جلیل:
این جمله نیز ” ما درست همانجائی ایستاده ایم که ـبزرگترهاـ خواسته اند” از آن چمله هاست. یکی از بزرگترها که خیلی زود اوضاعش بهم ریخت و از اتحاد جماهیر تبدیل به روسیه شد بزرگتر دیگر کشورهای غربی بودند. یعنی واقعا آنها در کنفرانس گوادلپ چنین روزهائی را که ما و منطقه اکنون هستیم برنامه ریزی کرده و در نظر گرفته بودند. آقای نوریزاد فکر نمیکردم شما تا این حد معتقد به تئوری توطئه باشید. اگر حرف شما درست باشد دیگر بنده و جنابعالی چرا خودمان را سرکار میگذاریم. آینده را ـبزرگترهاـ خودشان ترسیم خواهند کرد.

محمد نوری زاد:
سلام جلیل گرامی. آینده ی کشورهای خُرد را کشورهای بزرگتری ترسیم می کنند که منافعی در آنها دارند. مثل یمن و بحرین و عراق و افعانستان و سوریه و لبنان که اشتهای جمهوری اسلامی را برای مداخله در آنها تهییج کرده از مدتها پیش. هرچه این وجهه ی کوچکتری به مفصل ها و حوزه های متعدد نفوذ کرده باشد، بیرون زدن از چنبره ی وابستگی بزرگترها صعب تر خواهد بود. بله جلیل گرامی، بزرگترها پشت شاه را خالی کردند. و راه را برای بر آمدن آخوندهای تمامت خواه و رقیب روب فراخ کردند. به تحریک و با برنامه ی شوروی، کوچولوهای خط امام از دیوار سفارت بالا رفتند. طبق برنامه ی شوروی ها، رابطه با آمریکا قطع شد تا ایران کلا در آغوش شوروی و چین بیفتد. و طبق برنامه ی بزرگترها جنگی ویرانگر شروع شد تا بازار فروش اسلحه رونق بگیرد و هر دو کشور ایران و عراق ضعیف و ضعیف تر شوند و محتاج تر. طبق برنامه ی روسها سرداران جاسوسِ در دلِ سپاه برای دستیابی به بمب هسته ای، آب از لب و لوچه ی آخوندها و سرداران سپاه سرازیر کردند. و طبق برنامه، پولهای ما را بهمین منظور بالا کشیدند و سر آخر طبق برنامه، خودشان جلوی آخوندها و سرداران ما را از دستیابی به بمب هسته ای گرفتند. ولعِ شیعه گستریِ آخوندهای کارنابد ما، پای ما را به لبنان و سوریه و عراق کشاند. و بزرگترها از این پیش آمدها به شایستگی استقبال کردند و آخوندها و سرداران ما را تا خرخره در منطقه گرفتار کردند. در همه ی این احوال از این همه شعار و مرگ و مرگ و مرگ، یک رعشه ی مختصر به جان اسراییلی ها نیفتاد. اما در عوض کشورهای اشتلم گوی اسلامی تا چهل سال پس رفتند. سخن من این است که آنچه بزرگتر ها با ما کردند، مثل بازی دومینو بود. با یک ضربه و با یک برنامه ریزی مبتنی بر فهم بزرگترها و نفهمی این طرفی ها، کارها درست در ریلی پیش می رود که بزرگترها برایش ریل چیده اند. من با اطمینان می گویم: بر آمدن پدیده ای مثل احمدی نژاد، حتما از روی میز بزرگترها در کاسه ی ملت ایران نهاده شد. و دیدیم که هر چه این عروسک پرپر زد درست بر ریل اسراییل و آمریکا بود. اما به شما حق می دهم که بسیاری از اتفاقات نیز صد درصد ابتکار آخوندها و سرداران سپاه بود. مثل کشتن دانشمندان هسته ای که کار خود سپاه بود برای مظلوم نمایی در نشست های هسته ای. و یا زدن و کشتن و مخالفان و اعدامهای سالهای نخست و روبیدن اموال مردم و آواری به اسم حجاب اجباری و …. همه ی اینها بدون دخالت بزرگترها و با اشتهای سیری ناپذیر برادران و حاج آقاهای خودمان صورت پذیرفته و می پذیرد. با احترام

——-

علی:
نوریزاد عزیز، اشاره به هندوستان کرده و آنرا ملاک سنجش قرارداده اید. ولی شایسته است کمی عمیق تر به وضعیت هندوستان نظر بیاندازید. اساس رابطۀ مردم و حکومت در آن کشور، سکولاریسم یا عدم دخالت دین ومذهب درادارۀ امور کشور ونیز عدم اجازه به حاکمان و مأموران حکومتی در تبعیض مردم براساسِ دین و باورشان است. درآنجا همانطورکه یک گاوپرست حق دارد از گاوپرستی خود دفاع کند، یک خدا ناباورهم حق دارد از عقیده اش مبنی برعدم باور به خالق، پیروی کند وکسی هم مصدع اینها نیست… اما سیستم حکومتی کنونی ایران نه براساس سکولاریسم بلکه براساس آپارتاید قراردارد. منظوراز آپارتاید همانا دادن حق تقدم مطلق به شیعیان در کلیۀ امور نسبت به حتی مذاهب به رسمیت شناخته شدۀ خودِ اینهاست…حکومت چه حقی دارد که 1000 میلیارد دلار خسارات جنگی وارد شده از جانب عراق به ایران را ببخشد؟ مگر درآن جنگ شیطان پرست وسنی و زرتشتی وبهائی وحنبلی وحنفی و ارمنی ویهودی و کمونیست وچپی وغیره… به عنوان سرباز به جبهه نرفته و برای دفاع ازاین آب وخاک جان خودشان راازدست ندادند؟ این پول مال ملت ایران صرفنظر از دین و باور و دین و مذهبش است. مردم ساکن در خط مقدم جبهه هست ونیستشان را ازدست دادند…ا ین حاکمان مدافع مذهب شیعه چه حقی دارند که درمقابل خوش آمدهای شیعیان عراقی، خسارتهای وارد شده به این مردم را ببخشند؟… گاهی به بودجۀ تصویب شدۀ کشور برای سال 94 بیاندازید. یک چهارم بودجۀ مملکت برای ادارۀ امور مذهبی شیعیان نظیر اوقاف، حج وزیارت، تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم، شورای هم آهنگی تبلیغات اسلامی، شورای عالی حوزه های علمیه، شورای برنامه ریزی حوزۀ علمیۀ خراسان، شورای عالی انقلاب فرهنگی، نهاد رهبری در دانشگاهها، بنیاد امام رضا، مساجد (نه مساجد سنی ها)، پژوهشگاههای حوزه، مجمع جهانی اهل بیت، دانشگاه اهل بیت، سازمان تبلیغات اسلامی و غیره وغیره……که همۀ این پولها صرف ادارۀ امور آخوندهای شیعه میشود.

محمد نوری زاد:
سلام علی گرامی. بله نگاه من به هندوستان، همین نگرشی است که شما فرموده اید. که مرام و مسلک و باور کسی در آنجامزاحم باور دیگری نیست. و این، یک امر قانونی و حکومتی و ساختاری است نه این که مردم خودشان به یک چنین رویه ای راضی شده باشند. که البته این ساختار، خروجی نظام تربیتی مردم است در یک فرایند تاریخی. ویعنی درست در حالی که در ایران، ملایان سراسیمه بهاییان را از دم تیغ ارتداد می گذراندند و خونشان مباح می دانستند و زندگی شان را می روفتند، در همان هندوستان، هیچ مرامی از مرام مجاور خود واهمه نداشت. بهر روی، سخن از نظام آپارتاید در ایران راندید. که در اینجا شیعیان بر دیگران غلبه دارند. که البته اینگونه نیست دوست گرامی. در اینجا، یک اقلیتی از شیعیان بر اکثریتی از شیعیان و سایرین حاکم اند. داستان خودی و غیر خودی حضرت رهبری آنچنان انشقاق در میان مردم افکنده که این ساطور رهبری به جامعه ی شیعه نیز رحم نکرده. بگونه ای که می شود گفت: شیعیان بسیاری نیز در این سرزمین در شمار اقلیت اند. با احترام و سپاس

——

مصلح آبادی:
با درود ، در پست قبلی عکسی با جناب آقای سید مصطفی تاج زاده اسیر و دربند بی گناه و همسر گرامش انداخته اید . آقای نوری زاد میخواهم کمی از حافظه ام استفاده کنم و کمی از زمان طاغوت و از رفتار و جهالت آدم های احمق طاغوت آن زمان گفته باشم . آدم های احمق آن موقع امام خمینی را به خاطر انتقاد از پهلوی دستگیر و زندانی و بعد هم به عراق تبعید کردند.آدم های احمق طاغوت آن زمان خسرو گلسرخی را به خاطر مخالفت با نظام پهلوی اعدام کردند . حکومتی های طاغوتی و احمق آن موقع آیت الله منتظری ، طالقانی و دکتر علی شریعتی را بدلیل انتقاد و مخالفت به تاج و تخت پهلوی ، دستگیر و به زندان انداختند تا شاهنشاه کمی امنیت داشته باشد زیرا اینان امنیت تاج و تخت شاه را لرزانیده بودند . تیمسار نصیری رئیس ساواک و احمق آن موقع هر منتقدی را دستگیر و به زندان می انداخت تا شاهنشاه کمی آسوده در تختخواب بخوابد . شاهنشاه بی عقل و نفهم آن موقع دکتر مصدق را در محل احمدآباد موستوفی در حصر نگه داشت تا کمی راحت تر در تختخواب خود ” کپه مرگش ” را بگذارد و کم راحت بخوابد . تیمسار ارتشبد ازهاری طاغوت آن زمان صدای مردم را صدای ” ضبط صوت ” و خون های ریخته شده در زمین را ” مرکوکروم ” میخواند . اطلاعاتی های احمق آن زمان وقتی آیت الله سید محمد رضا سعیدی را در محل مسجد موسی ابن جعفر مابین اقامه دو نماز در خیابان غیاثی محدوده میدان خراسان دستگیر و به شهادت رساندند ، بلافاصله به عرض همایونی شاهنشاه رساندند که در مسجد ” آب از آب ” تکان نخورد و مردم بدون هیچگونه عکس العملی به نمازهای یومیه خود می پردازند . نظام احمق شاهنشاهی آن موقع ساواک داشت ، شکنجه گاه داشت ، گارد شاهنشاهی داشت ، ارتش مجهز آمریکایی داشت . آخوند درباری مواجب بگیر داشت و … همه چیز داشت . حوب چه شد که شاه طاغوتی با چشمی گریان در ” پلکان ” هواپیما با گریه و اشک ریزان به ملت ایران گفت : ملت من صدای شما و ندای شما را شنیدم . شاه احمق آن دوران از کشور گریخت و رفت و ” تون به تون ” شد .

محمد نوری زاد:
سلام مصلح آبادی گرامی. زاویه ی نگاه شما کمی اشتباه است. این کارهایی که یک به یک بر شمرده اید دلیل رفتن شاه نبود. رازش در این بود که ” بزرگترها” بدنبال یک بازار داغ فروش اسلحه در منطقه بودند و مایل تر به این بودند که گام های بلند و البته شترگاو پلنگی ایرانِ پهلوی را یک چهل سالی به قهقرا برانند و با بر سرکار آوردن تندخویان اسلامی در ایران، یک حالی به منطقه بدهند و یک طالبان و القاعده و داعش و بوکوحرامی از دل اسلام ناب باز تولید کنن و اسلام را بدست خود اسلام سر ببرند و خیال اسراییل را تا چهل سالی آسوده کنند. این بود که شاه را بردند و برای روی کار آمدن آخوندهای حریص و کار نابلد و حواریون حریص ترشان فضا پرداختند تا بی رحمانه رقبا را جارو کنند و خود یکه تاز میدانی شوند که هیچ از مختصات آن نمیدانستند و هنوز نیز نمی دانند. این میدان، بهترین گزینه بود برای نفوذ جاسوسان اسراییلی و روسی و دیگران تا این کشور امام صادق را بجایی ببرند که خود می خواهند. آدمهای احمق و جاهل، افرادی چون منِ نوری زاد بودیم که گمانمان بر این بود که دستهای غیبی به مدد مردم ایران آمده و شیعه را از غربت تاریخی اش بدر آورده تا مقدمات ظهور حضرت صاحب بدست ایرانیان فراهم شود. و از اینجوز خزعبلات کودنانه که کل هیمنه ی این نگرش احمقانه یک گرم معرفت را جابجا نمی کند. یک نگاهی به اطرافتان بیندازید دوست گرامی. ما درست در همانجایی ایستاده ایم که ” بزرگترها” خواسته اند. با احترام

———-
محمدرضا:
سلام. درک سختی های کسانی که در بند هستند امکان پذیر نیست اما شجاعتشان همیشه ستودودنیست. آقای نوری زاد شجاعت شما نیز ستودنیست. من جوانی هستم که 8 سال پیش در سن 17 سالگی از ایران فرار کردم و برای تحصیل به هندوستان و سپس به مالزی آمدم. تمام تلاشم اینه که بتونم زندگیم رو اینجا پایه بزارم و هیچ وقت به اون آشغال دونی بر نگردم. برام کشورم دیگه مهم نیست. فقط خانوادم و فامیلم رو دوست دارم تو اون کشور. من نه مشکل سیاسی داشتم توی ایران و نه غیر مسلمان شده بودم مثل خیلی دیگه از دوستام. اما تحمل ایران رو دیگه نداشتم. دلم برای هندوستان تنگ می شه اما برای ایران تنگ نمی شه. دلم برای چیش تنگ شه ؟ برای مدرسه هایی که توش کتک خوردم برای ننوشتن مشق ؟ برای مدرسه ای که تحقیر می کرد من رو بخاطر اینکه حاضر نبودم موهامو با شماره 4 بزنم ؟ ای بابا…چی بگم…ایران سطل آشغالی شده که اگه سرش رو ورداری بوش کل کشور رو می گیره. برام مهم نیست چی اسممو بزارن..اما هیچ آرزویی برای دیدن کشورم ندارم، چه برسه به اینکه برم و تازه 2 سال سرباز بشم اونجا.

محمد نوری زاد:
سلام محمد رضای گرامی. حالا اگر ما بخواهیم تو را درهمین ایران زیارت کنیم چه؟ با این اطمینان که درآن روز، حتما به تو احترام خواهیم گذاشت وجایگاه علمی ات را پاس خواهیم داشت و فردای کشورمان را به امثال تو وآنانی که دلشان برای آبادانی ایران می تپد خواهیم سپرد. اگرتو دلت برای ایران تنگ نمی شود اطمینان داشته باش که ایران دلش برای تو تنگ است. سری به سرزمین خودت بزن. درآرامش. ودرروزهایی که قدرتو دانسته می شود. هیچگاه نسبت به سرزمینت بی تفاوت مباش.
———-

محمد امین:
چند درصد مطمئنید همه‌ی نامه‌هایتان به رهبری رسیده‌ است و ایشان خوانده‌اند؟ چند درصد مطمئنید محتوایش تغییر داده نشده؟ چقدر مطمئنید اطرافیان ایشان جلوی چنین نامه هایی را می‌گیرند یا نمیگیرند؟…

محمد نوری زاد:
سلام محمد امین گرامی. من خبر ندارم ایشان نوشته های مرا می خوانند یا خیر. وقتی یک نامه – که مخاطبش رهبراست – بصورت سرگشاده وعلنی منتشرمی شود، آن مخاطب اصلی – رهبر- می شود یکی ازهزاران مخاطب آن نوشته. اگربخواند، دایره ی مخاطبان کامل می شود، اگرنخواند، ازشمارخوانندگان آن نوشته، یکی کم می شود. اگربخوانند حجت برایشان تمام می شود، اگر نخوانند این پرسش مطرح می شود که: چرا این رهبری که درموضوعات ریزکشوری دخول می کند وخود مدعی است که ازعمده ی خبرهای کشورمطلع است، ازانتشاراین نامه های پرسروصدا بی خبراست؟ من شخصا براین باورم که ایشان می خوانند. منتها پاسخ نمی دهند. انتشاریک پاسخ کوتاه ازجانب ایشان، کوهی ازپرسش ها ونقدها وچراها رابه سمت بیت رهبری سرازیرمی کند. پس سکوت بهترین شیوه است. شاید با این احتجاج که: جواب ابلهان خاموشی است! با احترام: نوری زاد.

———-

کاوه:
آقای نوری زاد. لطفا فقط برای یک بار به ابن سوال پاسخ دهید که چرا شما را دستگیر، شکنجه و اعدام نمیکنند؟ و چرا کسانی که یک دهم حرف های شما را زده اند تا الان دستگیر و اعدام شده اند؟

محمد نوری زاد:
سلام کاوه ی گرامی. من پیش ازاین بارها به این پرسش پاسخ گفته ام. حکایت من با سایرمنتقدان کمی تفاوت دارد.
1- من تا دیروز پشت سررهبربودم وسخت ازایشان دفاع می کردم. بخاطرحادثه های خونین سال 88 اکنون منتقدایشان شده ام. آنهم درنهایت ادب. و: رعایت جوانب نصیحة الملولکی وامربه معروف ونهی ازمنکر. که وظیفه ی شرعی وقانونی همه ی شهروندان است.

2 – به زیرکشیدن وزندانی کردن وزدن وکشتن یک چنین فردی که همه ی فعالیتش تنها درنوشته هایش خلاصه می شود ونه دردعوت مردمان به آشوب وقیام وانقلاب، خود می تواند آغازگرریزش های بعدی باشد. کما این که امثال من دربدنه ی حاکمیت بسیارند. حتی درمجلس. حتی درقوه قضاییه. حتی درسپاه. من با اغلب اینان درگفتگویم. زدن وکشتن من ریزش های نرم وبی صدا را هم سرعت می دهد وهم آشکارمی کند.

3 – اطلاعات وسپاه یک سال ونیم مرا درتنگنا قراردادند که من به همان راه سابق بازگردم. دراین راه مرا زدند اما من دراولین فرصت ممکن ازهمان داخل زندان نوشتم وبیرون دادم ودرحد خود مفتضحشان کردم. مرا زدند ومن نوشتم. مرا با فحش های ناموسی وبی حرمتی های مکرربه آسیب روحی مبتلا کردند وبازمن نوشتم وبیرون دادم. به مرخصی آمدم بازنوشتم. به زندان بازم گرداندند بازنوشتم.

4 – تاثیریک نوشته ازداخل زندان هزاربرابریک نوشته ازخارج زندان است. آنها این را خوب می دانند. ومی دانند که نوری زاد مگردریک گاوصندوق زندانی شود یا کشته شود تا نتواند بنویسد. پس دراولین فرصت با غلظت بیشتری خواهد نوشت وبیرون خواهد داد.

5 – بله، همه ی زندان سیاسی به محض نوشتن یک مطلب تند انتقادی به زندان رفته اند. قبول. اما این عزیزان به زندان که می روند، بنا به دلایلی که به خودشان مربوط است، دست ازنوشتن برمی دارند وترجیح می دهند دوران زندان خود را بی سروصدا سپری کنند. من درداخل زندان به دوتن ازبرجستگان سیاسی هرچه اصرارکردم که نامه ای بنویسند وبیرون بدهند قبول نکردند. اما نوری زاد بی نوا اینگونه نیست. مگراورا بکشند تا ننویسد. مگراو را درحصاری تنگ بگذارند تا ننویسد. این سخن مادربی سواد وروستایی ام را هرگزفراموش نمی کنم که یک روز به من گفت: اگرتورا دریک بطری گذاشتند وسرش را بستند، با بخاردهانت، بدنه ی بطری را تابلوکن وبا انگشتت، اعتقادات خود را برآن بنویس!

6 – با این نکات متوجه شدید که حساب من مثلا با جناب کروبی وجناب موسوی هم تفاوت دارد. بزعم حاکمیت، موسوی مردم را به شورش وانقلاب فرامی خواند ومردم را تحریک می کرد وعده ای هم دراین راه کشته شدند، اما من چه؟ من فقط می نویسم.

7 – اما چرا مرا نمی کشند؟ مثل مرحوم سعیدی سیرجانی یا مرحومان فروهرها ومختاری ها وهزارمنتقددیگری که بی سروصدا سرشان را زیرآب کردند. پاسخ این پرسش در: فضای آزاد رسانه ای است که ما “اکنون” دراختیارداریم و درآن زمان ها دراختیار نبود. اکنون یک عطسه ی نابجای رییس قوه ی قضاییه درهزارهزار شبکه ی مجازی منتشرمی شودوبه چالش کشیده می شود. این امکان مطلقا دریک دهه ی پیش نبود.

8 – صمیمانه می گویم اگرپنج سال پیش بود من هرگز شهامت ورود به این عرصه را نداشتم. پنج سال پیش ، حادثه ی خونین سال 88 رخ نداده بود، وفضای مجازی به این گستردگی نبود. هرحرکت منتقدانه دراین اندازه، به شدت سرکوب می شد وفرد خاطی ازمیان برداشته می شد. بدون این که صدایش بجایی برسد.

9 – می ماند حصرخانگی. اگرمرا محصورکنند، هم باید پاسخگوی تبعات این حصردراین بلبشوی گرفتاری های همه جانبه باشند، وهم بالاخره بعداز شش ماه ویک سال وهفت سال مجبورند یک فضای تنفسی به من بدهند. من درهمین فضای کوتاه تنفسی فریاد می زنم. واین فریاد کوتاه یک خطی، آنهم بعدازآنهمه تنگنا، می تواند مثل یک صاعقه روشنگری کندو رعب دردل حاکمان بیندازد.

10 – حاکمیت ازآزاد گذاشتن یک منتقدی مثل من که بهرحال چارچوب های ادب را رعایت می کند، بهره های مربوط به خودش را می برد. شنیدم که درگزارش به احمد شهید همه ی نامه های مرا ضمیمه کرده بودند وبه آنها اشاره که: ببینید درایران فردی چون نوری زاد وزندانیانی چون تاج زاده ازداخل زندان اینگونه شخص اول مملکت را درمی نوردند اما کسی با آنها کاری ندارد. واین فایده ی کمی برای اینها نیست.

11 – می ماند بی آبرو کردن. پروژه ی بی آبرو کردن مرا سازمان اطلاعات سپاه دراختیارگرفت. فیلمهایی علیه من ساختند ومنتشرکردند. شکایت من ازطائب رییس سازمان اطلاعات سپاه که این فیلمها درحوزه ی او ساخته شده بود و ازضرغامی که درسایت خبرنگاران جوان منتشرشده بود بجایی که نرسید موجب خنده ی قاضیان نیز شد. که مگرمی شود با طائب وضرغامی که مستقیما ازرهبردستخط دارد درافتاد. پس بی آبروکردن نیز باعث این نشد که آشوبی درخانواده ی من درافتد ومن پس بکشم.

12 – می ماند همان کشتن. که من مشتاقانه چشم به راه آنم. تا فرارسیدن آن زمان، می نویسم. درچارچوب ادب. همان گوهری که غبارش نیز به سروصورت سیستم اطلاعاتی وامنیتی ما ننشسته است. یک بار دردیداری که با آقای ناطق نوری داشتم، وی به همین ادب نوشتاری من اشاره کرد وگفت: من بسهم خودم ازاین رویه ی شما تشکرمی کنم. که حرمت قلم را نگه داشتید وآلوده اش نکردید. کاری که دیگران( شاید منظورش شریعتمداری ها بوده) شگردشان است.
با احترام: محمد نوری زاد.

———

وحید:
… آقای نوریزاد چی شد که به اینجا رسیدید؟ آیا شما از ابتدا این تفکرات را داشتید یا اتفاقی شما را آگاهی داد به نادرست بودن راه گذشته؟ چون شما را انسان صبوری میدانم یک سوال دیگر از محضرتان میپرسم. آقای نوریزاد نظر شما درباره عماریون چیست منظورم گروهی که خودشان را به این نامیده اند مخصوصا دکتر حسن عباسی که به نظر متخصص در همه امور هستند؟ نمیدونم به خودتون زحمت میدهید این مطالب را بخوانید یا نه.حتی اگر مایل نباشید به سوالاتم پاسخ دهید خوشحال میشم از خواندن این مطلب توسط شما آگاه بشم. به امید روزی که بتونم شما را ببینم.

محمد نوری زاد:
سلام وحید گرامی. من تا حدودی مثل همین دوست ولایتی شما فکرمی کردم. اما بشدت معترض هم بودم. هم به جناح چپ وهم به جناح راست. با خود می گفتم : باید به نظام فرصت داد تا خودش را پیدا کند. نیامده نمی شود بردشواری ها فائق آمد. همین روحیه ی معترضانه ی من مرا کمک کرد که بعداز سال 88 ، آنجا که به چشم خود دیدم بسیجی ها چوب وچماق وشوکروزنجیروچاقووکلت به دست گرفته اند وافتاده اند بجان مردم، همه ی تردیدها را کناربگذارم

درباره ی عماریون وآن آقا باید بگویم: ایرادی ندارد دستجاتی ازاین دست اعلام موجودیت بکنند. اما خداوکیلی آیا ازوزارت کشورمجوز رسمی دارند؟ وبرای برگزاری نشست هایشان مجوز می گیرند؟ البته که نه. اینها یک تقلای جنبی است که آدمهای متعلق به رژیم برای سرکوب معترضان مرتکب می شوند. آن آقا هم تئوریسین خشونت است. یعنی آن چماق توی دست بسیجی ها وعقل تعطیل وچشم بسته ی آنان را تئوریزه می کند. با احترام

——–

مرجان:
همواره دعاگوي شمابوده وهستم ولي نااميدي گلويم را ميفشاردوتوان ادامه زندگي را گرفته.در جستجوي نوراميدي هستم.ايا شمانشان اميدي مي بينيد ؟

محمد نوری زاد:
سلام خانم خوب. سپاس ازبزرگواری شما. ازاین که دردعاهای شما سهم دارم خدای را شاکرم. فرموده اید ناامیدی گلوی مبارکتان را می فشارد. پیش ازآن نوشته اید “همواره” دعاگوی منِ حقیرهستید. این نشان می دهد که آن گلویی که ازفشارناامیدی دررنج است، همواره با دعا مأنوس است. واین خود نشانه ی اقبالی است که خدای خوب باشما آمیخته. وگرنه مثل خیلی ها با دعا نسبتی نمی داشتید. گاه درهای بسته انسان را به سمت دری که خدای خوب تدارک دیده هدایت می کنند. که اگرواگشوده می ماندند ما هرگز به سمت آن درمورد نظرنمی رفتیم. صبورباشید خانم خوب. دوتن ازفرزندان من نیز چون شما دررنج اند. من تا حدودی حال وروز مردم وبویژه جوانان خود را می فهمم. این بگویم وبگذرم: منتظرنمانید موفقیت به سمت شما بیاید. خودشما زمینه ی ظهوروبرآمدن موفقیت را فراهم آورید. به امید روزهای خوب برای شما

———

آبتین:
درود و سپاس بر شما. نمیدانم از کدام در وارد شوم و از کدامین دل با شما سخن برانم، آنچه میدانم این است که لحظات شگرف تاریخ پیش چشم ماست و ما همانند بردگانی دست بسته، در بازار شام بفروش می رسیم و آینده مان ، جوانیمان، در پی اهداف شوم رژیم اسد قرباتی گشته،آری من نیز فردی سوخته از نسل سوختگان این انقلابم، انقلابی که پیام آور صلح، آزادی، بخشش، ایثار،… بود، قرار بود علاوه بر مادیات، معنویات ما را بسازند، قرار بود ما را انسان کنند و ما نیز دل خوش به چنین سخنان حتی یک لحظه فکر نکردیم به اینکه آیا ما قبل از این انسان نبودیم؟ ناگهان اتحادی شگرف شکل گرفت ، پیوندی عظیم دو تاریخ ، جناب آقای مارکس و پیغمبر گرامی اسلام، سرخ و سیاه به هم پیوستند، امپریالیسم و استکبار عامل ضعف و زبونی ما ، طبقه ی مستضعفین ببخشید پرولتاریا شکل گرفت همان کسانی که قرار بود وارثان زمین شوند انگار میخواست در این مقطع زمانی چنین شود، همه چیز بگردن بورژوازی افتاد، اری این آمریکا بود که عامل بدبختی ما بود ما خود مقصر نبودیم، اصلا ما عقب مانده نبودیم این بورژوا و سرمایه داری آمریکا بود که ما رابه چنین وضع اسفناکی انداخته بود، هیچ به این فکر نکردیم که حکومتهای کمونیستی فاجعه آفریدند، آری آنها هم مثل ما این بهانه را دارند که این حکومتها نظریات مارکس نیست و اگر همان نظریات اعمل شود دنیا گلستان خواهد شد، ما داناترین انسانهایمان را به بهانه لیبرالی کنار گذاشتیم، ما دوم شخص این انقلاب را به به بهانه نفوذ منافقین و لیبرال ها در دفترش کنار گذاشتیم و قس علی الهذا…. براستی ملتی که کتاب نخواند تاریخ برایش تکرار خواهد شد، از پدرم شنیدم که بحبوهه ی انقلاب پدربزرگش مرتب سفارش می کرد به خیابان نروید، به شاه بد نگوئید، شما نمیدانید روحانیت چگونه است، برایم خیلی جالب بود، سپس از دوستان و کسان دیگر هم شنیدم که آنان نیز از پدرشان چنین نقلی می کردند که پدربزرگ پدر….. آری آنان دوران مشروطه را دیده بودند ، علل شکست را دریافته بودند، یکسری انسانهای بیسواد، عامی که علل شکست را خوب جستجو کردند، نقش روحانیت را ، بازی روحانیت را، حکومت روحانیت را ( به شکل دگر) دیده بودند، نصیحت کردند اما پدران ما سرخوش از نظریات مارکس و لنین و… بی خبر از حکومت استالین و… وبا پیروی از مولایشان حسین قدم به کربلا گذاشتند و یزید را سرنگون کردند، نمیدانم چرا ، اما هیچ وقت گفته نشد که حسین بن علی قصد جنگ نداشتند، فقط زیر بار زور نرفتند و یزید خود جنگ را راه انداخت، هیچ وقت گفته نشد که دو روز قبل از عاشورا، مسلم بن عقیل در فرصتی که داشت، میتوانست ابن زیاد را ترور کند، اما نکرد چون شیوه اهل بیت این نبود، نگفتند و کردند و آنچه نباید می کردند، جناب دکتر نوریزاد انسانهای عامی، پدربزرگان پدرانمان میدانستند سرنوشت ما را، اما پدر ما، شما و نسل شما، روشنفکران ندانستید، گله از نسل شماست که بدترین نوع استبداد را به ما هدیه کردید و نسل ما امروز گریبانگیر این فاجعه تاریخی است، میتوانستیم دموکراسی را در کشور پیاده کنیم اما شماها حتی از انقلابتان هم محافظت نکردید، ببخشید می گویم و صرفا غلامان حلقه به گوشی شدید که هر چه گفتند پذیرفتید، هر چه کردند تائید کردید و هر خونی را قربانی در راه خدا و رسولش دانستید، نسل شما انسان فرهیخته ای چون بازرگان را باور نکرد وقتی امد حاکم شرع ومفسر قرآن بود و وقت رفتن پیر خرفت ایران، جناب دکتر نوریزاد ما نسل سوخته ایم ، نسلی که زیر نعلین صاحبان قدرت استخوان خورد کرده ایم و اکنون این شرایط حساس ناخواسته برای ما بوجود آمده، یک برهه تاریخی عجیب، که روند تاریخی کشور ما را تعیین خواهد کرد، این هدیه شماهاست به ما ، نمیدانم روحانیتی که تا دیروز بابی و بهائیت را عمل زوال دین میدانستند و به کمتر از تکفیر و کشتن آنان راضی نبودند چگونه امروز با جنایتکارانی که خود را علوی میدانند و بدعتی در شیعه و اسلام گذاشته اند در یک آبشخور آب می نوشند، همان هایی که تثلیث محمد و علی و سلمان را بوجود آوردند گناه آنان از بابیان کمتر نیست ولی آنان آنطور ، اینان اینطور، ببخشید ولی این هدیه نسل شما به ما بود به من پاسخ دهید، به درد دل من گوش فرا دهید و من و هم نسلان من را با سخنان خود آرام بخشید…با تشکر از شما

محمد نوری زاد:
سلام آبتین گرامی. سوزنوشته ات را چشیدم. کلمه به کلمه. سن وسال تو باید همانند پسرخودم باشد. پسربزرگم. که من اکنون شرم دارم به صورتش بنگرم. اغلب سخنان تورا قبول دارم. اما این نیزبگویم که بخاطرتربیت تاریخی ایرانیان، خودشما نیزاگربجای ما بودید همین راه را می رفتید. کما این که کسی نبود که درپایین کشیدن شاه دست به شعاروفریاد وسنگ واسلحه نبرده باشد. ازکمونیست تا مسلمان وشیعه وسنی وهمه وهمه. اکثریت مردم چه باحجاب وچه بی حجاب وچه نمازخوان وچه کافرهمه دست به دست هم دادند. یک موجی پدید آمده بود که اگربا آن موج همراه نمی شدی، عقب مانده ومنگ تلقی می شدی. بعدازانقلاب بود که عده ای زود فهمیدند که چه کلاهی به سرشان رفته . وجماعتی برآنان چیرگی یافته اند که جزخودشان احدالناسی را برنمی تابند. اینجا بود که عده ای کنارکشیدند وجماعتی با همان موج پیش رفتند. تا مگردرآینده ای نزدیک ورق برگردد. البته جماعتی نیز سردرآخورداشتند واین بهترین فرصت برای تلنبارثروت وفرصت بود.

مارا چاره ای جز پیوستن به آن موج نبود. مهم موج سواران بودند که بخت واقبال مردم را زیرگرفتند تا خود دراوج بمانند. ازاین روی است که ما شرمنده ایم. واحساس می کنیم ازخون بچه های ما نیز دراین آشوب بزرگ سود برده اند. من وقتی به یک خانواده ی شهید برمی خورم یا به برادرجانبازم می نگرم که نیمی ازبدنش ازکارافتاده وحتی تکلم ندارد درخود می گدازم که ما چه مفت سرمایه های ناب این سرزمین را تباه کردیم. دریک کلام: ما دردنیای عقل بی عقلی کردیم. مگراین که شما وآسیب دیدگان ازما بگذرید. عفوخدا درسایه ی عفوشمایان معنا می گیرد.

———

مرتضی:
سلام. اقای نویزاد به نظر شما وقت ان نرسیده که در نامه ای و یا گفتاری از ارتش مظلوم عذر خواهی کنید.ارتشی که شما و اوینی ///………. تمام زحماتش را ایثارش را و مردانگیها و شهدایشان را به پای ببر کاغذی سپاه قربانی کردید و همه را به حساب این رانت خوارها و……….. ریختید.من بارها و بارها در دل خون گریستم و در مقابل پرسش فرزندان دوستان شهیدم خجالت زده شدم .انها سوال میکردنند عمو مگه بابای من تو خرمشهر شهید نشد ؟عمو بابای من مگه ……وووووووو چرا تو این فیلمهای روایت فتح ارتش انگار وجود خارجی نداره و هزار سوال بی جواب دیگه.اقای نوریزاد اگه واقعا چشمانتان باز شده و طرف دار مظلوم و حق هستید لااقل به من یکی ثابت کن .حق نگهدارت

محمد نوری زاد:
سلام مرتضای گرامی. سخن شما درست است. ما ارتش وارتشیان خود را خوارکردیم. من بارها گفته ونوشته ام که ما ازارتشی می خواهیم که ریا کار وتسبیح بدست و حاضردرصف اول نمازجماعت باشد ویک چند تایی هم حدیث بداند تا ما او را خودی محسوب کنیم وارتقا وترفیعش را امضا کنیم. اگرچه از تخصص نظامی هیچ نداند. ما با گماردن آدمهایی مثل فیروزآبادی به اصل ارتش توهین کردیم. من خود بارها شاهد این بوده ام که یک تیمسار یک سرهنگ تمام یک سرگرد چگونه مجبوراست درمقابل یک طلبه ی فرتوت یا یک طلبه ی جوان هیچ نفهم پا بکوبد ومنت او را بکشد تا فردا ترفیعش را امضا کند. ما دراین سالها ی پس ازانقلاب برای ارتش هیچ شخصیتی جز ریاکاری و شعار وظاهری پرطمطراق وباطنی پوک بجای نگذاشته ایم. من بابت سهمی که دراین غفلت داشته ام ازهمه ی ارتشیان وخانواده هایشان پوزش می خواهم. اگرکه بپذیرند. با احترام

———-

علوی:
آقای نوریزاد سلام. بااین همه گفتن و فیلم ساختن چه شد؟؟؟؟؟ جناح رهبری و شعبان بی مخ ها کار خود را می کنند و می گویند بگذار نوریزاد هم حرف بزند تا خسته شود!!!…چه باید کرد؟؟؟ آقای نوریزاد جه باید کرد؟…اگر استبداد مذهبی ////گوش شنوا داشت تا الان اثری می دیدیم….باید کاری کرد….آقای نوریزاد یا قیام همگانی که شما باید هدایت کنید و یا حذف عناصر ضد مردمی توسط مردم!!

محمد نوری زاد:
سلام جناب علوی عزیز. هیچگاه به قیام وانقلاب وآشوب فکرنکنید. این درست همانی است که ازما انتظاردارند تا هربلایی که خواستند سرما بیاورند. ودیگراین که تا کنون ندیده ایم کشوری که انقلاب کرده روی خوش ببیند.

