معمولا مردمی را که به رشد نرسیده اند ، می سپارند به دست کسانی که بلدند چه بکنند . هم بلدند مردم رشد نایافته را به کجا ببرند و هم بلدند چگونه از پس شان برآیند و  با چه شیوه هایی متقاعدشان کنند . عمده  طعم و جاذبه ای را که نظامیان ، برای مسئولان برتر یک کشور – از جمله کشور ما – دارند ، در دو خصلت می توان چشید :

–    یک این که : به دلیل سالها ممارست با خوی نظامیگری ، نظامیان به مرتبه ای رسیده اند که بلحاظ روانی حتی ، مطیع شرطی شده اند . برای مسئولان برترما ، هیچ خاصیتی به اندازه بله قربان ، اطاعت ، به دیده منت ، به روی چشم ، امرامر شماست ، حتما ، نگران نباشید ، خودم درستش می کنم ، همین فردا ، الان یکی رو می فرستم دنبالش ، چی ؟ فرمودید نمیشه ؟ ، ما بلدیم چکارش کنیم ، ماتوکارمون خبره ایم ، خیالتون راحت باشه ، و از اینجور تکیه کلامهای بی تردید و فی الحال !

–    دواین که : نظامیان نه که اهل سلسله مراتبند ، فقط به بالاتری های خودشان پاسخ می دهند . یعنی اگر دراین میان ، یکی ، از یک جایگاه مسئولیتی برتر و مرتبط اما خارج از آن سلسله مراتب ، بخواهد از چند و چون کارشان سردربیاورد و مثلا یک نظارتی بکند ، طرف را تا فرصتی مناسب سرکار می گذارند تا هماهنگی های لازم صورت پذیرد و همه پرونده ها رفت و روب و مرتب شوند .

البته مسئولان نظامی ما ممکن است بگویند : به این دوتا که در جای خود موجب افتخار نیز هست ، نظم نظامی و پرهیز از پراکنده کاری و پراکنده گویی و دقت در امور و اینجور قضایا را نیز بیفزایید . ماهم می گوییم چشم . این ها را نیز محض روی گل شما به آن دوخصلت پیشین اضافه می کنیم .

اما ناگفته نماناد که یک خصلت سوم در این میان سوسو می زند. طوری که چه بسا از آن دوخصلت محوری جلوبزند . و آن : جاذبه کارهای تخصصی و بسیار حیاتی برای نظامیان بی تخصص است . اگر چه این مشکل را هم اخیرا با اهدای یک دکتراهایی  دارند رفع و رجوع می کنند که شکل آکادمیک قضیه هم سروسامان پذیرد .

حالا نوبت به ما که مردمیم می رسد . این که از دست ما چه برمی آید ؟ ما می توانیم از کنار این مسئله مثل خیلی از مسائل همسان گذر کنیم و بگوییم : مفت چنگشان ، بگذار یک مدت هم کارها به کام اینان باشد . بله ، اما این بی تفاوت گذرکردن از کنار یک چنین گودالی ، ممکن است عواقبی برای همه ما داشته باشد که ترمیم آنها به سادگی میسر نباشد . این عواقب را با نگاه به هیمنه همان مسئولیت هایی که نظامیان ما با هزار اما و اگر و استخاره پذیرفته اند می شود دریافت . اگر چشم باطن بین داشتیم و می توانستیم به ریخت و قیافه آن مسئولیت هدر شده  نگاه کنیم ، می دیدیم که زار می زند و بازبان بی زبانی به همه ما التماس می کند که به داد من برسید . مگر به دنبال رشد و توسعه و ترمیم و تخصص و قرار گرفتن بر برج بلند ترقی و انسانیت نیستید ؟ چرا مرا سپرده اید به کسانی که خوبند اما کار بلد نیستند . خوبند اما به رفاقت هایشان بیش از مردم و نیاز مردم و آینده مردم بها می دهند .

من نویسنده ، به سلامت نظامیان فراوانی معترفم که شریف و پاک و مردمی و کارآمدند اما شخصا در افرادی که نظامی هستند و مسئولیت های غیر مرتبط را قبول می کنند یا به آنان تکلیف می شود که آن مسئولیت ها را بپذیرند ، یک حلاوت شخصیتی می بینم که آنان را همیشه خدا نگران بیت المال و حجت شرعی و سربازبودن و الفاظ دستمالی شده اینچنینی  می کند .

