علـی:
جناب نوری زاد گرامی، جسارتا برای من همیشه جای سوال است که چگونه نگاه شما قبل از 88 تا این اندازه متفاوت بود. آیا واقعا با انتخابات حال نمی کردید و موضعتان آن بود؟ آیا سیاهی را می دیدید و دم نمی زدید و فراتر از آن در حمایتش قلم می زدید یا واقعا باورتان یکباره دگرگون شد؟ با ارادت

محمد نوری زاد:
علی گرامی، آدمها اغلب ازهمانجا تغذیه ی فکری می شوند که تغذیه ی جسمی می شوند. اغلب اینگونه است. ومن مدتهای مدیدی اینگونه بودم. مثل بسیاری که هنوز اینگونه اند. ومثل بسیاری که اینگونه خواهند ماند. این ظاهرا رسمی ازرسوم تاریخ است. جهالت نیز آذین می پذیرد. می شود استاد دانشگاه بود وجاهل بود. می شود رییس مجلس ورییس جمهوربود وجاهل بود. می شود دانشمند بود وسخنور و استاد دانشگاه اما جاهل بود. ومی شود روستایی بی نشانی بود و فهیم بود. من نیز درگردونه ای ازجهل غوطه وربودم. اکنون نیز هستم. اما عزیزم، نه به آن غلظت سالهای پیش از88. اکنون به این رسیده ام که منفورترین آدمها کسانی هستند که ازدین دکان می سازند. وبه این رسیده ام که دینداران واقعی کسانی هستند که هیچ برتری زمینی وآسمانی برای خود قائل نیستند. این مختصری ازفهمی است که من دریافت کرده ام. عزیزم، نمی دانی این زندان بدکردار چه می کند با درون آدم. مخصوصا زندانی که اسلامی باشد وبازجوهایش هیولا. با احترام
———

Rasouli
…من می خواهم سئوال یکی از دوستانم را مطرح کنم و منتظر جواب هستم و آن اینکه چطور شما با این صراحت به رهبری انتقاد میکنید و عملکرد ایشان را به حق نقد میکنید ولی دچار حذف و محرومیت دائمی و زندان یا اعدام ویا حتی حصر خانگی نمیشوید. لطفا این شک دوستان به سوپاپ اطمینان بودنتان را پاسخ بفرمائید.

محمد نوری زاد:
دوست من سلام. آدمهایی که سوپاپ اطمینان اند هم برای خود دلی دارند ومشغولیاتی. اینگونه تصورکنید که یک سوپاپ اطمینان دلش را به اینگونه الفاظ خوش کرده. شما بیا وبه کنه وذات نوشته ها وسخنانش نمره بده. کاری با سوپاپ بودنش نداشته باش. بگذارماهم یک چند وقتی سوپاپ باشیم. خدا را چه دیدی ؟ یک وقت دیدی سوپاپ عمل نکرد ودیگ ترکید. مگرشما این را نمی خواهید. با احترام

———

اسـتاد دانشـگاه:
سلام به دکترنوری زاد گرامی. من هم همانند برخی ازدوستان به این فکرمی کردم که مگرمی شود یکی مثل نوری زاد اینهمه تند وشفاف وصریح ازرهبرانتقاد کند واطرافیان رهبراستخوانش را به دندان نکشند؟ درمطالعات خود به مطلبی از”دفرمری” مترجم فرانسوی گلستان سعدی برخوردم. ایشان می نویسد: عده ای بدگویی سعدی را می کردند. که : زیاد می خورد یا زیاد می خوابد یا مالش ازپارو بالا می رود. اینها را من ازخودم می گویم. غرض این که پشت سرسعدی بد می گفته اند. سعدی داستان شیخی را مطرح می کند که او نیز به همین مشکل مبتلاست. سعدی دربوستان خود اززبان شیخی خردمند درپاسخ مریدی که سخنان بدی را درپس او می گفته وبه او نسبت می داده می گوید:

هنوز آنچه گفت ازبدم اندکی است/ ازآنها که من دانم این صد یکی است
زروی گمان برمن اینها که بست/ من ازخود یقین می شناسم که هست
وی امسال پیوست با ما وصال/ کجا داندم عیب هفتاد سال؟
به ازمن کس اندرجهان عیب من/ نداند بجز عالم الغیب من
ندیدم چنین نیک پندارکس/که پنداش عیب من این است وبس

من فکر می کنم رهبر آدم فاضلی است وبه این مقولات اشراف دارد وبا اطرافیان عبوس خود می گوید اگر نوری زاد یکی ازعیب های مرا برملا می کند من که خود به هزار عیب خود بیشترواقفم. بهمین خاطر شما را راحت گذارده است. اینطور فکرنمی کنید؟

محمد نوری زاد:
سلام استاد گرامی. شما به نکته ای انگشت نهاده اید که احتمال آن کم است. ایکاش رهبرما به این می اندیشید که : من بخاطراینهمه مسئولیتی که بلوکه کرده ام و – قانونی نیزهست – باید به مردم پاسخگوباشم. نوری زاد کیست؟ مردم مهمند که باید بدانند من با پولهایشان چه کرده ومی کنم. مردم باید بدانند کارهای روزانه ی یک رهبرکدام است. با که معاهده می بندد وبه که اخم می کند. رهبرما تا زمانی که گردش مالی تحت امرش را مشخص نکند ودرقبال مسئولیت های فراوانش به مردم گزارش مستدل ندهد هنوز در نقطه ی محوری انتقاد بحق مردم قراردارد. درعین حال که : اگراینگونه باشد که شما مرقوم فرموده اید نیز مزید امتنان است.
با احترام

———

احمـد:
جانا تمام متن نوشته شما سراسر بی ادبی است به نمایندگان مجلس به پاسداران این مرزو بوم و به … و از ادب صحبت می کنید . شخصی بد ما به خلق می گفت / ما صورت او نمی خراشیم/ ما خوبی او به خلق گوییم / تا هر دو دروغ گفته باشیم

محمد نوری زاد:
سلام احمد گرامی
اگر گلوی قلم را نفشرده بودم برای نمایندگانی که کمترین جفایشان “خیانت” است صفاتی برمی شمردم که ذره ذره ی چرب وشیرینی که فرو برده اند ازدماغشان بیرون بریزد.
با احترام

———-

امیرعبـاس جعفری مقـدم:
سلام
شما برای بنده یک علامت سوال بزرگ هستید.
نه این که سوال داشته باشم چه می گویید یا چه می کنید که بنده نمی فهمم، نه!
هنوز در عجبم که محمد نوری زادی که می شناختم، چگونه با این شدت و حدت سقوط کرد؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من
همین که درشما یک سئوال بزرگ شکل گرفته این نشانه ی سلامت وانسانیت وبزرگی شماست. وگرنه همین یک سئوال نیز برای شما پیش نمی آمد. وهمین که به همچومنی فکرمی کنید ومن ای بسا مایه ی تدبرشما شده ام برای من خواستنی است.
به امید دیدار