———-

امیر از آمریکا:
Ba Salaam be Azadmarde IranZamin:
Man Javani Irani hastam va dar Amrika zendegi mikonam. Barname haye shoma ra donbal mikonam va ba tak take kalame shoma ons gerefte am.
Az anjaei ke name ha va makhsoosan video haye shoma dar morede Shaboon Bi Mokh-ha dar ahaye Khamenei hich tasiri nakhahd dasht, pishnahad mikonam aasare khod ra be aghayan Khatami, Hasan Khomeini va Ayaye Ozam Ghom shakhsan beferestin ta shayad in Aghayan az shoma pand begirand va kami del va jorat peida konand va ba raveshe shoma az aghaye khamenei enteghad konnad.
Pirooz bashid
Zende Baad Iran va Irani
Amir

محمد نوری زاد:
سلام امیرگرامی. ازپیشنهاد شما تشکرمی کنم. من شخصا با برخی ازاین بزرگان مستقیما صحبت کرده ام. مطلقا بنا ندارند ازچارچوب خود خروج کنند. ترس همه ی ارکان وجودشان را پرکرده است. نمی خواهند به سرنوشت موسوی وکروبی مبتلا شوند. موفق باشی پسرم

———

shahla:
جناب نوری زاد! نامه پرمحتوای شما بسیار عالی است و واقعا دلسوزانه برای کشور است . ضمن قدردانی از شهامت و جسارت و بزرگمردی شما باید خدمتتان بگویم که از نظر حضور ذهن حضرتعالی و ارتباط دقیق مسائل با هم نیز بی نظیر است. به کلی تمام پته ها را روی آب ریختید. ننظرم رسید که با اجاره خدمتتان می گویم. به نظرم در تمام جاهایی که از اسرائیل نام بردید بهتر بود انگلیس را به عنوان باغبان جایگزین می فرمودید.

محمد نوری زاد:
سلام شهاب گرامی. قصد من ازباغبان حتما وتنها اسراییل نیست. بل هم پیمانان اونیز هستند. اگردقت کنید دریک جا به این مهم اشاره کرده ام. هم اسراییل هم انگلیس هم آمریکا، اینها ازیک طرف وازطرف دیگر: جهل ما وبی سوادی های ما و کارنابلدی های ما وتفسیرغلط ما ازمسلمانی و حرص ما برای روفتن ثروت ها وفرصت ها.

———-

ایرانی:
در این فکر م که تاریخ این سال ها را چه گونه قضاوت خواهد کرد ؟ از ما که گذشت ، اما می دانم کم ترین قضاوتش این خواهد بود که در سال 1357 ، قومی نادان اما طمع کار روی شانه های مردمی ساده و نجیب برآمدند و از همان نخستین روز زدند، کشتند، شکستند، زمین و زمان را از بیخ کندند، خوردند و بردند و تا ابد لکه ننگی برپیشانی هر که نام اسلام و مذهب را در این کشور ببرد زدند. اقای نوری زاد، چه ساده اید شما که هنوز به طناب پوسیده دخیل بسته اید تا یک بار دیگر ملتی را با این طناب به چاه ویل بفرستید .این طناب پوسیده است اقا جان! توفان خشم مردم ا، چیزی نخواهد گذاشت آن روز که براید

محمد نوری زاد:
سلام ایرانی خوب. قصد من با هرگرایشی که اتخاذ کرده ام، تنها پرهیزاز اوضاع واحوالی است که امروزه سوریه گرفتارآن است. برای این پرهیزحاضرم به هرکسی که شما بفرمایید التماس کنم. با احترام

———

جواد:
آقای نوری زاد عزیز سوالاتی برایم پیش آمده اما هرگز انتظار پاسخ به سوالات خودم رو از شما ندارم .
1- آیا شما با نوشتن این نامه قصد تغییری در شخص رهبر دارید ؟ به نظر شما ممکن است ؟
2- چرا زود تر از این سالها از این نامه های قشنگ نمینوشتید مثلا 15 سال پیش ؟ !!
3- آیا شما قصد ندارید نقش یک زندانی که در این روز ها ی آخر رژیم نقش قهرمان از خو بجا بگذارید ؟

محمد نوری زاد:
سلام آقا جواد گرامی
1 – قصدم تنها این است که سرنوشت فعلی سوریه که شخم زده شده برای ایران عزیز رخ ندهد.
2 – قبلا می ترسیدم. وسایل ارتباط جمعی امروز مثل همین سایت ها آن روزها نبود.وبه راحتی صداهای مخالف درپشت درهای بسته خاموش می شدند. وشاید هم منافعی داشتم. اما اکنون نمی ترسم. هیچ. ومنافعی که ندارم، حتی نگران داروندارخود نیز نیستم.
3 – ازکجا معلوم این روزها روزهای پایانی رژیم است؟ البته هوای نفس با همه ی ما هست. درمن نیزهست. چرا نباشد؟ اما فکرنمی کنی برای قهرمان شدن راههای کم خطرتر و کم هزینه ترمی شود پیدا کرد؟
با احترام

——–

جوان دهه هفتادی:
از شما میخواهم مشکل جامعه را در سطحی فراتر و ریشه ای تر ببینید بوجود آمدن یک فصل الخطاب منشاء مشکلات ما نیست! همه ی مشکلات ریشه در بدی ها، بی اخلاقی ها، و بی توجهی های ما به دین دارند و اینکه فکر میکنیم تغییر در قوانین و مناسبات حکومتی و یا درستی حاکم همه ی مشکلات ما را حل میکند و اگر موانع مرتفع نشدند حتما ایرادی در قانون و مجریانش وجود داشته است و نمیدانیم همانگونه که مردم بر دین حاکمانشان هستند خداوند نیز تا خود را و واقعا خود را تغییر ندهیم وضع ما را دگرگون نمیسازد از شما میخواهم اول به خود انتقادی رو آورید چرا که خودسازی پیش نیاز ورود به عرصه ی نقد دیگران است و بدانید این تغییر زاویه ی شدید شما و بسیاری دیگر نسبت به گذشته ریشه در اخلاق ی دارد که هنوز آن را رفع نکرده ایم، اخلاقی که باعث شد تمامی نهضت های گذشته از مشروطه و قبل از آن گرفته تا اصلاحات ناقص و ابتر بمانند پس چه بهتر که ابتدا خود را نقد کنیم! تشکر از این که تا کنون پاسخگو بوده اید و به نظرات ارج مینهید!

اما جناب نوری زاد! اصرار من برای دانستن نظر شما پیرامون بحث من با این عزیز بسیجی به خاطر این است که نمیخواهم با چند خطی که در بالای این مقاله نوشته اید و کمابیش آن را تایید کرده اید در این موضوع در مورد شما قضاوت کنم امیدوارم پاسخ مرا بدهید تا امر برای من روشن شود.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من با روح سخن شما موافقم. اصلاح ریشه ای همان آرزوی همشگی بشرچشم به راه بوده است. اما اگربدانیم که این اصلاح ریشه ای مثلا وقتش فرانرسیده ویا زود هنگام است وآسیبی به مراتب بیشتربجای می گذارد چه؟ شما چرا میوه ی کال را ازدرخت نمی چینید؟ نهضت مشروطه ازاین روی درایران به رهایی منجرنشدکه عقل جمعی روی به جهل داشت. امروز نیزما با یک چنین عارضه ای کم وبیش مواجهیم. باید آگاهی جمعی را بالا برد. این مهم عرصه را برجهل گستران تنگ می کند. با احترام

——–

حمید:
سلام آقای نوریزاد. مطالبی رو که تو سایتتون قرار میدید مطالعه میکنم، راستش هنوز نمیتونم باور کنم که حکومت به شما اجازه میده حرفاتون رو به اینصورت در معرض دید عموم قرار بدید… اما هرچه که هست حرف حق و از روی حساب است. و حرف حق قابل احترامه حتی اگر از زبان دشمن بیان بشه(البته منظورم شخص شما نیست). بگذارید کمی از احوالات افرادی مثل خودم بگم…تو خانواده ی فوق العاده مذهبی و به اصطلاح خانواده شهید زندگی کردم با ارزشهایی بی نهایت سخت و غیر قابل انعطاف، پدر و عمو و تقریبا تمام مردان خانواده از انقلابیون سرسخت بوده و هستن! کسانی که در صف اول مبارزات بودن، زندان رفتن وحتی بخاطر شکنجه مشکلات حاد عصبی و روانی پیدا کردن. کسانی که هنوز در صف اول نماز جمعه و تظاهرات حضور دارن و صبح اول وقت پای صندوق رای حاضر میشن! کسانی که اخبارها و دروغهایی تلویزیون ایران رو به دقت گوش میکنن و مسئولانی که در رسانه ی عمومی با قباحت تمام دروغ میگن رو صادق ترین افراد و خدمتگزاران انقلاب میدونن…! در مثل مناقشه نیست! راستی یاد “باکسر” انآ اسب وفادار در “قلعه ی حیوانات” افتادم….!!! شاید هرکسی که من و خانواده ام را بشناسد و یا این نوشته را بخواند، با خود بگوید حتما این خانواده در حکومت سهم و نقشی دارد، مدیریت و معاونتی دارد و یا کارخانه و هزار جور دفتر و دستکی برای خودش دارد…..اما کاش اینطور بود!!! جناب نوری زاد آرزو میکنم که خانواده ام مثل خیلی ها دزد و رانت خوار و خائن بودند!!! از صمیم قلب ارزو میکنم!!!خانواده ای که جز شغل کارمندی آنهم در ساده ترین نوع هیچ چیزی از این نظام عایدش نشد! پدری که مدتها مسئول فلان نهاد بود و کار مردم را به بهترین نحو راه می انداخت درحالی که خود و خانواده اش مشکلات معیشتی زیادی داشتند و درنهایت بخاطر به اصطلاح نا اهلی هم قطارانش از جمعشان خارج شد و به کارمندی ساده بسنده کرد!!! جناب نوریزاد، حالا من به عنوان فرزند آن خدمتگزار نظام! بیش از 3 سال است که بیکارم!! خنده دار است! اینطور نیست؟!!! سنم به 30 رسیده اما به اندازه ی ذره ای از جوانیم لذت نبرده ام!! از کودکی با سخت ترین شرایط فرهنگی زندگی کردم و حتی همین حالا هم این فرهنگ به اصطلاح اسلامی انقلابی دست از سرم بر نمیدارد….حتما میدانید امثال ماها در مدارس چگونه تعلیم دیدیم و پرورش یافتیم؟!! نمینویسم! چون یادآوری آن روزها و ظلمی که در حق کودکی و نوجوانی و جوانیمان شده برایم عذاب آورست! یادم هست مامورین انتظامی یکی از دوستانم را بخاطر پوشیدن شلوار جین مورد بازخواست قرار دادند، راستش آنقدر سنمان کم بود و ترسید بودیم که یادم نیست دقیقا از کدام نهاد بودند!!! اما یادم هست از بس گریه کردیم که تا چشمان مان قرمز و دردناک شده بود!!! تازه این نمونه ی کوچکی از آنهمه فشار فرهنگی و اجتماعی آن زمان است…. بسیجی نیستم ، حتی کارت و مدرکی تصنعی هم ندارم! چون از هرچه بسیج و انقلاب متنفرم!!!
نه کاری دارم و نه پولی و نه خانواده ای که بتواند یاریم کند، خانواده ای که سالها به انقلاب خدمت کرد و هنوز هم بر عهدش استوار است! نه تفریحی دارم و نه عشقی(البته داشتم، چون آینده ای نداشتم ، نتوانستم حفظش کنم!!!) از خدا و امام و دین و هرچه به آنها مرتبط است بیزارم! و هر روز بیش از پیش آرزوی مرگ میکنم… مدتهاست دلم یک خواب راحت میخواهد، خوابی که این افکار آشفته، پریشانش نکنند، خوابی که زلپیدم و دیازپام نخواهد…. اما مگر میشود با اینده ای تاریک و مبهم، افکاری بی دغدغه داشت؟!!! خجالت زده و غمگینم بخاطر سرنوشتی که پدارانمان برایمان رقم زده اند….بخاطر بیعتی که پدر و هم قطارانش با آقایشان کرده اند تا آینده فرزندانشان را به باد دهند که شاید آرمانهای پوچ امامشان از دست نرود….!!! آقای نوری زاد، به معناب واقعی کلمه خستــــــه ام، ناامیــــــــــــدم ….راستی شما و پدرانمان با ما چه کرده اید؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!! اگر قیامت و آخرتی باشد چه میخواهید بگویید؟ چه عذری دارید؟ جوانیمان، زندگیمان را چگونه به ما بازمیگردانید؟؟ خداوند همه ی مارا مورد آمرزش قرار دهد. به امید روزهای خوش

محمد نوری زاد:
سلام حمید گرامی ام. نوشته ی دردمندانه ات دراین صبحگاه روز چهارشنبه آتش درون مرا شعله ورترکرد. من درزندان، دست به دوبازوی جوانان زندانی می گذاردم وبا التماس به صورتشان نگاه می کردم ومی گفتم: مارا ببخشایید. بخدا این نظام، که شما را بخاطریک اعتراض کوچک به زندان انداخته ودستدزدان صاحب نام را واگشوده، مطلقا مورد نظرما نبود. اکنون نیز به تو التماس می کنم که با هرخسارتی که متحمل شده اید ازما ، ازاین ورشکستگان ژولیده، درگذرید. وگرنه، شلاق کلمات را بردارید وآنقدربرسروصورتمان بکوبید تا آرام شوید. وبعد که آرام شدید، به این سخن من بیندیشید که اگرشما نیز درآن غوغای جهالت قرارمی گرفتید ای بسا چون ما با شعارهای فریبنده همراه می شدید. نازنینم، یک روز درکنار دوجانباز نشسته بودم. غریبه. نمی دانستند من ترکی بلدم. یکی اهل زنجان بود ودیگری تبریز. جانباز زنجانی می گفت: ما (جانبازان وحامیان صادق انقلاب) حکایتمان حکایت آن خری است که ازاو درساخت مسجد استفاده می کنند. سنگ وخاک ودروپنجره برپشت آن خربارمی کنند ومسجد را می سازند. همین که مسجد ساخته شد ودرش را کارگذاشتند، داد می زنند: درمسجد را ببندید تا خرداخل نشود. می بوسمت وبه تو اطمینان می دهم که آینده را ازنو خواهیم ساخت. این اطمینان درمن انرژی ودرتو امید می جوشاند. دستت را به من بده. ما راه درازی درپیش داریم. فدای تووجوانانی چون توکه ازجهالت آدمهایی چون من جوانی تان تباه شد. به آینده بنگر. آغوشش را برای تو گشوده است. پاسخش بده. با احترام وادب: محمد نوری زاد.

———-

رضا:
جناب نوری زاد تنها راه مقابله با این جبهه ها فقط تشکیل ارتش ازاد وسرنگونی دیکتاتوریسم ///// بوسیله ازاده خواهی مولایمان حسین ع

محمد نوری زاد:
سلام آقا رضای گل. فرو شدن به خشونت توسط ما، درست همان است که سرداران فربه ودست گشوده ی سپاه می خواهند. کسانی که بشاراسد مفلوک را فریفتند واو را بجای همدلی ومیدان دادن به معترضان، به خشونت ازجنس چینی وایرانی ترغیب کردند. این جوی خونی که درسوریه جاری است محصول همفکری سرداران سپاه است. وهمین سرنوشت درکمین غفلت تک تک ماست. ما باید بجای سردارانی که اهل فکر نیستندنیز فکرکنیم. ما باید بجای آنانی که اهل عاطفه وایمان وشعورنیستند چاره اندیشی کنیم. دست به اسلحه بردن توسط ما ، ما را به حوزه ی تخصصی اینان داخل می کند. به حوزه ای که درآن نه انسانیت هست ونه مسلمانی. باپوزش ازسرداران وپاسداران خوب وشایسته ومردمی ای که درسپاه بوده اند وهستند ودرحال دق کردن اند. با احترام

———-

یار:
…قانون اساسی ولایت فقیه رو بالاتر از هر کس و هر چیز قرار داد؛ تمام این مدت سی سال چرا سکوت کردین؟ چرا هنوز فکر میکنین خود آیت الله خمینی بر حق بودن؟ مردمی که از ظلم فراری بودن ایشون رو در جایگاه حق نشوندن ولی دیدین که چه بر سر ملت آوردند! چه جوانهایی که با پشتبیانی ایشان بدست خلخالی کشته نشدند. جانشین تعیین کردند. قوانینی رو اعمال کردند که الان کسی رو یارای مقابله با آنها نیست! خبرگان و سپاه و شورای نگهبان که امروز همه کشور را کنترل میکنند یادگاریهای گران ایشانند. رهبر انقلاب فقط در حال استفاده از این سیستم موروثی است! چرا قانون اساسی نماز خواندن و مسلمان بودن را شرط نفس کشیدن در این حکومت قرار داده؟ مگر نمیدانستند که حکومت مذهبی آفت مذهب است؟ چرا هنوز سعی دارین با مذهب پیش بروید؟ مهمترین سوال من ایست: وقت آن نیست به حکم اخلاق انسانی بر حکومت مذهبی فاتحه ای بخوانید و دین انسانها را همانند رای هایی که به صندوق می اندازند امری شخصی قلمداد کنید؟ وقت آن نیست که مردم و حقوق ذاتی آنها را تعیین کننده قانون بدانید و نه احکام دینی را؟ توهین به ادیان را نمیپسندم ولی از آن بدتر سرکوب دینی است. وقتش رسیده همه آزاد بدون دغدغه زندگی کنند؛ حتی اگر اسلام ناب محمدی در راس امور باشد, قوانینش را انسانهای جایزالخطایی اجرا میکنند که گاها خطاهایشان به هیچ صورت جایز نیست. البته که مقصر انسان نیست. …

محمد نوری زاد:
سلام پسرم. داستان ولایت فقیه، داستان ریسمانی بود که ما برای رفتن به آرمانشهری انسانی والهی ازآن آویختیم. معتقدم: این نگرش دینی بایدیک روزی فرصت حکومت می یافت. وگرنه، جماعتی را تا قیام قیامت طلبکار خدا ومردمان می کرد. اکنون، به تجربه دیده ایم ودریافته ایم که ولایت فقیه، که هیچگاه درگذشته های تاریخی ودینی ما نبوده ودرآینده نیز نخواهد بود، لاجرم به شکلی ازتحکم دینی می انجامد. این تجربه با هزینه ای گزاف عاید ما شده است. ما حاکمان وطرفداران ولایت فقیه، مردم خود را درتنگنا فرو فشرده ایم تنها به این دلیل که خود را برتر وخدایی تر ونمایندگان خود خدا درزمین می دانیم. کاش داستان ولایت فقیه درجامعه ی ما تنها یک برکت برمی آورد و با خاطره ای خوش به تاریخ می پیوست. وآن: برچیدن دروغ ازساحت حاکمیت ومردمان بود. و: رواج راستی وادب درمیان آنان. اما دریغ که به اسم ولایت فقیه ما زده ایم وکشته ایم وغارت کرده ایم. خدا ومردم مگرما را می بخشایند؟ با احترام

———-

سخنی با چاشنی اخطار:
متن پیام: با سلام بنده با خواندن مطلب که درباره خانه روستایی تو اطراف شهریار متاثر شدم و در وافع این هتاکان نادان باید حد قذف بخورند و کار ناشایستی کردند زیرا طرف حساب ما تو هستی نه مادر واقوامت البته شاید پسرات با تو همکاری می کنند می دونم این کارای تو جز مطرح کردن خودت هدف دیگه ای نداره البته بهت بگم انقلاب امثال تو رو زیاد دیده من یکی از اون بسیجیام که روی حرف تو با اوناست دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی هم هستم البته بچه های دیگه ی دانشگاه هم از تو متنفرند البته اگه خواستی میتونیم با هم به بحث بشینیم یک سری کلیپ پوسیده قدیمی رو برداشتی مستند کردی که اسم ما رو خراب کنی اون موقع سر کار بودی و می تازوندی چرا از این حرفا نمی زدی آها اون موقع به ضرر جیبت بود مثل خیلی های دیگه راستی تو واسه انقلاب یه چک هم خوردی حداقل مخملباف حق حرف زدن داره راستی من اسم رسم و نشونیم رودادم فکر نکنی رو حرفم نیستم خوب دیگه خداحافظت نباشه راستی به اباذر سلام برسون.

محمد نوری زاد:
سلام آقا سید. ازآشنایی با شما خوشحالم. همین که به عمل آنانی که به کاری ناشایست مبادرت کرده اند نمره ی منفی می دهی من بهمین اندازه ازشما سپاس مندم. درباره ی مابقی سخنان شما این بگویم واکتفا کنم: هم من هم شما اگرتلاش کنیم که “انسان” باشیم ، بسیارموفق ترومطلوب تروخواستنی ترخواهیم بود. مسلمان بودن ومسلمان ماندن کارشاقی است. که این وادی وادی عمل است نه شعار. به امید دیدارشما

——–

رویا:
جناب نوري زاد عزيز. تمام گرفتاريها و بدبختيها و عقب ماندگيها ما از اسلام است ! اسلامي كه هر ظالمي با توجه به منافع خود صد جور تفسير و تبصره براي حق كشي و جنايت از توش درمياره !!

محمد نوری زاد:
سلام رویای خوب. با قسمت دوم سخن شما بیشترموافقم که: هر ظالمي با توجه به منافع خود صد جور تفسير و تبصره براي حق كشي و جنايت از توش درمياره !! یک عقیده را طرفداران آن عقیده اند که به خاک می اندازند یا ظرفیت های مثبت آن را برمی کشند. گرچه خود آن عقیده نیز باید سرشارازاین ظرفیت های مثبت باشد. با احترام.

——–

علی محمد ریحانی:
سلام. جناب نوری زاد. امیدوارم خوب و سلامت باشید. اول اینو بگم که از نوجوانی عاشق صدای شما بودم تو روایت فتح برنامه ماه رمضون و …. حتی اسم شما رو هم نمیدونستم ولی شیفته شما بودم بعدها هم تو کیهان مقالات شما و برادر حسین ! ؟ پی گیری می کردم بدون اینکه بدونم نوری زاد همون آقایی هست که دوسش دارم بعدها از سال 80 به اینور از اونچیزایی که واسشون سینه چاک می دادم به دلایل زیادی فاصله گرفتم تنها چیزی که واسم موند و هست عشق به اهل بیت (ع) بگذدریم طی این 3 سالی که روز نوشت های شما مقالات شما نامه های شما رومی خوندم کیف می کردم گاهی اوقات هم از تکرار یه موضوعاتی تونوشته هاتون تعجب می کردم اما یه چیزی که واسه من خیلی ناراحت کننده و سوال برانگیز بودو جوابی براش نداشتم حمایت شما از فرقه بهایییت بود کهحتی پیش خودممی گفتم نکنه این بنده خدا رو تو زندان چیز خورش کردن ولی بعدها که استدلالهای شما رو تومصاحبه ها ومقالات و نامه ها می دیدم متوجه میشدم خداروشکر سالم هستید خواهش مکن اینه در رابطه با بهاییت و پیروانش توضیح بدین لطفا

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوب. بهاییت هرچه که هست اندیشه ای است درکناردیگراندیشه ها. ما وقتی کمونیست های سرزمین خود را تحمل می کنیم چرا نباید اینها را تحمل کنیم. مضافا براین که اگراجداد اینها مشکلدار بوده اند بچه های اینها که مشکلی ندارند. مثل اقلیت شیعه درعربستان ودرمدینه که ما دوست داریم عربستانی ها آنها را آزار ندهند. اسلام هم نخواسته به اسم او ما جماعتی را اززندگی ساقط کنیم. ما اگرخودمان بهایی بودیم دوست داشتیم با ما چگونه برخورد می کردند؟ جز با انصاف وانسانیت ؟ این سخن بزرگان ماست که می فرمایند: هرچه را که برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند. منکران خدا با امامان ما بحث می کردند ویکبار امامان ما فتوای حذف آنها وعدم معاشرت باآنها را صادر نکردند. موفق باشید

——-

احمد:
سلام. با درود به شما جناب اقاي نوري زاد عزيز. يك سئوال خيلي ساده هميشه دوست داشتم از شما بپرسم . اينكه جناب اقاي نوري زاد شما تا قبل از سال ٨٨ طرفدار سياستهاي رهبري بوده ايد ( البته بنده در خبرها شنيده ام) اگر درست است پس چه شد كه تغيير عقيده داديد و چرا فكر نميكنيد كه هم عقيده هاي قبلي شما هنوز به نتيجه اي كه شما رسيده ايد نرسيده اند . ممنون

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. تغییرکردن آدمها درمسیرزندگی شان، یک ضرورت آمیخته به درستی ونادرستی است. یکی خوب می شود ویکی بد. یکی موفق می شود ویکی ناموفق. امید که من بد وناموفق نباشم. با احترام

——–

رضا:
با سلام و خسته نباشی به شما آقای نوریزاد. یک پشنهاد کوچکی داشتم.
بهتر نیست بعد از این واژه های زیر را
انسان / انسانی
بجای
اسلام / اسلامی /
استفاده کنیم؟ با توجه به همگانی بودن ان در ایران و جهان در رابطه با تعریف و برداشت آنها . خدا نگهدار شما

محمد نوری زاد:
سلام آقارضای گل. اسلام برانسانیت بنا شده. انسانیت هم با مختصاتی چون عاطفه وفهم وعقل ودرستی وراستی وعدالت و انصاف وپاکی ومراعات حقوق دیگران عجین است. یعنی ما باید ابتدا انسان بماهوانسان باشیم وسپس پای به وادی مسلمانی بگذاریم. این روزها عزیزم نه مسلمانی که انسان بودن ما به مخاطره افتاده. یعنی مخدوش شده. ابتدا باید آن را ترمیم کنیم. این می تواند درخود فرد صورت پذیرد وسپس درجامعه. من تکلیف خودم با خودم روشن است. به جامعه که می نگرم می بینم این جامعه فرسنگها با آنچه که اسمش مسلمانی است فاصله دارد. دراین جامعه ابتدا باید انسانیت را برکشید. عقل را. انصاف را. پاکی را. احترام به حقوق سایرین را. اینها که دریک فرد ودریک جامعه پا گرفت، مسلمانی می آید ودست این انسان را می گیرد واو را به قله های برترانسانی می برد. موفق باشید

——–

بابک:
…1. خبر خوشحال کننده ای که امروز در رسانه های سبز منتشر شد این بود : خانم نسرین ستوده وکیل دادگستری و از مدافعان حقوق بشر بعد از 49 روز بهاعتصاب غذای خود پایان داد . به نظر شما اعتصاب غذا شانه خالی کردن و فرار کردن از مسئولیت نیست ؟ حاکمیت و مردم ایران(البته چند درصدشان نه همه ) نشان داده اند که جان افراد برایشان مهم نیست نمونه اش را در مرگ هدی صابر بر اثر اعتصاب غذا دیدیم پس اعتصاب غذای دیگران نیز تاثیری نخواهد داشت . پس چرا باید این حرکات را برای رسیدن به هدف به کار گیریم؟…
2. ایا فکر نمی کنید جوانانی که در سیستم حکومتی و اخلاقی شاه مخلوع و معدوم رشد یافتند بهتر از جوانانی هستند که در حکومت جمهوری اسلامی پرورش یافتند ؟ اگر جوابتان اری است دلیلش چیست و اگر هم نه بازهم ممنون می شوم دلیلش را بگویید؟
3. نظرتان در مورد تئوری اسلام منهای روحانیت چیست؟
4. اقای مصباح یزدی در افاضاتی که نسبت به وطن پرستی و مهین دوستی روا داشتند فرمودند که این مسائل مربوط به دوران جاهلیت است . ایا فکر نمی کنید که یکی از دلایلی که ما را در وضعیت فعلی مملکت قرار داده جا افتادن همین تفکرات است ؟
…
5. ایا حق براندازی ظالمان را داریم ؟
6. به نظر شما ایا نباید رای تحصیل کردگان در انتخابات و … دو برابر تحصیل نکرده ها باشد ؟
7. بزرگترین ضربه ای که به اسلام زده شده به نظر شما از طرف جمهوری اسلامی ایران بوده یا کشورهایی مانند اسرائیل و امریکا ؟ چرا؟

محمد نوری زاد:
سلام بابک گرامی. مرا ببخشایید که پرسش های شما را به آینده ای که مرتب ازمن فاصله می گرفت موکول کردم.

1 – واما درباره ی اعتصاب غذا، من چند مصاحبه ی رادیویی دارم به آنها گوش کنید. زندانی وقتی چاره ای نداشته باشد به اعتصاب روی می برد. من خودم ازاین امکان بسیارسود بردم
2 – جونان در رژیم شاه بهترتربیت شدند. چرا که مذهبیون برای آنها تکلیف عقیدتی تحکم نکردند.
3 – اسلام منهای روحانیت مثل جامعه بدون پزشک است. روحانیان باشند اما مثل سایرصنوف. ودخالتی درسیاست نداشته باشند مگربواسطه ی لیاقتشان
آقای مصباح یزدی وهمین حرفهای بدون ریشه شان یکی ازبدبختی های ماهستند
4 – براندازی ظالمان یک حق هماره برای بشردرطول تاریخ بوده است
درباره حق درس خواندگان باید بیشتردقت کرد. مثلا آیا دیپلم را ملاک قراردهیم ودیپلم ردی را کناربگذاریم؟ واویلا می شود . اما درکل موافقم که یک تحصیلکرده باید فرقی با یک درس نخوانده داشته باشد
5 – بارها نوشته ام که ما بیشترازآمریکا واسراییل به اسلام ضربه زده ایم
موفق باشید

——–

نسیـم:
جناب آقاي نوري زاد خيلي ها مي گويند كه چطور است كه شما باتندترين مطالب شخص رهبر رامخاطب قرار مي دهيد ولي كاري به كارتان ندارند ولي يك نفر كه يك غزل 10-12 سطري مي سرايد به 5-6 سال زندان محكوم ميشود؟؟؟؟ لطفا پاسخ مرادر همين قسمت بدهيد

محمد نوری زاد:
سلام نسیم گرامی. من هم اولش اینگونه بودم. نوشتم وناگهان مرا به زندان بردند. یک سال ونیم درزندان بودم. با شکنجه وضرب وشتم وفحش های ناموسی. اما ازپای ننشستم. اززندان نیز نوشتم. به شرط این که دیگرننویسم به من مرخصی دادند. اما درمرخصی نامه ی ششم را نوشتم ومجددا مرا به زندان برگرداندند. در زندان دوسال دیگر به سالهای زندان من اضافه کردند. من اما باز نوشتم وبه اعتصابی خشک فرو شدم. مطلقا دست ازافشای پستوهای پنهان نکشیدم. وهرگز از نوشتن باز نایستادم. نوشتم ونوشتم. با این آدم دیگر نمی شود کاری کرد. تنها راه حذف فیزیکی اوست. که من نیز چشم به راه اویم. با احترام.

———-

حسین:
باید پرسید چرا وب سایت شما ماهیت حکومتی دارد؟ خیلی ساده. این وبسایت را که باز کنید همراه قیافه ها و نامهای اشنا می بینید که همه حکومتی بوده اند ! و هنوز به نوعی محافظه کار حکومتیند. حتا انجا که نام ستار بهشتی برده میشود یا نام تمام انها که در اعتراضات جان باختند فقط نام مردگانی است و نه بیش. من اطمینان دارم ستار بهشتی اگر زنده بود نوشته ای از او مورد استقبال شما قرار نمیگرفت و ما هزاران ستار بهشتی داریم که شما هم بخوبی می دانید ولی ستار بهشتی های مرده مقدسند. چرا در ته کوچه های باریک انها که زنده اند نباید رفت و چرا انها که از کشور گریخته اند و ان هزاران نفر که به جوخه های اعدام سپرده شده اند. تمام این زندگان هنوز زبان دارند و زنده اند در حکومتی نبودن حتا در عدم فعالیتشان. تمام انها که هرروز از ایران میگریزند و انها که در کمپ های پناهجویی برای ادامهی زندگی می جنگند همه ی انها ستار بهشتنید و لی برای شما انها نمی توانند وجود داشته باشند. تمام این فعالیت ها هنوز بوی انقلاب اسلامی می دهد نامها و نغمه ها و روضه ها. بوی رکود …

محمد نوری زاد:
حسین گرامی، ظرفیت یک سایت دراندازه ی سایت نوری زاد مگرچقدر می تواند به زیروبالای حاکمیت بند کند وبتواند رضایت همگان را کسب کند. من گوشه ای ازکاررا گرفته ام وشما نیز گوشه ای را. اینها که بهم پیوند بخورند یک نگرش تقریبا کاملی بدست می دهند. ظرفیت یک فرد درمحدوده ی فردیت او محدود است. با احترام

———-

سامان:
سلام بر مرد آزاده ایران. جناب نوری زاد. از خواندن این نوشته با اینکه طولانی بود حظ کردم. عالی بود جناب نوری زاد عالی. به بهترین نحو از نظر دینی نیز رفتار آیت الله خامنه ای را نقد کرده اید. فقط سوالی در ذهن من است که چندین بار هم پرسیدم ولی جوابی نشنیدم. جناب آقای نوری زاد عزیز چطور شما با چنین نوشته های تندی به شخص رهبر هنوز روی دوپای خود راه می روید!!؟؟ کسانی می شناسم که با یک دهم این حرفها بالای دار رفته اند. خواهشمند است اگر پیام من را پخش نمی کند حداقل به صورت خصوصی جواب دهید این سوال مدت زیادی از که هم در ذهن من و هم ذهن دوستان من است خواهشا جواب ما را بدهید. اراتمند

محمد نوری زاد:
سلام سامان گرامی. به این فکرکنید که من وردی ودعایی واجی مجی ای می گویم وبه خودم فوت می کنم وکسی نمی تواند متعرض من بشود. بعدش: به محتوای یک نوشته ویک سخن توجه کنید. به صاحبش کاری نداشته باشید. شاید جاسوس باشد. بالاترازاین؟ ازجاسوسها هم می شود سخن درست شنید. با احترام

———

بهلول:
درود بر جناب نوری زاد. کاش این دگرگونی در شما همان 32 سال قبل بوجود آمده بود تا ببینید تفاوت چندانی بین آن زمان و اکنون وجود ندارد. شعار “یا روسری یا توسری، اگر 35 میلیون بگویند بله من می گویم نه،اقتصاد مال خر است،وعده آب و برق مجانی” همه از همان زمان بوده وسالها قبل از آقایان خزعلی و عارف شمار زیادی جان خود را بر سر دفاع از این حق مردم از دست داده اند. شجاعت شما قابل تحسین است ولی بنظر می رسد که فقط به پروسه 8 یا 10 ساله اخیر خرده می گیرید که دور از انصاف است. هنگامی می شود در کنار شما قرار گرفت که به برابری همه احاد ملت ، زن و مرد ،مسلمان و غیر مسلمان و دیندار و غیر دیندار اذعان کنید و جامعه ای بدون اقلیت و اکثریت را برتابید. قانون اساسی آینده باید صرفا بر اساس حقوق انسانها و منافع ملی و بدون تاثیر پذیری از هر گونه ایدئولوژی نگاشته شود. موفق باشید

محمد نوری زاد:
سلام بهلول گرامی. تأخیرمن دراین که مثل شما زودتربفهمم، عذابی است که من تا قیام قیامت باید با خود حمل کنم. آدمها با هوش وفهم واسعتداد وشهامت وترس وطمع وکینه وحسد وخیلی خصوصیات دیگرآمیخته اند. یکی زودتر می فهمد ویکی دیرتر. اما درباره ی بخش دوم سخن درستتان باید بگویم: من نیزچون شما معتقدم انسانها همه با هم مساوی وداری حقوق برابرند. وهرگزشیعه بودن یکی وبهایی بودن دیگری دلیل برخورداری اولی وطرد دومی نمی شود. آدمها مگربخاطرخطاهای اجتماعی شان مورد مواخذه قرارگیرند. وگرنه باحجاب وبی حجاب وفقیروغنی ومسئول وغیرمسئول ومسلمان وغیرمسلمان هیچگاه دلیل برتری جماعتی برجماعتی دیگرنمی شود. درهمین خصوص فیلم کوتاه مرا با عنوان: ممد نبودی ببینی، ببینید. با احترام.

———

علوی:
اقای نوریزاد سلام. تا کی فقط حرف زدن ……………….و این //// مشغول کشتن و شکنجه کردن مردان و زنان در زندان های مخوف…. تا کی تا کی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آیا نباید کاری کرد……فقط گفتن و گفتن شما………..و نشنیدن و نشنیدن //// و همان کار های خود را کردن……. این یعنی چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آقای نوریزاد باید کاری کرد….کاری کارستان من که عجیب به کشتن می اندیشم…..باید وقتی آنها می کشند ما هم باید بکشیم……….نظر شما چیست؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام علوی گرامی. دستهای خونین را برای کسانی بگذار که استحقاقش را دارند. والبته استحقاق بی عقلی را. دست به کشتاربردن درست همان است که سرداران فربه به ما التماس می کنند. ما صبورانه وهوشمندانه نشان خواهیم داد که بجای خون ریختن، فهم را برخواهیم کشید. اینجا همان جایی است که جهل گریزمی کند. با احترام.