یا وقتی می بینم مثلا امثال آقای ضرغامی مجاهدت می کند و همه مسئولیت های نظامی خود را کنار می گذارد و به کارهای فرهنگی علاقه مند می شود و از معاونت سینمایی به تلویزیون کوچ می کند و می شود رییس یک رسانه ملی که لابد بعنوان یک رسانه تخصصی برای خود مختصاتی دارد ، یا آقای دکتر علی لاریجانی از منصب نظامیگری به وزارت ارشاد و از آنجا  به صداسیما می رود و از جایی چون شورای امنیت ملی که اتفاقا جای مناسبی برای روحیات ایشان است به مجلس و میز ریاست مجلس تغییر مکان می دهند ، یا آقای قالیباف از ریاست جمهور بودن فعلا به شهردار شدن رضایت می دهد ، یا این آقای محصولی و امثالهم و بخصوص وزیر ارشاد سابق که درکار فرهنگ مملکت چه تحولاتی که به کار نبستند ، یا فردی چون سردار نجار که کت و شلوار سرمه ای را بر لباس مدرج نظامی ترجیح داده ، وقتی اینها را می بینم باور کنید اول چیزی که به ذهنم خطور می کند این است که : شاید درمملکت ما کس دیگری ممتاز تر از اینان نبوده که بزرگان ما به این بنده های خدا متوسل شده اند .

اخیرا با ورود نظامیانی که عمدتا از عزیزان سپاهی ما هستند به عرصه مراودات سیاسی و یخصوص اقتصادی ، این شائبه قوت یافته است که بدلیل نفوذ نظامیان در بخش های مختلف  سیاسی اقتصادی ، و ترسی که سایر مدیران از مواجهه با اینان دارند ، چه بسا  کشور در آینده ای نچندان دور با چالشهای زیرساختی  سیاسی – اقتصادی – که مبتنی برعدم اطمینان است ، روبرو شود . ظاهرا همین دیروز ، نظامیان ما به بیش از نیمی از سهام شرکت مخابرات دست یافته اند . این همه نقدینگی ای که دراین فعل و انفعالات دست به دست شده ، اگر چه تحت هرعنوان قانونی صورت گرفته باشد – مثل تعاونی هایی که سپاه دارد – این سئوال را در جان جامعه می دواند که : خصوصی سازی ای که از دست دولت بدرآید و بدست سپاه بیفتد که دیگر خصوصی سازی نیست. وبعد این سئوال پیش می آید که :  مردم  را در کجای این معادلات باید جست؟

باز یاد این جمله خودم می افتم : بزرگان مملکتی که نظامیان را – فارغ از تخصصی که ندارند – برکارها می گمارند ، اول از همه به مردم درس خوانده و متخصص و کارآمدشان گوشه چشمی نشان می دهند ، و سپس ، به کل تاریخ مملکتشان از کمبوجیه تا کمبودهای بشری عصر حاضر . که دراین تاریخ ، می شود رد پای گذشته و حال و آینده و نسل های چشم به راه را ، و حسرتهایشان را تماشا کرد که در ویترین منظر نظامیان آنچنانی ما به تبسمی نیز نمی ارزند .

یک پیشنهاد خودمانی :

البته غیر از عبور بی سروصدا از کنار این مهم ، کار دیگری هم می توانیم انجام بدهیم . این کار علاوه برفواید اجتماعی و حقوقی اش ، یکجور سرگرمی نیز بشمار می رود . شاید بخشی از اوقات فراغتمان که در پرکردنش به چه کنم گرفتار شده ایم ، بدین نحو سامان پیدا کند . من می گویم : نظامیان ما ، بویژه آنانی که از صافی سالهای سخت دفاع مقدس عبور کرده اند ، انسانهای درست و دوست داشتنی و از خود گذشته اند . این مطلب هرگز اسائه ادب به محضر این عزیزان نیست . مثلا جناب آقای قالیباف فردی از خانواده شهدا و زحمت کش و بسیار درستکار است . اما این که آیا ایشان برای تصدی شهرداری تهران از هر گزینه غیرنظامی مناسب تر بوده است یا خیر سئوالی است که ما به دنبال کشف آنیم . من هرگز بدنبال امنیتی کردن این مطلب نیستم . تنها می خواهم بگویم : اغلب نظامیان امروز ما که بر سرمسئولیت  های کلیدی و تخصصی قرار گرفته اند ، اگر برسرکارهای نظامی خود باقی می ماندند ، حتما برای انقلاب و نظام مطلوب تر می بودند . پیشنهاد من این است که : بیاییم یک نگاهی به چهار اطراف خودمان بیندازیم ونام دوستان نظامی ای را که در مصادر امورند  بخاطر بسپریم . این دوستان به دلیل این که پراکنده اند زیاد به چشم نمی آیند و حق مطلب درباره آنان ادا نمی شود . من خودم چند نفری را که می شناسم از باب افتتاح این فهرست نام می برم . شما هم همت کنید و از سر صدق و درستی و نه شوخی و خدای نکرده نادرستی ، هر که را که به نظامی بودن وی اطمینان دارید برای من ارسال فرمایید . تهیه این لیست حداقل امتیازش این است که نگاه ما و مسئولین برتر ما را یکجا به جامعه مدیریتی کشورمان می گشاید . درعین حال که معتقدم : حضور یک نظامی متخصص و فهیم و درستکار برسر یک مسئولیت گاه از حضور صد شخصیت غیرنظامی کاراتر است . یاعلی مدد :

