عید مبعث را به همه ی مسلمانان جهان تبریک می گویم و امیدِ این دارم که مسلمانان و عالمانِ فهیم و دلسوز و مردمیِ جهان اسلام، بیش و پیش از آنکه نگران هدایت مردم باشند، نگران اسلامی باشند که مثل آلت قتاله در دست قاتلان و قدرت جویان گرفتار آمده است از دیر باز تا کنون. اسلامی که برای دختر پاک اندیش و نیک نهاد و درست رفتاری چون آتنا دائمی هفت سال زندان تجویز می کند و برای قاتل ستار بهشتی سه سال. اسلامی که قاتلی چون جلاالدین فارسی را از قصاص اسلامیِ خود گفته اش می رهاند و جوانک روزنامه فروشی را در جا اعدام می کند. اسلامی که سرقتِ یک دوره گرد را می بیند و از دزدی های آشکار سرداران سپاه و آقا مجتبی خامنه ای رو بر می گرداند.

اسلامی که دانشجوی جوانی به اسم سعید زینالی را شانزده سال پیش از خانه اش بیرون می کشد و اکنون پس از کش و قوسی شانزده ساله، به مادر و پدر سعید می گوید: شما اساساً آیا یک چنین فرزندی داشته اید که دنبالش می گردید؟ و اسلامی که دکانی شده برای جماعتی از آخوندها و آیت الله ها که با چنگ بردنِ به آن، چند رشته موی بیرون افتاده ی بانوان را ببینند و هوار بکشند و اطرافیانشان را به اسید پاشی تحریص کنند، و تن فروشیِ دخترکان تهی دستِ ما را نبینند و خاطری مکدر نکنند. دخترکانی که پول شان بی اجازه ی آنان و به دستور رهبر اسلامی به سوریه و لبنان و فلسطین تقدیم می شود تا این دخترکانِ ندار در تن فروشیِ ناگزیر باقی بمانند.

اسلامی که “نان”ش برای آیت الله های ما مهم تر و بایسته تر و حتمی تر و کاری تر از هر شاکله ی انسانی است. اسلامی که هست تا جماعتی بر سر کار باشند و با محمد و علی و حسن و حسین گفتن های مکرر، و با بارش آیه های خاص قرآن، مردم را به دور دست های کج فهمی کوچ دهند و همین مردم را از عقلانیت و رشد و بالندگی باز بدارند. ما سالهای سال بعثت پیامبر گرامی اسلام را به هم دیگر تبریک گفته ایم و از حضور در این روز در پوست نگنجیده ایم. اما این یک ضرورت حتمی و حیاتیِ جهان اسلام است که: بیش از دیگران، نگران خود اسلام باشد و به پاکسازی و زلال سازی و خرافه روبی از دامن اسلام همت کند و در این وادی نیز نگران هدایت و حج و روزه و نماز و آخرت مردم نباشد مطلقاً.

در یک قلم، من مانده ام اگر روایت های مبتنی بر ” خواب ” را از ساحت این اسلامی که در اختیار عوام است دور بریزند، چه دم و دستگاههای عریض و طویل جمکرانی که ریشه کن نمی شوند فی الفور. دم و دستگاههای پوک بنیادی که بساطی شده اند برای حاکمیتی که آدم می کشد و می دزدد و زندانی می کند برای ” حفظ ” خودش. اسلامی که در قلم دیگرش، بوالعجایبی چون اردشیر لاریجانی دارد که از هزارتوی دکترایش ذره ای به اسم خرد فرو نمی چکد. که همین جناب، پیشنهادیده که: ما باید تأسیسات هسته ای خود را به اعماق بیشترِ زمین ببریم تا از بمباران دشمن در امان باشد. می گویم: روز بعثت است، یکی این بابا را بیدار کند. اگر که می تواند. بقول جوانها: ما رو باش با این جماعت نامتعادلی که اسمشان را گذارده اند: مسئول!!!

محمد نوری زاد
بیست و ششم اردیبهشت نود و چهار – تهران