———-

فرهاد:
جناب نوریزاد عزیز شاید در خواستی که از شما میکنم زیاد خوشایندتان نباشد ولی شما که درد را فریاد میزنید به من عامی بگوئید چه باید کرد . همه ملت اینها را می فهمند حتی اگر منافعشان اجازه ندهدکه اعتراف کنند . و حتی ریشه درد را هم بیشتر نخبگان و حتی قشر متوسط میدانند ولی چرا هیچکسی در تمامی این وبسایتها و روزنامه ها و…… به این سئوال اصلی هیچ جوابی که در سطح فکر مردم باشد و لای هزار گونه لفافه پیچیده نباشد را به مردم نمی گوید چه کنیم تا ازاین رنج خلاص شویم البته خارج نشینانی که نسخه انقلاب و نبرد میپیچند را استثنا کنید که متاسفانه از مرحله پرت شده اند ولی مردمی که میفهمند ولی نمیدانند چگونه و به چه شکل باید از این ورطه رها شد از شنیدند نق نق زدنها و آه وواویلا کردنها خسته شده اند باید صریح با امثال من صحبت کنید . شاید مسئولیت شما تنها گفتن دردها است اما نسخه عملی درمان درد هیچ جائی نیست ؟؟؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام فرهاد گرامی. کاری که ما اسیران این روزگار می توانیم انجام بدهیم، روشنگری، فرابردن فهم، آگاهی، بی تفاوت نبودن، هوشمندی، تعقیب مسائل کلی وجزیی کشور، درحد مقدور اعتراض، ودرحد مقدور نشان دادن نارضایتی ازوضعیت موجود است. ما هرگز دست به خشونت نمی بریم. هرگز به ناسزا وپلشتی متوسل نمی شویم. ما اشتباه گذشته را تکرار نمی کنیم. طرف ما نسبت چندانی با عقل ندارد. ما بجای او عاقلی می کنیم. وبه راهی که او مشتاق آنست، ورود نمی کنیم. مفهوم؟ با احترام

———-

شامراد:
جناب نوریزاد سلام. مقاومت و پایداری شما در راه عقیده ای که دارید ستودنی است و قابل احترام و من مطمئنم که شما به ان ازادی که در نظر دارید خواهید رسید و خواهید توانست که بدون ترس از زندان و محاکمه حرفهای خود را بزنید و منتشر کنید چون برای این ازادی جنگیده اید و برایش بها داده اید و جانتان را در این راه گذاشته اید . اما تحقق این امر برای همه مردم کشورمان حداقل در اینده نزدیک بنظر دست نیافتنی و دور از ذهن است . چون مردم ما اگر هم موافق دمکراسی و ازادی باشند (اگر باشند) حاضر به پرداخت هزینه برای رسیدن بان نیستند . حداقل اینکه هنوز حاضر نیستند و تاریخ نشان می دهد که اگر حاکمان و مدیران کشور بخواهند به شیوه دموکراتیک و مردم سالارانه کشور را اداره کنند همین مردم چنین اجازه ای را به انها نخواهند داد و اصلاح از بالا هرگز چاره کار نخواهد بود که چه بسا موجب هرج و مرج و از کف رفتن همین مقدار باقی مانده از خاک این کشور سابقا پهناور شود . شما حتما دیده و یا شنیده اید که یک کارمندی مثلا در یک اداره ای برای انجام کار خود و وظیفه ای که دارد از مردم رشوه میگیرد و انقدر باینکار ادامه میدهد که همگان می فهمند و از کار برکنار میشود و شخص دیگری که هیچ سابقه ای در زمینه رشوه گرفتن ندارد بان پست گمارده میشود اما پس از مدتی می بینیم که همان ادم سالم هم شروع به گرفتن رشوه از مراجعین میکند و این چرخه همینطور ادامه پیدا میکند . اینجا دیگر ان کارمند خیلی مقصر نیست چون انسان است و مثل همه انسانها ممکن است جاه طلب و جایز الخطا باشد . بنظر من ان مردمی مقصرند که برای انجام سریعتر کار خود و جلو افتادن از دیگران و یا هر دلیل دیگری به ان کارمند پیشنهاد رشوه میدهند و این پیشنهادات انقدر زیاد میشود که اگر گرفتن رشوه قباحتی هم در نظر ان کارمند داشته باشد کم کم قبحش میریزد و باینکار عادت میکند .

من معتقدم که عموم مردم خواهان اداره کشور بدست همین مسئولین هستند و اگر هم انتقاد و اعتراضی دارند در این جهت است که حاکمان قدری بیشتر باصلاح امور بپردازند و هنوز بجایی نرسیده اند که از حاکمان امروزی جامعه دموکراسی و مردم سالاری بخواهند . شاید روزی این خواسته را داشته باشند اما انروز امروز نیست و تغییر از بالا نیز هرگز راهگشا نخواهد بود چه بسا که همین امنیت نیم بندی هم که امروزه جامعه از ان برخوردار است را نیز بگیرد . نمونه ان کشورهای پیرامون ما حی و حاضرند . ترکیه را ببینید که اصلاح را از بالا شروع کرد و هنوز بعد از هشتاد سال اسلامگرایان و جمهوری خواهان پنجه در پنجه هم انداخته اند و اگر هم اقتصادی دارد به یمن حمایت غرب و امریکاست والا در همان بحران مالی دهسال پیش غرق میشد . یا همین تونس که انقلابات عربی از انجا شروع شد و دیکتاتور فرار کرد . امروز همان مردم دوباره در حال تظاهراتند برای حقوقی که بدست نیاورده اند و فقری که بدتر از گذشته دامنگیرشان شده . اوضاع مصر هم بهمین شکل است و با توجه به قرائن بدتر هم خواهد شد .

این مردم روزی تصمیم گرفتند که نظام پادشاهی را سرنگون کنند و ظرف مدت کوتاهی اینکار را کردند . اگر بخواهند همین کار را با هر نظام دیگری هم قادرند انجام دهند . اگر انجام نمی دهند پس نمیخواهند حداقل اینکه هنوز نمیخواهند . شرایط امروز کشورمان با توجه به تهدید غرب و تحریمهایی که کم کم حالت کمرشکن هم بخود خواهند گرفت بگونه ای نگران کننده شده که دغدغه اصلی این مردم تامین معاش و امنیتشان است و اگر حاکمان امروزی جامعه بتوانند اقتصاد را سامان بخشند و سایه جنگ را از سر کشور دور کنند حکمرانی خود را تا سالها بیمه خواهند کرد . با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام دوست فهیم وبا ادب من. نوشته ی شریف شما والبته نکات ارزنده ای که یادآوری کرده اید، همه را به جان می پذیرم. شاید زاویه ای که نگاه من با این نوشته ی خوب شما دارد، درتعریف مردم باشد. شما مردم را یک پارچه تلقی فرموده اید وهیچ درمیان آنان تفکیک قائل نشده اید. مردمی یکپارچه که رشوه می دهند وخطا می کنند واکنون گرفتارمعیشیت وامنیت خویش اند. گرچه اغلب مردم ما همینگونه اند، اما ما درمیان همین مردم، انسانهای فراوان وشایسته ای داریم که جانشان را برای آرمانهایی که سایرمردم ازآنها مطلع نیستند، فدا می کنند. وهمین ها هستند که سرنوشت ها را تغییرمی دهند. نشستن برای این که همه ی مردم یا معدل برترمردم خواهان آزادی ودموکراسی شوند، همان است که حاکمیت جهل پرور مشتاق آنست. اوهم صد البته بیکارنمی نشیند ودرپردازش جهل بیشتر دست به کارمی شود. من معتقدم اگرمردم ما به جایی برسند که نخبگان خود را قدربدانند وشایستگان خود را برسرامور بنشانند ما نیم بیشترراه را رفته ایم. مثل کره. مثل سنگاپور. مثل همین دوبی وقطر. مثل مالزی. درمالزی فکرمی کنید چقدرمردم ازچندوچون امور آگاهند؟ منتها تربیت شده اند که عده ای ازنخبگان سررشته ها را دردست بگیرند وما بقی حمایت کنند. من اطمینان دارم اگر ما به روزی برسیم که مردم ما به همین مختصرآگاهی برسند، ما برنده ی این معرکه ایم. که شایستگان رشته های امور را دردست بگیرند وما بقی حمایت کنند. این دردراز مدت که نه، درکوتاه مدت به تربیت برترآحاد جامعه می انجامد. بااحترام

———

علی:
سلام بر جناب نوری زاد بزرگوار. باور کن از روی احساسات و هیجانات نمینویسیم ولی از شما خواهش میکنم با حوصله بخوانید و بعدا راهنماییم کن. بنده حقیر به هیچ حزب و جناحی وابسته نیستم و همواره دنبال رو حق و آزادی بوده و هستم و حتی حاضرم به تاسی از امام حسین (ع) به شعار “”مرگ با عزت بهتراززندگی باذلت است”” جامعه عمل بپوشانم و جانم را در این راه فدا کنم. و قید خانواده و تمام دلبستگی ها را زدم و دوست دارم مرگ باشرافتی خداوند مهربان نصیبم کندو هرروز ک شاهد این همه ستم از ناحیه حکومتم دلگیرمیشم و حسرت میخورم ک چرا ما ملت در خواب غفلتیم و هیچ حرکت اعتراضی نمیکنیم! برادر عزیز به نظرت اگر بنده حقیر ک فردی ناشناس در بین ملتم، اقدامی کنم و به شما بپیوندم و بر فرض مرا به شهادت برسانند و یا حبس ابدکنند آیا نتیجه ای حاصل میشود؟ بنظرم هنوز ملت به اوج نارضایتی نرسیدندو گرنه خشم ملت با توپ و مسلسل خاموش شدنی نیست.امروز شبیه عصر امام حسن (ع) است و من خواهان مرگی هستم ک ثمره ی ان جاودانه باشد نه اینکه مرگی خاموش و بی حاصل نصیبم شود. از راهنماییتون متشکرم ای همدرد

محمد نوری زاد:
سلام علی گرامی ما باید زنده باشیم و زندگی کنیم قرار نیست که بمیریم وقتش که برسد البته نوع مرگمان را خودمان انتخاب می کنیم. فعلا باید با تمام وجود زندگی کرد. پس زندگی کن علی آقاهر چند نمی گذارند اما زندگی کن.

———-

بی نام بی نهایت:
…از شما سوالاتی دارم در مورد ضرب و شتم ، دشنام و ناسزا و فحشهای ناموسی ماموران اطلاعات به شما و همچنین به خانم نرگس محمدی؛ فحش های معمولی و ضرب و شتم قابل تحمل است ولی فحش ناموسی و اینکه به زنی که دوست و همراه شماست فحش ناموسی بدهند بسیار تحملش سخته و کمتر کسی میتونه مقاومت کنه و عکس العملی نشون نده. آیا شما هیچ پاسخی درخورشان همانجا به آنها دادید یا نه؟ اصلا کلمۀ خودتی را حتی یواشکی گفتید یا نه ؟ اگر پاسخ دادید چه بود ؟ ولی اگر چیزی نگفتید دلیلش چه بود؟ ترس از پاسخ سنگین تر آنها یا چه ؟ آیا اگر کسان دیگری همین رفتار را با شما و خانم نرگس محمدی داشته باشند عکس العمل شما اینگونه است؟ آیا باید در مقابل ظالم، نجابت به خرج داد یا باید جنگید و خفت و تحقیر را تحمل نکرد؟ با توجه به اینکه فحش ناموسی دادن به کسی در نظام نامبارک فعلی منجر به حد شلاق و جریمه می شود و این حکم هیچگاه مشمول تخفیف یا مرور زمان نمی شود و لازم الاجراست. آیا در صورت پاسخ ندادن به آنها این درگیری ذهنی و حس حقارت در شما بوجود نمی آید که چرا در آن لحظه جوابی درخور ندادم حتی در موقع هتک حرمت همراه شما که زن بود.چرا که از آنها نمیشود شکایت کرد پس بهتر نیست همانجا جوابشان را بدهید و هر چند ممکن است بیشتر کتک بخورید ولی حداقل آن اینست که به آنها نشان میدهید که ترسی ندارید و تحمل دشنام را ندارید.به نظر بنده تحقیر روحی هیچگاه شما را رها نخواهد کرد و آن فحشها و آن لحظه فراموش نمی شود. مشتاقانه منتظر پاسخ شما هستم.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. یک مأمور اطلاعاتی که مثلا به زن و دختر من فحش ناجور و ناموسی می دهد قصدش دو چیز است. یکی این که مرا از درون بشکند و استوانه های استواری مرا فرو ریزد و دیگر این که می خواهد هم مرا مرعوب کند و هم رعب خود را پنهان سازد. ضمن این که تربیتش را نیز نشان می دهد. و لابد برای حفظ نظامش این حرکت را امری بدیهی می داند. من در پاسخ به یک چنین آدمی چه بگویم؟ ناموس او را پیش بکشم؟ هرگز. او اگر دهانی لجنی دارد، داشته باشد. من اما این دهان را نمی خواهم. من فردا با همین دهان می خواهم به دوستی چون شما سلام بگویم و با همان دهان به صورت دیگری لبخند بزنم. من سکوت کردم نازنین. از این گوش شنیدم و از گوش دیگر بیرون دادم. تلاش کردم خودم را با محتوا و تجسم محتوایی آن فحش ها درگیر نکنم. این سکوت هرگز علامت بی غیرتی و ترس نیست. اتفاقا طرف با این سکوت بر می آشوبد. او هزار امید بر شورش من بسته است. و من ناامیدش می کنم با سکوت. موفق باشید.

———-

مصطفـی:
سلام آقای نوریزاد ، خوشحالم از اینکه به واقعیت ها پی بردید اما شما هنوز خیلی بدهکارید ، فراموش نکنید که شما 20 سال حامی این حاکمیت بودید ، فراموش نکنید که نسل شما بود که نسل ما را سوزاند ، کسانی که تاوان های سنگینی برای رسیدن به آزادی در این نظام سلطه دادند شاید به این راحتی ها شما را نبخشند . موفق و پیروز باشید

محمد نوری زاد:
سلام مصطفای گرامی
ازخودت شروع کن. ببین می توانی با همه ی خسارتی که متحمل شده ای ببخشی؟
بخشایش تنها راه نجات ماست
انتقام، حتما ازپی خود انتقام خواهد جوشاند
یکجا باید ببخشاییم
با احترام

——-

ابوالفضـل:
سلام و درود و آرزوی توفیق؛
آقای نوریزاد چند وقتی که خوندن نمازای من شل وول شده؛ بااینکه میدونم نمازخوندن تو قران و… اومده اما خوندن/نخوندنش تاثیری در من ایجاد نمیکنه
در حالتیکه آدمکشان و شکنجه گران هم نماز میخونن و آدمای خیلی خوب هم نماز میخونن، پس نفس نماز خوندن دلیل بر خوب یا بد بودن/ کافرومسلمان/ مشرک و موحد بودن نیست
من وقتی خانمی تهیدست رو توی مترو میبینم نزدیکه که اشک از چشمام جاری بشه وهم اینکه خیلی وختا یاد خدا هم میکنم درقبال ناعدالتی ها هم کاملا بهم میریزم و بی تفاوت نیستم. باخوندن نامه های آقای خزعلی(یا شما) از زندان گریه میکنم و…
بگذریم از اینکه نماز دراین دوران نمادی است از تزویروریا،…
باتوجه به اینکه نماز احساس خاصی بمن نمیده چرا باید نماز بخونم؟
البته گاهی مواقع معدود بدور از اجبار دینی، خودم دلم میخاد بخونم، میخونم و احساس خوبی هم پیدا میکنم
بنظرتون من که مرتب نماز نمیخونم، دینم ناقصه و نماز نخوندنم تاثیربداخروی(عذاب) داره برام؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوب من. یک مسلمان “فهیم و با دانش و باحال” هزارمرتبه شایسته تروپسندیده تراز هزارمسلمان “نا فهم وبی دانش وبی حال” است. نماز، هم نماد دین ماست وهم آدابی مکرر برای این که ما مرتب طی روز وشب با خدای خوب بیامیزیم. همین که یک چنین چیزی برای شما سئوال شده، نشان می دهد که مسلمانی شایسته هستید. وگرنه، بسیاری به همین هم نمی اندیشند. دوست من، هروقت “حال” داشتی نمازبخوان. اما اجازه نده ارتباط تو – بهردلیل – با خدای خوب قطع شود. ما این روزها مردمان بسیاری را به خاطر رفتار نادرست روحانیان ومسئولان ازدست داده ایم . نگران مباش که همین نگرانی نشانه ی این است که خدا در درون تو حضوردارد وبا تو پیوسته. به امید دیدار

——-

علـی رضـا:
آقای نوریزاد برای من سوال است که امثال شما و اقای تاجزاده چگونه به طور مرتب از داخل زندان نامه نگاری میکردید و مطلب مینوشتید. کمی عجیب نیست ؟ چگونه حاکمیت توانسته است که موسوی و کروبی را ایزوله کند ولی برخی دیگر مثل شما و آقای تاجزاده تا این حد در زندان آزاد بوده و هستند؟ البته به آزادگی هر دوی شما ایمان دارم ولی قبول کنید این مورد خیلی عجیب است. اگر توضیحی بدهید ممنون میشوم.

محمد نوری زاد:
سلام علی رضای گرامی. باورمی کنی من ازتعجب شما دوست خوبم درتعجبم. شما بجای این که به دیگرانی که ساکت اند اعتراض کنی که: آهای مردان بزرگ عالم سیاست، چرا ساکت اید وکنج امن وگوشه ی راحت اختیارکرده اید، ازمن وآقای تاجزاده می خواهید برای رفع تعجب شما ننویسیم؟ کاش یک چند نفری می شدید واین تعجب ها را کنارمی گذاشتید وبه دوستانی که صاحب نامند اعتراض می کردید که: امثال نوری زاد وتاجزاده، هم خودشان وهم خانواده هایشان درتنگنا وهراس ونا امنی اند، چرا بکمکشان نیم روید؟ با احترام.

——-

ر.ن.
سلام آقای نوری زاد نمیونم چرا با این که افکارم با شما خیلی متفاوت است باز هم شمارا از ته دل دوست دارم و لی گاهی از بعضی مطالب شما خیلی بر می آشوبم . محمد عزیز چه شد که از آن گفتمان ناب و پاک جبهه و جهاد و روایت فتح امروز به اینجا رسیدید؟ الان داشتم فیلم بی پرده بی تعارف با نوریزاد را تماشا می کردم راستش برایم خیلی درد آور بود نوریزادی که در روایت فتح آنگونه ذوب در معارف جنگ و جهادسازندگی شده بود حالا اینگونه با نفرت و اکراه از حسین حسین گفتن و قرآن سرگرفتن حرف میزند و انتقاد میکند و آن را ماندن در گذشته میداند. محمد عزیز شما که گریه ها و حسین حسین گفتنهای بچه های جنگ در شب عملیات را دیده بودید . بچه هایی که عاشقانه حسین جان میگفتند و جان میگرفتند و میرفتند و تکه تکه میشدند من به شخصه هیچ وقت گریه ها و مناجاتهای آن بچه های خالص خدا را هیچ وقت فراموش نمیکنم و براستی هم تفاوت جنگ ما و رزمنده ما با جنگها و رزمندگان دنیا در همین خلوص بود .ومن اطمینان دارم که شما هم با تاثیر روح گریه و مناجات بر آنسان و معرفت انسان اعتقاد دارید که اگر غیر این بود در فیلمهایتان با خواندن ممد نبودی ببینی اشک از دیدگانتان جاری نمیشد. نوریزادعزیز اگر مساله ای حلش مشکل است چاره پاک کردن صورت مساله نیست اگر مداحان امروز جیره خوار حکومت شده اند و دستگاه حسین وسیله کاسبی آنها شده دلیل بر زیر سوال بردن اصل قضیه نمی شود اگر امروز روحانی نماها به اسم حسین و زهرا عربد ه میکشند و میکشند و غارت میکنند خللی در پاکی روح مکتب حسینی وارد نمیکند خب یزید و معاویه و بقیه منفوران تاریخ هم هر چه کردندبه اسم اسلام کردند آیا در اصل اسلام خللی وارد شد امروز کدام منفورند؟ ویا مگر چیزی که امروز میبینیم اسلام است؟(اسلام به ذات خودندارد عیبی – آن عیبی که هست در مسلمانی ماست).البته که ما باید به ذات قیام حسینی پی ببریم و اینکه حسین چرا و برای چه شهید شد ولی نوریزاد عزیزم کلید این دانستن چیزی نیست جز گریه برحسین ونه در گرفتن ژست روشنفکری همان طور که آن روزها بچه های جنگ به این کلید دست یافتندو فهمیدندو عاشقانه در این راه جان سپردند به شخصه اگر آن روزها را ندیده بودم امروز نظرم غیر این بود. محمد عزیز قبول کن که من و شمابه دلیل عصبانیتی که از اوضاع حاکم بر اینروزها داریم بعضی وقتها از دایره انصاف خارج میشویم . در آخر به رسم دوستی شما را به خویشتن داری دعوت مینمایم خواهش میکنم احساسی با هر چیزی برخورد ننمایید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. بعید می دانم که سخنان مرا براین حمل کنید که: نوری زاد راه دیگری برگزیده وازدین وایمان برگشته. دوست من، من سخن ازکاسبکارانی می گویم که نام حسین وپیامبروخدا وقران، برای آنان سکه ای است که درجا ضرب می کنند. وبه خاطرآمیختگی فراوانشان باجهل و دروغ وریا، به حقوق که نه، بل به خون مخاطبانشان نیز دست می برند. شما اگرازحسین به گریستن و”حال” های اینچنینی مشتاقی، حتما درانتخاب خود محقی. اما من اگرازتو پرسیدم : سخن حسین چه بود ونسبت این کاسبکاران با حسین حسینی که می کنند چیست، نباید برمن بیاشوبی وبگویی: بنشین وگریه کن وهیچ مگوومپرس. که درآنصورت من خواهم گفت: گریه ای که ما به ازایش انرژی حق طلبی نباشد حماقتی است که برشانه های ما سوارمی کنند. دوست من، کاسبکاران، با همین گریه ها ومداحی های پوک من وشما را مشغول کرده اند وخود درپس این جهالت عظما به حراج آبرو و راه حسین وغارت فهم ما مشغولند. با احترام.

———

احمد:
سلام آقای نویسنده کارگردان ژورنالیست…سلام جناب نوری زاد…نه سلام برادر…دنیای عجیبی است.من فکرمیکردم شایدبیست سالی ازشماکوچکترم ولی رجعت شما بعداز40-50سال ازعقایدتان تلنگری بودکه بسیارکوچکتربودنم را یاداوری کرد.ووقتی احترام وارادتم رابیشتربرانگیخت که قدرتتان رادرحفظ وارتقای بخشی ازعقاید دورریختن بخشی دیگرورجعت ازقسمتی ازعقایدتان رابه چشم دیدم.واین باآنچه ازدیگران شاهدبودم تغایروتباین تحسین برانگیزی داشت وآنگونه نبودکه شماهم ماننددیگران باجاروی اعتراض عقایدسیاسی ودینیتان راازخانه دلتان توامان بیرون بریزید. چرامیگویم دنیای عجیبی است؟!گویادیروزبودکه درخانه ی پدری ابوذرساخته ی قلم شما(پروانه هامینویسند)راتماشامیکردم که ازتنهاماندن علی گلایه میکردوزبان به ملامت میگشود.آن روزمن اشک ریختم چراکه ایهام شمارادریافته بودم ومیدانستم که میخواهید مراازتنها ماندن علی روزگارم!انذاردهید.من آن روزبرای علی زمانم!باشماهمناله شدم وقلم شمادرمن اراده ای ساخت که پروانه ای باشم حول وجودعلی زمان!ازشماآموختم که جانم رابهای بیرون آمدن علی ازعزلت کنم وآنچه این ایده رادرمن پروراند پدری پیربودکه تصدیق میکرداین علی همان علیست وبرادری که میگفت بایددراین راه جان دادوبه سعادت رسید وبرادری دیگر که به این سعادت!درجنگ باعراق رسیده بود. سالها گذشت ومن براین کیش نوساخته بودم.کیشی که شماهم ازبنایانش بودید. دراین سالهاباورم بالیدوبزرگ وبزرگترشدتاآنجاکه شب وروزی برایم نمانده بود. ماههاوسالها دریادواره های مناطق جنگی جنوب با پای برهنه وصورتی خاک آلود باین گمام که غبارازچهره علی زمان میروبم.چه ساعاتی که بامخالفان علی زمان!مباحثه وجدل میکردم وچون قافیه تنگ میشد به هرنارواوناسزایی متوسل میشدم تا علی زمان!درتنهایی اش دقمرگ نشود.چه سالها که درسپاه علی زمان!به عنوان داوطلب عرق ریختیم تادرپیشگاه خداوندعرق شرم برجبینمان ننشیندونکیرومنکرمواخذه ام نکنندکه چراعلی زمانت!راتنهاگذاشتی. بهترین ساعات وروزهای جوانی ام سوخت تاعلی زمانم!درآتش تنهائی اش نسوزد. معادله ی بسیارساده ای بود ولی آن احمقی که ازمن ساخته بودندسالهاطول کشیدتادریابد علی به آن عرب بیابان نشین غرق درجهالت که چلپاسه خطابش کره بوددراوج اقتداروتوانائی حتی خرده نگرفت که چرامراچنین خطاب کردی!؟.سالهاطول کشید تا تعصبی که چون انگل برجان افکارم نشسته بودبمیرد ومن دریابم چه سری است که درمحل زندگی من زنی سی ساله وبیوه بایک فزندخودفروشی میکند.چراسالها کارداوطلبانه ی من برای خدابودولی آنکس که افکارم راتغذیه میکرد ومرابه کاربیشترواستواری دراراده تشویق میکرد میتواندماهی 7ملیون حقوق بگیرد.

من دیرفهمیدم که علی نسخه ای ندارد. دیرفهمیدم که علی درروزفتح مکه درروزی که شمشیرهای مسلمانان ازتشنگی خون درغلاف بیقراری میکردرو به مشرکان مکه کردونداداد”الیوم یوم المرحمه”. علی من امان داد ولی علی زمانم کارگری را به جرم نارضایتی کشت.علی من فرمود”الیوم یوم المرحمه”ولی علی زمانم درنمازجمعه88خلاصه مطلبش این بود”الیوم یوم الملحمه”.

میدانید برای چه نمیتوانم ادامه دهم ونمیتوانم فکرم رامتمرکزکنم وبنویسم؟؟؟بخداقسم کودکم گریه میکندوشیرمیخواهد…من ازاوشرمنده ام.دیروزازغذایی میخواست که درتلویزیون دیده بود…همسرم سعی میکردآرامش کندومیگفت”بچه است.خوابش میاید.”ولی نمیدانست که میدانم درپشت نگاه اوهم حسرتی عمیق وچندساله خوابیده است. امروزبیماری ام آوارگی ام واینکه حتی یک اسکناس کوچک برای خریدشیرکودکم ندارم میدانم مکافات روزهائی است که نمیدانستم علی زمانم!یتیمان وآوارگان وضعفاراخودخلق میکند وبه بیچارگی میکشاند. من ازخانواده ام شرمنده ام مانندشما.ازمردم شرمنده ام مانندشما.ولی بیش ازهمه من ازعلی شرمنده ام که یک گرگ راتاحداوبالابردم.ولی به جبرانش نام کودکم راعلی گذاشتم.امیدوارم برمن وشماببخشاید. حرفهای بسیاری باشمادارم که نتوانستم بنویسم.ذهن وقلبم پرازدرداست تاچندروزدیگرمهلت صاحبخانه ام تمام میشود ومیدانم بازهم شرمندگیهای بسیارخواهم کشید.

محمد نوری زاد:
سلام نازنینم. نوشته ات را کلمه به کلمه سرکشیدم. ونه این که: خوانده باشم. بل نیوشیدمش. عزیزم این روزها با عبورازما واحتمالا با به زیرگرفتن ما سرخواهد آمد. وروزهای نوین فراخواهد رسید. این را ازباب امیدی واهی برای شما نمی نویسم. خود نیز محتاج این امیدواری ام. ما حق مان را وحقوقمان را ازدل روزگاری که به تسخیرنابکاران درآمده بیرون خواهیم کشید. واین، شاید به مرور وبا صبوری ممکن شود. وبا خون دل خوردن. می بوسمت. وبراین بوسه افتخارمی کنم.

———

احـد:
سلام. برای من هم همچنان جای سوال است که شما چگونه این نامه ها را از زندان انتشار دادید؟ آنها اگر میخواستند می توانستند هر دم و بازدم شما را تحت نظر داشته باشند ؟ آقای نوریزاد قبول کنید که باورش سخت است

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. وقتی به زندانهای ما کیلوکیلو انواع مواد مخدر داخل می شود ودرهمانجانیزمصرف می شود، بیرون دادن یک نامه کارچندان دشواری نیست. با احترام.

———

حسیـن:
شما در نامه یتان خطاب به خامنه ای نوعی قیاس با حکومت پهلوی را ملاک قرار داده اید. متاسفانه نامه ی شما دارای خصوصیات اشکاری است که عجیب بنظر می رسد شما با این اشکاری به انها همچنان وفادار مانده اید. در تمام نامه نام رهبر ذکر شده است. رهبر درین مان با شاه تفاوتی ندارد. اگر فردی حکومت پهلوی را خطاب قرار می داد و می نوشته شاه گرامیم بدون شک مورد پسند شما قرار نمیگرفت شاید بدین دلیل که شاه خصوصیات معنوی برای خویش قایل نمیشد بلک برتری منزلتی اجتماعی برای خویش در نظر می گرفت این درحالیست که رهبران حکومت ایران منزلتی معنوی برای خویش در نظر می گیرند که اصلن دست یافتنی و قابل اثبات در میان انسانها نیست ایا چنین انسان برتری اصلن قابل شناخت است بلکه فقط متدیان میتوانند با توجه به باور های دینی خود چنین برتری را جستجو کنند و به ان متوهم باشند. بهر حال مقام شاهنشاهی که بسیار مسخره بنظر می رسد و در یک نظام غیر سکولار دیکتاتور مابانه اما مقام روحانی بخاطر توهم نهفته در ان بسیار بدتر است چون توانایی انتقاد انعکاسی را نسبت به خویش از دست میدهد. فرد روحانی در سیستم اجرایی و عملی حصوصیاتش را از دست می دهد/ ///این فقط منزلت و باور به خامنه ای است که همچنان وابستگان ذهنی خانواده ی حکومتی اسلامی این بیداری را ناممکن می سازد تا چنین پدیده ی روشنی را نبینند. بدون شک برای یک شهروند ایرانی او یک رهبر نیست بلکه فردی است که رهبری خو د را اعمال می کند////. ازینرو خطابیه ی شما هیچ علت منطقی ندارد و حتا برای خواش و دیسکورس مناسب نیست چون فرد خود را موید رهبری می بیند که باید اعمالش را تصحیح کند ////
دوم اینکه شما حکومت پهلوی را بذرستی پلید و مرتبن باصفاتی منسوب کرده اید. من از شما می پرسم حکومت اکنون ایران چگونه است ورا مورد خطاب اینچنینی بدین روشنی نیست ایا بخاطر باور های اصلاحپذیر اینچنین خطابی صرفنظر می گردد؟ چز این نمیتواند علتی داشته باشد. من توجه ی شما را به یک تفاوت اساسی میان حکومت پلید پهلوی و حکومت اصلاح پذیر از دید شما جلب می کنم. حکومت پهلوی یک حکومت با محدودیت های سیاسی بود یا یک دیکتاتوری سیاسی. حکومت اکنون ایران نه تنها دیکتاتوری سیاسی بلکه از همان ابتدا ایدلوگیگ فرهنکی بود. یعنی مرتبن نماد های نامشخص فرهنکی را دنبال میکند و برای حیات سیاسیش با انها گاه بازی میکند. حکومت اکنون ایران حکومتی ضد هویت فردی است یعنی فرد کش است. حکومت پهلوی با شاهی دیکتاتور سرو کار داشت که سواد و شعور فرهنکیش قابل مقایسه با /// اکنونی نبود. مشکل او دیکتاتوری فردیش بود. من فکر میکنم شما هنور حکومت فعلی ایران را با حکومت پهلوی اشتباه گرفته اید و هنوز در گذشته ی پهلوی سیر می کنید. حکومت اکنون ایران وابسته به خامنه ای و حکومتی با خصوصیات سیاسی دیکتاتوری فردی نیست. مشکل مشکل فرهنگی است. این مشکل فرهنگی را شما در لابلای نامه های خویش به خامنه ای اورده اید و از حجاب و ازادی های فردی حرف می زنید. شما به محمدرضا پهلوی چنین بدیهیاتی را لازم نبود انتقاد کنید. حکومت پهلوی فساد حکومتی داشت که شما ان نوع فساد را در پیشرفته ترین حکومت های دنیا هم میبینید. ولی حکومت فعلی ایران فسادی دارد که ان را از لزومه و ضزوریت ادامه ی حیات قرار داده است. شما مانند زمان پهلوی لازم نیست در منسبی باشید تا فاسد باشید بلکه ضرورت ایجاب می کند کارمند ساده ای هم باشید همان میزان فساد را داشته باشید. ازینرو عجیب نیست شما میبینید با عوض شدن دولت فردی ساده به منسبی که یا رابطه به او می دهند ناکهان بدون انکه نیاز به اموختن داشته باشد میلیارد ها به جیب میزند چون او پیش از ان همه ی این فساد را برگرفته است. حال شما خود برای حکومت فعلی خصوصیتی بجویید یا صفتی؟ من در خارج کشور میزیم و نه فعال سیاسی هستم ونه برنامه ی برای ایران ولی انچه مرا می ازارد چنین وابستگیهای ذهنی است. زمان پهلوی ادم شاه پرست اراده ی انتقاد از شاه را نداشت. در زمان اکنون ادم حکومت پرست اراده ی انتقاد از حکومت را ندارد. انتقادی که دیگر با چنان خصوصیاتی باید از ان به ضدیت نام برد/ پایدار باشید

محمد نوری زاد:
سلام حسین گرامی. من درنامه ی هشتم تلاش کرده ام ناظرمنصفی باشم که گویا تعلقی به این سوی وآن سوی انقلاب ندارد. نه به رژیم پهلوی ونه به حکومت اسلامی. تلاش کرده ام این دو رژیم را ” داوری” کنم. وبه برتری های هریک نمره بدهم. شما ایکاش درلفظ ها متوقف نمی شدید. من دراین نامه، ادعای کر کننده ی نظام اسلامی که: ما اسلامی وفرهنگی هستیم وانقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است را بچالش کشیده ام. یعنی تخصص محوری اش را. اگرازمنظریک داور به دوسوی انقلاب 57 نگاه کنید، هرگز واژه ی “گرامی” آزارتان نمی دهد. با احترام.

———

یک جوان:
سلام آقای نوری زاد. خسته نباشید. عکسی برایتان پیوست میکنم ببینید. ( دراین عکس، عده ای) پرچم شیر و خورشیدشان را ازشما میخواهند. جوابشان را بدهید. روزگاری شما را نمیشناختم.اما بعداز۸۸ نامه ها نوشتید. امید در دل من و امثال من روشن کردید. گفتم این همان حُرِّ حکومتست. شما نوشتید و من با نوشته هایتان انس گرفتم.اولین بخش صوتی نوشته هایتان را هنوز هم هروقت میشنوم اشک از چشمانم میبارد. وقتی به آن جوان میگویید با من تکرار کن (الحمدلله الذی اذهب عن الحزن ) حتی پدر هم که منتقد شما بود اشک میریخت. شما رو همیشه با لفظ نوری زادِ عزیز میخواندم. اما اکنون میترسم. ترس از شما.ت رس ازینکه از همه آرمان هایتان توبه کنید. فکرمیکنم انقلاب۵۷ را اشتباه دانستید و ازین جمله بازگشت ها. و حال که پرچم شیروخورشیدشان را ازشما میخواهند.اقای نوری زاد شهدا رفتند برای اسلام. برای ایران و برای همین پرچم سه رنگِ مزیَّن به نام (الله). دوست دارم باری دیگر به شما صمیمانه بگویم آقای نوری زاد عزیز . پاسخ بدهید خواسته ان ها را و پاسخ بدهید من را. نگذارید در روی بدخواهانِ مشترکمون خجالت بکشم. از دفاعی که گذشته از شما کردم. با تشکر س.م

محمد نوری زاد:
سلام نازنینم. قرارنیست ما با یک لفظ ویا یک نشانه فرو بریزیم. شما یک شاخه گل که هنوز غنچه ها با اوست به سطل زباله بیندازید. آن شاخه گل، ازاین که شما جای او را ازگلستان تا سطل زباله تغییرداده اید، اصلا احساس توهین نمی کند. وغنچه اش را درهمان سطل می شکوفاند. برای او جا ومکان مهم نیست. مهم نازنینم شکفتن است. ما دراین سالها ازشکفتن بازمانده بودیم. چه ایرادی دارد عده ای ازمردم ما به شیروخورشید علاقه مند باشند وبه قرآن ما واعتقادات ما گرایشی نداشته باشند. گوارای وجودشان. مهم عزیزم ، انسان بودن است. هرکه انسان تر، درپیشگاه خدای انسانیت مقبول تر. خواه مسلمان باشد خواه مسیحی خواه کمونیست یا بت پرست. این همه اختلاف اتفاقا دراساس خلقت انسان توسط خدای خوب ما “دیده ” شده است. قرارنیست همه مثل ما فکرکنند. اگر اینگونه بود، زندگی طعمی نداشت. درقرآن هم خدای خوب ما به پیامبرخود می فرماید : من اگر می خواستم دریک آن همه را به هدایت مجبورمی کردم. منتها این هدایت اجباری لطفی ندارد. اتفاقا بازدارنده وتهی ازرشد است. عزیزم، جایگاه شهدا محفوظ است. کسی قرارنیست ارزش کارآنان را بی ارزش کند. اتفاقا این خواست خود شهداست که ما از دروغ پرهیز کنیم. اززشتی ها. ازریاکاری. ازتیغ کشیدن به عاطفه ی مردم. ازغارت مردم. ازفریب مردم. ازپاسخگونبودن به مردم. اینها مگرکم چیزاست؟ شهدا نازنینم همینها را می خواهند. بسیارپیش ازآنکه ازبانوان بخواهند حجابشان را حفظ کنند. ما پیش ازحجاب هزار حق فراموش شده داریم دراین ملک. نازنینم، من یک بی دین مؤدب واهل نظافت را ترجیح می دهم بریک شیعه ی نمازشب خوان مسجد بروی پیشانی پینه ی بسته ی کثیف وژولیده وفحاش وبی ادب. اطمینان دارم خدای خوب هم درگزینش این دو، حتما به همان فرد بی دین مودب وتمیز تأکید می کند. من وشما باید – آری باید – ازحصار فریب وجهل ونا پختگی ای که برگرد ما تنیده اند، به عرصه ی عقل وفهم وادب وهوشمندی وخیرخواهی کوچ کنیم. با احترام

———

فتنه گر بی بصیرت:
…. اقای نوریزاد عزیز این روزها ایران عزیز ما حال خوشی نداره واین همه دلسوزان کشور را نگران اینده این مرزو بوم واینده مردم نازنینش که خواسته ای جز ازادی و رفاه برای خود که مسلما حق مسلم هر ایرانی میباشد را ندارند و این وضعیت را جریانی بوجود اورده که طرفداران بی منطقش که شما هم طعم تلخ برخوردشان را در نمایشگاه مطبوعات چشیده اید از انها حمایت میکنند ونمیدانم ما تا کی باید ساکت باشیم که انها هر کاری دوست دارند انجام دهند مجددا از شما معذرت میخاهم

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوبم. تلاش ما به این است که راهی برای برون رفت ازهزارتوی این بحرانها که شما وهمه ی ما نگران آنهاییم پیدا کنیم. برون رفت زمانی معنا می دهد که حاکمان وبزرگان یک قوم برای راههای پیشنهادی آغوش بگشایند ونه درهای زندانها را به روی منتقدان. به امید روزهای خوب درهمین نزدیکی ها . با احترام

——–

کاوه:
نوری جان، سوال اصلی اینه که چرا مردم روحیشون مردست؟ این همه ظلم رو اکثریت میبینند و “می فهمند” اما هیچی به هیچی؟ آیا همه ما گرفتار مرض روانی مشترکیم؟ آیا در اثر بعضی تعالیم دینی، همه چی رو انداختیم گردن خدا که انجتم بده؟ چرا همه ساکتن؟ آیا درون ایران از بشار اسد بدتر کشتن؟ نه. چرا ما مردیم؟ خیلی این قضیه مهمه. چرا؟ جواب این سوال چیه؟ بگو نوری زاد

محمد نوری زاد:
سلام کاوه ی گرامی. راز دلمردگی مردم یا بی تفاوتی یا دلسردی مردم واین که اینهمه آسیب وناجوانمردی ودزدی وآدمکشی ودروغ وشعار وفریب می بینند ومی شنوند وآب ازآب تکان نمی خورد این است که: مردم چشمشان ترسیده. واین ترس، عزیزم، نه چیزی است که به این زودیها قابل علاج باشد. درست شانه به شانه ی ترس، مقام شامخ جهل است که مأموریتش توجیه قضایاست. واین که به مردم بگوید وبفهماند که باید صبوربود وشکیبایی کرد. ترس وجهل را که برسرمردم فروبریزی می توانی روی فریبشان هم حساب کنی. می توانی دروغ به خوردشان بدهی وآنها درعین حال که می فهمند سخن شما دروغ است اما بخاطرنیازی که دارند آن را باورمی کنند. یعنی مرتب امروز را به فردا بدل می کنند. که شاید واحتمالا فردا اوضاع مناسب ترشود. پس دوست من، ترس وجهل تا زمانی که با همند وفعال وصاحب اختیارند حالا حالا ها باید بتازند وجولان بدهند. اگرمی خواهی تغییربدهی دراین روند ناجوانمردانه، باید آگاهی را بالا ببری. واین کاری نه با شتاب و دردسترس است. چرا که حاکمیت جهل گستر نیز پا به پای تو فعالیت می کند وحتی بشکل آکادمیک درگسترانیدن جهل وارد عمل می شود. مثل رشته ی مداحی دردانشگاه. درشوروی سابق، این جهل وترس هفتاد سال میدان داربود. جهل وترس که دست به دست هم بدهند، زندانها را ازمعترضان وآگاهان وخیرخواهان پرمی کنند. درست همینی که ما گرفتارآنیم.