1 – آقای علی لاریجانی – رییس مجلس و رییس سابق شورای امنیت ملی و رییس سابق صدا وسیما
2 – آقای عزت الله ضرغامی – معاون سینمایی اسبق تر وزارت ارشاد و رییس صداوسیما
3 – آقای محمد باقر قالیباف – شهردار فعلی تهران
4 – آقای محسن رضایی – دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام
5 – آقای محمد حسین صفار هرندی – وزیر سابق ارشاد اسلامی
6 – آقای محمد کوثری – نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی
7 – آقای علیرضا افشار – معاون سابق وزیر کشور در امور اجتماعی
8 – آقای صادق محصولی – وزیر سابق کشور

10 – سردار طلایی خودمان که اسم کوچکش را فراموش کردم – عضو شورای شهر تهران
11 – (بقیه را شما با اطمینانی که از صحت نظامی بودن فرد و مسئولیت فعلی یا قدیم او دارید برای من ارسال فرمایید ) 9 – آقای محمد نجار – وزیر فعلی کشور
……………………………………………………………………………

سایر اسامی :

اسامی عزیزانی که امروز یا دیروز برسرکار بوده و هستند ، و نظامی نیز بوده و هستند از باب شناخت و آشنایی بیشتر توسط دوستان برای من ارسال شده است . من بازهم تکرار می کنم که قصد ما از فراهم آوردن یک چنین شمارگانی از نظامیان ، تنها پرداخت یک چشم انداز و یک تابلوی فراگیر از حضور تعدادی (ونه همه) از نظامیانی است که در برسرکار بوده و هستند . ما به چشم خیرخواهی مداوم خویش ، این رویکرد را به مبارکی و درستی و از سر نیاز کشور و مردم رصد می کنیم و این فرایند را  به هیچ آداب نامبارکی نیز مودب نمی آلاییم . اما این احتمال راهم می دهیم که برخی از عزیزان سپاهی ، اگر درهمان فضای تخصصی خود می ماندند و عرصه را برای سایر فرزندان این ملک فراخ می نمودند  چه بسا برای کشور و مردم و رشدی که همه ما در پی آن هستیم پسندیده تر و کارا تر می بود . توضیح این که : این اسامی را دوستان برای من ارسال داشته اند و احتمال اشتباه در آنها قوی است و می توانیم موارد اشتباه  را اصلاح کنیم:

……………………………………………………………………….

