اشاره: من حالم خوب است. گرچه بیماری ام ناشناخته مانده هنوز. تشخیص برتر پزشکان بر سل است. و من این روزها در خانه از داروهای ضد سل استفاده می کنم. تب و لرز ندارم اما سرفه های گاه و بی گاهم هست. تا مگر آینده را بر چه رقم افتد.

و اما اصل سخن:
درست بلافاصله پس ازتلاش دولت روحانی برای به سرانجام رساندن مذاکرات هسته ای، سه رویدادِ خارجی و داخلی دست بدستِ هم دادند و داستانِ گِل گرفتنِ تأسیسات هسته ای حضرات را به حاشیه بردند و از رونق انداختند و خنده را بر لبان دولت روحانی و مردمی که به خروجیِ آن مذاکرات دخیل بسته بودند ماساندند:

یک: خروج و پیروزیِ موقت شیعیانِ یمن (انصارالله) که توسط سپاه و بیت رهبری ترو خشک می شدند و برای روزهایی در آب نمک خوابانده شده بودند. و فرار رییس جمهور یمن. و پشت بندش ورود عربستان برای درهم کوفتنِ زیرساخت های یمن که همچنان ادامه دارد و چراغ سبز شخص اوباما برای حضور نظامی عربستان دریمن. که: فروشِ اسلحه به کشورهای همینجوری به جنگ هایی چنین ابلهانه سخت محتاج است البته. پیش از این ما خدا وکیلی خبرنداشتیم که در یمن شیعیانی هستند حوثی که مثل بلال در آب نمکِ سپاه و بیت رهبری ورز داده می شده اند برای رؤیاهایی. و باد کنکی که باد می شده اند برای هیبتی پفکی که: ببینید این منم. که نشد البته. و بادشان در آمد و خساراتش برای مردم بی پناه یمن ماند که ماند.

دو: حمله ی خونین ارتش نیجریه به حلقه ی شیعیانی که شیخ ابراهیم زکزاکی با پول ایران فراهم آورده بود. و کلاً جمع کردنِ بساط مسخره ای که بیت رهبری برای این شیخ بدبخت آراسته بود و او را به عبوراز روی فرش قرمز و سان دیدن از ردیفِ زنان و مردان کلاشینکف بدستی ترغیب می کرد که درست مثل سربازان سیدحسن نصرالله حقوق ماهیانه ی خود را از ایران دریافت می کردند و توسط نظامیانِ معطوف به ایران نیز آموزش می دیدند. تا چه بشود؟ تا لابد در روزی که به خیزشِ جهانیِ شیعی منجر می شود بکار آیند. در اینجا نیز ما دانستیم ای دل غافل، پس یک شیخی بوده به اسم زکزاکی که از ایران پول می گرفته هنگفت، تا دانه دانه برای بیت رهبری شیعه آوری کند و دامنه ی علاقه مندان به اهل بیت را در جهان بگستراند و مهیایشان بکند برای یک بیگ بنگ مذهبی.

سه: بعد از سی و چند سال مشت گره کردن و فریادهای ضد آمریکایی مردم و مسئولان کشور و شعارهای همینجوری و بی پشتوانه ی ضد استکباری، روند مذاکرات متبسمانه ی هسته ای و نشست پشت نشست با سران سیاست خارجی آمریکا و کشورهای اروپایی، برای دولت روحانی محبوبیت آورد و همه ی چشم های هراسان و امیدوار را بدانسو متمایل کرد. سهم سپاه و بیت رهبری در این محبوبیت جز هیچ چه بود؟ نخیر آقا ما این بازی را قبول نداریم پس شلیک! تو را بجان مادرت شلیک نکن این چه وقت شلیک کردن است؟ بله، شلیک موشک های بالستیک توسط سپاه در بدترین زمان ممکن، نشان از این داشته و دارد که سپاه از یک جای دیگر و نه حتی از بیت رهبری، فرمان می گیرد. وگرنه اگر مختصری شمّ منفعت ملی در مشام سرداران بود هرگز به این بازی ناجوانمردانه داخل نمی شدند تا بگویند: در ایران، این ما هستیم که حرف نخست را می زنیم نه دولت ها و منتخبین مردم.

من با کنار هم گذاردن این سه رویداد، به هزار هزار رویدادی می رسم که سپاه و ملاهای بیت رهبری در این سالهای پس از انقلاب چه در داخل و چه در دیگر کشورها بهم پیوسته اند تا مگر در خیال خود به دنیایی دست یازند: ماورایی. که در این دنیای ماورایی، همگان گویا بی تاب اند و پابپا می شوند برای یک انفجار مطلقِ شیعی. تخلیه ی استعداد پولی و حیثیتیِ کشور برای عملی شدنِ این نگرش ابلهانه، نشان از این دارد که یک بی تربیتیِ مزمن در گذارِ تاریخیِ جماعت خاصی از ایرانیان رخ داده که فورانِ این همه خسارت ملی، نشانه ی مختصری است از همان بی تربیتی تاریخی. اگر گفتید چه؟

محمد نوری زاد
نوزدهم تیرماه نود و پنج – تهران