——–

شاهین:
اینکه خیلی رفتارها باید نقد بشوند کاملا صحیح. از رفتار بسیجیان ، … و حتی … جسارتا سوال من اینه که به نظر شما رویه انتقادی شما که گاها با خوشحالی خیلی از دشمنان دین و کشور همراه بوده ، رویه ی درستیه؟
نه اینکه خیلی خودم رو صاحب نظر بدونم ولی آیا راه دیگه ای وجود نداره و این آخرین راهه؟

محمد نوری زاد:
شاهین گرامی سلام. یکی ازبزرگترین رازهای بدبختی ما دراین سالهای پس ازانقلاب، آویختن از ریسمانی به اسم ” دشمن ” بوده است. این دشمن، گرچه دربزنگاههایی با ما سرشاخ شده اما درهمه ی ایامی که نبوده نیز اسمش و سایه اش برای ما کارسازی کرده. ما با علم کردن دشمن، همه ی ندانم کاری ها ومفسده های مکرر خودمان را به دوش او نهادیم وخسارتهای ببارآمده ازبی لیافتی ها و دزدی های خودمان را باو منتسب کرده ایم. شاهین گرامی، ما یک روز سرانجام باید این بار را بر زمین بگذاریم. وباور کنیم که لطمه هایی که خودمان به خودمان زده ایم هزاران برابر آن دشمنی است که نابودی ما را آرزو می کند. درمیان کشورهای مطرح جهان انسانهای فرهیخته ودرستکار وبه معنی واقعی انسان فراوانند. همین ها هستند که کشورشان را به جایگاهی سترگ فرا برده اند. حالا اگر این انسانهای مستقل و درستکار وصاحب نام ودانشمند، آمدند ومثلا از میزان سواد دانشمندان ماتعریف کردند ما باید در کار دانشمندان خودمان شک کنیم؟ شاهین گرامی، یکی از بدترین شاخص ها این است که ما بد وخوب خودمان را درنگاه چیزی به اسم دشمن رصد کنیم. عقل را بکلی تعطیل نکنیم دوست من. با احترام

———

کریم:
جناب نوریزاد عزیز – سلام. من با شما موافق هستم چراکه رهبری پرورده سیستمی است که در آن مجلسی چون مجلس خبرگان رهبری که وظیفه اش نظارت بر رهبری و تذکراشتباهات و مسئولیتها ی وی می باشد کاری جز چاپلوسی , مجیز گویی و مدح و ثنای رهبری نکرده و در طول این 24سال حتی برای یکبار او را بخاظر اختیارات بی حد و فراتر از قانونش برای پاسخگویی فرا نخوانده و به محکمه نکشانده است . لذا اینک این وظیفه بر دوش ماست که رهبری را برای پاسخگویی فرا بخوانیم .

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. درقرآن آیاتی ازصحنه های عذاب هست که درآنها مجرمان “به صورت برزمین کشیده می شوند ودرآتش افکنده می شوند” . ومن روزهایی را می بینم که تک به تک نمایندگان مجلس شورا ومجلس خبرگان رهبری بخاطرخیانتی که به مردم کرده ومی کنند به صورت برزمینِ شرم کشیده می شوند وبه آتش نفرت مردمان افکنده می شوند. من روزهایی را می بینم که مردم ما کاری با این نمایندگان نخواهند داشت اما این نمایندگان آرزو خواهند کرد که ما را بکشید وازاین شرم بزرگ خلاصمان کنید. هیچ مرگی زجر آورتر ازنگاه شماتت بار مردمان نیست. می شود زیرآواری ازفقرونداری زندگی کرد اما زیرنگاه شماتت بارمردم هرگز. بهمین دلیل است که یک مسئول خاطی درژاپن فورا خودش را می کشد. چرا که هیچ شرمی بالاتراز شرم ناشی ازخیانت به مردم نیست. وچه کسانی خائن ترازنمایندگان مردم اند که سوگند خورده اند ازحقوق مردم صیانت کنند اما همه ی حیثیت خود را فرش زیرپای حاکمیتی کرده اند که جز فریب وارعاب دأب دیگری ندارد. من مانده ام این همه هیاهو برای “شهید مدرس” پس چه شد؟ کجاست مدرسی که سربرآورد وهمه ی ترس های رضاخانی را پس بزند وسخن ازحقوق تباه شده ی مردم بزند؟ با احترام

——–

شاهین:
با عرض سلام و وقت به خیر خدمت شما. من بسیجی هستم و به این کسوت افتخار میکنم. شاید نظرات جنابعالی در مورد بعضی بسیجیان صحیح باشد ، اما سوال بنده این هست که چرا شما که داعیه مسلمانی دارید اینقدر راحت این کسوت را زیر سوال می برید و امثال ما که بیش لز ده سال از بهترین دوران جوانیشان را در راه فرهنگ و دین تقدیم کرده اند را شعبان بی مخ نام گذاشتید؟ این راه درستیه برای انتقاد یا حتی اعتراض؟

محمد نوری زاد:
سلام شاهین گرامی. خودتان هم می دانید که من همیشه درسخنانم خوبان بسیج وسپاه وحتی اطلاعات را از بدانشان جدا کرده ام. این را نوشته ها وفیلم های من می گوید. ما را چاره ای جز پاکسازی زشتی های بسیج نیست. شما که عزیزم امکان نقد بسیج وبسیجیان را ندارید. یعنی درسازمان بسیج مطلقا چیزی به اسم نقد وآسیب شناسی وجود ندارد. پس حالا که یکی پیدا شده ازجان ومال وهمه چیزش کف دستش گرفته وسلامت جامعه اش را آرزومی کند وتباهی ها را برنمی تابد، شما بعنوان یک انسان مسلمان آزاده باید او را حمایت کنید. سپاس پسرم

———

جواد:
آقای نوریزاد عزیز سلام . این پیشنهاد بسیار خوب است . بهتر است که تا قبل از انتخابات آتی این قضیه را عملیاتی کنید . که خود این مناظره ها با سران سه قوه بسیار جالب خواهد بود . و بسیار احتمال دارد که رئیس جمهور نامتعادل این پیشنهاد را قبول کند که خود باعث خواهد شد مشت این فریبکار در این مناظره باز شود . خواهشمندم حتی اگر هم به مناظره نیانجامید شما سوالاتتان را طرح کنید تا خود مردم نظارگر آن باشند . با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام آقا جواد گرامی. نه اینها که شما گفتید، بل یک وزیر، یک معاون وزیر نیز دراین سیستم مهیای مناظره ی رویا روی نیست. چرا؟ چون سیستم جوری طراحی شده که مسئله ای به اسم ” پاسخگویی” هرگز مطرح نشود. با احترام

——–

Persian:
سلام آقای نوریزاد عزیز. لطفن این ویدیو را ببینید و بشنوید ، ببخشید که ناگزیرم شنیدن این فایل صوتی که در آن الفاظ بی ادبانه و رکیک از طرف مدعیان دین و مذهب شنیده می شود را به جنابعالی پیشنهاد کنم. آیا اینان مصداق همان اراذل و اوباش دینی و مذهبی نیستند؟ اصلن اینها به چیزهایی که پیش چشم مردم از خدا و پیغمبر و خوبی و بدی می گویند باوری هم دارند؟! یا اینکه صرفن عزم به استحمار ملت بدبخت ساده لوح و دزدی و چپاول دسترنجشان دارند؟
آقای نوریزاد خواهش میکنم نظرتان را دراین باره بیان کنید. منتظر پاسخ شما هستم. دوستدار شما.

/////////////////////////////////////
‫فایل صوتی از جلسه مداحان اهل بیت

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. من شرمم آمد که نشانی این فایل صوتی وتصویری را دراینجا بیاورم. گرچه برای یافتن آن نیازی به زحمت فراوان نیست. اما دوست من، جامعه ی مداحان، عمدتا جامعه ای برای جهل گستری اند. کاری به این ویدئو ندارم. فرض که بجای این زشت گویی های سخیف، اشک بود که ازگونه ها جاری می شد. اشک روی اشک. وناله هاوضجه های چند بچند. بساطی که مداحان حکومتی آراسته اند بساط گسترانیدن جهل است. بساطی برای بازداشتن مردمان عوام برای خروج ازدایره ی فهم وورود به عرصه ی نفهمی. مداحان حکومتی، سفره ای پهن کرده اند ازخوردنی هایی که مطلقا درآن چیزی به اسم فهم نیست. بل هرچه هست دروغ وفریب وسرکیسه کردن مردم وفروفشردن آنان درپستوهای تاریخ تحریف شده ای است که درهمه ی جوانبش یک ” چرا” بچشم نمی خورد. مداحان مردم را به چرا وچریدن لاطائلات می برند تا همان مردم نپرسند: چرا؟ با احترام.

——–

مهدی:
با سلام. جناب نوریزاد خیلی بزرگوارید دوستتان داریم لذا دوست نداریم بزرگی چون شما التماس چنین افرادی را بکند
خدا حفظ کند آقای بادکوبه ای را که گفت فلانی کمتر از آن است که من برایش شعر بنویسم کلام شما
تسلی خاطر مردم شده است یادتان نرود خدایی هست که در همین نزدیکست امید خود را از نااهلان ببرید
نوشته هایت بوی ناامیدی می دهد ولی باور کن ناله یک مادر شهید کافیست دودمان ظالمان را در هم پیچید
نامه هایت را متوجه خدا و مردم کن.اگر خواستید چند خطی زیر همین نوشته برایم بنویسید. خدا یارتان

محمد نوری زاد:
سلام آقا مهدی گل. من برای این که کشورم ومردم کشورم به روز سوریه ی امروز نیفتند حاضرم همه ی حیثیات فردی ام را فرش زیرپای هربنی بشری کنم که بتواند ما را ازورود به آن روزهای تلخ بازبدارد. با احترام

——–

مصطفی:
سلام. مردو مردانه من حاضرم به عنوان یک بسیجی که شما شعبون بی مخش مینامید با شما مناظره کنم اگر دروغگو نیستی وجرات داری بسم الله

محمد نوری زاد:
سلام مصطفای گرامی
صفای مردونگی امثال تو که شرف دارند واسم مرد ومردانگی را برزبان می آورند.
عزیزم، چشم، شما برای من بنویس وهمین مطالبی را که من به اسم رویه های شعبون بی مخی ازآن یاد کرده ام نقد کن. وبگو که این کارها را قبول داری وچرا قبول داری. واگرنه قبول نداری باز برای چه
دستت را به گرمی می فشارم
نوشته ات را به همین نشانی برای من ارسال کنید تا من علاوه بردرج آن درسایت خود پاسخ شما را هم خواهم داد.
پس بحث ما سرچیست؟
شبعون بی مخ های مذهبی
ازهرقماش
بااحترام

———

بـانـو:
نوری زاد خوب وخیرخواه سلام
بقول بزرگان:
کاش کانان که عیب من جستند
رویت ای دلستان بدیدندی
تا بجای ترنج درنظرت
بی خبردستها بریدندی
کاش روح سخنان شما فهمیده می شد. کاش مقام معظم رهبر ذره ای شما را باورمی کرد. کاش را شما می نشست واز شما نیز مشاوره می گرفت. اطمینان دارم اگر شما با وی بنشینید حتما بهترین مشاورت را بایشان می دادید. من تاسف فراوان می خورم که مشاورین ایشان همگی چاپلوس اند وچاکری می کنند

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب
من نیز به همین مختصرچشم دارم. که روزی مرا فرابخوانند وبفرمایند : دردت چیست؟
که من سخنان فراوانی با وی دارم.
ما برای رهایی ایشان خود را بخطرمی اندازیم
وچاپلوسان ما را بخاطرهمین خیرخواهی به تنگنا درمی اندازند.
امید که نیت خیر ما وشما به سمع ونظرایشان برسد
با احترام

———

1 – بنده خدای بی بصیرت:
با سلام خدمت نوریزاد عزیز. اون “عاشق کشور” هم اگه عاشقیتش مثه همون طائب /// که سوریه رو به خوزستان ترجیح میده بهتره بره بمیره. اگه فک میکنه چیزی حالیشه بهتره بجای اینکه /// از دهنش دربیاد جواب سوالایی رو که مطرح کردین بده.اگرم نمی فهمه بهتره /// و اما حرف اصلی ام: شخصیت هر کسی رو از آدمهایی که دور و بر خودش جمع میکنه میشه شناخت، یه نگاه به اسم این فرومایه ها که دور وبرش جمع کرده بکنید: طائب، ذوالنور،ذوالقدر،شریعتمدار،علم الهدی،خاتمی،احمدی نژاد و …

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. ضمن دعوت شما به مدارا وپاسخ متین، با بخش پایانی نوشته ی شما بسیارموافقم. بخش وسیعی ازشخصیت ما را می شود با بررسی چند وچون دوستان واطرافیان ما به واکاوی نشست. مردمان فهیم ومنصف واهل درستی، مطلقا با آدمهای بد دهان وفحاش ودست کج نشست وبرخاست نمی کنند چه برسد به این که آنان را به همکاری وهمراهی دعوت کنند ومسئولیت های کلیدی کشوررا به آن را واگذارند. بهرحال واکاوی شخصیت رهبرنیز با بررسی آدمهای دوروبرش کاملا شدنی است. من مطمئنم عصبیت وعبوسی آدمهایی مثل علم الهدی وخاتمی زیرمجموعه ی عصبیت وعبوسی خود رهبراست. وگرنه با یک تشر می شد این آدمهای پوک را سرجایشان نشاند وآنان را به علم آموزی وسواد ومردم شناسی ومردم دوستی ومدارا فرا می خواند. با احترام

———

———
بانو:
مرگ بر عربستان سعودی

محمد نوری زاد:
مردمانی که سخنی برای گفتن ندارند، به سراغ اینجور شعارها و مرگ بر این و زنده باد آن می روند. و ما سالها و قرن هاست که سخنی برای گفتن نداشته ایم و در عوض تا دلتان بخواهد جماعتی را به اسم دشمن پرورانده ایم که همین مرگ ها و مشت های گره کرده ی جهالت را نثارشان کنیم.

———-

ناشناس:
راجع به تجاوز به حجاج فتوایی نداری چرا?

محمد نوری زاد:
دوست من، تجاوز بهر شکلی که صورت بگیرد، شرعا حرام و قانونا ممنوع و شخص یا اشخاص مرتکب باید مجازات شوند. منتها در مملکتی که در هر ثانیه اش به نفر به نفر مردمش تجاوز – از نوع تضییع حقوق – صورت می پذیرد و آب از آب نیز تکان نمیخورد، ایراد گرفتن به مأموران سعودی که کار مأموران خودمان را در زندانها و در کهریزک انجام داده اند راه به جایی نمی برد. باید بنشینیم و تماشا کنیم ببینیم اسید پاشها و استشهادیون گرامی چه می کنند.

———-

حسن:
من یه سوال یا انتقاد دارم از آقای نوریزاد : استاد اگر مثلا همین سرداران سپاه به جنگ داعش در عراق نروند چه تضمینی وجود دارد که اینها مثل آن زمان که اوایل هجوم داعش به عراق بود و کردهای عراق میگفتن که داعش با ما کاری ندارد چون ما سنی هستیم و سر جنگ با آنها را نداریم چون هدف اصلی داعش دولت شیعه نوری مالکی است و بعد دیدیم که چطور به کردها حمله و، کردن و مسئله شنگال و سنجار و بعد کوبانی و حتی نزدیک بود اربیل هم سقوط کند به گفته مسعود بارزانی ولی همین ایران مانع شد، چه تضمینی وجود دارد که بعد به ایران حمله نکنند!؟؟؟ چطور عربستان در کشور یمن که خود یمنی ها نه هیچ عنصر خارجی منظورم مثل داعش که از همه جای دنیا عضو آن هستن، دارند شورش میکنند حق خود میداند که برای حفظ امنیت خود علنا به آنها حمله کند ولی ایران این حق را ندارد!؟؟؟ چطور عربستان داعش را برای برهم زدن امنیت ایران به عراق گسیل میکند ولی ایران حق ندارد همین کار را با امنیت آنها بکند مگر نه اینکه همیشه میگویند که جواب های هوی است و جواب سنگ کلوخ!؟؟ آیا ایران دست روی دست بگذارد و بقول نخست وزیر اسرائیل که در کنگره آمریکا سخن میگفت و در حالی که این خواست اصلی آنهاست که ایران یک کشور معمولی و ضعیف باشد آیا اینها باز دست از سر ایران بر میدارن!؟؟؟ بخدا که ساده لوحی است که اگر ما فکر کنیم که اینها فقط دشمن جمهوری اسلامی هستند، اینها هر حکومتی چه پادشاهی چه دینی چه جمهوری چه هر حکومتی بر سر کار باشد دشمن آن هستن چون دشمن نفس کشوری به نام ایران هستن چون هرکس در ایران با این موقعیت جغرافیایی و این ثروت و مردم سرکار باشد باید حداقل یک قدرت منطقه ای باشد چیزی که آنها هيچوقت قبول نمیکنن چون فقط خودشان میخواهند قدرتمند باشند، چیزی که هیچ کشوری آن را قبول نمیکند، مثلا آیا خود آمریکا قبول میکند از ابر قدرتی کناره گیری کند؟؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام حسن گرامی. سپاس از شما که نظر و تحلیل خود را بدون عصبیتِ کلامی با ما در میان نهاده اید. مشکل در این است که نظام آخوندی و شیعه گستر آخوندی در برکشیدن و برآمدن موجوداتی مثل طالبان و القاعده و داعش سهم و نقش محوری داشته است. قبل از انقلاب مگر داستان شیعه و سنی به این فجیعی بود؟ ما آیا نمی توانستیم مثل مالزی ، هم مسلمان باشیم و هم بفکر منافع ملی. تا هم خودمان سری در میان سرها در آوریم و هم از احترام بین المللی برخوردار باشیم؟

———-

فرشـید:
…باری از شما که راه صداقت در گفتار را پیش گرفته اید انتظار دارم و التماس دارم که کمی از نسل من نیز و سرنوشتمان سخن بگویید . من 46 سال سن دارم و دارای تحصیلات فوق عالیه در روانشناسی هستم . با یک حساب ساده متوجه میشوید وقتی انقلاب شده من 9 سال سن داشتم یعنی متوجه هیچ چیزی نمیشدم و نقشی در تعیین آیینده ام نداشته ام . دوران نوجوانی در زمان جنگ گذشت و سپس جوان سر به راهی بودم و یکسره بعد از دیپلم تحصیلات دانشگاهی را ادامه دادم تا سال 74 . اهل سیاست نیستم ولی اهل منطق هستم و چون هرگز منطقی در عملکرد نظام ندیدم هرگز آن را قبول نکردم و همیشه بر عکس خیلی از مردم فرصت طلب که خود را به سیستم وصل میکنند من همیشه فاصله گرفتم و همین دلیلی شد که هر کجا برای استخدام تلاش میکنم با در بسته مواجه شوم . لازم است بگویم که در دوره کارشناسی ارشد من شاگرد اول دوره ام بودم ولی برای دکترا رد صلاحیت شدم چون در زمان ما برای ادامه در مقطع دکترا حتما باید سفارش شده می بودیم .
پایان نامه من به گفته خود اساتید دانشگاه ( مرحوم دکتر هومن و دکتر افروز ) شاهکار بود چون من اولین کسی بودم که یک تست روانشناشی را در ایران ساخته بود و تا آن زمان فقط تست ها ترجمه یا نرم میشد و هرگز کسی اقدام به ساخت یک آزمون روانشناختی نکرده بود . کلا دوره ما بیشتر تمرکز بر روی تحقیقات و روش تحقیق در روانشناسی و مسائل اجتماعی بود . خلاصه کلام با این خصوصیات به هر کجا سر زدم با در بسته مواجه شدم چون یا میگفتند که خوب تحقیقات اجتماعی به چه درد ما میخورد یا کلا چون در اون
سالها نهایت مدیران عالی رتبه دارای لیسانس بودند از فوق لیسانسها میترسیدند . همزمان قثانونی هم گذاشتند که دیگر کمتر از دکترا در دانشگاهها حق تدریس ندارند . خلاصه که هر چه هم اقدام برای مهاجرت کردم چون مدارک استخدامی نداشتم و مدارک مالی کافی هم نداشتم موفق نشدم .

حال یک سوال از شما دارم ؟ نسل سوخته چه کسیست ؟ چرا همیشه اگر یک نفر هم بیاید که حرفهای قشنگ بزند از ما یادی نمیکند ؟ یا از فرار مغز ها میگوید که برایشان خوب هم شده یا از نسل جوان میگوید ! پس من چی به حساب می آیم ؟ کسی که به دلیل قرار گرفتن در یک موقعیت زمانی هرگز دیده نمیشود . الان 46 سال سن دارم ، دوسال هست هیچ در آمدی نداشته ام و ( با عرض خجالت یک سال است نه گوشت نه میوه نه شیر و … هرگز در منزل من دیده نشده ) من و همسرم و دو دختر دوقولو 16 ساله سوء تغذیه داریم ولی مجبورم با سیلی صورت خودم را قرمز کنم . از قدیم یه موقعیت اجتماعی داشته ام که حتی نمیتوانم نداری ام را به زبان بیاورم . با شرایطی که گفتم باید بدانید که هیچگونه بیمه ای ندارم بیکار هستم جسم و روحم واقعا مریض و ناتوان است . آیا آینده ای برای من میبینید ؟ دوباره میپرسم نسل سوخته کیست ؟ به چه امیدی زندگی کنم که حتی در مورد نسل من و امثال من هیچ کسی سخنی نمیگوید ؟ خواهشی که از شما دارم فقط از نسل من هم سخن بگویید . بگذارید بدانند مال هم وجود داریم . خواهش میکنم . با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام فرشید گرامی
با مطالعه ی نوشته ی شما از خجالت و شرم آب شدم. خاک بر دهان من اگر که از شما ننویسم و از حقوق تباه شده ی شما نگویم
سلام مرا به همسرگرامی تان و دختران نازتان برسانید. من معنای نسل سوخته را تا حدودی می دانم. از روی گل شما خجلم. این وضعیت شاید کمی به درازا بکشد اما همه ی تلاش ما بر این است که لقمه ی کشور را از گلوی آخوندها بیرون بکشیم.
به امید روزهای خوب
وبه امید دیدار

——–

احمد:
بپرسین چه نیازی به یک رهبر هست وقتی تو هیچ دمکراسی غربی یا اسلامی چنین چیزی وجود نداره اگر مردم رهبر نخوان چی کار باید بکنن . چرا تمام موفقیتها به پای رهبره ولی اینهمه گرفتاری متوجه رهبر نیست ؟ایشون چه برداشتی از مردم دارن یعنی تظاهرات چند هزار نفره مزد بگیر چند درصد مردمه؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. همه ی مردمی که برای تظاهرات رسمی ودولتی می روند “مزد بگیر” نیستند. این مردم را می شود به چند بخش تقسیم بست.یک: مردمی که صمیمانه به نظام اسلامی علاقه مندند وباهمه نقدی که به آن دارند، پشتیبانی ازآن را وظیفه ی شرعی خود می دانند. این مردم به نوعی ازنظام بهره مندند. یا اگرنه، بلحاظ اعتقادی جوری تربیت شده اند که این نظام را تداوم حاکمیت پیامبروامامان شیعه می دانند. بالاخره رواج گسترده ی تبلیغ های یکجانبه یکی ازخاصیت هایی که دارد همین است. دو: مردمی که کارمندند یا نظامی اند یا موظفند که درراهپیمایی شرکت کنند. مثل سپاهیان وبسیجیان که هم می توانند معتقد باشند وغلیظ به نظام وصل باشند یا بخاطراین که زیرنظرند باید با حضورشان وفاداری خود را به نمایش بگذارند. سه: مدارس اند که دانش آموزان خود را طی بخشنامه هایی که دریافت می کنند باید تعدادی ازدانش آموزان خود را به راهپیمایی ببرند. بویژه درروزهایی که رهبریا رییس جمهور به شهری وشهرستانی سفرمی کنند اساسا مدارس وادارات تعطیل می شوند برای حضورهمه جانبه درمراسم. خواستم بگویم: اطلاق مزدبگیری به مردمی که درراهپیمایی حاظرمی شوند پسندیده نیست. اما درمجموع می شود گفت: که این راهپیمایی های رسمی ودولتی “باید” برگزارشوند تا مقبولیت نظام وحاکمان آن ازتجمع مردم مستفاد شود. واین، همان معرکه ای است که می شود درهرکجا وبضرب تبلیغات مستمر به توفیق آن دست یافت. بویژه درکشورهای درب وداغان ومحتاج به فریب. با احترام

———

یک دوست:
ﺳﻼﻡ . ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﺧﻂﺮﻧﺎﻛﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰ ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻗﺮاﺭ ﺑﮕﻴﺮﺩ و ﻓﺘﻨﻪﻫﺎ ﺑﭙﺎ ﻛﻨﺪ. ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻣﻮﺳﻲ و ﺧﻀﺮ ﺭا ﻛﻤﺎ ﺑﻴﺶ ﺷﻨﻴﺪﻩاﻳﺪ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﺷﺮﻁ ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻭاﻣﺮ ﺧﻀﺮ ﺷﻮﺩ و ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟح اﺯ اﻭ ﺳﻮاﻟﻲ ﻧﻜﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﻤﻞ ﺧﻀﺮ ﺑﻪ ﻧﻆﺮ ﻧﺎﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺑﻴﺎﻳﺪ . ﺁﻗﺎﻱ ﻧﻮﺭﻱﺯاﺩ ﺷﻤﺎ ﺳﻮاﻻﺗﻲ ﺭا ﻣﻂﺮﺡ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﺪ و ﺧﻮاﺳﺘﺎﺭ ﺩﻳﺎﻟﻮﮒ ﺑﺎ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﻓﺘﺎﺭ و ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ اﻭ ﺭا ﺑﺪاﻧﻴﺪ . ﻣﻦ ﺳﻌﻲ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺟﻮاﺑﻬﺪﻱ ﻗﺎﻧﻊ ﻛﻨﻨﺪﻩاﻱ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﻢ. اﻭﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻛﺎﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻴﺢ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﻫﺮ ﻛﺲ ﺗﻮﺟﻴﺢ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺣﻖ ﻣﻲﭘﻨﺪاﺭﺩ و ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ و ﺭﻭاﻧﺶ ﻃﺒﻖ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﺁﻗﺎ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ //// ﻣﺴﺠﺪ ﻛﺮاﻣﺖ ﻫﻢ اﺯ اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻣﺴﺘﺜﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ . ﺗﻮ ﺑﺪاﻥ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﺁﺭﻣﺎﻧﻬﺎﻱ ﺑﺰر ﮔﻲ ﺩاﺭﺩ و ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺭا ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ اﻭ ﻭﻗﺖ اﻳﻦ ﺭا ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﺸﻴﻴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﭙﺮﻱ ﻛﻨﺪ ﺭا ﻧﺪاﺭﺩ اﻳﻦ ﻓﻼﻛﺘﻲ ﺭا ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﺒﻴﻨﻴﺪ اﺯ ﺁﻥ ﺧﺒﺮ ﺩاﺭﺩ و ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﺑﻬﺎﻱ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﻱ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺸﺮﻳﻴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺮﺩاﺧﺖ . ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺮا ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ اﻭ ﺭﻭاﻳﺖ ﻫﺎﻱ ﻧﻬج البلاغه ﺭا ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻲ ﺧﻮﺩ ﺭا ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﻣﻴﺪاﻧﺴﺖ و ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﻣﺠﺎﻝ اﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﻴﺪاﺩ . ﻭﻟﻲ ﺷﺮاﻳﻄ اﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاﻱ ﺩﻳﮕﺮ اﺳﺖ اﻣﺮﻭﺯ ﻣﺪﻋﻴﺎﻥ ﻓﻬﻢ و ﺷﻌﻮﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ و ﻗﺎﻧﻊ ﻛﺮﺩﻥ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻣﺮﻱ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺷﺎﻳﺪ اﮔﺮ ﻣﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭا ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻤﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺭﻭﺩ و ﺧﻮﺩ ﺭا ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﻱ ﺑﺎ اﻭاﻣﺮ ﺧﺪا ﺭا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺜﻼ ﻓﺮضﻛﻦ ﻣﺎ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻣﻠﺖ اﻳﺮاﻥ ﺭا ﻣﺜﻞ ﻳﺎﺭاﻥ اﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﺤﺮاﻱ ﻛﺮﺑﻼ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ و اﻳﻦ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻛﻤﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﻠﺖ اﻳﺮاﻥ ﻫﺮ عاﺷﻮﺭا ﻭﻗﺘﻲ ﺷﻌﺎﺭ ﻣﻴﺪﻫﺪ (ﻣﺎ اﻫﻞ ﻛﻮﻓﻪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﻋﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ) ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﻳﻚ ﻗﺮاﺭﺩاﺩ ﻧﺎﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻠﺰﻡ ﻛﺮﺩﻩ اﺳﺖ و ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺭﻓﺮاﻧﺪﻡ ﻧﻴﺴﺖ.