– آقای فروزنده : رییس سابق بنیاد مستضعفان ( که یک بخش کاملا اقتصادی بوده است وحتما خارج از تخصص ایشان )
– سردار علی عبداللهی : استاندار سابق گیلان و استاندار فعلی سمنان
– آقای مهندس رضا تقی پور : وزیر مخابرات
– سردار محمد کرمی راد : از فرماندهان قرارگاه رمضان ، درحال حاضر با عنوان دکتر محمد کرمی راد ، نماینده کرمانشاه و نایب رییس کمیسیون امنیت ملی
– سردار آجرلو : رییس باشگاه پاس سابق و مسئول ورزش همگانی فعلی در شهرداری تهران
– دکتر توکل : نماینده مجلس
– سردار رویانیان : رییس راهنمایی و رانندگی سابق تهران ، مشاور رییس جمهور و رییس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت در دولت دهم .
– آقای رجبی معمار : مدیر شبکه پنج سیما (شبکه تهران)
– سردار بهروز مرادی ، فرمانده سابق لشگر 19 فجر ، درحال حاضر باعنوان دکتر بهروز مرادی : استاندار فعلی همدان
– دکتر حسین دهقان : رییس سابق بنیاد شهید و امور ایثارگران
– آقای دکتر علی زاکانی : نماینده مجلس و فرمانده سابق بسیج دانشجویی
– اقای دهقان : نماینده مجلس و جانشین آقای ذاکانی
– آقای شفیع زاده : مدیر عامل موسسه مالی اعتباری مهر
– آقای عیسی رضایی : مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری مهر اقتصاد ایرانیان
– آقای رئوفی نژاد : استاندار فعلی زنجان
– آقای طاهری مطلق : رییس سازمان بنادر و دریانوردی
– دوستی نوشته : کلیه مدیران باشگاههای ورزشی و اکثر مدیران کارخانجات از جمله خودروسازی و مواد غذایی
–  آقای احمد وحید دستجردی : نایب رییس هیات مدیره شرکت سایپا و عضو هیات مدیره گروه خودروسازی بهمن (متعلق به بنیاد تعاون سپاه) ظاهرا ایشان اخوی سرکارخانم وحید دستجردی وزیر فعلی بهداشت و درمان هستند .
– سردار فتاح : وزیر سابق نیرو در دولت نهم
– سردار محمد باقر ذوالقدر : معاون وزیر کشور در دولت نهم
– سردار محتاج : معاون وزیر کشور در دولت نهم
– آقای رضازاده : استاندار فارس
– آقای عزیزی : فرماندار شیراز
– سردار صلاحی ، مشاور سابق آقای احمدی نژاد درمناطق آزاد و ویژه اقتصادی و : استاندار فعلی خراسان رضوی
– (سردار؟) مقداد نجف نژاد : نماینده فعلی مجلس از بابلسر و محمود آباد و فرمانده سابق سپاه در منطقه
– آقای عطار زاده : معاون فعلی آب و فاضلاب وزارت نیرو
– آقای الماسوندی : معاون فعلی طرح و توسعه شرکت مدیریت منابع آب ایران
– آقای مظفر شمس  : مدیر عامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران
– سردار آقا زاده فرمانده سابق سپاه گیلان : نماینده فعلی شهرستان رشت
– آقای میرکاظمی : وزیر سابق بازرگانی و وزیر نفت فعلی از فعالان نظامی
– آقای سید مهدی هاشمی : سرپرست سابق وزارت کشور و نامزد وزارت رفاه در دولت نهم
– سردار عزیز محمدی : رییس سازمان لیگ برتر
– آقای پرویز سروری : نماینده فعلی مجلس و فرمانده سابق بسیج ادارات
– سردار مهدی محمدی فر : معاون پارلمانی سابق ناجا و معاون پارلمانی فعلی وزارت کشور
– آقای تاج : فدراسیون فوتبال
– آقای بنی هاشمی : مدیرکل امور رایانه ای وزارتخارجه
– آقای منطقی : مدیرعامل سابق ایران خودرو
– آقای جواد منصوری : سفیر فعلی در چین (عضو شورای مرکزی سژاه)
– آقای امیر منصور برقعی : قایم مقام جدید وزارت خارجه
– سردار فلاح زاده : استاندار یزد
– سردار عظیمی نیا : فرماندار یزد
– سردار فرهنگ دوست : رییس بنیاد شهید یزد
– سردار دشتی : مشاور عالی استانداریزد
– سردار فقیه خراسانی : رییس فولاد آلیاژی یزد
– سر دار حجازی : استاندار خوزستان
– آقای فدعمی : فرماندار اهواز
– آقای غلامرضا سبزعلی : عضوشورای اسلامی شهر اهواز
-آقای منصور حقیقت پور : استاندار اردبیل – مسئول سابق بازسازی عتبات و از فرماندهان سپاه
– آقای جواد صبور : نماینده مردم اردبیل درمجلس هشتم – فرماندار دوره استانداری آقای احمدی نژاد دراردبیل
– سردار محمدابراهیم فروزنده : مدیرعامل شرکت توسعه معادن روی
– سردار کریمی : نماینده مشهد
– آقای سعید میربها : فرماندار قزوین
– سردار سیروس صابری : معاون امنیتی سیاسی استانداری قزوین
– سرهنگ دکتر حیاتی : مدیرعامل هلال احمرقزوین
– سردار احمد زاده : معاون رییس جمهور و رییس سازمان محیط زیست . استاندار سابق خراسان (؟)
– آقای قائم محمدی : رییس روابط عمومی استانداری یزد
– آقای محمد حسن اصفری : فرماندار اراک
– آقای نادر قربانی : مشاور ارشد استاندار اردبیل دکتر حقیقت پور
– آقای فیروز احمدی : بنیان گزار سپاه اردبیل : معاون سیاسی امنیتی استانداری اردبیل
-آقای صفارهرندی : جدیدا مشاور آقای عزیز جعفری شده اند .
– آقای زریبافان : رییس جدید بنیاد شهید
– سردار اصغر زارعی : نماینده تهران (کاندید برای وزارت نفت)
– آقای گرانمایه پور : نماینده کاشان
– آقای حسینعلی حاجی : فرماندار کاشان – فرمانده نیروی مقاومت بسیج منطقه اصفهان
– آقای حاجیان : فرماندار اصفهان – فرمانده سپاه منطقه اصفهان