که ما از خاندان پیامبر نیستیم و اجداد ما ندانسته یا دانسته به این چرخه پیوسته اند. من – محمد نوری زاد – می گویم: این راستی آزمایی، از هر کسی اگر که بر نیاید، از شمایان که عمامه ی راستی بر سر نهاده اید، به یک ضرورتِ حتمی شانه می ساید. نیز این بگویم: اگر امروز شما پیشقدم نشوید، فردا – علم پزشکی – دست از سرِ شما و سایرِ سادات برنخواهد داشت. چرا که با دستیابیِ علم پزشکی به هریک از اعضای خانواده و نسل های بعدیِ شما، این مهم آشکار می شود و رشته ها پنبه.

نه: اقدام و عمل به تستِ اعتیاد اگربه هر دلیل برای شما ناشدنی ست – که نباید باشد – تستِ “دی اِن اِی” را اما در مدارِ حتمیِ اراده ی خویش جا بدهید. ای بسا که نام نیکی از شما بجای ماند و آیندگانِ ما از این آزمایش به ” تستِ خامنه ای” یاد کنند. تجسمِ عمامه های سیاه و شال های سبز و واژه ی سیدی که با تستِ خامنه ای جابجا می شوند و تغییر رنگ می دهند، تماشایی است. شما شأنِ اینجور تماشاگری را از مردم ایران دریغ نفرمایید.

با احترام و ادب
محمد نوری زاد

نهم مرداد نود و شش – تهران

فایل صوتی نامه ی سی و ششم به رهبر با صدای محمد نوری زاد:

تحلیل هفته