ﺁﻗﺎﻱ ﻧﻮﺭﻱ ﺯاﺩ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻴﺒﻴﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺭاه ﺑﺮاﻱ اﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪﺑﺎﻓﻲﻫﺎﻱ ﻣﺪﺭﺳﻪاﻱ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎﺯ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺣﺰﺏ ﺷﻴﻂﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺩﻛﺎﻧﻲ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﺪ و ﺑﺎ ﭘﻮﻝ و ﻗﺪﺭﺕ ﻓﻠﺴﻔﻪاﻱ ﺑﺒﺎﻓﺪ و ﻋﺪﻩ اﻱ ﺭا ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮕﻴﺮﺩ . ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻗﺎ و ﻳﺎﺭاﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺁﺭﻣﺎﻧﻬﺎاﻳﺸﺎﻥ ﻣﻴﭙﻨﺪاﺭﻧﺪ اﻧﮕﺎﺭ ﻛﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻗﺤﻂﻴﺴﺖ و ﻣﻠﺘﻬﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﻧﺪاﺭﻧﺪ . ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴن ﺁﻗﺎﻳﺎﻥ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ و اﺳﺮاﻳیﻞ ﺭا ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻋﻤﺎﻟﺸاﻥ ﺷﻴﻂﺎﻧﻲ ﻣﻴﻨﺎﻣﻨﺪ ﻧﻪ ﺁﺭﻣﺎﻧﻬﺎﻳﺸﺎﻥ. ﻣﻦ ﺩﻣﻜﺮاﺳﻲ ﺭا اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩاﻡ ﻛﻪ ﺩﻣﻜﺮاﺳﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻧﺪاﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺣﻘﻨﺪ و ﺧﻮﺩ ﺭا ﺧﺎﻟﻲ اﺯ ﺧﻂﺎ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻨﺪ و ﺷﺮاﻳﻄ ﺭا ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاﻱ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺭاﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﺮاﻱ ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﻥ و ﻣﺎﻝ و ﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺎﻛﻤﻨﺪ ﺑﺎﺯ اﺳﺖ و ﺁﻧﻬﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻀﻪ ﻣيﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺘﺮﻑ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺴﻲ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ و ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻮاﺩﻩ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭا ﺑﮕﻴﺮﺩ . ﺣﺎﻝ ﺗﺼﻮﺭ ﻛﻨﻴﺪ ﺷﺮاﻳﻂﻲ ﺭا ﻛﻪ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ و ﭘﻴﺮﻭاﻧﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻴﺮ اﻓﺘﺎﺩﻩاﻧﺪ . ﻓﺮﺩاﻱ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﻣﺤﺮﻭﻡ و ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻨﺪﻫﺎﻱ اﺳﺎﺭﺕ ﺭا ﭘﺎﺭﻩ ﻛﻨﻨﺪ و اﺩﻋﺎﻱ ﺩاﺩﺧﻮاﻫﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻪ ﻗﻴﺎﻣﺘﻲ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ . ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﻗﺪﺭﺗﺶ اﻳﻤﺎﻥ ﺩاﺭﻡ و ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﻛﻪ ﺩﻭﺭاﻥ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﺩﺭ ﺭاﻩ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺁﻗﺎﻳﺎن ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ اﺯ ﺟﺎﻱی ﻛﻪ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭا ﻧﻤﻴﻜﻨﻨﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﻂﺎﻥ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﻬﺪ و ﺷﻔﺎﻋﺘﺸﺎﻥ ﺭا ﻧﺰﺩ ﺧﺪا ﺑﺮﺩ .ﻃﺎﻗﺖ ﺑﻴﺎﺭ ﺭﻓﻴﻖ

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. رهبروسایرروحانیان نشسته برسرِ منصب های این نظام خود بهترازهرکس می دانند که علت فروپاشی اغلب استوانه های فرهنگی واجتماعی ومدنی کشورمان هیچ نیست الا ورود روحانیان درحوزه هایی که تخصصش را ندارند. آنان با این ورودهای همه جانبه بلایی برسرتخصص ها آورده اند که ما تنها بخشی ازآثارش را تماشا می کنیم. بهمین دلیل است که روحانیان حاکم، اساسا ازفکرکردن به روزی که برسرکارنیستند یا روزی که ورق برگشته، بدنشان کهیرمی زند. تجسم آن روزها برای اینان همپای مرگ است. مرگی سخت وجانکاه تواأم با زجر ونکبت. پس برای عقب راندن آن روزها هرچه بتوانند می کنند وخواهند کرد. گرچه به کشتارهمه ی مردمان ایران بینجامد. گرفتاری ما اینجاست دوست من. وحال آنکه اصرارمن به : عفو عمومی است. رواج این اخلاق می تواند ما را ازروزهای تلخ وپرازآسیب دورکند. روزهایی که نمونه اش اکنون درسوریه دست به دست می شود. مگرروحانیان ما درخونها وتخریب سوریه نقش محوری ندارند؟ پس چرا همان سرنوشت را برای کشورما تحکم نکنند؟ با اعتنا به پولها واسلحه ها و شعبون بی مخ هایی که درهمه جا مهیای کشت وکشتارند! با احترام

——-

بابک:
همان بلایی که 14 قرن پیش با هجوم اعراب به ایران بر سر ما آمد بر سر اسپانیا هم آمد همزمان با ظهور صفویه در ایران ، ملت اسپانیا اعراب و دین آنها را از مملکتشان بیرون کردند و وضعیت امروزشان را هم همه می بینیم ولی سوگمندانه ما چه کردیم!!؟؟ شاه اسماعیل صفوی که خودش را نظر کرده امام زمان!! می دانست با تشکیل گروهی بنام قزلباشان که همه افرادش از ترکهای قبیله های مغول مهاجرت کرده به صحرای آناتولی ( ترکیه امروز ) بودند که حتی یک ایرانی هم در گروه شاه اسماعیل نبود سرنوشت ایران را بیشتر در منجلاب فرو برد میدانی شاه اسماعیل چگونه ایران را شیعه کرد!!؟؟ گروهی تشکیل داد بنام چگینی ها!! اینها بدستور نظر کرده امام زمان انسان را زنده زنده میخوردند!! گروهی تشکیل داد بنام تبرائیان !! اینها هر کس را که شیعه نمی شد با تبر تکه تکه می کردند!! در تبریز خانه هایی را تبدیل به لواط خانه!! کرده بود و هر کس را که شیعه نمی شد به اجبار به آن خانه ها می فرستاد و آنقدر با او لواط می کردند تا با مقعد پاره شده بیرون میآمد و میگفت شیعه شدم !! فکر نکنی اینها داستان است!! اینها را تاریخ نویسان دربار صفوی به دستور شاه اسماعیل مکتوب کرده اند و در حال حاضر این کتب تاریخی موجودند برای آگاهی بیشتر خوانندگان را ارجاع می دهم به مطالعه کتاب قزلباشان در ایران نوشته مورخ گرامی دکتر امیرحسین خنجی که در اینترنت موجود است و میتوانید آنرا دانلود کنید اولین آخوند را همین شاه اسماعیل صفوی از جنوب لبنان وارد ایران کرد که نام او هست شیخ علی کرکی ، و امروز می بینی چه لشکر عظیمی از آخوند تکثیر شده است که ایران را در منجلاب جهل و خرافات فرو برده اند!! بله دوست عزیز ، امروز سرنوشت اسپانیای نجات یافته از اعراب و دینشان را نگاه کن و سرنوشت ایران فلکرده و مصیبت زده و گرفتار لشگر سازمان یافته بنام روحانیت را نیز نگاه کن!! امروز که ماهیت آخوند و اعتقادات او برای ایرانیان فهیم روشن شده است ما باید فکر کنیم چگونه میتوانیم ایران عزیزمان را از این منجلاب و توهمات خرافاتی برای همیشه نجات دهیم شاید یکی از راهها بازگشت به آئین ایرانی نیاکانمان باشد و آنرا اصلاح و به روز نمائیم ما قبل از اعراب خدا پرست بوده ایم در صورتی که آعراب آنزمان بت پرست بودند حیف نبود به اینروز افتاده ایم که روز بروز در دنیا خوارتر و عقب مانده تر شده ایم و حالا همان اعراب به ما فخر بفروشند!! سر شما را درد آوردم دلم پر است یعنی میشود در آینده نزدیک روزی را ببینم ایرانیان آگاه شده اند و خود را مانند اسپانیا از این عامل عقب ماندگی و بدبختی نجات داده اند امید است با روشنگری من و شما آنروز هر چه زودتر فرابرسد و آنروز روز جشن ایران و بهروزی ایرانیان عزیز خواهد بود. بامید آنروز

محمد نوری زاد:
سلام بابک گرامی. حادثه های تاریخی، تلخ یا شیرین، به گذشته های دور مربوطند. ما تاریخ را می خوانیم ودرآن دقیق می شویم که: اشتباه گذشتگان را تکرارنکنیم. ویا: به درستی آنان نوربیفکنیم وازآن محظوظ شویم. وگرنه تاریخ برای سفربه دوردستها وتوقف درآنجاهانیست. بطورمثال مردمی که نشسته اند وبرای کربلاییان برسروسینه می زنند بی آنکه درذات آن دقت کنند، مردمی متوقف اند. مردمی اند که “عده ای” سرگرمشان کرده اند تا خود فارغ ازمزاحمت اغیار به روفتن فرصت ها وغنائم شان دست اندازند. بابک گرامی، روحانیان ایران با هرشکل وشمایلی که ازگذشته های دور به ایران آمده باشند، امروز – آری امروز – جزیی ازشاکله ی جمعیتی ایرانیانند. والبته : تفکیک ناپذیر. شما همین نگاه را می توانید به هموطنان ترکمن ما بیندازید. ویا درخراسان به عزیزانی که چهره های “باختری” دارند. اینان ازهرکجا که به ایران آمده اند، امروز بدون ذره ای تفاوت با اصیل ترین ایرانیان، ایرانی اند. این روزها عده ای ملیت خود را تغییرمی دهند ومی شوند: آمریکایی، فرانسوی، این یک رسم رایج درتاریخ بوده وهست. درمیان روحانیان ما بسیارند انسانهای انسان. که پیش ازآنکه مسلمان بودن خود را به رخ بکشند، انسانیت خود را ابراز می کنند. ما بخاطر جفایی که ازیک قوم دیده ایم نمی توانیم برهمگانشان چوب بزنیم. این، از اصل انسانیت بدوراست دوست من. بیاموزیم که به انسانهای اطرافمان جوری بنگریم که: دوست داریم دیگران به ما بنگرند. با احترام

——–

سامان:
آقای خاتمی تنها سیاستمداری بود که جرئت آن داشت در برابر دانشجویان مخالف، در صحنه زنده تلویزیون، بنشیند و با آنها گفتگو کند. کدام یک از رهبران سیاسی ما، چه در دولت و چه در اپوزیسیون، چنین شجاعتی داشته اند؟ آقای رجوی که مفقود الاثر است، آقای رضا پهلوی که فقط در میتینگهای امن صحبت میکند، آقایان حزب دمکرات و کومله که از دولت اقلیم عراق امان نامه گرفته اند، دیگر سران جمهوری اسلامی که در خیابان هم پیدایشان نمیشود. نخیر آقای نوریزاد. حساب شما اشتباه است. خاتمی مردی شجاع و در عین حال عاقل است. خدمات او به ملت ایران نظیر ندارد. بی احترامی به این شخصیت بیخردی و بزدلی است.

محمد نوری زاد:
سلام جناب سامان گرامی. من هرگز نه به ایشان ونه به هیچکس توهین نمی کنم. خدای مرا نبخشاید که قصدی ازتوهین به ایشان درکارمن بوده باشد. بل من درپای نوشت یکی ازنظرات جانانه از جناب ایشان دفاع کرده ام وبخشی ازخدمات بی نظیرایشان را برشمرده ام. اگر بگردید خیلی زود آن نوشته ی مرا خواهید یافت. همینجا. من دراین نوشته اتفاقا به جایگاه ایشان تعریض بسته ام. که آقای خاتمی کارهایی می تواند بکند که همه ی مسئولان ما اگر دست به دست هم بدهند نمی توانند بکنند. امروز آقای خاتمی ریسمانهایی دردست دارد که می تواند با مهندسی کشش و واکشش آنها این جامعه ی آفت زده را ازآسیب ها بدر ببرد. کاش قدرذاتی این نوشته ی مرا می دانستید. دراین نوشته من دست به دامن ایشان شده ام. کجا به وی توهین کرده ام؟ من برای رهایی سرزمینمان حاضرم لگد کوب هرکسی که شما بفرمایید شوم. بشرطی که کشورمان آسیب نبیند. با احترام

———

مهدی:
با عرض سلام خدمت اقای نوریزاد عزیز.اینجاتب یک پیشنهاد خدمت شما دارم که شاید خود یکی از راههای رسیدن به دموکراسی باشد.وان نزدیکتر کردن اقوام مختلف ایرانی به یکدیگر است.بعنوان نمونه میدانیم که لطیفه های زیادی بر علیه هموطنان عزیز ترک زبان ساخته میشودو اینجانب چون با دوستان اذری در تماس هستم میدانم که انها از این بابت بسیار ناراحت هستند و این قطعامشکل کوچکی نیست.میتوان با ایجاد انجمنهای دوستی بین اقوام مختلف و یا در ابعاد کوچکتر انجمن دوستی ترک و فارس اقوام را با حقوق یکدیگر و شناساندن خدمات انها به ایران و همچنین فرهنگها و حساسیتهای انهااشناتر نمود.جنابعالی با توجه به جایگاه فرهنگی خویش قطعا دوستان زیادی در بین اقوام مختلف دارید و میتوانید اغازگر این حرکت بزرگ در راه ایران عزیز باشید.برای شما ارزوی موفقیت دارم.

محمد نوری زاد:
سلام آقا مهدی گل. تشکرازپیشنهاد خوبتون. انصافا اگراین عملی بشود بسیاری ازمشکلات داخل حل می شود. منتها این کاربزرگ یک برنامه ریزی مفصل نیازدارد وبودجه ای وجا ومکانی. ویا مگراین که صرفا با یک تیم بزرگ ازسرشناسان صورت بگیرد. که من شوربختانه تنهای تنها هستم. دوستان می گویند ومی خندند اما پای کارکه می رویم یکی یکی غیبشان می زند. با احترام

———

سردار ایرانی
سلام دوست عزیز. لطفا هم برای من و هم برای کسان دیگری که شاید دوست داشته باشند بدانند :بفرمایید به نظر شما در حال حاضر به استناد قوانین و شیوه عملکرد جمهوری اسلامی از شروع تا کنون جه نهاد ؛ شخص و یا تشکیلاتی ضامن اجرای قانون اساسی است؟ و اگر حکو مت یا بخشی از آن قانون را اجرا نکرد چکار می شود کرد یعنی جه راههایی برای مردم در قانون پیش بینی شده است؟ من از ذکر بعضی از مصادیق خودداری می کنم چرا که شما بهتر از من می دانید؟ سپاس گزار حوصله و محبت شما هستم

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. قانون اساسی به همه ی جوانب پرسش شما پاسخ گفته . درست یا غلط. اما مهم این است که خود قانون را باید کسی اجرا وکسانی دیگرباید مراقبت کنند. اینجا ما نه اولی را داریم ونه دومی را. یک هردمبیلی برساخته ایم شترگاوپلنگ. قانون بی نوا را جرواجر می کنند. این قانون دیگرنظارتی برنمی تابد. با احترام

——–

ساسان:
جناب آقای نوریزاد. بیش از یک سال است که به طور مداوم حرفها، نوشته ها و تولیدات بصری و صوتی شما را رصد ویا به قول شما و دوستانتان “ت-میم”!. می کنم. رصد حرکت شما در این مدت من را به این نتیجه رسانده که کار شما، سخن شما، “خودسوزی ایدئولژیک شما” جزئی از یک برنامه اطلاعتی است! برنامه ای که یحتمل حاصل اتاق فکری در معاونت امنیت-اداره کل امنیت واجا است. راستی این روزها معاونت امنیت را چه مینامید؟ معاونت ۰۳؟ ۰۴؟ ۱۳؟ نمیدانم. اتاق فکری تشکیل شده و به این نتیجه رسیده اند که جریانی بسازیم که در آن جوانان را مجاب کنیم که “آقا! چرا خشونت؟ چرا اقدام مسلحانه علیه نظام؟ این همان است که مجموعه نظام میخواهد” و به مغزهای خالی از ایدئولوژی ما جوانان، شعار “گسترش آگاهی ” را تزریق کنید! در این راه از ایجاد ابهام، تزریق اطلاعات سوخته و انحرافی و ایجاد تضاد به غایت بهره برده اید. تضادی که جوهر دیالکتیک است. و شما از همین منطق برای نهادینه کردن شعار “گسترش آگاهی” به جای “اقدام عملی و نا فرمانی مدنی”، هنرمندانه استفاده میکنید. در روزگاری که وبسایت تابناک به راحتی توسط تیم سایبری سپاه هک میشود، برای من عجیب است که سایت شما بی عیب و کاست در راه خدمت به آرمان اتاق فکر کذایی عمل میکند! وب سایتی با طراحی حرفه ای که بی شک حاصل دسترنج جمعی است! شما گفتید مصونیت شما به دلیل چهره مشهور جنابتان است. اما آیا تیم گرداننده سایت طبق همین قاعده، آزاد و دست نیافتنی هستند؟ شما به وعده خود عمل کردید و خود را آتش زدید! یک خود سوزی به موقع و ایدئولوژیک برای ذوب حداکثری!! من را ببخشید اگر حرفهایم طعم تئوری توطئه میدهد! سالها در فضایی تنفس کرده ام که همه چیزش عملا توطئه بوده است!!!!
پ.ن: من سیاسی نیستم، از سیاست بیزارم، در سیاست “باید” خندید، آنجا که “باید” گریست … جوانی هستم ۲۸ ساله با مدرک فوق لیسانسی در جیب! با این عهد: که یا مرگ یا جلای وطن. یا حق

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. شما وقتی می فرمایید: چرا همه را می گیرند وشما را نه، دراصل ، اصالت داده اید به سکوت دیگران. یعنی وقتی دیگران ساکت اند شما چرا ساکت نیستید؟ یعنی شما بجای این که ازدیگران بخواهید : نوری زاد تنهاست شما چرا کمکش نمی کنید، ازمن می خواهید سکوت کنم تا انگ جاسوسی به من نچسبد. خوب دوست من، من یک سال ونیم درزندان بوده ام اما لحظه ای ازاعتراض بازنایستاده ام. همه ی کسانی که به زندان می روند عمدتا سکوت می کنند. اما من چه درزندان وچه دربیرون نوشته ام واعتراض کرده ام. من درزندان مورد ضرب وشتم قرارگرفته ام وبه من فحاشی شده اما باز نوشته ام. مرخصی آمده ام که ننویسم تا مرخصی ام تمدید شود اما درهمان مرخصی نوشته ام وباز مرا به زندان بازگردانده اند. با این آدم چه می توان کرد جزاین که او را یا کشت یا بازبه زندان انداخت. کشتن که فعلا مقدورنیست. اما زندان هم خسارتش برای حاکمیت قطعا بیشترازآزادی من است. چرا که نوری زاد زندانی یک بارجدید به دوش حاکمیت می اندازد وحالا حالا ها باید خسارتش را بپردازد. حاکمیت شاید ازآزادگذاشتن من بهره هم ببرد. ودراعتراض به مجامع جهانی بگوید : ببینید فلانی دارد می نویسد وما کاری بااو نداریم. من نمی دانم الان حاکمیت به چه فکرمی کند اما ازاین فرصت پدید آمده من دارم نهایت استفاده را می برم. تنها چیزی که دراین میان برای من محرز است این است که: به نمایندگی ازطرف کسانی که زبان اعتراض ندارند – بهردلیل – اعتراض کنم وپای مخاطراتش هم بایستم. پس دوست من بجای این که ازمن بپرسید چرا تو را نمی گیرند بروید سراغ گنده های اصلاح طلب وازآنان بخواهید که نوری زاد را تنها نگذارند وازترس به خانه های خود فرونشوند. با احترام

ساسان:
جناب دکتر نوری زاد، سلام. اولا ممنونم بخاطر جواب مبسوط شما، با این مشغله ای که شما دارید، برایم جالب بود. اما به نظرم بخشی از شبهات من که البته بخش مهم حرف من بود بی جواب باقی ماند. آن هم این است که چطور میشود باور کرد که شما هم جزئی از این سیستم به قول شما مخوف اطلاعاتی نباشید؟ قصد جسارت ندارم، به هر حال شکی دارم که باید برطرف شود. این هم که میفرمایید زندانی شده اید، شکنجه شده اید حرف شماست، الله اعلم! اما آن طرف موضوع، اگر واقعا همانگوته باشید که میگویید، کارتان به شدت قابل تقدیر است. نه از نظر مخالفت آشکار با شخص رهبری و سیاست های ایشان، بلکه از حیث سنت شکنی شما و تغییر جبهه. به هر حال شما سالها جزئی از سیستم بوده ایدو همه ما میدانیم که اعتراض جزئی از یک سیستم به کل آن یا نشدنی است ویا هزینه ی بسیار دارد. اتفاقا چیزی که شک بر انگیز است همین حقیقت است. معمولا در سیستم های مافیا گونه ،پیشرفت افراد و ماندن آنها بستگی مستقیم به میزان وفاداری آنها به مجموعه دارد. این وفاداری به اثبات نمیرسد مگر با آلوده شدن به منویات آن سیستم. آنچه از شما میدانم این است که در گذشته نه چندان دور شما به راس این هرم نزدیک بوده اید. قلم میزدید. مدح میگفتید. این نزدیکی به راس، حاصل نمیشود مگر با اثبات وفاداری. و در سیستم های مافیا گونه چگونه وفاداری به اثبات می رسد؟ من نمیدانم، شما بگویید! با قبول فرضیات ذکر شده، باز هم این شک باقی میماند که چطور میشود شخصی مثل شما در این سیستم، پاک مانده باشد؟ و اگر قبول کنیم که شما هم آلوده بوده اید، چطور است که دوستان قدیم و دشمنان فعلی شما در مورد آن کارها سکوت کرده اند؟ آیا نمیشد با افشای قسمتی از گذشته شما، بلایی که احمدی نژاد بر سر شیخ کروبی آورد (مسئله 200 میلیون تومان سهم امام که در مناظرات سال 88 افشا شد و کروبی آن را پذیرفت)، برای شما هم تکرار شود. انتظار پاسخ ندارم، چون میدانم ممکن است گرفتار باشیداما خوشحال میشوم پاسخی ببینم. کاش فضا جوری بود که میشد بدون واهمه رودر رو بحث کنیم. موفق باشید

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. اساسا شک ، یکی از شایسته ترین ونازنین ترین خصلت های بشری است. کسی که شک نکند، بخشی ازخاصیت انسان بودنش می لنگد. ومن، صمیمانه می گویم: برای امثال شما که نسبت به من مشکوکید، کاری نمی توانم بکنم. چرا که زیرساخت این شک، بر”خود” شما استواراست. یعنی شما پذیرفته اید که دراین اوضاع نمی شود حرفی زد. چرا که شواهد می گویند هرکه حرفی زده سراززندان درآورده. ویعنی قاعده ای برساخته اید که اصالت با سکوت وترسیدن وبرکناربودن است. من برای ترمیم این زیرساخت کاری نمی توانم بکنم. مثلاً من درزندان با اعتصابی خشک، شب عاشورا، تاپای مرگ پیش رفتم. اما نمی توانم نیت خود را ازآن اعتصاب شش روزه به شما ثابت کنم. مگراین که مثلاً شخص آقای تاج زاده بیرون بیاید وبه شمابقبولاند که این همبندی من، دراین خصوص درست می گوید. وبگوید: من دیدم که نیمه شب او را درحال اغما ودست وپا بسته به بیمارستان بردند.

دوست من، برای دریافت درستی حادثه های تاریخی که ازدسترس ما دورشده اند ومثلا واقعه ی کربلا یا هرحادثه ی تاریخی – ازآنجا که نمی توان به درون این حادثه نفوذکرد- می توان با همین شک وبا پرسش ” ازکجا معلوم” همه ی مناسبات آنها را فرو ریخت. برای رهایی ازاین معظل پیشنهاد می کنم به اصل وعصاره ی یک حادثه یا یک سخن یا نوع فهم یک فرد توجه کنیم وازپرداختن به حواشی آن پرهیزکنیم. من اگرنقطه ضعفی داشتم، مأموران امام زمانی اطلاعات وبرادران سپاه که مدتی درزندان با آنان محشوربودم، همان نقطه ضعف را هزارجورفیلمش می کردند. همانطورکه بی حیاهای وزارت اطلاعات وسپاه برای بی آبرو کردن من وازهم پاشیدن زندگی من فیلمهایی ساختند وپخش کردند. ما روزهای تلخی را گذرانده ایم ومی گذرانیم. خودم وخانواده ام را می گویم. اما شما می توانید بگویید: ازکجا معلوم؟ با این همه، به همان اصل اصالت یک سخن فروشویم. که: حرف حق وحرف درست را اگرچه ازدشمنانمان بپذیریم. وحتی ازجاسوس ها وآدم های آب زیرکاه. موفق باشید

——–

Leila:
…شما اعتقاد دارید که بدون خشونت و با راهپیمایی سکوت و بزرگواری باید جلو رفت و با نصیحت سران حکومت صرف نظر از کار ایی این روش و صرفنظر از اینکه می‌دانیم یکی‌ دچار توهم مدیریت جهانی‌ است، یکی‌ توهم خدایی و امام زمانی‌ دارد، یکی‌ جیب گشادش با میلیاردها پر شده و حاضر است همسر و خواهرش را در راه حفظ قدرت و پول بفروشد چه رسد به دروغ گویی و آدم کشی، یکی‌ از گروه بیشمار مریض‌های روانی‌ است که بی‌صبرانه می‌خواهد عقده‌های جنسیش را بر سر جوانان دربند خالی‌ نماید و هیچ فرصت را در این راه از دست نمیدهد، و یکی‌ هم اصلا نمیفهمد، چون که نمی‌خواهد بفهمد…الگوی شما عملی‌ نیست چون که آن راهپیمایی سکوت ۳ میلیونی بدون هزینه نبود، بسیاری کشته، شکنجه و تحقیر شدند. پس راه حل مسالمت آمیزی بدون دادن هزینه وجود ندارد. حالا هر چه میزان “اتّحاد” بالا باشد، هزینه کمتر و کمتر خواهد بود و سریعتر به نتیجه خواهیم رسید. پس بحث، بحث اتّحاد جماعت خاکستری و بی‌تفاوت ایران است، که در صورتی‌ متحد میشوند که از دادن هزینه‌های اجتناب ناپذیری همچون زندان، تجاوز و کشته شدن یا بیکاری و گرسنگی موقت در صورت اعتصاب همگانی، دریغ نکنند. برادر عزیز: این اتّحاد به هیچ وجه آسان نیست، چرا؟ چون آن جماعت به هیچ گروهی از بر انداز و غیر برانداز، اصلاح طلب و جنگ طلب، جمهوری خواه و سلطنت طلب،”اعتماد ندارند” به عبارتی مادامی که نفتی‌ میرود و نانی به دست میاید و امیدی هست که فرزندان‌شان به جایی‌ در ایران یا خارج برسند، آن جماعت دلیلی‌ برای قربانی شدن و هزینه دادن (حتّی اگر که احتمالش کمتر از یک درصد باشد)، نمی‌بیند…نکته اینجاست که اینکه تغییر در یک حکومت با اصلاح صورت پذیرد یا با انقلاب یا با راهپیمایی سکوت یا با جنگ خیابانی دست من و شما نیست که که سعی‌ کنیم پیشبینیش کنیم و به آن خط دهییم که با خشونت جلو رود یا بیخشونت. نتیجه یک کنش و میان کنش طبیعی است ، اگر چنانچه افسار از دست قشر متفکر و اهل مطالعه خارج شده و به دست مردم گرسنه بیفتد ، واکنش متفاوت خواهد بود، حالا پیامد آن هر چه می‌خواهد باشد. نصیحت کردن سردمداران قدرت فقط در صورتی‌ عملی‌ است که مشورت پذیر باشند و طالب دانستن. رخنه تدریجی‌ به میان آنان، روندی که فعلا برخی‌ اصلاح طلبان در داخل پیش گرفته‌اند، در مورد دربار شاه سابق به شدت عملی‌ بود نه در مورد مجموع پیچیده ایی که فعلا در راس این نظام است…

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. نوشته ی شما گرچه هوشمندانه وحتما خیرخواهانه وتا حدودی عالمانه است، اما گزینه ای است درکنارسایر گزینه ها. یکی ازمشکلات جامعه ی ما نبود آگاهی درمیان اغلب اقشار مردم است. این که می گویم: اغلب، بخاطراین است که ما درمیان فرهیختگان خود نیز ثبات رأی نداریم. وگاه، اختلاف میان آنان، به صدبرابراختلاف درمیان سایرین بدل می شود. ما را چاره ای جز افراختن آگاهی نیست. وهمزمان: بالابردن سطع توقعات. واین شدنی است. من نمی گویم: نسخه ای که مرا بدان تمایل است، همان است که باید باشد. بل، به تعویق انداختن خشونت، وهمزمان گسترش آگاهی درمیان همه ی اقشار وبالا بردن سطع توقعات، شاید ما را از بن بستی که گرفتارش هستیم برهاند. باورم براین است که: اگریک جمع یکصد نفره از منتقدان وفعالان سیاسی که بنام ومطرح هستند با ساک های خود به در زندان اوین بروند و بگویند: یا آزادی دوستان ما یا این که ما را نیز به زندان بیندازید، می تواند بخشی از راه طی نشده را برای ما طی شده کند. مهم نترسیدن است. ترس بزرگان به مردم سرایت می کند. واین بلای جان امروز ماشده است. وگرنه مگر خواستن این که: همه ی مسئولان باید درقبال مسئولیتی که دارند پاسخگوباشند، مگر یک تقاضای براندازانه و آشوبگرانه است؟ با احترام

———-

مهران:
دوست عزيز و نازنينم محمد مهربان. با ديدن خطوط نامه ات بسيار به وجد آمدم و خوش حال شدم ” من سرّ نفساً في حياته يسرّاللهُ في الاخره ، ان شاء الله .” ولي نوشتن براي شما كمي مشكل است كوتاه مي نگاريد ولي بلند معنا مي دهد . علت كوتاه نوشتن شما را بي علاقگي نمي دانم بلكه آثار خستگي و شايد نا اميدي در آن رويت مي كنم ، اگر اين گونه است ، …. نباشيد . زيرا ارواح بزرگان و دريا دلان وقتي مواجند طوفان به پا مي كنند و وقتي آرامند غمخوار و ستارند . در حيات آنان نا اميدي راهي و جايي ندارد. بياييد بيشتر برايم بنويسيد از شما شنيدن ، از شما دانستن و از شما خواندن به هر نحو و در هر كجا و به هر صورت زيباست . پس در من و خواهش من جاري شويد . بي پرده بگويم شوق بيشتر و بهتر شناختنتان تمامي وجود مرا تسخير نموده . بگذاريد تصادم افكار ما بارقه هاي حقيقت را روشن و متجلي نمايد . مي دانم و البته خيلي خوب متوجه ام به طور طبيعي هر انساني به افقي” اتو پيايي ” نظر دارد و بي توجه به تصادمات جانبي زندگاني خويش است ولي چگونه مي توان فهميد كه هر فردي در هر لحظه و هر تعامل در زندگي ما امروز چه نقشي دارد و فردا چه جايگاهي خواهد داشت اين مفهوم زيبا را مولاناي عزيز خطاب به افواج مقبلين و متوجهين كعبه كه نا كجا آباد خود را در آن ديار جستجو مي كنند چنين توضيح مي دهد
اي قوم به حج رفته كجاييد كجاييد معبود همين جاست بياييد بياييد
معبود تو همسايه ديوار به ديوار در باديه سرگشته شما در چه هواييد
شايد اگر مي دانستيم معبود هر يك از ما همين همسايه ها و همراهان كوچك و كوتاهند كه هر يك ايتي از خداوندند و هر روز و هر ساعت تصادم ايشان با زندگي ما مي تواند سبب و دليل يافتن حقيقت گردد بيشتر به هر تعامل و تصادمي توجه مي نموديم . نمي دانم چرا ولي حس عجيبي به من مي گويد شما كلمه كلمه سخن مرا هم مي دانيد و هم مي بينيد اين را از هيجان و طپش قلبم در هنگام نوشتن براي شما حس مي كنم . از افكار ، نگرش و انديشه هاي خود بيشتر براي من بنويسيد ، از اشعاري كه قطعاً سروده ايد . بي صبرانه منتظر رويتشان هستم . البته براي شروع من چند كلمه از خودم مي نويسم : من 52 سال دارم و در طهران متولد شده ام و متاهلم و دو فرزند دارم و به سه دليل به ايران عشق مي ورزم كه سومين آن ها وطن پرستيست. تا حدي اهل شعرم، سينما را دوست دارم . از ادبيات خوب لذت مي برم . ولي شايد بزرگ ترين افتخارم در زندگي اين است كه در 34 سال گذشته با اين كه هم دلايل پسنديده و هم توانايي كامل براي رفتن از ايران و جلاي وطن را داشتم ، ايران عزيزم را براي يك لحظه هم ترك نكردم و البته خاك پاي كساني را كه بوي اصل قديم اين خاك را مي دهند ، سرمه چشم خود مي نمايم . به كلمه خيانت اعتقاد چنداني ندارم . خيانت ديگران يعني كوتاهي ما در شناختن ارزش هايمان…شايد تا اين جا ديگر كافي باشد. سخن را كوتاه مي كنم و البته منتظر شما مي مانم . ضمناً عطش ديدار شما هر لحظه در من شديد مي شود ولي من به روزه داري عادت دارم . بي صبرانه منتظرم

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام. درهمین نوشته ی شورانگیزشما ظرافت های ادبی والبته ادب فراوانی بکاررفته که مرا به وجد می آورد. اظهاربزرگواری هایتان نسبت به نوری زادی که خود درگردونه های گمگشتگی گرفتاراست مرا برآن می دارد که چند خطی برای شما بنویسم.
برخلاف آنچه که ظاهرقضایا می نمایاند، نوشتن برای من با فرسایش همراه است. گاه می نویسم. بلند ومطول نیز. اما درطول نوشتن می فرسایم. می میرم وزنده می شوم. اغلب درحین نوشتن هیچ لذتی ازنوشته ی خود نمی برم. بعدهاست که وقتی نوشته ام منتشرشد وبازخوردهای آن را واکاوی کردم ذره ذره خطاها وبایستگی ها خودشان را نشانم می دهند ومن بین لذت بردن وفرسودن یک جایی برای خود دست وپا می کنم. برایتان سرفرازی آرزو می کنم.

———

محمد:
محمد نوری زاد گرامی هزاران درود بر شما. نوری زاد عزیز، برای ما ایرانیان خارج نشین یکی اش خود بنده ننگ است که شما و نسرین ستوده وجعفر پناهی و دکتر ملکی و حشمت الله طبرزدی و آتنا و هزاران زندانی سیاسی دیگر را که گم نام هستند تنها بگذاریم. این مبارزۀ مدنی که شماها بر علیه دزدی ها و اعدام ها و بی قانونی ها و زور گفتن های حکومتی راه انداخته اید انقلابی ترین و اصولی ترین راه ممکن است.ما ایرانیان مقیم خارج به عنوان هم دلی و هم یاری با شماها تصمیم داریم که درهنگام کار اداری وارد سفارت خانه شویم و آن جا به عنوان اعتراض به دزدی ها و اعدام ها و زورگوئی ها بدون شکستن و بستن و کوچکترین برخوردی بست بنشینیم. نظرشخص شما در این باره چیست آقای نوری زاد؟ من بی صبرانه منتظر پاسخ تان هستم. هر چه زودتر لطفا به من پاسخ بدهید! با تشکر معلم اخراجی ، محمد 25.02.2015فرانکفورت.

محمد نوری زاد:
سلام محمد گرامی. این کار باید توسط افرادی انجام گیرد که: نترسند. و : پایداری کنند. یعنی اگر یک ماه و چند ماه به درازا کشید، عقب نشینی نکنند. و مهمتر از همه: باید در این راه صداقت داشت و از نقش گرایی پرهیز کرد. بله، شیوه ی درست و خوبی است. منتها قبلا اهداف و خواسته های خود را بزرگنمایی کنید و مرتب رسانه ای کنید هر روز را.

——–

امـیر:
باسلام خدمت جناب آقای نوری زاد. یک سوالی داشتم از جنابعالی اگر امکانش هست پاسخ صریح و شفاف بدهید. چرا فیلم کامل سخنرانی جعفری فرمانده کل سپاه و سعیدی نماینده خامنه ای در سپاه و طائب در خصوص نقش سپاه در انتخابات سال 88 را منتشر نمی کنید .البته بدون هیچ گونه کمی و کاستی. با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام امیر گرامی
یک این که سخنرانی این دو کمی طولانی و با سلام و صلوات های متداول همراه است.
دو این که: شما به حوصله ی مردمی که به فیسبوک و فضای مجازی می آیند دقیق شو و ببین اگر من تمامی صحبت های این دو را منتشر می کردم چه جمعیتی آن را می دیدند؟
سه: اینترنت من برای انتشار فیلم های بلند خوب عمل نمی کند
سپاس

———-

ایـرج:
جناب نوری زاد از اینکه کژی ها و خیانت ها را یاد اور می شوید جای سپاس دارد بفرمائید شما که انسانی درد آشنا و در ضمن ته و توی نظام را هم می شناسید چاره چیست؟ برای رهائی چه را حلی را پیشنهاد می کنید.

محمد نوری زاد:
ایرج گرامی. من به جاهایی از ایران سفر کرده ام که مردمانش تا چهل سال بعد مثلاً مسئله ای به اسم ستاره دار شدن دانشجویان برایشان مسئله نیست. یک کیسه آرد بدهیدشان تا شما را حتی امام زمان بنامند. اگر می خواهیم احساسی عمل نکنیم و به انقلابی دیگر مبتلا نشویم باید این جهالت ها و ناآگاهی های ملی را نرم نرم به فهم و آگاهی بدل کنیم. در عین حال که می دانیم: حاکمیت بضرب پول و رسانه و فرصت هایی که در اختیار دارد به گسترش هرچه بیشتر جهل مصر و مشغول است.

ایـرج:
جناب نوری زاد عزیز – پاسختان موجز و درست است ولی می فرمائید ما باید نیم قرن دیگر تا اگاه شدن مردمی که با یک کیسه ارد مرا امام زمان خواهد خواند صبر کنیم. بنظر شما انوقت بشریت ( منظور بشریت غیر ایرانی شیعه ) در کجا خواهد بود؟

محمد نوری زاد:
نخیر دوست من. این روزها سرعت تحولات بسیار تند است. نمی گذاریم به درازا بکشد. آخوندها خودشان این را فهمیده اند. بهمین خاطر است که از دامان سپاه آویخته اند.

——–

مهـدی:
خیلی دوست دارم نظر شما رو در مورد آهنگ نقی شاهین نجفی بدونم و بدونم که آیا شما هم چیز هایی که در موزیک مطرح شد رو می پسندید ؟ یا فکر میکنید توهین کرده ممنون میشم جواب بدین

سلام آقامهدی گل
من شخصا روزی را نمی توانم تصورکنم که به عقاید یک مسیحی توهین کنم. یا به عقاید یک زرتشتی. یا یک بهایی. چرا که معتقدم عقیده ای که جمعیتی را دراطراف خود جمع آورده، برای آن جمعیت محترم است. من چرا به عواطف واحساس دیگران خدشه ولطمه وارد کنم. بهمین نسبت نیز مایل نیستم کسی به عقاید من نیز توهین کند. اما صدافسوس که این روزها ما تقاص رفتارهای زشت خود را تجربه می کنیم. ازبس ازدین ابزارساختیم وبا همین ابزار گلوی مردم را فشردیم وجیبشان را خالی کردیم وبا همین ابزارآنان را فریفتیم، مردم لجوجانه وبرای دهن کجی به باورهای ما – ناگزیر – به حوزه های توهین ونفرت دخول می کنند. وگرنه چرا سابقا یک چنین فضای وسیعی ازتوهین دراطراف مسائل دینی گسترانیده نشده بود؟ با احترام.

———

مهـدی:
چقدر بده که منی که تازه 16 سال دارم، اینطور از ادامه ی زندگی ناامید بشم.
آقای نوریزاد، فکر می کنم زندگی تو این کشور غیر ممکنه.

محمد نوری زاد:
اصلا هم اینطورنیست آقا مهدی عزیز
ما – اطمینان داشته باش – کشورت را سرشارازامید می کنیم. باهم.

———-
Jo K ER
اگه روزی با رهبر مناظره بکنید و فقط ٣سوال را اجازه داشته باشید مطرح کنید ان چیست؟

محمد نوری زاد:
یک: خیال ندارید کنار بروید؟ فعل حرام مگر نه این است که آنسوتر از اراده و خواست مردم برای خود دم و دستگاه بپردازید ؟
دو: چرا در قبال اینهمه مسئولیت پاسخگو نیستید؟ آیا اگر مردم شما را نخواهند و شما اصرار داشته باشید که بمانید، همچنان دست به آزار و زندانی کردن و کشتن مردم می برید؟
و پرسش سوم: در این جنتی چه دیده اید که بازنشسته اش نمی فرمایید؟

———

سارا:
آقای نوری زاد دقیقا بفرمایید چقدرازاین بخور بخورها به شما نرسیده که اینطوری عصیان کردی.مطمئن باش اگه دوباره شریکت کنن میری پابوسشون.این حناها دیگه برا ما رنگی نداره.فکرکنم میخای خودتوبرای بخوربخور انقلاب بعدی آماده کنی.تلاشتو بکن شماها خوب بلدین دروغ بگین.میخام ببینم این بارچطوری میخای رو موج انقلاب سوارشی.

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. آدمها هریک نقاط ضعفی دارند. شاید نقطه ضعف من هم همینها باشد که شما می فرمایید. ازدوحال بیرون نیست. یک وقت دیدید اوضاع به گونه ای دیگررقم خورد. واین بی نوا سخنش همین بوده که هست. وشاید هم بنا به فرمایش شما ماری است درآستین مردم. این وظیفه ی شماست که مراقب امثال من باشید. اما ازشما هم انتظارادب داشتن انتظاربیهوده ای نیست. به گمان من دراین وانفسا آنچه که مهم است، محتوای سخن یک نفراست ونه جایگاهی که دارد. یک نفرمی توانددروغی را زیبا بسراید. یکی هم می تواند زیبا را نا زیبا مطرح کند. این شمایید که فریب آدمهای اطراف خود را نخورید. که این امری مبارک است. اما این احتمال را هم بدهید که این نوری زاد، ای بسا که درست می گوید. فارغ ازنقشه های شومی که درسردارد. به همان سخن درست او نمره بدهید. مثل یک تابلوی زیبا که آدم جلادی نقاشی اش کرده. جلاد بودن او بکنار، اما الحق نمی شود زیبایی کارهنری او را نادیده گرفت. با احترام.

