من که معتقدم سخنِ اخیرِ آخوندی مثل اژه ای، معاونِ دستگاه قضایِ رهبری، بیش از آنکه رُعب انگیز باشد یا تأمل برانگیز، حتماً انگشت اشاره به نقطه ای دارد که از آن نقطه، سوز بر می جهد. این سوز نیز از مغز حسادتی کور مایه بر می گیرد. این که بنا به فرموده، هیچ رسانه ای حق ندارد تصویر و صدایی از سید محمد خاتمی منتشر کند – و اگر منتشر کند با وی برخورد می شود – حتماً اشاره به همان سوزی دارد که به دیوار حسادت سر می کوبد. من آخوندهای شیعه را کلاً محدود نگر و خطا اندیش می دانم. اما چرا نگویم: این سخنِ جناب اژه ای در ممنوع التصویری و ممنوع البیانی و ممنوع الخروجیِ سید محمد خاتمی، مستقیماً از حسادت شخص رهبر نسبت به محبوبیتِ خاتمی در میان بخش وسیعی از مردم و روشنفکران و نخبگان از یک سوی، و شمارش معکوسِ فرو پاشیِ پروژه ی مقدس سازی از رهبرمسلمین جهان از سوی دیگر سوز می گیرد؟ پس فارغ از این که محمد خاتمی را چه اندازه قبول داریم یا نداریم، به این تصمیم بی خردانه و ناجوانمردانه و سرشار از حسادت بیت رهبری پشت کنیم و تا می توانیم به هر بهانه تصاویر خاتمی را دست به دست کنیم.

محمد نوری زاد
بیست و نه بهمن نود و سه – تهران