———-

مجیـد:
سلا م استاد عزیز و با شهامت:این آخوندها و اذنابشان نه بفکر مملکت هستند ونه ملت.آنچه برایشان مهم است پر کردن جیبشان به هر قیمت ،ولو کشتن تمامی آحاد مردم به بهانه حفظ نظام بی نظم و نسقشان و به اسم اسلامی که در باطن ذره ای براشان مهم نیست.که اگر بود اینقدر بی مهابا ملت را به خاک و خون نمی کشیدند.شما از زمان عبید زاکانی و حافظ و قبلتر از آن و نیز مابعد آن ان مثل ایرج میرزا و صادق هدایت و احمد کسروی و….ملاحظه بفرمایید که این قوم //// چقدر بد نام بوده اند.مثلا عبید در جایی میگوید:(/// بچگان را از پشت بگ….د، جهت ازاله نسل شیطان).همین نیم سطر کافی است تا عمق خباثت این قوم ////گدا زاده تازه به دوران رسیده را دریابید.یا مثلا در تاریخ معاصر.نقل شده است که هنگام اعدام شیخ فضل الله نوری،فرزندش در جمع مشاهده کنندگان اعدامش ،با کف(دست)زدن ابراز خوشحالی مینموده است.اینان تا مطمئن نشوند که در این مملکت چیزی برای چاپیدن نیست دست از سر جان و مال و حتی ناموس ملت بر نمیدارند.گویی _نعوذ بالله_چوب خداوندفقط برای ستمدیدگان بی صداست و برای این زالو صفتان بی همه چیز،اساسا چوبی در کار نیست.ضمنا از قبل شهادتتان را به خانواده محترمتان تسلیت عرض نموده،علو درجات و مغفرت الهی را برای شما،و صبر جمیل و اجر عظیم برای خانواده گرامیتان از خداوند منان خواهانم.(البته زبان لال و خدا اون روز رو هرگز نبینیم.ولی با خباثتی که از این ………….نقل کردم و با این قلم تیز و برنده شما بعید نیست.به قول نظامی: سر طلبی تیغ زبانی مکن روز نیی راز فشانی مکن.خداوند شما را برای ما و خانواده عزیزتان نگهدارد و تا پیروزی حق بر باطل و پس از آن نیز عمرتان مستدام باد.آمین.به حق محمد و آل محمد علیهم السلام).جانم به قربان شما و آن قلمتان که ارزشمندتر از خون شهداست.

محمد نوری زاد:
سلام مجید گرامی. من سخت براین سخن مصرم که: درهرصنف وطایفه وحرفه، آدمهای خوب وبد وجود دارند. متأسفانه آدمهای خوب روحانیت بخاموشی ورعب گرفتارند وما خود گرفتارآدمهای بد این طایفه شده ایم. وگرنه روحانیان خوب وشریف ومال مردم نخورو آدم نکش ودروغ نگو وازدیواراعتماد مردم بالا نرو فراوان داریم. منتها ترجیح داده اند که بترسند وسکوت کنند. ایرادی ندارد. مگرسایرین چه می کنند؟ مهندسین وپزشکان ومعلمان وکارگران وکارمندان؟ حالا که قراراست بترسیم چرا همه نترسیم؟ با احترام.

——–

محسن:
باسلام. استادگرامی قصدمن توهین نیست، اماهرچه بیشتربه دور وبر خودم مینگرم کمترجسارت میبینم….مردم فرصت طلبی شده ایم…ملت بسیارغریبی شده ایم..بسیار ناشناخته ایم…از عجیب گامی فراتر نهاده ایم..شما ببین گرانی چگونه است اما بازهم برای خرید هجوم میاوریم…سکه طلا در مرز1500000 تومان است اما باز میخریم…خواهش میکنم چیزی بگویید که آروم بشم…خسته شده ام…خسته از همه چیز… از همه کس….

محمد نوری زاد:
سلام محسن گرامی. اگه یه شب به آسمون نگاه کردی وستاره ها رو تونستی ببینی، تا می تونی تماشاشون کن. ستاره ها رو می گم. اگه خیلی عمیق نگاشون بکنی لبخندشونو می تونی رصد کنی.

———-

ناشناس:
با سلام. جناب نوری زاد زیاد مزاحم شما نمیشوم فقط یک سوال دارم و شاید خیلیها این سوال را از شما داشته باشند : تا قبل از انتخابات 88 با توجه به اینکه شما بیشتر از یک فرد تحصیلکرده عادی با سیستم جمهوری اسلامی ارتباط داشتید و در حمایت یا نقد افراد زیادی مقاله نوشته بودید در آن سالها مثلا سال 86 یا 87 نظرتون در مورد شخص رهبری چه بود آیا ایمان کامل به ایشان داشتید که هر تصمیمی که میگرد صحیح است به قول معروف ذوب شده در ولایت بودید؟ با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من درآن سالها درمیانه ایستاده بودم. نیمی به طیف چپ انتقاد می کردم ونیمی به جناح راست. اما ازشخص رهبرجانانه دفاع می کردم. گمانم براین بود که تقویت وی به تقویت بنیانهای قانونی وانسانی وآرمانی منجرمی شود. بعدها این گمان اصلاح شد. با احترام

———-

نسترن:
اسلام به شما.آقای نوری زادخیلی دلم می خوادبدانم که چراشماآزادانه حرف می زنیدوشدت زندان وشکنجه تون درمقابل آنهایی که بهشان تجاوزمی شه وخیلی راحت حکم مرگ بدسشان داده می شه درچیست؟؟مثل گنجی که آمداینطرف آبها وتمام دسته هارابهم زدوشدجاده صاف کن آقایان.نمی خواهم شجاعت شمارازیرسوال ببرم.اماهمین حالااصانلو این انسان شجاع و آزادی خواه کجاست؟؟به هرحال خوشحالم که بعدازمدتها که تمام کارهایتان رادرغربت دنبال کردم این چندخط رابرایتان می نوسم.خواستید حذفش هم کنید اصلا ناراحت نمی شم ویقین بدانید قصدم اصلا آزار شمانیست که می دانم امروز به اندازه سی سال منحوس دارید درد می کشید.سی سالی که تمام این کشتارها درنهان صورت می گرفت وصداها درحلقومها حناق می گرفت وشبها درزندانهای سراسر ایران عزیزم جوانان دربند بخاطرفکرکردن واعتراض کشته می شدند.عجیب است مگه نه؟؟انسانی واسه فکرکردن کشته شود.وای به این همه ظلم!!!

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. من این پاسخ را به دوستی دادم که همین پرسش شما را مطرح کرده بود. آن را برای شما تکرار می کنم. او مرا شیراطمینان آبگرمکن می داندبرای رژیم فعلی. برای او نوشتم:

سلام دوست گرامی
حالا شما می فرمایید ما چه بکنیم؟ دستورجنابعالی چیست؟ چه صلاح می دانید؟ برگردم به همان وضع سابق؟ یا بهمین شیرگونگیِ خود – البته ازنوع آبگرمکنی اش – ادامه بدهم؟ دوست عزیز، باورکنید شما هم اگرپابپای من داخل صحنه می شدید حتما به همین راه ورود می کردید. اگریک سال ونیم شما را به زندان می انداختند ودرهمان یک سال ونیم زندان شما را با ضرب وشتم وتوهین وفحش های ناموسی می نواختند وشما درهمان زندان علاوه براین که سکوت نمی کردی بل شتاب نوشتن ها واعتراض های خود را بیشترنیز می کردید، ووقتی بیرون می آمدید بیشتروبیشترمی گرفتید ودراین راه ازآسیب فراوان خانواده ی خویش نیز نمی هراسیدید وبا هرزنگ در تن فرزندانتان می لرزید وباز می نوشتید، حالا به یک پارچه آتش بدل می شدید. که اگررهایتان کنند می سوزانید واگر زندانی تان کنند بیشترمی سوزانید. واگر بکشندتان که هم بیشتر. دوست من بیایید وسط. باورکنید طمع زیستن درمتن اضطراب ونگرانی طعمی است بی نظیر. مزه اش کنید. والبته همان احتمال شما به این که من حکم شیراطمینان آبگرمکن را برای اینان دارم – احتمالی است درست. منتها این شمایید که فریب همچومنی را نخورید. سخنان درست مرا برگزینید وسخنان آلوده ی مرا دوراندازید. با احترام

———-

Sir, are you a kind of a retard or an opportunist? First of all this wasn’t a revolution. it was a controlled chaos imposed by British and Americans, people were just extras in this film. Secondly a very large number of people never trusted these mobs from the beginning and stayed away from them, it took you 30 years to come to this point, was it the bag of money stopped coming in or was it the fact that after 30 years of service they put you aside? I think you are a retard and opportunist at the same time and are trying to fool people, shame on you. This regime right from the beginning was formed by common criminals and you were part of, that makes you guilty of all charges, you can’t quit now, you have to stay right to the end, it is like a wrecked ship that is going down and rats are jumping off it. You are that rat.

سلام دوست گرامی
شما حق دارید به افرادی چون من مظنون باشید. این حق شماست. آنچنانکه حق من نیز هست که بشما بگویم: من نیز هستم. گرچه فرصت طلب وجاسوس وورشکسته. اما هستم. شما نوشته اید: shame on you. باورکنید نیازی به تأکید شما نبود ونیست. من این شرم را هماره می نیوشم. منتها شرمی ازسرسالها غفلت خواری. ونه پلیدی وزشتکاری وروبیدن حق مردم وبالارفتن ازدیوارمردم. مطمئن باشید من شرمگینم. بسیار. بسیار. بسیار. ومدیونم. بسیار. بسیار. بسیار.

———-

صـدرا:
…در مورد مطلب “کاش انقلاب نمی کردیم” ایا اقای دکتر شما این مطلب را برای این نوشتید که معتقدید که ما نمعترضان نباید به دنبال انقلاب باشیم.اقای دکتر من و شما و بسیاری نیک می دانیم که انقلاب در کشورهای عقب ماده و جهان دهمی چون ما تابع قواعد خاصی معمولا نیستند و تجربیات تاریخی به ما اثبات کرده که هرگاه یک حکومت و حاکمان فاسدش راه اصلاحات و اصلاح کردن مفاسد و کاستی ها را برای تحکیم بیشتر همان نظام ببندند در واقع قدم اصلی برای براندازی را خود برداشته و بهانه را به مخالفین می دهند حال با توجه به این سخن ایا به نظرشما اقای خامنه ای و مدیران احمقش که کمر به حذف همین اصلاح طلبان طرفدار نظام بسته اند ایا راهی برای مخالفین جز براندازی در طول چندین سال باز گذاشته اند؟ایا اقای دکتر شما معتقدید چون بسیاری از دوستداران جمهوری اسلامی که از تیغ تیز همین حاکمیت کم زخم نخورده اند به دلیل اینکه معلوم نیست فردای بعد از انقلاب چه کسان و گروه هایی قدرت را به دست بگیرند و امکان دارد انان از حاکمان فعلی بدتر باشند باید قید فکر براندازی را زد!ایا شما معتقدید که باید به همین دندان فاسد حکومت جمهوری اسلامی همش داروی مسکن زد و با ان مدارا کرد؟اقای دکتر اینان را گفتم چون با توجه به بازخورد نوشته اخیرتان بسیاری اینگونه فکر به ذهنشان خطور کرده که شما این را که می گویید کاش انقلاب نمی کردیم برای این است که جلوی انقلابی دیگر را باید بگیریم چون امکان دارد که مثل همین انقلاب یا بدتر از این نتیجه اش شود.خب هر تحولی یک هزینه هایی دارد مگر اگر به فرض مثال انقلاب کنیم و نتیجه اش همچون و یا بدتر از زمان فعلی شود طرفداران این طرز تفکر که دید ما گفتیم عاقبتش بد می شود خواهید بود و می گوید حالا ما دیگر امنیت و رفاه ارامش و خوشی نداریم بعد سوال خواهد شد که باشد انقلاب نکنیم ایا باید این وضع حکومت اخوندی را باید تحمل کرد؟تشکر می کنم که به سوالاتم پاسخ دهید

محد نوری زاد:
سلام پسرم. منظورمن ازآن نوشته ی سیزده بندی این بود وهست که به حاکمان ایران بگویم: اکنون ما باید دراین موقعیت(همان سیزده بند) می بودیم. حداقل. واگرنیستیم مقصریم. که چرا انقلاب کرده ایم. وباید پاسخگوی نسلهایی باشیم که ازما می پرسند مگرشما انقلاب نکردید که به فلان جا برسید؟ پس کو/با احترام

———

مجتبی:
سلام عمو محمد. 22 سالمه و تو خانواده انقلابی بزرگ شدم و یکی از عموهام شهید دوران جنگ.سال 88 تو خیابون باتوم خوردمو دیدم مردمی رو که چجوری در حقشون ظلم شد.میبینم آدم های ترسویی رو که شجاعتشون فقط برای زمان صلح و وقتی تبل جنگ به صدا در بیاد میرنو هیچ خبری ازشون نیست.من نه زمان انقلاب بودمو نه زمان جنگ.میبینمو میدونم که خیلیها به اسم اسلام در حق مردم ظلم می کنن.به خدا بعضی مواقع از درون می سوزم که این وضعو می بینم.ولی چرا شماهم با این متن دله مارو میسوزونی.شاید خیلی از هم نسلیای من که همشون حق دارن شاکی باشن با حرفای من مخالف باشن ولی شما به من جواب این سوال بده که اگر همه ی اون انقلاب و جنگ ناشی از احساسات کورکورانه بود پس اون کارای بزرگ چتوری اتفاق افتاد.اون مقاومت 8 ساله اون آرمانای والا چی بود که از اول انقلاب اون جوونهای مستهکم رو ساخت.من فکر می کنم خیلی از هم نسلیای شما چه موافق وضع فعلی و چه مخالف، جوونیهاشون رو ، شجاعتاشون رو که ناشی از همون آرمانا بود یادشون رفته.من فقط می دونم شما آرمانهایی داشتین که خیلی محکم قوی بود و هست.این انقلاب اتفاق افتادو همه ی ما آزمون شدیم و می شویم.که اگر نمیشد آزمونی هم نبود.به امید اینکه ما همه از حزب الله واقعی باشیم.
با کمال ادب و احترام.

محمد نوری زاد:
سلام مجتبای گرامی. وقتی جنگ درگرفت، ما باید تکلیف خودمان را با آن حادثه ی شوم روشن می کردیم. برخی کنارکشیدند وما وبستگان شریف شما وبسیاری چون تو به دفاع رفتیم. شهید شدیم وآسیب دیدم. سخت. بسیارسخت. الان که فکر می کنم می بینم با مختصری هوش وعقل وکیاست، می شد بسیاری ازجوانان عاشق آن موقع را برای آینده ی این سرزمین حفظ کرد. یادم نمی رود فرمانده ای اگر ازجنگ برمی گشت وتعداد کشته های یگانش کم بود ، درجمع فرماندهان ازشرم سرش به زیربود. وفرماندهی که شهید زیاد داده بود وگردانش همه لت وپارشده بودند سرش را ازغرور بالا می گرفت. اینجوری به جان انسانها نگریستن یک جورهایی با آن آسمانی که ما به آن سو سربالا برده ایم جور درنمی آید. اگر کمی عقلمان می رسید ویک روز وفقط یک روز – مثلا – جنگ زودتر پایان می پذیرفت، حتما عده ای انسان – انسان – انسان – انسان – اکنون زنده بودند ومی خندیدند وعاطفه هایشان به همان آسمان بالای سر سرمی زد. می بوسمت پسرم.

———-

مهـران:
آقای نوری زاد دست بکش از تحمیق مردم.حنای شما رنگی ندارد.هرچه باشد لقمه های درون شکمتان از همین دارو دسته است.مچر میشود همچین لقمه خوری دل سوخته برای مردم رنج دیده داشته باشد؟!!

محمد نوری زاد:
مهران گرامی. اگر من دست بکار تحمیق مردم ام، شما بیا وسط و بجای تحمیق مردم، آنان را به آگاهی و خرد و هوشمندی فرا بخوان. ما را چاره ای جز پیمودنِ این راه نیست نازنین. حنای من اگر رنگی ندارد، شما با حنای رنگی و لقمه های پاک و منزه بیا و کمر به خیرخواهی ببند و ریسمان های بلاهت را بگسل و راه درست را بنما.

———-

محسـن:
با سلام. ممنون نوشته ی زیباتونو خوندم. شما فکر میکنید چه اتفاقی خواهد افتاد؟ وضعیت ما چگونه خواهدشد؟ من که افق روشنی در هیچ کجا نمیبینم…. شما چطور؟

محمد نوری زاد:
سلام محسن گرامی. ما به امید زنده ایم. ما این افق را روشن خواهیم کرد.اگرکه اکنون تاریک است.

———-

ر.ن.
قبلا هم در مصاحبه شما با رادیو فردا گفتم آقای نوریزاد هر چه پیش میرود ماهیت هزار چهره شما بیشتر نمایان میشود ببخشید صریح می گویم اصلا شما چیزی در چلته ندارید آقای نوریزاد وگرنه الان از بی بضاعتی در تفکر به هجو نمی افتادید. همینطور پیش برود در آینده یک متن از شما در سایتتان می بینیم تحت عنوان یادداشتی برای خدا در نقد خلقت بشریت یا دین یا…… چه میدونم ببخشید این را میگویم ولی شما از آن دسته از افرادی هستید که از نمد تظاهر به دین داری مثل آقایونی که امروز در راس حکومت هستند نتوانستید کلاهی برای خود دست و پا کنید و حالا می گویید ای بابا عمرمان به فنا رفت و از زندگی حال و حولی نبردیم و حالا عقده گشایی گذشته هایتان را می کنید که اگر غیر این بود از مستند سازی برای جنگ و همسنگری به آوینی بزرگوار و پروانه ها مینویسند به اینجا نمی رسیدید البته نشان دادید که آن موقع هم اعتقادی به آن مسائل نداشتید یا این که زبانم لال دچار ضعف شخصیتی شده اید البته بعید میدانم . برایتان واقعا متاسفم .هیهات که شما را از جرگه موسوی عزیز حساب بیاوریم فقط بدانید با این رویه تان رفته رفته پایگاه خود را در میان مردم از دست میدهید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. کاش یک کلمه درباره ی اصل مطلب می نوشتید. مطلبی که چنین شما را برآشفته. درعین حال که می دانم وباوردارم که خدایی که من می شناسم از نقد آفرینش خود نه تنها برنمی آشوبد بل استقبال نیز می کند. خدا که مثل مراجع وعلمای فرسوده ی ما نیست که درگذشته های دور جامانده باشد. با هر رویش برگی، خدای خوب هستی اش را رنگ تازه می زند. واین تازگی، همان است که درپس دخمه ی کهنگی مراجع ما محبوس مانده. با احترام وادب.

———-

مهـرداد:
…به قول یکی از دوستان: ناراحتم از اینکه در کشوری زندگی میکنم که مردمانش گریه را تنها راه نزدیکی به خدا میدانند. حیف از اینکه چندین سالیست تافته جدا بافته ای از تمام دنیا شده ایم. و درود بر شما برادر بزرگوار که یادآور چنین نکاتی هستید! راستی هدف و خواسته کسانی که مردم را در غم و اندوه فرو میبرند چیست؟!

محمد نوری زاد:
سلام مهرداد گرامی. بگمانم پاسخ پرسش ات این باشد:
– جهل گستری
– برچیدن بساط امید وشوروشادی. چرا که درمیان مردم اندوهخوار بهترمی شود فرمان گفت واطاعت شنید
– انتصاب واتصال خود به بزرگان وامامان واین که : حاکمیتی که حسین حسین می کندوعزاداری را رواج می دهد خود نماینده ی حسین است
– مردمی که درعزای دوردست های تاریخ گرفتار ومتوقف باشند هرگز به گرفتاری های امروز خود چشم وا نمی کنند.
– دادن آدرس ونشانی غلط. که اگر اعتراض داری همه را برسرشمر وخولی واشعث بن قیس آوارکن نه برسرشمرهای امروزی واشعث های امروزی.
با احترام

———-

رهگـذر:
خب! اینها که گفتید اگر درست باشه چه ربطی به بحث موسیقی و حجاب داره؟! شما برو از ایت الله صانعی بپرس ببین اجازه رقص و آواز رو می ده؟ فتاوای آقای منتظری هم که دم دست هست.

محمد نوری زاد:
سلام رهگذرگرامی. بحث من دراین مقال، نگاه کلی به رویه هایی است که به اسم دین به ما حقنه شده است. والبته هیچ ربطی نیز به دین ندارند. ما کی باید به حقوق مردم بها بدهیم؟ مردمی که ما را قبول ندارند. وطریق دیگری برگزیده اند؟ خود شما درخارج ازایران دوست دارید با شما چگونه رفتارکنند؟ جزاین که حقوق شیعی شما را به رسمیت بشناسند؟ وشما را بعنوان یک انسان دارای حقوق انسانی ومدنی بدانند؟ مهم این است که ما درایران اسلامی، پای برحقوق فردی وجمعی مردم نهاده ایم. مهم این است دوست گرامی. با احترام.

———-

محمد:
بامداد 1392/1/31 اصفهان را لرزاند در حوالی دولت آباد چند روز قبل جنوب قبل تر شمال غربی و قبل قبل تر نمی دانم ولی این را میدانم که این زمین لرزه ها همه خشم خداست و این را میدانم که این زمین لرزه یک هشدار است از طرف خدا و بهتر بگویم این زمین لرزه که من در 15 کیلومتری محل سکونتمان حس کردم بسیار مرا به وحشت انداخت نیدانم خشم دیگر خدا کجا به انجامد در کدام شهر ولی میتوان گفت که تهران آماده باش که یک روزی زلزله به سراغت میاید و هرچه در توست نابود میکند اینها هشدار خداست برای رژیم و دولت و در آخر مردم خشم خدا نمیترسد از علی خامنه ای و دست نشاندهای آن و کاری به خوش آمدن یا نیامدن آنها ندارد همه این ها برای زیاد شدن دروغ دورویی گناه آگاهانه و هرچه میدانید و میدانیم http://www.ilna.ir/news/news.cfm?id=16432 این خبر را بخوانید. (اصفهان 16 گسل زلزله دارد ولی تهران 70 گسل خدا صبور است) به وقتش وارد عمل میشود.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. هیچگاه برای کسی یا کسانی یا مردمی ویا ملتی بد مخواه. دوست خوب من، مطمئنا نتیجه ی دروغها ونفرت ها ودزدی ها وآدمکشی های ما به خود ما بازمی گردد. این یک سنت حتمی است. اما بیا من وتو سهمی درفراخوانی زلزله ونابودی مردمی که مستغرق این مفاسدند نداشته باشیم. درمیان این مردم، هستند بسیاری که درستکار ونازنین اند. برای احدی بدمخواهیم ونفرینش مکنیم. این برای تربیت روحی خودمان فایده دارد. مردمانی که کینه ها را دردل خود پاسداری می کنند، کمتربه بخشایش روی می برند. با احترام
———

فاطمه:
با تمام احترامی که برای آقای نوریزاد قائلم باید بگم ایشون به کتب خود اهل سنت رجوع کنند. و برای بی احترامی اهل سنت به ائمه همین کافیست در ایام محرم سری به سیستان و بلوچستان بزنند . پای کوبی ها را ببینند.

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. ازدیرباز عده ای ازاین سوی وعده ای ازآن سوی تلسکوپ به کتابها ورویه های همدیگرانداخته اند تا نقطه ضعفهای همدیگر را بیابند وبرملا کنند. کسی دراین میان بدنبال نقاط مشترک نبودونیست. برکشیدن نقاط مشترک به دوستی می انجامد وبرکشیدن نقاط ضعف به دشمنی . وآن که ازاین دشمنی سود برده ومی برد کسی نیست جز حاکمیتی که به این آتش می دمد. بیاموزیم که با هم دوستی کنیم. با هراختلافی که با هم داریم. نه اینکه مچ هم را بگیریم وخطاهای هزارساله را برخ هم بکشیم. با احترام

———

شقـایق:
سلام اقای نوریزاد من هم در امیدهای گذشته با شما سنخیت دارم و الان در موضع سابق خود نیستم اما دوباره یگ سوال:ایا شما به حاکمیت دینی به طور مطلق معتقد نیستید یا به حاکمیت دینی فر دی معصوم مانند:حضرت علی ع باور دارید؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. حاکمیت ازهرگونه اش اگرازنظارت منفک ومبرا باشد قطعا به فساد می انجامد. همینگونه که ما امروز بدان گرفتاریم. حاکمیت دینی مطلقا کارکرد اجتماعی وملی ندارد. دین برای تربیت است ونه حکومت. کاش ما نیز برای دین آدم نمی کشتیم وبه اسم دین ازدیوارکسی بالا نمی رفتیم. کاش

شقـایق:
سلام پاسخم درباره ی حکومت معصوم ع را نگرفتم

محمد نوری زاد:
سلام. دوره ی حکومت معصوما به سرآمده. امروز به میان کشیدن این پرسش اشاره به یک جای ناممکن است. معصومان درهرکجا اگر به حکومت می رسیدند، ذره ای ازعقل ومحاسبه وپاسخگویی به مردم پرهیز نمی کردند. وگرنه عصمتشان به خدشه می افتاد.
همین

———-

صـدرا:
…من به خوبی می دانم که قصد شما از نوشتن این مدل مطالب این است که اقای خدا خامنه ای و مسولین ////کشور اوضاع امروز ایران را درک کنند و به جاده عقل گرایی و انصاف و تعامل با منتقدین و مخالفین بر ایند اما ایا به نظر شما با این شرایطی که هر روز شخص حضرت اقا //// برای گروه ها و جناح ها خط و نشان می کشند و از حالا به نوعی معلوم است خرداد امسال ابستن حوادث تلخی خواهد بود ایا جایز است وقت خود را برای کسی که خود و نظام تحت امرش را خوب کامل فرض می کند و مخالفان را میکروب و دشمن و مزدور اجانب می داند تلف کردن جایز است؟…

محمد نوری زاد:
صدرای گرامی سلام
سراین گره را وا مکن که دراین انبان واویلا فراوان است.
ماجرا این است که من وشما نیک می دانیم نقش ما وسهم ما درحاکمیت چیزی جز صفر نیست. اما آیا قبول این نکته ما را از تقلا باید باز بدارد؟ من شخصا دارم تلاش می کنم یک حق فراموش شده را جا بیندازم. وآن این که: ما – هرکه هستیم – می توانیم وباید بدون لکنت با بزرگان وصاحب منصبان صحبت کنیم. سهم من همین است. من هم مثل شما می دانم که تلاش من برای مجاب کردن ایشان ودستگاه غارتگری روحانیان حاکم هیچ درهیچ است. اما مرا با آن افق کاری نیست. من همین افق خودم را مد نظر دارم.
با احترام

———

ماهـان:
سلام برادر عزیز. با تشکر از شما. از خواب خودم میزنم ونوشته های شما وکامنت های آن را میخوانم ولذت میبرم خدا قوت . دوست عزیز خیلی مشتاق شدم این فیلم را ببینم که میدانم فعلا امکان دیدن آن برای ما عوام فراهم نیست . و به گزارش سرویس سیاسی جهان، حجة الاسلام ری شهری در این کتاب نقل می کند در دیداری که اواخر سال 86 با آیت الله بهجت داشتم ایشان فرمودند: آقای خمینی را در خواب دیدم که جلوی من نشسته ،ولی ضعیف و رنجور .ناگهان سکته کرد و از دنیا رفت.این بدان معنا است که نهضت ایشان تاکنون بوده،ولی دچار مشکل می شود.برای پیشگیری از آسیب دیدن نهضت به آقای خامنه ای پیغام دادم که من برای پیشگیری از آسیب ها اقداماتی انجام داده ام ؛لیکن خود ایشان هم باید کارهایی را انجام دهد .نمی دانم انجام داد یا نه .بعد ایشان آقای حجازی را فرستاد و توضیح خواست. http://jahannews.com/vdcb85b88rhb8wp.uiur.html

محمد نوری زاد:
سلام ماهان گرامی. وقتی درجامعه ای عقل تعطیل باشد، خواب وخواب نماشدن مظهریت ومقبولیت پیدا می کند وبرای جماعتی حجیت می پذیرد. با همه ی احترامی که برای علما قائلم، باورم براین است که درکله ی بسیاری ازاینان، عقل به حاشیه رفته یا کلا تعطیل شده. اینجاست که خواب های آقایان یک تکانی به آنها می دهد یا آنها را ازتکان خوردن بازمی دارد. جامعه ای برخاک می نشیند که خواب های مستمرش جای عقل جاری آن را بگیرد. شنیده ام آقای عسگراولادی مسلمان هم بعد ازاین همه آسیب وسال، خوابی دیده وهمان خواب او را به سخن درآورده وگفته که : آقایان موسوی وکروبی فتنه گرنیستند. عقل تعطیل به همین می گویند. عقل تعطیل. عقل تعطیل. وتعطیلی عقل. با احترام

———-

حمیـد:
… به نظر این حقیر و بیشتر هموطنان عزیزم روحانیت در ایران یک قشر مفتخور بیسواد و مردم فریب و چپاولگر و بی خاصیت و دروغگو بیش نیست ((البته به استثنای روحانیان پاکنهاد و باسوادی که شما گفتید و احترام آنان بجاست که طبعن در هر قشر و گروهی و صنفی خوب و بد وجود دارد ولی بی اغراق و به جرأت میتوان گفت اکثریت این قشر خاص همانها هستند که احوالشان را گفتم)) پس وجود روحانی ها در جامعه ما در شرایط کنونی هیچ ضرورتی که ندارد هیچ، زیادی هم هست. مگر این همه ملتهای موفق و پیشرفته و “انسان” دنیا به وسیله روحانیان به این حد از فرهنگ و انسانیت و توسعه یافتگی رسیده اند؟! مگر روحانیان؟ در آن جوامع لیدر بقیه شده اند و یا در ریزترین تا بزرگترین امور مردم دخالت میکنند و تکلیف تعیین میکنند و امر و نهی میکنند؟؟؟ آیا جوامع پیشرفته دنیا بدون وجود روحانی ویا حداقل بدون دخالت روحانی در امورات اجتماعی و سیاسی مردم و کشورشان به این حد نسبی از رفاه، فرهنگ و تمدن، پیشرفتهای علمی و خیلی چیزهای مثبت دیگر نرسیده اند؟! آقای نوریزاد عزیز و گرامی، وجود روحانیت هیچ ضرورت عملی و حتی تئوری برای جامعه ما ندارد که اگر داشت! که اگر داشت! که اگر داشت! بعد از گذشت سی و چند سال از عمر رژیم اسلامی و جولان روحانیان نتیجه های مثبتی از بودنشان میدیدیم نه اینکه هرچه هم که داشتیم از شادی و نشاط و سرزندگی و اخلاقیات تا ثروت و رفاه و ارزانی و مهمتر از همه دلخوشی و جشن و سرور و شادمانی و یکدلی و صداقت و یکرنگی و ابهت و ارزش و احترام بین المللی و هزار چیز دیگر را از ما بگیرند در این سی و چهار سال. من موافق رژیم شاهنشاهی نبوده ام هیچوقت اما در مقایسه با جمهوری اسلامی، آن حکومت را هزاران بار ترجیح میدهم و میگویم ای کاش مردم انقلاب نکرده بودند. سخنی از جلیل محمد قلی زاده بنیانگزار روزنامه ملانصر الدین در حدود صد سال پیش می آورم که اشاره به همین موضوع یعنی روحانیت دارد: ” اگر با این نیروی مخرب جامعه و تاریخ کهن تسویه حساب نشود، خواه انقلاب مشروطه بشود یا نشود، این میکروبها میمانند، و من می ترسم در آینده نزدیکی چشم باز کنید و ببینید هشتصد ملا یکجا خلق شده، ملا همه امور مملکت را بدست گرفته، همه ثروت شما را بر باد داده، شما را به امان خدا سپرده و افسارتان را به بیگانگان رها کرده! ”…

محمد نوری زاد:
سلام حمید گرامی. نگاه شما آنقدر یکجانبه و متعصبانه است که: نگاه سینه چاکان ولایت وروحانیت. دوست من، روحانیان یک صنف اند. مثل ورزشکاران. مثل پزشکان. مثل معلمان. مشکل ازآنجا شروع می شود که ما به یک صنف، خارج ازعرضه ولیاقتش مسئولیت بدهیم. اینجاست که فاجعه دست بدست می شود. اگرروحانیان به تناسب لیاقت وسواد ودانش خود برسرکاری قرارگیرند، حتما همانند یک متخصص به کارگشایی خواهند پرداخت. این نه به این معنی است که همه ی امورات کشور را مثلا به مهندسان بدهیم یا به معلمان. این هم اشتباه محض است. محور را لیاقت مردمان وشایستگی های آنان اگرقرار بدهیم به توفیق دست خواهیم یافت. اساسا چرا یک نفربی عرضه وبی لیاقت بصرف لباس روحانیت برجایگاهی بایستد که مطلقا شایسته اش نیست؟ روحانیان باید باید باید باید از دخالت درامور مملکتی کناربکشند وکارکشورداری را به اهلش بسپرند.

——–

محسـن:
سلام وعرض ادب. باتشکرازاطلاع رسانی واز خود گذشتگی شما. آقای نوریزاد عزیز اگه ممکنه نظرتون رو درباره آقای خاتمی(من خودم برای ایشون خیلی احترام قائلم به این خاطر که این موجی که درکشور ما ایجاد شد یه خاطر روشنفکری ایشان باوجود روحانی بودن میباشد) ونظرات ورفتارهایی که انجام میدهندبیان کنید.گاها که با برخی از دوستان صحبت میکنیم میگویند که این آفایان (موسوی ,کروبی,خاتمی, نبوی,هاشمی و…….) هم از این حکومت هستند ودر همه امور شریک هستند . نظر شما چیست ؟نظر شما برای من با دلیل خیلی مهم و باارزش میباشد..ممنون میشم اگه جواب بدید. ضمنا بسیار مشتاق هستم با شما ارتباط بیشتری داشته باشم.. باآرزوی توفیق برای شما …

محمد نوری زاد:
سلام محسن گرامی. آقای خاتمی وموسوی شاید آخرین فرصت برای این نظام بود. که همه دست به دست هم دادند واین فرصت را سوزاندند. نظام، به گمان من، ازهمان روزی به ورطه ی سقوط درافتاد که برای بقایش آدم کشت. این نظام مدتهاست که مرده است.

———-

ر.ن.
سلام آقای نوریزاد به سایتتون سر زدم چون سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی بد بلکه مطلبی از ایشان به نقل از شما که دوست و رفیق و یار سابقتان بود پیدا کنم ولی چیزی پیدا نکردم بد نبود به رسم رفاقت هم که شده یادی از آن بزرگوار می کردید همو که بسیاری از نام و شهرت امروزتان را مدیون ایشان هستید البته اگر هنوز اعتقادی به عقاید و نظرات او داشته باشید. راستی خیلی دوست دارم بدانم دلیل جدایی شما از ایشان چه بود؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. آوینی به شهادت رسید بی آنکه زبانی برای اعتراض داشته باشد که: آهای حاکمیت شهادت پرور، اینهمه ازخون من به نفع خود کاخ مسازید. اینهمه مرا مصادره نکنید. من هرچه باشد به یک اصولی معتقد بودم که این اصول درشما مرده است. بله دوست من، دراین سالها شخصیت وخون مرتضی آوینی مکیده شد وبرای حاکمیت فرصت وبقا پدید آورد. هرکس وهرطایفه ازوی سود برد. من نخواستم ونمی خواهم دراین ماراتن غارت سهیم باشم. او را به خودش واگذاریم. یک مدتی . کمی که گذشت، بهترمی شود درباره ی او سخن گفت. من مراعات خانواده ی او را می کنم. که راضی به این مصادره های مخوف نیستند. اصلا وابدا. با احترام

———-

حسیـن:
جناب نوری زاد عزیز، بعد از مدتها دوباره شخص رهبر را مخاطب خود قرار داده اید و به سیاق گذشته خیر خواهانه از وی خواسته اید که حق مردم را به آنان واگذارد. برای بسیاری همیشه این سؤال مطرح بوده است که چرا حاکمیت نوری زاد را در نوشتن آزاد گذاشته و متن های تند و تیزش خطاب به رهبر یا در مورد رهبر را بی واکنش می گذارند حال آنکه فرضا دکتر خزعلی را علی رغم جایگاه پدرش در حاکمیت آن بلا را سرش می آورند که می دانید. امروز که هاشمی رفسنجانی رییس تشخیص مصلحت نظام رد صلاحیت شد بنظرم دلیل مراعات حاکمیت با جنابعالی هم واضحتر شد. شورای نگهبان کسی را برای مناسب قوه مجریه ندانست که خودش مصلحت نظام را تعیین میکند آیا احتمال اینکه تصمیم عدم صلاحیت قبل از مشورت با رهبر اتخاذ شده باشد ممکن است؟ آیا در درستی اینکه عمده مردم عمل شورای نگهبان را خواست رهبری می دانند شکی هست؟ آیا حاکمیت خود نمی داند که نظر مردم در مورد این تصمیم آقای خامنه ای و محبوبیت وی چیست؟
بنظر می رسد که قبل از انتخابات ۸۸ حاکمیت و شخص رهبری همه تلاش خود را می کردند که حکومت را به سمتی ببرند که آقای خامنه ای می خواهند اما در این حال تلاش می کردند اینکار را بگونه ای انجام بدهند که جایگاه فراجناحی و پدر ملت گونه ای برای شخص رهبر حفظ شود. حتی پس از اعلام نتایج سال ۸۸ هم آقای خامنه ای سعی میکرد با ارجاع به قانون و ارگانهای تحت فرمانش خود را از گزند عواقب داستان حفظ کند. اینگونه بود که نامه های شما که شخص وی را مخاطب قرار میداد و مسولیتش را به رخش میکشاند به هیچ وجه در راستای این تصمیم نبود. اما بتدریج که پایداری آقایان موسوی و کروبی بر مواضعشان و اصرار مردم بر مطالبه حقشان وقایع را به سوی رفتارهای غیر قابل توجیه حاکمیت اسلامی کشاند دیگر این پنهان کاری و پدر گونه رفتار کردن ممکن نبود به نوعی شتر سواری دولا دولا ممکن نبود. بهمین خاطر رد صلاحیت هاشمی هم دیگر سخت نبود. در واقع بنظر میرسد حاکمیت تغییر رویه داده و از اینکه همگان بدانند که همه تصمیم ها باید یا در بیت رهبر گرفته شود یا مطابق با منویات رهبری باشد نه تنها ابایی ندارد که حتا آنرا تبلیغ هم میکند. بهمین خاطر نامه نوشتن شما دیگر نه تنها خلاف خواست حاکمیت نیست که میشود گفت حتا در جهت آن است. نوری زاد عزیز چرا در نحوه انجام وظیفه ات تجدید نظر نمی کنی؟

محمد نوری زاد:
حسین گرامی، آقای خامنه ای یکی ازمخاطبان نامه ها ونوشته های من بوده است
من درهرنامه هرآنچه را که دردل بسیاری چون شماست با وی درمیان می گذارم
وباهرنامه، کوهی ازمسئولیت را به رخ وی می کشم
ایشان چه این نامه ها را بخواند وچه نخواند، ازرسالت نگارش این نامه ها نمی کاهد
من دارم دیوار بتنی اطراف بیت رهبری را تخریب می کنم
دیواری که نابجا ونادرست برای سلب مسئولیت های وی دراطراف او بالا برده اند
تاریخ شاهد است وشهادت خواهد داد
بااحترام

———

ناشنـاس:
جالب اینجاست که قرآن مدعی است تمام ستارگان در همین هفت آسمان هستند که حتی ترکیب آنها را هم ذکر کرده. پس اگر منظور از هفت آسمان همان هفت لایه جو باشد، تمام کرات آسمانی در محدوده جو زمین واقع شده اند!!!!

محمد نوری زاد:
واگرمنظورهفت کهکشان یا هفت لایه ازهفت آسمان مستقل باشد چه؟ چرا درقرآن بدنبال زیباییهای آن نمی گردید دوست من؟ ما معمولا با اراده ای ازپیش مشخص به موضوعی ورود می کنیم وبه نتیجه ای می رسیم که ازقبل حول آن موضع گرفته ایم. درقرآن زیبایی های فراوانی هست. مثل : لااکراه فی الدین. که شوربختانه حاکمان جمهوری اسلامی ایران به این مفهوم بزرگ پشت کرده اند ومدعی اند: نخیر، اجبار ازضروریات دین است. با احترام

———

حسیـن:
سلام بر آقای نوریزاد عزیز. بنده توفیق داشتم همراه یکی از دوستان شما ( د. ر) یکبار سر کار و دو بار در منزل به زیارتتان نائل شود. نمیدانم در شراسط فعلی می توانید روی صحبتهای نقدآمیز بیاندیشید یا خیر! ولی اخلاق کریمانه و روحیه بزرگتان به بنده اجازه این جسارت را می دهد. (اجازه می خواهم به سبک نخستین نامه هایتان شما را محمد عزیز خطاب کنم) محمد عزیز، اکثریت ملت ما شیعه است و هنوز هم با آن زندگی میکند. اکثریت همین شیعیان ـ دست کم همان 13 ملیونی که به مهندس موسوی رای دادیم ـ هم متوجه مشکلات کنونی هستند. بسیاری از جوانان در وجود شما و قلم شما بارقه های حقانیت و عدالت دیده اند و این روحیه در آنها تقویت شده که وضع فعلی غیر از ادعای دین و غیر از حکومت علوی است اگر نگوئیم ضد آن. همین افراد از نوشته ها و مواضع دلیرانه شما دفاع میکنند. بویژه در مقابل هتاکانی که هنری جز تکفیر و اهانت ندارند حجت دارند؛ چون خوب یا بد ما ایرانیان با داشتن قهرمان زنده ایم و هنوز به بلوغ زندگی بدون قهرمان نرسیده ایم. حال ما ایرانیانی که شیعه هستیم و از وضع موجود ناراضی، متوجه میشویم که نوک قلم قهرمان ما متوجه مقدساتمان گشته است. من مراجع را نه تطهیر میکنم و نه معصوم میدانم، ولی از خون دلی که میخورند خبر دارم. و حال آنها را حال آن مادری میدانم که برای دوشقه نشدن نوزادش گفت: نوزاد مال من نیست!!! هیچ میدانید بی اعتنایی برخی از بزرگان چه ضربه سختی وارد کرده است؟ محمد عزیز، اگر به مقدساتمان توهین کنی، نه تنها قهرمانی را از ما میگیری که امیدها به او و آرمانهایش بسته ایم بلکه جوانان ما را در مقابل هتاکان بی سلاح می کنی چون همان بی دینان مقدس نما خواهند گفت: دیدید ما از همان اول گفتیم که این فرد خائن، متلون، جوگیر و … است. این مصیبتها را به چه قیمتی می پذیری؟ همانقدر که ـ بدرستی ـ به فکر غیرشیعیان هستی به فکر این ملت شیعه و مظلومی باش که همه حیثیت خودش را بر باد رفته می بیند و باز مجبور است چون طول تاریخ با آرمانها و آرزوهایش زنگی کند. ولی اگر عزیزی که فعلا پرچمدار این آرمانهاست، آرمان زدایی کند تکلیف این ملت چه خواهد بود؟ اگر همچنان که در یکی از کامنتها گفته اید (به وقتش …) در آن صورت فکر می کنید بی اعتمادی مردم به اصل دین تا کجا امتداد خواهد یافت؟ محمد عزیز، در آخرین جلسه ای که خدمتتان بودیم، متوجه شدم که به صورت غیرعادی از ضمیر «من» استفاده کردید: (من هزینه قتل خودم را برای نظام بالا برده ام ولی موسوی بلد نبود … مطهری و برخی نمایندگان از من راهکار خواستند … شمعخانی در فلان جلسه به من اخم نکرد … به عبدالله نوری گفتم این لباس کار است اگر نمیتوانید کاری کنید دسته جمعی آن را درآورید … ناطق نوری از ادبی که در نامه هایم است تعریف کرد …) محمد عزیز، من هنوز به شما باور دارم ولی از خدای علی میخواهم مرا و شما را از مکاید نفس نجات دهد نه به خاطر خود شما بلکه به سبب نیازی که این ملت مظلوم و شیعه به آرمانخواهی دارند. امام موسی کاظم(ع) به نقل از حضرت عیسی(ع): خذ الحق ولو من اهل الباطل ولاتاخذ الباطل ولو من اهل الحق؛ حرف حق را بپذیرید حتی اگر طرف اهل باطل باشد و سخن باطل را نپذیرید حتی اگر گوینده اهل حق باشد. روی سخن بنده با شما است اگر منتشر نکنید صاحب اختیار هستید. سالم و سربلند باشید. اگر امری داشتید از طریق د.ر در خدمتتان خواهم بود

محمد نوری زاد:
سلام دوست نازنینم. هرکه هستید، همین که راه رفاقت را بلدید، من به همان اندازه مدیون شما هستم. که همه ی ما به غفلت درمی افتیم ودرآن گاه گم می شویم. من به همه ی دعاهای شما آمین می گویم. بخاطراحتیاجی که به اجابت آنها دارم. فرموده اید که درملاقات با من، چندین باراین “من” اززبان من جاری شده. می بینید من مجبورم برای بکاربردن حال وهوایی که به من مربوط است مرتب ازضمیر”من” استفاده کنم. اگربجای همین من، می گفتم: حقیر، یا: کمترین، یا: بنده، یا: نوکرشما، یا ازاین تعارفات خوب بود؟ یا نه، منظورشما غروری است که درپس این من ها نهفته است؟

من وشماوهمان (د.ر) که نمی دانم کیست، احتمالاً یکی دوساعتی با هم نشسته ایم ودراین یکی دوساعت این چند جمله را ازمن شنیده اید. که برخی ازآنهامطمئنا ازگویش جاری من بدوراست.اما بگویم: این “من” بی نوا، لابدضمیرنفرت انگیزی است که سالهای سال ما را ازبکاربردنش پرهیزداده اند. وحال آنکه بگمان من، این من، نزدیکترین رفیق گمشده ی آدمی است. که ما کمترسراغی ازاو می گیریم. وگاه هیچ به او سرنمی زنیم. دوست من، این عادت گفتاری ونوشتاری من است که ازضمیرمن فراوان استفاده می کنم. واین من های فراوان من، شاید کمترین نسبت با آن غرور ونخوت وتکبر وخودخواهی ای که عرفا ازآن نام می برند، دارند. بلکه تنها یک ضمیراول شخص مفردند. همین.

من درباره ی مراجع، آنان را به دوطایفه ی دردمند، وبی درد ومطیع وجیره خوار تقسیم بستم. وباورم براین است که گمراهی یک مرجع مفلوک ومزد بگیر، می تواند سالهای سال مردمی را که مقلد اویند همچنان درگمراهی فرو بفشرد. آسیب یک مرجع ناشایست بمراتب ازسایراقشار بیشتراست. ما را چاره ای نیست که به غربال بزرگان خود روی بریم. که هرچه این آسیب شناسی به ورطه ی تعویق افتد ما همچنان در خودمان متوقف خواهیم ماند. اگر من همه ی مراجع را به یک نسبت رانده بودم، بله سخن شما راست بود. اما من آنان را به: مردمی وغیرمردمی تقسیم بسته ام. مرجعی که هیچ نسبتی با مردم ندارد الا پولی که ازمردم می گیرد وصدورفتاوایی که هیچ مشکلی ازمردم حل نمی کند، باورکنید بود ونبودش یکی است. ویا نه، بودش خسارتهای فراوانی برشانه ی فهم مردم بارمی کند وتحولات فکری مردم را به تعویق می اندازد وآنان را ازرشد بازمی دارد. احتمالا منظورمن ازمردمی بودن یک مرجع را دنباله روی وی ازمردم تفسیرنخواهید کرد. بل منظورمن نمایندگی کردن وی ازدرد وداغ وبایستگی ها وکاستی های مردم است.

من مرجعی را می شناسم که نود سال سن دارد. او درنودسالگی حتی بانوان را به محضرنمی پذیرد. دریکی از حاد ترین شرایط که مجبورشده بود خانمی ازآشنایان را بحضورپذیرد دستورداده بود پرده ای بین او وآن بانو حائل کنند. یا مرجعی را می شناسم که حاضرنیست مطلقا به صورت کسی نگاه کند که درخانه اش یک وسیله ی موسیقی است. ومرجعی را می شناسم که حضورمرد وزن را دریک سالن مشترک را حرام می داند. اما همین مراجع را دیده ام که تا کمر دربرابر کسی که خدا را بندگی نمی کند اما صاحب منصب است وبعض ازرشته های مملکت دردست اوست خم می شوند. دوست من، خدا نیاورد روزی را که من، بله این من، به منجلاب خودخواهی درافتد. به خودم که نگاه می کنم می بینم مدتهاست که این رذیله را درخود کشته ام. که اگر نکشته بودم، امروز درهمان منِ ناجورخود پوسیده بودم. دوست من، ازبکاربردن “من” هراس نکنیم. این من، بزرگترین راز وشگفتی بزرگ هستی است.

مثلا همین آیت الله آقا مجتبی تهرانی را درنظربگیرید که فقیه اخلاقیِ بزرگ عصرما بود واخیرا به رحمت خدا شتاب کرد، حتما یک “من” درسخنانش یافت نمی شده. اما همو را ببینید که براحتی درکنارعمله ی ظلم قرارمی گرفت ودعاگوی آنان بود. درست درحالی که به تعبیرشما از”من”ش تهی شده بود. باید ببینیم این بکارنبردن من، چه بیرقی ازانسان وانسانیت دروجود آدمی برمی افرازد. وگرنه درخلوت سپری کردن عمر، حتما نتایج همان املای نانوشته را درپی خواهد داشت. بله، من نیز مثل بسیاری خطاهایی دارم که اینها که شما برشمردید خطاهای ناپیدای من است. که اگرروزی خطاهای برجسته وبنیان روب من آشکارشود، آنجا هیبت من تماشایی خواهد بود.

دوست من، من وشما ومردم شیعه ای که ما نیز ازآنانیم، باید، بله باید یک روز ازمراجع خشک وبی تحرک وپوک و منجمد عبور کنیم وحساب آنان را از مراجع فهیم ودلسوز وهمراه مردم جدا کنیم. صرف مرجع بودن کسی را ازهویتی که اختیارکرده مبرا نمی کند. این سخن من نیست. به تاریخ عقل بنگرید وبه تاریخ زندگی امامان. ببینید این گریز ازعقل چه به روز مردمان تاریخی ما آورده. ما همانگونه که آنسوترازشایستگان، یک پزشک ومهندس ومعلم ناشایست را برنمی تابیم ونمی پذیریم، بهمین دلیل نیز باید بطریق اولی ازمراجع جامانده درتاریخ ومرده ویخ زده وعمله ی ظلم تبری بجوییم. این را من نمی گویم. عقل می گوید. تشیع ناب علوی می گوید.
با احترام وادب.

———

علـی:
سلام جناب نوری زاد درود بر شما برادر نازنین و شجاع من یه سوال دارم و اون هم اینه که چرا ما نمی توانیم در وبلاگمون و در سایتمون حتی گوشه ای از این ادبیات شما را بکار ببریم ولی شما داغ ترین حرف ها می زنید و کماکان آزادید ما هم عین شما فکر می کنیم و دقیقاً نظر شما را داریم ولی می ترسیم کاش یه توضیح می دادید

محمد نوری زاد:
علی آقای گل
من کاری برای ترس شما نمی توانم بکنم دوست عزیز.

———-

محمد:
سلام جناب نوريزاد. من در متن جامعه هستم ، بعلاوه فاميل نزديكم شامل كار مند و معلم و بازاري و مادرم هم مسجدي . همه اين فاميل كه نام بردم بجز مادر(٧٢ سأله) كه ميگويد از ترس قيامت جريت نظر و حرف بد به رهبر را ندارد ، بقيه اينها از اين رژيم و بالاخص //// متنفرند ولي همه بدون استثنا تصميم دارند در انتخابات شركت كنند. مادر مي گفت در مسجد مي گويند اگر شركت نكنيد و مهر در شنا سنامه نخورد براي سفرهاي زيارتي ثبت نامتون نمي كنند. معلم مي گويد هر وقت خواستند معلمي رابازخريد و از كار بيكار كنند ، أو نهائي كه شنا سنامه مهر نداشته اخراج شده اند. كارمند مي گويد ارتقاء مقام پيدا نمي كنيم. بازاري مي گويد …

محمد نوری زاد:
محمد گرامی سلام. اگربخاطرنگرانی هایی که فرمودید به هرخفتی تن دردهیم، بله، من قبول دارم که: حالا حالاها در برهمین پاشنه خواهد چرخید. وهیچ تغییری رخ نخواهد داد. برای تغییر، باید هزینه داد. مردمی که مرتب بنشینند وبخورند وبخوابند وتفریح بکنند، تا قیام قیامت اتفاقی در ساختار زندگی شان نمی افتد. با احترام

———-

اسـد:
اس تاد فرزانه وانديشمند جناب اقاي نوري زاد خداوند را گواه ميگيرم كه عرايضم در اين مختصر دفاعي از ايشان نيست و نه تنها از اين حكومت متنفع نشده ام كه بخواهم مدافعش باشم بلكه بيشترين مصيبت ها را هم از عوامل ومجريان ان كشيده ام وحد اقلش هم اين بوده كه جوانم را نه بدليل سياسي و دزدي وكلاه برداري بلكه يك پرونده بي سر وته اثبات نشده به زندان بردند ودوروز بعد در حالت كما به بيمارستان منتقل و پس از يكصد روز در حالت بيهوشي وكماي مطلق وپرداخت هزينه هاي سر سام اور اطاق اي سي يو سر انجام نتوانست لب به سخن بگشايد وراز را بر ملا كند كه چه بروزش در اوردند و مراجعات اينجانب به مراجع قضايي هم بيفايده بود و به راحتي نوشيدن يك جرعه اب گوارا جوان سي ساله ام را زير خاك كردند با اينهمه اينجانب بخاطر مصالح وابروي كشور و سرزميني كه عاشق ان هستم از رسانه اي كردن اين موضوع پرهيز نمودم اما مقصر اين ماجرا ومشابه انرا كه بر ديگران رفته وميرود ايشان نميدانم چون در دايره بسته ماموران امنيتي همه اطلاعات روزانه را معكوس به ايشان گزارش ميدهند انجنانكه همين كار را با شاه سابق كردند وزماني متوجه دروغ اطرافيانش شد كه كار از كار گذشته بود همواره معروض داشته ام ما هم مقصريم نميتوانيم از خود سلب مسيئوليت كنيم گناه را به گردن يك نفر انداختن چاره كار و گره گشاي مشگلات نخواهد بود جاويد باد سرزمين پر افتخار ايران

محمد نوری زاد:
سلام جناب اسد گرامی
ای من فدای بزرگی وبزرگواری وادب بزرگمردی چون شما. بخدا قسم مسئولین ما بخاطر مردمانی چون شما به هفت آسمان باید پاسخگوباشند چه برسد به مردمی که هیچگاه پاسخگویشان نبوده اند. یک رهبراگراز فجایع اطراف خود خبرنداشته باشد که رهبرنیست. واگر خبردارد وکتمان می کند واویلا. ما عزیزم، به هردوی این جوانب گرفتاریم.
با احترام

———-

عبـاس:
نوری زاد، تو هم در اول انقلاب ودر زمانی که فردی با این بلاهت ( خلخالی ) و این نوع بیماری (سرطان مغز خوش خیم ، معروف است که این ابله در چهرازی پرونده داشته ) به جان و مال مردم افتاد ، وسرمایه های انسانی این مرزوبوم را به فنا داد و از او ابله تر او که فرمان این اعمال را داد ، شریک هستی ، قلم تو مجیز کوی آن بلاهت بود ، چرا یادت رفته ؟ چرا چشمانت بسته بود ؟ چرا آنهمه جنایت را نمیدیدی ؟ این بلاهت های فعلی عصاره آن ابلهان کبیر هستند. خیلی دلم میخواهد این را جواب بدهی ، چطور پذیرفتی چرخ دنده های آن بلاهت بزرگ شوی ؟نمیدانستی ؟ نمیدیدی ؟ نمیفهمیدی ؟ مشغول چه بودی ؟ عشق اسلام جهان شمول راداشتی ؟ الان هم میتونی بنویسی راستی را بنویسی بنویسی که اسلام از بیخ وبن در بلاهت بوده وخواهد بود وعلاوه بر اینکه برای اصلاح جهان نیامده بلکه از ابتدا وسیله ای برای چپاول وجنایت وستم به پا خواسته وپیروان واقعی آن همین ابلهان هستند .

محمد نوری زاد:
عباس آقای گرامی
اسلام ما اگراینگونه است که شما می فرمایید، ظاهرا نباید هیچ مفری ازدرستی وانسانیت دراو بچشم آید. با این سخن شما وقتی موافقم که ازدامان مسلمانی هیچ خیری منتشرنشود. وحال آنکه ما مسلمانان فراوانی داریم که بدون چشمداشت، جوانی وعمر وزندگی خود را مصروف آرامش دیگران کرده اند. گرچه تعداد اینان نسبت به غارتگران وجانیانی که به اسم مسمانی شنیع ترین کارها را سامان می دهند بسیارقلیل است اما اجازه بدهید ما دلمان به مسلمانی خودمان خوش باشد وشما بهرچه که متمایلید. با این شرط که ازمسلمانی ما کوچکترین آسیب وخیانیت به شما ودیگران برنخواهد خاست
موفق باشید دوست من

———

سجـاد:
…ایا به این فکر کرده اید که دامنه تاثیر گزاریتان تا کجاها بوده و ایا توانسته اید حرف و هدف و دیدگاهتان را به جامعه عام و نه خاص اینترنت و ماهواره رسانده اید و یا نه؟ با تشکر برادر و دوست کوچک شما سجاد

محمد نوری زاد:
سلام سجاد گرامی. نوشته ی خوب وخیرخواهانه ونصیحت های مشفقانه ی شما را خواندم. من واقعا خبرندارم تأثیرنوشته هایم روی عموم مردم تا کجا بوده اما چندی پیش به دیدار پدرومادر سه شهید رفتم. کسانی که بشدت طرفداررهبرونظامند. دیدم ازنوشته های من وزندان رفتن من خبردارند. نه که خودشان اینترنتی بوده باشند. نه بلکه فرزند دخترشان برای آنان بعضی ازمواضع مرا خوانده وآنها با خلوص تمام طرفدار سخنان من بودند. دراصفهان نیز درتشییع آقای طاهری همین چهره های معمولی بسراغ من می آمدند وابراز همدلی می کردند. درشهرستانها وروستاهایی که گذرم می افتد می بینم علاوه برجوانان عده ای دیگرازمردم نیز با مواضع من آشنایی دارند. شاید بدین علت که دوستانی همت می کنند ونوشته ها را تکثیرودراختیاردیگران قرارمی دهند. من تاهرکجا که مقدورم بوده تلاش کرده ام صدای اعتراض مردم را بگوش جهانیان وبگوش خود مردم ومسئولین خودمان برسانم. باورکنید من در زندان به بازجوی بی ادبم که میگفت چرا با رادیوهای بیگانه مصاحبه می کنی گفتم شما آقای ضرغامی را بفرست با من مصاحبه کند من قول می دهم امضا می دهم با هیچ رسانه ی خارجی مصاحبه نکنم. به اوگفتم: وقتی شما همه ی راهها ودهانها را بسته اید من بهرطریق ممکن صدای اعتراض این مردم را منتشرمی کنم. با هرتبعاتی که داشته باشد. والحق دراین مدت آسیب ها را بجان خریده ام . مثلا بمحض مصاحبه با شبکه های رادیویی وتلویزیونی خارجی می دانم که اولین تماشاگران این برنامه ها خود مأموران امنیتی هستند. وهمین برای من بسیارخوشایند است. که اینها می روند ویکجایی گزارش می دهند که فلانی گفت که: چرا رهبربازای اینهمه مسئولیت پاسخگو نیست. خب اینها گستره ی سخن را بسیار بیشترمی پراکنند. سپاس دوست من

———-

یونسـی:
کاش به ما می گفتی از کجا می خوری تو که همش می ری جلوی اطلاعات از کجا میاری می خوری می ری سفر؟

محمد نوری زاد:
سلام یونسـی گرامی. من هر از چندی یکی از تابلوهایم را می فروشم. در سفرها هم خرج چندانی ندارم. عمدتاً با کرایه و اتوبوس می روم. دوستانی نیز در شهرستانها هستند که مشتاقانه مرا به هرکجا می برند. با احترام

———-

یک بانـو:
جناب نوری زاد همه ی اطلاعاتی ها رو بد جلوه نده. شوهر من اطلاعاتی است و در همان وزارت مشغول است تا کنون شکر خدا دستش به خون هیچکسی آغشته نشد و پرونده ای برای کسی نساخته و …. آگاه و باشعور است و همراه مردم اما می گوید نمی تواند و نمی شود عقاید خود را بیان و ابراز کند او نیز مانند بیشتر مردم خواهان آنچه است که امثال شما خواهان آنید

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. خاک بر دهان من اگر که من همه ی اطلاعاتی ها را بد جلوه داده باشم. من همیشه حساب پاکان و انسانهای شریف را از نابکاران جدا کرده ام. همیشه. معتقدم یک جامعه ی آرمانی نیز به زندان و سلول انفرادی و محکمه و قاضی و دستبند و وکیل و قانون نیازمند است. به اطلاعات نیز. مهم اما قاعده ای است که اینها باید بدان متقاعد باشند. مرا ببخشایید اگر یک چنین ذهنیتی برای شما پدید آورده ام. شوربختان اما اختیار دار این دستگاهها با کسانی است که از خوی انسانی کمتر بهره دارند و پاکان این دستگاهها بخاطر همان پاکی ذاتی شان از حضور در رده های بالا کنار گذارده می شوند. با احترام

———

ابــوذر:
تو باخامنه ای مشکل داری یا با انقلاب یا تشیع یا اسلام؟ لطفا جواب بدید؟

محمد نوری زاد:
سلام ابوذر گرامی. من با هر آنکسی مشکل دارم که انسان نیست و ادای مسلمانی در می آورد و شأن انسانی دیگران را به رسمیت نمی شناسد و مردم را به شهروندان درجه ی یک و دو و سه و چهار تقسیم بسته است. همین.

———

یک دوست:
جناب نوری زاد، چقدر غم انگیز است این عصبیتهایی که در نوشته برخی از نظر دهندگان موج می زند. گاهی که چنین برخوردهایی را می بینم واقعا از خودم شرمنده می شوم. شرمگین از اینکه چرا ما مردم اینهمه بر طبل کینه و دشمنی و نزاع می کوبیم؟ چرا این سرزمین را به لعنت آباد تبدیل کرده ایم؟ چرا، واقعا چرا؟ من از جانب همه آنهایی که پرده دری می کنند عذرخواهی می کنم. من از تمام دوستانی که بردبارانه به این پرده دری ها پاسخ نمی گویند سپاسگزارم. متاسفم، واقعا متاسفم که ما مردم نمی توانیم با آرامی درکنار هم زندگی کنیم. من از شما سپاسگزارم که وارد این جدلها نمی شوید و با متانت و شکیبایی پاسخ می گویید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام. من نیز احساسی چون شما دارم. باور کنید هرگاه که به نوشته ای – کامنتی – برمی خورم که نویسنده اش عبوس و عصبانی و فحاش و ناشکیباست از درون بهم می ریزم. می بینم که این عصبیت های کور بجایی نمی رسدو بیش از دیگران خود فرد را می فرساید اما چه کنم که به احترام نویسنده اش آن را تأیید می کنم. سپاس که با من هم نوا شدید. با احترام

———

رهگـذر:
آقاي نوري زاد! نوشته ‏ايد: “گفتم: از طرف من وکیل، به هرکس که رسیدید و دیدید پیشانی اش پینه بسته، چه آیت الله چه کت شلواری، بدان که او ریا کار است و کاسبی براه انداخته”… در اين مورد شما يقيناً اشتباه مي كنيد. اگر قرآن را قبول داريد بايد بدانيد كه در قرآن از پيشاني پينه بسته‏ها به نيكي ياد شده و بنابراين حتماً افرادي از اين دسته هستند كه مورد تكريم خداوند واقع شده و از ريا به دور هستند و كم نيستند افرادي كه هيچ دخالتي در حكومت هم ندارند و تنها از روي مسلماني و كثرت عبادت پيشاني پينه بسته‏اي دارند. خود را در وادي ظن سوء نيندازيد و همه را شامل حكم واحدي نكنيد كه موجب خسارت برايتان خواهد بود. بله! عده‏اي از اين گونه نوشتن شما و شعار دادنتان خيلي هم خوشحال مي‏شوندف چون اساساً اعتقادي به اسلام و قران و حقيقت ايمان ندارند، اما شما چه؟!! پاسخ تهمتتان را روز قيامت چگونه خواهيد داد؟!!

محمد نوری زاد:
سلام رهگـذر گرامی. من و شما اگر نخواهیم رد مهر بر پیشانی مان سبز شود، با هزار هزار سجده ی طولانی در روز نیز این پینه در آنجا پدید نمی آید. اما اگر ” بخواهیم” حتما سروکله اش پیدا می شود. من عابدان فراوانی را می شناسم که هرگز ردی بر پیشانی نداشته اند. مهم همان ” خواستن” است. برای آراستن دکانی که هم من می دانم به چه مقوله ای محتاج است و هم شما. آن آیه که راجع به پینه ی پیشانی است کدام است؟ اگر منظورتان آیه ای است که درآن به درخشش چهره ی مومنان و کثرت سجده هایشان اشاره شده اطمینان داشته باشید که غرض هرگز و هرگز پینه ی پیشانی نیست. هرگز. با احترام

———–

ناشناس:
… در تز شما مبارزه به جای اینکه ابزار باشد هدف شده است شما به زعم خودتان می خواهید جلو دیکتاتوری را بگیرید ولی من قاطعانه به شما می گویم روش شما به دیکتاتوری ختم میشوددرتمام طول 35 سال انقلاب همیشه فضا غبار الود بود ومسئولین ما نتوانستند لوازم ان انقلاب را ظهور دهند تا به خود امدند جنگ شد تا نفس کشیدند غائله درست شد تا انها تمام شد سازندگی شروع شد تا ادامه دادند مسائل دیگربروز کرد فضا غبار الود شد ودلسوزی نوریزاد در فضای غبارالود گم شد زیرا متد نوریزاد غلط بود. …اگر ملت را دوست دارید زکات شجاعت بی نظیرتان را با جدال احسن بدهید شما می گویید من با قلم سخن می گویم ولی قلم شما به جای بفرما با لحنی چون قناری می گوید بتمرگ شما حق ندارید به اسم شجاعت مرا ازخودتان محروم کنید بگویید وبنویسید ولی در کنار مسئولین بنشینید وهمان حرفها را در گوش انها بگویید نگدارید کسانی این متد را به کار بگیرند ودر گوش انها چیز دیگری بگویند شما وظیفه قود را انجام دادید والله من شهادت می دهم انجام دادید وفریاد زدید حالا بگویید الا ابلغکم وحالا نظاره کنید حداقل فرصت دهید تا نتیجه کارتان را ببینید …

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. نوشته ی خیرخواهانه ی شما حتما در جایگاه ویژه ای از ذهن من جای خواهد گرفت. سپاس ازشما که به وظیفه ی ایمانی و انسانی خود عمل کردید. اعتراض من، اعتراض فردی منفرد است که به هیچ کجا بند نیست. نه دفتری نه تشکیلاتی و نه حزبی و نه مجاورتی با بزرگی و صاحب منصبی. اجازه بدهید این یک نفر به شیوه ی خودش اعتراض کند. شما اسمش را بگذارید شهوت شجاعت. که من البته اسم این را شجاعت نمی گذارم. امروز فیلم کوتاهی دیدم از یک جوان که می خواستند اعدامش کنند. او فریاد می زد که مادرش را می خواهد ببیند. مأموران تلاش می کردند آرامش کنند و روی چهار پایه ببرندش. او به چارپایه لگد زد و انداختش پایین. مأموری بالا دوید که او بگیرد با لگد به آن مأمور زد و او را نیز انداخت پایین. شاید، شاید، شاید، این حکایت من نیز هست. که من هیچگاه اسمش را شجاعت نمی گذارم. اسمش را شما بگذار دیوانگی. درست در مجاورت لفظ عاشقی که ای بسا من بدان مبتلا باشم. با احترام

———

ناشناس:
جناب نورى زاد؛ باعرض أدب و احترام به پيشگاه دلاورانه شما،. بنده احترام فوق العاده اى براى شجاعت و شهامت و مهمتر از همه براى انسانيت شما قاءل هستم فقط از جنابعلى تقاضا دارم نمود بيرونى اين شجاعت را با آرائه توضيخى مبسوط در خصوص چگونگى تحول فكرى خود با جزعيات ان ، تكميل فرماييد ، بيان مواردى همچون موضوعاتى كه اولين جرقه هاى أين تحول را در وجود شما روشن نمود و تاريخ دقيق انها و بيان اينكه أين تحول لحظه اى حادث گرديد يا اينكه كم كم و به تدريج و نيز مدت زمانى كه أين تحول به كمال رسيد و ….

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوبم. من حبابی برای خود ساخته بودم از کژی هایی که صورتی از راستی داشت. بی ادبی هایی که صورتی از ادب داشت. نفرت هایی که صورتی از جذابیت داشت. در این میان کار من و امثال من این بود که از این حباب رنگین صادقانه مراقبت کنیم. و چون ما داخل این حباب بودیم از آن خیمه گاهی پرداخته بودیم آسمانی. من خود را کم کم به بیرون از این حباب کشاندم. و از بیرون به آن نگریستم. و به تهی بودنش وقوف یافتم. به چندو چونش نپردازیم. که البته بسیار نیز مهم است. این بگویم و بگذرم که: من خود سهم وافری در رنگ آمیزی این حباب داشته ام. و اکنون به زدودن آن رنگها مشغولم. با دوستان و خویشان و هموطنان بسیاری که در مراقبت از این حباب از پای درآمدندو زخمی شدندو دودمانهایشان از هم گسیخت. بگذریم دوست من. بماند برای فرصتی دیگر. با احترام

———-

حسیـن:
درود آقای نوری زاد می خوام بدونم چطور میتونم به شما کمک کنم من از اینکه بشینم وتماشا کنم بیزارم . به امید آزادی این نسل خاکستر شد.

محمد نوری زاد:
سلام حسیـن گرامی. شما همین که نسبت به مسائل کشورتان بی تفاوت نباشید، این بی تفاوت نبودن نه کمکی به من که کمک به آینده ی سرزمینمان ایران است. بی تفاوت نبودنِ خردمندانه، بزرگترین سرمایه ایست که می تواند یک جامعه را از تهی بودن به سمت نیکبختی صعود دهد.

———-

کریمـی:
جناب نوری زاد بنده یک مخالف سر سخت نظام و معتقد به بر اندازی کلیت نظام آخوندی هستم، و شما را نیز ملعبه ای در دست سران می دانم در واقع شما بخشی از کنترل اپوزیسون هستید اگر غیر از این است بیایید و اثبات کنید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی
اثبات آنچه که شما خواسته اید ممکن نیست
شاید گذر زمان ثابت کند
با احترام

———-

محسـن:
… یک سوالی دارم از شما که در مصاحبه هاتون دقیقا جوابم رو نگرفتم. نقطه ی تغییر شما دقیقا کدوم حادثه بود خیلی دوست دارم بدونم در اون شبی که برای اولین بار نامه ی انتقادی برای شخص آقای خامنه ای نوشتید(بنده قویا اعتقاد دارم شما یکی از بهترین دوستان و خیر خواهان رهبر هستید نه امثال شریعت مداری) چه حالی داشتید قطعا گذشته همچون فبلمی از جلوی چشمان شما عبور میکر…

محمد نوری زاد:
سلام محسـن گرامی
شاید میوه ای کال در من بود
کم کم رسید
زمانش مهم نیست
مهم این است که میوه ی درون من رسید و از درخت رهبری افتاد به دامان مردم. با احترام

———-

بنده خـدا:
آقای نوری زاد شما برای سنی ها حق داشتن مسجد قائل شدید مسجد اهل تسنن قبله اش کدوم طرفه که با مسجد شیعی فرق می کنه ؟اینکه میشه در دل ام القرای اسلام بین مسلمین دیوار کشیدن مسجد خانه خداست سنی و شیعه ندارد اگر داره من بی اطلاعم و خواهش می کنم از کم خردی و توهین های شاخصی که آقای مکارم و مصباخ یزدی علیه سنی ها گفتند من رو هم از طریق همین رویه مطلع کنید ممنون میشم.

محمد نوری زاد:
سلام ای بنـده خدای گرامی. وقتی میان شیعیان در همین ام القرا جدایی و نفرت حاکم است ما را چه به این سخن که سنیان را در تهران نیازی به مسجد نیست. ما چکارداریم به این که آنان ما را قبول دارند یا ندارند. مهم خواسته ی بحق آنان است که باید اجابت شود دوست من. راستی اگر مسجد این دو فرقی ندارد، چرا ما شیعیان به نفع آنان کنار نمی کشیم؟ پس می بینید که یک فرق هایی هست و این فرق ها نیز هیچ ایرادی ندارد.

———

افشیــن:
… به گمان بنده تضعیف وزارت اطلاعات که در این شرایط سخت منطقه وظیفه حساس حفظ امنیت کشور را به عهده دارد کار صحیحی نیست.آنها هم تعدادی ایرانی هستند که خود و خانواده هایشان با همه مشکلات این اجتماع دست بگریبانند و مطمئنا آنها هم آرزو مند ایرانی بهتر و آبادترند .آنها را تعدادی قاتل بالفطره نشان دادن دور از انصاف است.اینکه بگویید نانشان خونین است فقط آنها را شرمنده زن و بچه میکند وگرنه آنها کماکان باید به وظیفه عمل کنند.شما ناخواسته کلی اطلاعات به سازمانهای رقیب داده اید. شرایط روحی پرسنل کادر، نوع ماشینهای مورد استفاده ،شرایط راههای اطراف،دربهای ورود، تعداد دوربینها، شرایط روحی همسایگان و درصدی که میتوان در یک عملیات احتمالی روی کمک آنها حساب کرد.میزان تردد روزانه از درها. کم تجربگی نگهبانان دم در که سرباز وظیفه اند نه کادر.حتی شرایط اتاقهای داخل ساختمان را هم نوشته اید.کدام مخالف سیاسی را در یک گوشه دنیا میتوانید نام ببرید که مثلا رفته باشد جلوی سیا یا ام آی سیکس یا حتی وزارت دفاع اعتصاب کرده باشد؟ اگر انجام این کار را حتما ضروری میبینید چرا تشریف نمیبرید جلوی دانشگاه تهران یا تالار وحدت یا مجلس و ریاست جمهوری به اعتراض ادامه دهید؟ نیروهای نظامی موظفند طبق دستور انجام وظیفه کنند.مثل همه مامورین در سرتاسر دنیا ؛ سیا- کا گ ب .نظامی مافوق را میشناسد ، اگر دستور صادر شد برو و در اقتصاد کشور حضور داشته باش نمی تواند به مافوقش بگوید قربان این صحیح نیست نمیروم.یا اینکه به ماموری بگویند برو فلانی را بکش برگردد و بگوید قربان به نظرم فلانی آدم درستی است و کشتنش از نظر من صحیح نیست.شما فرمانده این مامور باشید ،در هر کشوری که خدمت کنید چه میکنید؟ حضرتعالی بیش از بسیاری با آنها در گذشته نزدیک بوده اید و نیک میدانید این نیروها از سالمترین و مومن ترین بچه های بسیج بوده اند .همه جا آدم خوب و بد هست ولی غالب این نیروها بعد از سالها زیر نظر بودن انتخاب می شوند.آنها را در چشم مردم خوار کردن ، بیمار روانی و خونخوار جلوه دادن یا به فرمایش جناب خزعلی ابهت آنان را شکستن به عقیده بنده نه تنها دردی را دوا نمیکند بلکه چیزی جز زیان نصیب کشور و مردم نمیکند.حضرتعالی فردی فرهنگی هستید ….

محمد نوری زاد:
سلام افشین گرامی. سپاس ازشما بخاطر نگارش متنی سراسر دوستانه و البته خیرخواهانه. با این تفاوت که من فردی زندان رفته ام و از نزدیک با هیولاهای وزارت اطلاعات – و همچنین با آنانی که درهمین دستگاهند اما سالم و درست و انسان اند – محشور بوده ام و احتمالاً جنابعالی از این فیض عظما بی نصیب بوده اید. داستان قدم زدنهای من در مقابل در شمالی وزارت اطلاعات، یک نافرمانی مدنی است و حقی از حقوق تباه شده ی مردمی است که هیچگاه – جز در موارد خاص – بدانها اعتنایی نشده است. می فرمایید من اطلاعاتی از خصوصیات و حواشی وزارت اطلاعات را در اختیار دشمن قرار می دهم. که البته من این نکته را بحساب تجاهل العارفی از جانب جنابعالی می گذارم. چرا که از طریق ماهواره ها و نرم افزارهایی که دم دست همه است تمامی موقعیت های وزارت اطلاعات و بیت رهبری و ریاست جمهوری و هرکجای ایران و هرکجای جهان در معرض همگان است. جز بساط هسته ای نطنز که دهها متر زیر زمین احداث شده و من شکر خدا هیچ اطلاعی از آنها نداشته و به کسی نیز نشانی اش را نداده ام. انتشار خصوصیت همسایگان آیا امری محرمانه است؟

من مگر چه می خواهم؟ من اموال خود را از دزدان اطلاعات می خواهم و نه بیشتر. من حقی از حقوق تباه شده ی خود را واخواهی می کنم و نه بیشتر. ایکاش دراین متن شیرین و گوارای خود که الحق من از مطالعه اش لذت بردم، مختصری نیز به حق من و دیگرانی چون من اشاره می فرمودید. فکر می کنید من از این که در شرایط توفانی و برفی و سوز و سرما در آنجا دوام آورده ام چه طرفی بسته ام جز این که بر حق خود اصرار ورزیده ام. شکستن ابهت یک تشکیلات دزد و دروغ پرداز وظیفه ی شرعی و ملی و شهروندی همه ی ماست نه این که از این ابهت نفرت انگیز صیانت کنیم و بر وزن آن بیفزاییم. انتقاد از پلیدی های یک دستگاه حتما به سلامت همان دستگاه مدد می رساند. بازهم بخاطر ادب نوشتاری تان از شما سپاس مندم. با احترام

———-

شکیبــا:
سلام آقای محمد نوری زاد! میخواهم بپرسم که شما برچه اصول موازینی فکرت رابنانهادی ؟آیاراستی شما شیعه هستی ؟نظرت درباره ولایت فقیه چگونه است ؟به نظرشما اصول دین کدامند ؟به طرزتفکربرقعی وحیدرعلی قلمداران آشنایی داری ؟تفکروبرداشت آنهارا تاچه حد قبول داری ؟ به نظر شماوحدت بین مسلمانان چگونه تحقق می یابد ؟وچه چیزی عامل وحدت مسلمانان است؟من که این جور سؤالها را ازشما کرده ام محض اطلاع است ازشخصیت شما

محمد نوری زاد:
سلام شکیبای گرامی. ما ، بسیار پیش از آنکه مسلمان شیعه و فیلسوف و عارف و یهودی و زرتشتی باشیم، باید انسان باشیم. من فعلا دارم تلاش می کنم انسان باشم. بعد که به این مرتبه رسیدم به اصول دین و تفکر برقعی و مکارم و علامه طباطبایی خواهم اندیشید.

———-

ناشناس:
سلام جناب نوری زاد. سوال : کامنتهایی که برای شما ارسال میشود تا چه حد تحت کنترل میباشد و آیا نشانی ارسال کننده قابل افشا شدن میباشد ؟ متشکر از جواب

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی من شخصا تمامی کامنت ها را می خوانم و اگر لازم بدانم کلمه ای یا کلمه هایی یا جمله ای یا جملاتی از آن را حذف می کنم. نشانی ها هرگز افشا نمی شود.

———-

یک بانو:
…حرفم اینه که شما مرامی رو که قبلاً داشتید حتماً به یک دلیلی انتخاب کردید. کتابی خوندید، سخنرانی ای گوش کردید. شاهد اتفاقاتی بودید و … اینطور نبوده که یک شب بخوابید و فردا بلند بشید و مثلاً کسی مثل امام خمینی رو در حد معصوم قبول داشته باشید. درسته؟ و در این مرامی که انتخاب کردید تمام وجودتون رو گذاشتید و با همه انرژی وارد شدید. درسته؟ حالا بعد از این حداقل سی سال باز به قرائنی و شواهدی بر شما معلوم شده که اون مرامی که با فکر و اراده و انتخاب خودتون سراغش رفته بودید اشتباه بوده یا هست. این به شما یاد نداده که در این مرام تازه هم نباید تخته گاز رفت؟ امامی که با کلی تفکر و اراده به عنوان معصوم و مولا انتخابش کرده بودید بعد از سی سال براتون شکسته شد، فکر نمی کنید ممکنه این مرام جدید هم دیر یا زود نشون بده که لیاقت تمام وجود و انرژی شما رو نداره؟…

محمد نوری زاد:
سلام دخترگلم. سپاس که مرا لایق دانستید و اینهمه برای من مطلب نوشته اید و دست فهم مرا گرفته اید تا یاری ام کنید. دخترگلم، بله، ممکن است من فردا نسبت به فهم امروز خودم ایراد بگیرم یا فرق کنم. و اتفاقا درست همین است که انسان مدام در حال تغییرباشد. آدمهایی که در یک نقطه می ایستند احتمالا به استعدادهای دیگرشان مراجعه نمی کنند. این که شما میزات درجه ی تغییر مرا 180 می دانید و این را نادرست می دانید ، اگر مثلا 90 درجه بود خوب بود؟ یا صد درجه. وقتی شما می فهمید – آری می فهمید – که یک مسیر یک فرد یک اندیشه یک جریان غلط است چه باید بکنید تا مخاطب این نوشته نباشید؟ کم کم از آن فکر وجریان فاصله بگیرید یا ناگهانی. این بستگی به میزان سوز وفهم و درایت شما دارد که تا کجا سربگردانید. بازهم سپاس

———

امیـر:
سلام جناب آقای نوری زاد. سالهای متمادیست که من به سخنرانیهای مقام معظّم رهبری جناب آیت الله خامنه‌ای گوش می‌‌دهم،در تمامی‌ سخنرانیهای معظّم الله همواره واژه دشمن به کرّات استفاده شده و میشود، به نظر جنابعالی مراد از دشمن در خطابه‌های آقا چیست ؟ که اینهمه ترس به اندام مبارکشان انداخته.و ما را همواره از ایشان ٔبر حذر می‌دارند، به ظنّ یقین مراد آقا دشمن خارجی‌ نیست چرا که خارجی‌ جماعت دشمن ما نیست و رقیب ماست و بیشتر از هر چیز به فکر مصالح و منافع کشور خود است …

محمد نوری زاد:
سلام امیرگرامی. حکومت های هردمبیل حتما به یک دشمن فرضی محتاج اند تا هم باعث بی لیاقتی هایشان را همان دشمن معرفی کنند وهم کسانی را بخاطر ارتباط با همان دشمن از پا درآورند.

———

آقا رســول:
شما سنی ازتون گذشته و دنیایی از تجربه ستید اما گاهی اوقات میشه یه حرف خوب و از زبون یه بچه نادون شنید و ازش استفاده کرده من مقابل تمام حرفها و سیاستها و عقایدتون سکوت میکنم اما شما دنیایی از تجربه باید بدونید که بدترین زمان و برای اعتراضاتتون انتخاب کردید تو دوره ای که تمام دنیا قد علم کردن و جلوی تشیع ایستادن نه به خاطر رهبرمون, نه به خاطر کشورمون و نه به خاطر مردممون بلکه به خاطر تشیع و مذهب علوی دست از اعتراضاتتون بردارید آمریکا و استکبار جهانی کم بود این سلفی ها و وهابیون حرومزاده هم به جمعشون اضافه شدن تشیع خیلی تنهاست و فقط رهبرمونه که داره اتحاد جوامع اسلامی و با چنگ و دندون حفظ میکنه مصاحبه با شبکه های خارجی اعتراضات گوناگون به صورت فیلم و صوت و عکس, حرفهای کلیشه ای و نخ نما , اعتصاب و تحصن و صدها مورد ازین دست خبرها که همه از جانب شما داره طرح ریزی و اجرا میشه فقط تیشه به ریشه ی تشیع میزنه و جز آب تو آسیاب دشمن سود دیگه ای نداره البته برای شخص شما میتونه سراسر سود باشه اما وقتی شما یه پرچم دستتونه با نام سفر صلح و دوستی با این حرکات و قدمهایی که بر میدارید این پرچم و این عقیده سراسر دروغه حالا منه جوون خام که حداقل اسم بچه شیعه رو یدک میکشم دم خروس و باور کنم یا قسم حضرت عباس(ع)؟

محمد نوری زاد:
سلام آقا رسول گرامی. پسرم پای خون و حق مردم درمیان است. وشیعه برای همین قد برافراشته. شیعه مقوله ای در ذهن یا فضا که نیست. برای همین حق خواهی هاست. وگرنه باد هوا خواهد بود. روی گلت را می بوسم

———

طلبــه:
جناب نوری زاد، جنابعالی در عبارات خود بسیار بر جهالت می تازید، اما متأسفانه اکثر بررسی ها و داوری هایتان مبتنی بر اظهار نظر و داوری عجولانه و جهولانه است. خوب برادر محترم، این قدر که از جهل می نالید، اندکی هم برای رفع آن در خودتان تلاش کنید و وقتی مطلبی را نمی دانید، از اهلش بپرسید. نمونه واضح جهل و عدم پرسش و جستجوی شما در ابتدای همین مطلبتان آمده، پاسخی از سر نادانی به پرسشی ساده که به راحتی می توان به جواب درست آن دست یافت. چرا جماعت روحانی معمولا هنگام رانندگی عمامه از سرشان برمی دارند؟ جواب داده اید: چون مردم متلک می گویند!…… جنابعالی به قدری از روحانیون نفرت کور پیدا کرده اید که برای آنان از پیش خود هر چه مناسب می دانید می سازد و به آنان نسبت می دهید و در مورد نگاه مردم به آنان هم همین گونه اظهار نظر می کنید. ..

محمد نوری زاد:
دوست طلبه ی ما سلام. من هرگز نسبت به کسی وکسانی کینه و عناد ندارم الا این که دزد اموال مردم و آبرو و حیثیات مردم باشند و مردم را به خرافه و جهل دعوت کنند. درهمین بخش دیدگاهها و نظرات ما دوست خوبی داریم که روحانی است و سید نیز هست و من شخصا بارها به صبوری و متانت وعلم ایشان دست مریزاد گفته ام. البته قبول دارم که از آخوند مفت خور بیزارم. و نیز به روحانیان فهیم و مستقل و اندیشمند احترام ویژه ای قائلم. و مراجع فعلی را بجز معدودی از دم مردود می دانم و کاسب. شما دوست من بگردید و جایگاه خود را دراین میان پیدا کنید. با احترام

———

ایرانــی:
… حرکتی انفرادی مسیلزم عاشق شدن بالمره است و این حرکات جمعی و گروهی است که بیشتر از عقل و برنامه ریزی استفاده می کند اما اقدامات فردی اگر کاملا از سر بی خودی و مستی و در یک سخن عشق بدون چشمداشت ( از هر نوعش ) نباشد ، کاری صورت نخواهد داد…

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من بدنبال چیستم؟ من این چرایی را یک چند باری واگفته ام. که: من می خواهم دراین شفیره ی سفالین ترسی که حریف بگرد جامعه تنیده ترک بیندازم. واین بگویم که: ما نمی ترسیم. حتی بقدر یک نفر. من می توانستم بقول آن کارگرخاک آلود پای پله ی عابرپیاده که به من گفت: برو دم ریاست جمعوری آنجا قدم بزن، بدان سو بروم ودرجایی متعادل تر قدم بزنم. چرا آمده ام اینجا. جایی که اقدامات گوناگونی ( این واژه را خود خلق کرده ام، به معنی بردن افراد با گونی) اش، افزون تراز رفتار قانونی اش است. من اگربقدر یک نفر، که می خواهد داد بزند من نمی ترسم، توفیق یافته باشم و این نترسیدن را به افکار عمومی راه بدهم، بار خود برچیده ام. اینان مرا به هردلیل تحمل می کنند. حالا پشت این تحمل هرچه هست یا عقل یا توصیه یا هرچه که هست، مرا به هدفم نزدیک می کند که می توان بقدر یک نفر دراین شفیره ی سفالین ترس ترک انداخت و امید داشت که این ترک بعدها زمینه ساز ترک های دیگری باشد. افکارعمومی مورد اعتنای من در نوشته ی پیشین ازاین جنس بود. این که: مرگ جوانی چون ستار بهشتی نه قانون را ونمایندگان مجلس را که افکار عمومی را تیغ زد وهوشیار نمود. ومن تاثیرخون این جوان را در دگرگونی رفتار ماموران کلانتری وآگاهی بچشم دیده ام. که: سخت مراقب اند که یک چنین حادثه ای مجددا تکرار نشود. ستار بهشتی را دستگاه اسلامی کشت وخونش را انکار نمود اما این جوان در افکارعمومی به حیات خود منتها از جنسی دیگر ادامه می دهد. تلاش من به همین حوزه از افکار عمومی شوق بسته است. سپاس

پاسخ به پرسشی نسبتا مشابه:
من اگر تنهایم و در حزب و دسته ای جا نمی گیرم و بقولی به انتحار سیاسی داخل شده ام تنها و تنها برای این است که: افق خواسته های فراموش شده و مغفول و به حاشیه رانده شده را وسعت ببخشم. جوری که حاکمیت فکر نکند خواسته ی ما با بارش قطره چکانی چیزکی به اسم دلخوشی های سیاسی تمامی می گیرد. و این که دامنه ی تحقیرهای ناجوانمردانه را برملا کنم و حاکمان را در برابر خرد مردمان به گریزگاهی بن بست بکشانم. البته بقدر محدود فردی ام. یکجور جاده بازکنی. برای این که در این راه کج ومعوج گشوده شده بعدا بزرگراهی امن و مطلوب ساخته شود.

و پاسخی دیگر به پرسشی مشابه:
سلام آقا محمد گرامی، من با قدم زدن جلوی وزارت اطلاعات، تلاش دارم یک “سیگنال” وسیع را – درمحدوده ی توان و بُردِ خودم – به جان جامعه دراندازم. ادعای بزرگی است شاید. اما شدنی است. وآن: نترسیدن است. جامعه ی ما را ترس به این روز انداخته. ترسی که بسترش را جهل فراهم آورده. دریک جامعه ی ترسیده، رانت گرایی و ویژه خواری و گسترش جهل بالا می گیرد. درست همینگونه که هست. دریک جامعه ی ترسیده، قانون وقانونگرایی به مزبله درمی افتد. همینگونه که درافتاده. ترک انداختن برپوسته ی این ترس همگانی، نه چیزی است که بهایش اندک باشد.
—-

دلال:
جناب نوری زاد. آخر این همه سیاسی بازی ها، رسید به تبلیغ فروش تابلوهای نقاشی؟! یک داستان بگم بد نیست. در قرن نوزدهم چند نقاش گمنام ایتالیایی، هر چقدر سعی کردند شهرتی دست و پا کنند و تابلوهایشان ارزش پیدا کند و به پول و پله ای هم برسند نشد. تا این که یکی از آنها نقشه ای به سرش زد. قرار شد یکی از نقاش ها پنهان شود و تغییر هویت بدهد و بقیه شایع کنند که او قربانی مافیای نقاشان مشهور و تابلودار شده است. پس از طرح شایعه، جنازه ای ساختگی را به عنوان جنازه قربانی تشییع کردند و به خاک سپردند و بعد از آن در اجتماعات عمومی به تبلیغ بزرگ نقاش مرحوم پرداختند. وقتی زمینه کاملا آماده شد، صدها تابلویی را که مخفیانه آماده کرده بودند، به عنوان تابلوهای بزرگ نقاش مرحوم به مردم عرضه کردند و پولی جمع کردند گفتنی و تعریف کردنی. آخرین نفر از این جمع در لحظات پایانی عمرش اقرار کرد که تمام عمر ما صرف بازی مافیا نشان دادن نقاشان مشهور و بزرگ شد و بعد خودمان جای کسانی را گرفتیم که حقیقتا از ما هنرمندتر و شایسته تر بودند.

محمد نوری زاد:
سلام دلال گرامی. فروش تابلو بخودی خود ایرادی ندارد دوست من. بویژه برای کسی که او را ازکار وفعالیت حرفه ای اش محروم کرده اند و او ناگزیر به سمت نقاشی روی برده. من خود نیز تا کنون ازاین زاویه ای که شما بدان اشاره فرموده اید نگران بودم. که نکند برخی براین باور فرو شوند که فلانی اینهمه غوغایش برای فروش تابلوهایش بوده. نخیردوست گرامی. من هرچه تلاش کردم یک گالری بگیرم که آثارم را درآنجا نمایش بدهم نشد که نشد. گرچه درآنجا نیز سخن سازان می توانند سوژه های خود را بار آورند. آدمهای کوچک ازقیل وقال سود می برند. یا برای سودشان قیل وقال درست می کنند. من وشما که نمی خواهیم کوچک باشیم. با احترام

———-

حسیـــن:
سلام آقای نوریزاد عزیز. من هر وقت به چگونگی تغییر احوال شما بعد از وقایع سال 88 فکر میکنم از درون به حال خودم غبطه میخورم .حتما میدانید که در تابستان سال 67 چه جنایتی در زندانهای ایران بوقوع پیوست بنحویکه در مدت دو ماه حدود چهار هزار اسیر وزندانی که حکم دادگاه شان را سپری میکردند اعدام شدند یعنی بطور متوسط روزانه هفتاد نفر .جامعه وخیلی از مردم از وقایع بلحاظ عدم دسترسی به منابع در آنزمان خبر نداشتند سئوال من اینستکه شما هم بی خبر بودید البته اگر جوابم را بدهید متشکر میشوم در غیر اینصورت این موضوع باندازه ای برای تاریخ کشور ما اهمیت دارد که اقدامی جهت ماندن در حافظه مردم ایران را از طرف شما میطلبد حد اقل در حد یک مقاله مجزا. سلامت وموفق باشید

محمد نوری زاد:
سلام حسین گرامی. من چند باری به این پرسش پاسخ گفته ام. من شخصا درآن سالها مست و داغ انقلاب و جنگ و جبهه بودم و سرشار از دفاع جانانه از انقلاب و چشمم جای دیگر را نمی دید. کاملا به معنای آن سخن خداوند که: چشم دارند و نمی بینند. گوش دارند و نمی شنوند . قلب دارند و درک نمی کنند. من اینگونه بودم درآن سالها. انقلاب چشم و دل و فهم و گوش ما را ازکار انداخته بود. با احترام

———–

گیـوم:
به نام خدا و سلام خدمت شما. مطلب تان را در باب خبر خوش با لوگوی جنگل و تبر خواندم و بسیار لذت بردم. نمی دانم آنهایی که به شما مزدور می گویند به کدامین مصداق و شاخص این حکم را بر زبان می رانند . من که در شما (با همه ی انتقادهایی که شاید به شما وارد بدانم) نشانی از مزدوری نمی یابم. اما یک سوال از شما داشتم. شما در این نوشته ترورهای هسته ای را مرتبط با عناصر خودی دانسته اید . نمی دانم ،،، شاید همین طور باشد ، از این …. هر کاری بگید بر می یاد …. ولی طبق آیه قرآن که فرمود : ولا تقف ما لیس لک به علم ( و همین آیه بود که با مسئول سایت مخلوع!!! صلح نیوز درباره ی آن خبر ، محاجّه کردم) من از شما مدرک این حرف را انتظار دارم ، گرچه درمحیط خصوصی مثل اینجا یا در علن . اگر اثباتی برای این مطلب دارید خوشحال می شوم بدانم … و گرنه به حکم قرآن وَقعی بر این ادعا نمی نهم ………. با تشکر و آرزوی موفقیت برای بازپس گیری اموال تان

محمد نوری زاد:
سلام نازنین. دستگاه اطلاعاتی ما در خون و خون ریزی و فضا سازی برای نیاتش ید طولایی دارد. صحنه سازی های بسیاری کرده و اگرمثلا قتلهای زنجیره ای اش و قتل مخالفان درخارج مثل بختیار و فرخزاد و قاسملو و… آشکا ر نمی شد اینها همچنان خود را سرباز خصوصی حضرت ولی عصرمی دانستند. درزمان جلیلی وپیش از اینکه تحریمها به فضای حساسی داخل شود اینها نیاز مبرمی به مظلوم نمایی درمجامع بین المللی داشتند. دلیل من برای این کار اعتراف مسخره و طنز ضارب یکی از اینها : جمالی فشی است که در یک اعتراف گیری آشکار به کاری که نکرده بود معترفش کردند. به آن اعترافات و به آن فیلم مراجعه بکنید و ببینید ما با چه هیولاهایی طرفیم. بعدا کارت شناسایی جعلی این جمالی فشی نیز تقلبی از آب درآمد که : مآمور اسراییل بوده و به اسراییل رفت و آمد می کرده. با احترام

———

حسیــن:
…سئوالات من به شرح زیر است:

1- چرا و چگونه از چنین آزادی مطلقی برخوردار شده اید در حالیکه باقی آحاد ملت حتی در خلوتگاه های خود نیز جرات دیدن و حس کردن آن را در خواب خود ندارند؟
2- شما از چه ویژگی شخصیتی و روحی و امتیازات ذاتی برخوردار هستید که توانسته اید به این آزادی دست یابید؟
3- حتی در کشور سوئد و یا فرانسه، اگر کسی دیگری را قبل از محاکمه به قتل متهم کند، با او برخورد قضایی صورت می گیرد. شما وزیر دادگستری رژیم را به قتل متهم می کنید و کسی با شما کاری ندارد. چرا؟
4- آیا میدانید که اگر کسی فقط چند بار در دوربین های امنیتی جلوی ساختمان وزارت اطلاعات ظاهر شود، آن شخص دستگیر می شود و چه بسا بعد از تعذیر و یا همان شکنجه به عنوان جاسوس صهیونیسم معرفی و محاکمه می شود. اما شما آزادانه در جلوی این ساختمان قدم رنجه می فرمایید و سپس بازجو با شما گپ و گفت می کند. چرا همان موقع دستگیر نشدید؟
5- رژیم ثابت کرده است که ظرفیت بالایی در تحمل تندروی های شگرف شما دارد، در حالیکه حتی تحمل شنیدن نصیحت های لطیف مقامات عالی رتبه دوران طلایی و غیر طلایی را نیز ندارد.. فکر می کنید چرا چنین است؟
6- بیت رهبر،سپاه و وزارت اطلاعات از پشتوانه عظیمی در تبهکاری های خود برخوردار هستند. اگر کسی به آنها بگوید در بالای چشمان شهلای شما دو عدد ابروی کمانی وجود دارد، زندگی اش تباه می شود. اما با اینکه شما آنها را ///////// کرده اید، حداکثر ممکن است از شما شکایت شود. در مقابل شما، چرا رژیم همچون دموکراسی های اروپای شمالی رفتار می کند؟
7- آیا علت تحمل سخاوتمندانه رژیم این است که شما برخی مدارک بسیار حساس را در مورد تبهکاری آنها در اختیار دارید و با اعطای آزادی مطلق، به شما حق السکوت می دهد( البته با این فرض که می داند با از بین بردن شما ، این مدارک توسط اشخاص ثالث منتشر خواهد شد و در نتیجه کشتن شما سودی ندارد)؟
8- آیا تا بحال به این فکر کرده اید که این سئوالات برای بسیاری از دوستداران شما مطرح است، اما بدلیل اینکه در این خفقان، شما را روزنه ایی برای بیان مطالبات خود می دانند سکوت اختیار کرده اند تا مبادا شما دلسرد و آزرده شوید؟

———-

محمد نوری زاد:
سلام حسین آقای گرامی. من بارها به این پرسش پاسخ گفته ام. فراوان. هم نوشته ام و هم درمصاحبه با بی بی سی وهرکجا بدان جواب داده ام. رازاصلی اش دراین است که:

یک: فصل ظهور فردی چون نوری زاد با فصل ظهور مثلاً پاکمرد شریفی چون امیرانتظام که هزاربرابر من می فهمید و می فهمد و صد هزاربرابر من پایداری کرده است ومی کند، در دو قطب متفاوت قرار دارد. جناب امیرانتظام جانانه پای همه چیزش ایستاد اما شوربختانه صدایش ازچاردیواری تنگ سلولهای بازجویی فراتر نرفت. هیچکس خبردار نشد به وی درآن دخمه ها چه گذشت. من اما این شانس را داشته ام که درفصلی برآیم که رسانه های مجازی و شبکه های خارجی صدای مرا و نوشته های مرا تکثیرمی کردند و می کنند و از مرزها بدر می برند.

دو: من سهم رویارویی با جریان حاکم را آنقدر بالا کشانده ام که آنان را چاره ای جز زندان و حذف فیزیکی نباشد. که برای این هردو هزینه های بسیاری باید بپردازند.

سه: آزادی من از زندان بفرمان شخص رهبر بوده است. پس حذف وزندانی کردن من باید – آری باید – بفرمان شخص ایشان باشد.

چهار: من در نوشته هایم مستقیم شخص رهبر را مخاطب نقدهای همه جانبه ی خود قرار داده ام. نامه های بیست ونه گانه ی من به رهبر، محمد نوری زاد را به تنها منتقد پای کار و خستگی ناپذیر شخص رهبر بدل کرده اند. گرفتار کردن من، این غوغا را در می اندازد که: رهبر، منتقد نام آشنای خود را که تنها جرمش انتقاد بود شخصا دستور داده که یا حذفش بکنند یا به زندانش بیندازند. حذف یا زندانی کردن من به یک دقیقه کارحرفه ای برادران بند است اما بعد از این حادثه، شخص رهبر مستقیما درکانون پرسش های داخی و خارجی قرار می گیرد که: وی شخصا به امضای حذف یا زندانی کردن فلانی وارد عمل شده است.

پنج: من با تمام دارایی ام که ” جان” من باشد به این عرصه پای نهاده ام. دیگران، که من خاک پایشان نیز نیستم، به مختصری کفایت کرده اند من اما کار را کشانده ام به تنگنای تقدیم جان. هراس انداختن به جان آدمی که زده به سیم آخر و جانش را کف دستش گرفته و مدام داد می زند بیایید مرا بکشید و مرا به زندان و شکنجه در اندازید، فرق می کند با کسانی که دوست دارند زندگی کنند و درآینده حضور داشته باشند. من این آینده را همین اکنون برکف دست نشانده ام.

شش: شاید بهترین راه این باشد که فلانی را آزاد بگذاریم تا هرچه می خواهد بگوید و همزمان جوری تبلیغ کنیم که فلانی از خود ماست. من دیدم در یک سخنرانی جناب ضرغامی به این اشاره کرده بود. که فلانی را آنقدر آزاد گذاشته ایم که همه فکر می کنند از خود ماست. تا هم مدارای جمهوری اسلامی را به جهان معترض و احمد شهید نشان بدهیم وهم او را ازخاصیت بیندازیم. البته عده ای از سربازان و سرداران سایبری نیز دراین خصوص به ایفای نقش مشغولند و به هربهانه از این پرسش ها مطرح می کنند که حتما حق شان است.

سخن پایانی من این است دوست من:
صبور باشید برای آینده ای که برای بلعیدن هریک ازما شعبده ها در کلاه خود دارد. با احترام و ادب. محمد نوری زاد

———

امیدوار:
سلام به نوریزاد عزیز. برداشتم ازشما اینست که «دعوت به انسانیت» را به عنوان جانشین برای هر دین ومسلک ومرامی ، معرفی وتبلیغ میکنید تا سبب برقراری صلح وامن وآسایش آرامش و.. شود! قبول که دین ومذهب با خودش جهل وخرافه وفریب (به عمد یا غیر عمد ) وبا آثاروتبعاتی از ریا ودروغ وفتنه و…بیاورد که نتایجی جز دزدی وقتل وغارت وجنایت و…. نداشته باشد ولی چه دلیل وتضمینی هست که بعد از جاافتادن انسانگرایی بعنوان ارزش وهنجار والا ، وتقسیم انسان به دوگانه انسانهای انسانگرای خوب زیبا …. و انسانهای ضد بشر بد زشت ….، من بعد،انسان دوستی آدم ها ریاکارانه نباشد وبه اسم ومصلحت بشریت ودفاع از انسانیت دروغ نبافندو حیله نسازندو ادم نکشندو جنایت نکند و…..!!؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. انسانیت و انسان گرایی، نه چیزی است که بتواند با آدمکشی و ظلم و دروغ و دزدی کنار بیاید و مردم را بفریبد. مثل این که عده ای بگویند: ما روز را دوست داریم و عده ای شب را به آنان قالب کنند و آنانکه روز را دوست دارند، باور کنند. مسائل انسانی دم دست و آشکار است . بی رمز و بی پوشش و نقاب

———-

رضــا:
جناب نوری زاد در مطلبتان عنوان نمودید( هیچ سند استعماری نیست که روحانیان امضا نکرده باشند ) ممکنه لطف کنید و یکی از این اسناد استعماری را رو کنید ؟ اگر ندارید بهتره یک کاهگلی دهان مبارک را بگیرید . باتشکر.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی
بعنوان نمونه یک چندتایی ازآنها را برمی شمرم:
اشغال سفارت آمریکا
اعدامهای خلخالی
مصادره ها
زندانی کردنها
فرصتی برای مخالفان ومعترضان قائل نشدن
به قانون پاسخگو نبودن
تداوم بی دلیل جنگ هشت ساله
ورود به جریان احمقانه ی هسته ای برای ساخت بمب هسته ای
رد صلاحیت های مکرر صاحبان خرد و تخصص
بلوکه کردن کشور برای جمعی خاص
برکشیدن روحانیان بی خرد
تقلیل حق ایران در دریای خزر
وخیلی چیزها که ازفرط فزونی به کل نظام اسلام و کل روزها وسالهای پس ازانقلاب شامل می شود.
با احترام

———-

بانــو:
سلام دوست خوب من!میگم دوست چون هر کی رو ببینم که به مرتبه ای از روشنفکری رسیده که احترامش واجبه رو افتخار میکنم که دوستم باشه فقط یه سوا آقا محمد عزیز ..اول بگم که من خیلی درباره ی شما مطالعه نکردم فقط انچه از اینترنت خوندم این بود که شما تا قبل از سال 88 با حکومت همسو بودید و حتی خیلی از چپی ها انتقاد میکردید الان تو نوشته هاتون میدیدم که مثلا از ریخت و پاشهای سپاه و چپاولها و اطلاعاتیا و…. بسیار سخن رانده اید و با دلی پر از گلایه صحبت میکنید ازشون خب همه ی مردم سالهاست که اینا رو میدون و تو خودشون میگن البته خیلی آهسته!!! سوالم اینه که شما تو این 4 سال اخیر به این ماجراها پی بده اید و به این کارایی که میشه یا قبلا هم میدونستید اما چون همسو بودید با راستیا چیزی نمیگفتید؟

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. درآن دوره من می دیدم اما نمی دیدم. می فهمیدم اما نمی فهمیدم. جاهل بودن یعنی همین

———–

سعیــد:
آقای نوری زاد چاره چیه؟

محمد نوری زاد:
این که به بعضی ها بفهمانیم که: ما می فهمیم

———-

محســن:
مدتها پیش آقای محمد نوری زاد در ادامه ی تحرکات عجیب این روزهایشان افاضاتی فرمودند که قصد دارم پاسخ یک مورد از آنها را بدهم..ایشان جنگ هشت ساله ی ما را و دفاع جوانان این کشور از مرزهای جغرافیائی و از حیثیت و آبروی کشور و حفظ ارزشهای واقعی و اعتقادات متعالی ما در این زمان را “جنگ بی دلیل” خواندن و در سرزمین “شلمچه” لب به هتاکی به شهدا گشودند..کار را تا جائی رسانده اند که گفته اند: “ایکاش ما انقلاب نمی کردیم و آنها اکنون در کنار ما بودند”. ایشان مردمانی را که هشت سال بهترین و پاک ترین و عزیز ترین جوانانشان به جبهه می فرستادند، مورد حمله قرار داده و رشادتهایشان را “از پای درآوردن” و کربلای ایران شلمچه را “قربانگاه جهالت” خوانده اند…صد افسوس کسی این سخنان را بر لب می آورد که روزگارانی هم مسلک شهدا بوده و همراه آنان در جبهه حضور داشته و بعد از جنگ همراه با سید شهیدان اهل قلم به روایت فتوحات آنان پرداخته و معروف به “عکاس شهید آوینی” است..متأسفم که او را که جای پدر من است باید مخاطب این نوشته قرار دهم و پاسخ هتاکی او را به خون شهدا علی الخصوص دو تن از عموهایم بدهم…..مدتها قبل نوری زادی که ما میشناختیم کسی بود که هر هفته شنبه ها به شوق خواندن نامه های هفتگیش به رهبری صفحات خبری را باز می کردیم و با شور و شعف مشغول به خواندن نامه هایش می شدیم.. نوری زاد بود و آگاهی بخشی و فیلم های شعبون بی مخ ها.. در فضائی که از کسی سخنی شنیده نمی شد صدای رسائی بود که به گوش حاکمان می رسید..اما امروز این سیر فکری شما از کیهان تا الآن شما را به جائی رسانده که به فهم و معرفت شهدا توهین می کنید و به بزرگترین میراث معنوی ما که دفاع مقدس است اینگونه وقیحانه می تازید!…نصیحتی از فرزندکوچک خود بشنوید و به جای سفرهای تبلیغاتی، بار سفر معنوی بربندید و ادامه ی روایت فتح را بسازید.. ما به صداقت سلحشور و ده نمکی ایمان نداریم امید ما برای روایت آن دوران به شماست..

محمد نوری زاد:
سلام محسن گرامی. صمیمانه از شما سپاس مندم که با قلم شریف خود شانه های مرا گرفتید و تکان دادید تا مبادا جوری بنویسم که اراده ی توهین به شهدا از نوشته ام مستفاد آید. مباد برمن نازنین. که من برادری جانباز هفتاد در صد درخانه دارم. مگر می شود این نازنینان را احساسی و بی خرد و اهل هیاهو دانست. آنان جزء پاکترین و ناب ترین فرزندان این سرزمین بودند. من در آن نوشته آورده ام که حاکمیتی که هیچ نسبتی با آرمانها و خواست شهدا ندارد و به دزدی و پلیدی آلوده شده است دارد از خون شهدا ارتزاق می کند. نازنینم من غلط بکنم به شهدا توهین روا دارم. بل من به آنان، ازباب سرمایه های بی نظیری نگریسته ام که اگر عقلانیتی درکار بود، ما امروز بسیاری از آنان را د رکنار خود می داشتیم. فدای شما وبازهم سپاس آقا محسن گرامی. پوزش اگر قلم نحیف من شما را آزرده است. مباد برمن توهین به شهدا . هرگز. هرگز. غلط بکنم. هرگز. هرگز

———-

یک دوست:
… شاید با این روش شما جواب بگیرید ولی هیچ وقت این روش را در ایرن به دیگران پیشنهاد نکنید. زیرا شما در ایران به یک استثناء تبدیل شده اید که از اون بالاها دستوری برای دستگیری و بازداشت شما ندارند. به دلایلی که مطمئنم و ایمان دارم برای شما و برای سربازان بدنام امام زمان هم نامعلوم است. آیا واقعاً شما غیر از خودتان فردی را می شناسید که اگر مانند شما عمل کند کاری به کارش نداشته باشند؟ شجاعت شما ستودنی است ولی برای این کار شجاعت و از جان گذشتگی به تنهایی کافی نیست! در پایان آرزوی سلامتی و طول عمر باعزت ازخداوند رحمان و رحیم برای شما و خانواده ی صبور و فهیم تان دارم.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من چون بنا به گفته ی شما استثنا هستم باید همیشه تنها و استثنا بمانم؟ نباید دیگرانی که نام آورند و بیش از من از حاشیه ی امنیتی – بخاطر اشتهارشان – برخوردارند به وادی نقد داخل شوند و این فضای ناجوانمردانه را به نفع مردمی که با حسرت به تجلی عقل می نگرند مصادره کرد؟ با احترام

———

یک دوست:
جناب آقای نوری زاد – به خداوند سوگند هرچه می گویم حقیقت محض است. انقلاب کردیم به فرمان امام از ارتش فرار کردیم – پس از آن جنگ شروع شد به جبهه رفتیم – آنهم 8 سال – شما جوانی گم شده مرا ندیده اید ؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. خوشامد می گویم به شما و آن جوانی گم شده ی شما. که شما تنها نیستید. همه ی ما آن را گم کرده ایم و کاستی های آن را در نسل های بعدی و ایران زخمی می بینیم. با احترام

———