———-

هم وطن:
آقای نوریزاد! شما صدها نامه نوشتید خطاب به خامنه ای. من تک تک آنها را خوانده و نگه داشته ام. سوالی که ذهن مرا به شدت درگیر کرده این است که آیا نگارنده نامه ها پس از آن همه استدلال بر ناحق بودن خامنه ایِ کنونی، آیا به ساختار این نظام اعتقاد دارد؟ آیا هنوز باور دارد که از دل این سیستم حکومتی می توان رهبری عادل و لایق انتظار داشت؟ آیا نه این است که ساختار این حکومت دیکتاتور پرور است؟ اگر پاسخ شما خیر است و امیدی ندارید -که برداشت من از شخصیت نگارنده نامه ها این است- پس چرا مردم را تشویق به حمایت از رفسنجانی می کنید به این امید که روزنه ای در نظام ایجاد شود و حرکتی رو به اصلاح شکل گیرد؟ مگر نه این است که این اصلاح منجر به پایداری این نظام می شود و نهایتا رهبر فرضانه روز بروز بر فرضانگی اش افزوده می گردد؟؟؟ اگر استناد شما به هواداری خاتمی از رفسنجانی است که باید بگویم خاتمی بر این نظام اعتقاد دارد و بارها آن را حتی برای اتمام حجت با هم مسلکانش به زبان آورده. و این اعتقاد که با آنچه بنده به عنوام جواب فرضی شما به سوالم در نظر گرفتم در تضاد است. و اما اگر پاسخ شما به سوال ذهن من “التزام و اعتقاد به این نظام” و باور داشتن به حضور و ظهور رهبری عادل برآمده از سیستم ولایت فقیهی حکومت اسلامی ایران است پس آنهمه نامه برای چه بوده است؟ براستی نامه ها را به شخص خامنه ای نوشته بودید یا به جایگاه ولایت//// ! آیا ناراحت و نگران از حق تضییع شده مردم به دست این حکومت //// بودید یا حقیقتاً دغدغه شما همان کامپیوتر ها و دوربین های فیلمبرداری ربوده شده است؟ نکند آنها را پس دهند و دوباره شیفته و ذوب در ولایت گردید؟ مَخلص کلام؛ آیا از این ساختار انتظاری جز دیکتاتور دارید؟ اگر نه، پس قدمی در مسیر براندازی بر دارید. براندازی حکومت جور و فساد .

محمد نوری زاد:
هموطن گرامی سلام. من هرگز قدمی درجهت براندازی این نظام برنمی دارم. چرا که این رویه با خود جهالت هایی نهفته خواهد داشت که ما باردیگربه همین مسیری درمی افتیم که سالهاست گرفتارآنیم. ما با گسترانیدن فهم ( بقدری که مقدورمان است) عرصه را برمخالفان انسانیت تنگ می کنیم. وکاری می کنیم که مخالفان انسانیت از درون فرو بریزند. این حرکت به طول می انجامد. گاه ازیکی دوسال تا ده سال شاید هم بیشتر. نمی دانیم. اما راه من همین است. من اهل براندازی نیستم. براندازی یعنی انقلاب. وانقلاب اگرمبتنی بررشد انقلابیون نباشد خود صباحی بعد به دیکتاتوری تبدیل می شود. با احترام.

———-

م.
الان داشتم صدای آمریکا گوش میکردم. شما نقدی از جمهوری اسلامی کردید که من شوکه شدم.اصلا انتظارشو نداشتم. شما مسلمانید؟ ایا به نظرتون اسلام مشکلی داره؟ آیا هیچوقت به زیان می اورید که ما بالاتر از اون هستیم که به اسلام روی بیاوریم؟ بگذارید مستقیم بگویم: شما در تماسی که با صدای آمریکا داشتید گفتید: چرا کشور ما باید با کشورهایی امثال ونزوئلا رابطه داشته باشه؟ منظورتون این بود که ونزوئلا یک کشور بی آبرو و بد هست که شخصیت ایران بیش از شخصیت چنین کشوری است. بگذارید جوابتان را بدهم: جمهوری اسلامی ریاکارترین کشور دنیاست! سیاستش بر دورویی و ریاکاریست! مگر این نیست که حاکمان دم از اسلام میزنند؟ مگر این نیست که ضد سیاستهای جنگطلبانه اسرائیل و آمریکا فعالیت میکنند؟ من به شخصه فکر میکنم آمریکا یک سرطان است.اسرائیل بدتر. (حتما بهتر از من این دو کشور را میشناسید) ولی میدانیم که مرگ بر آمریکا گفتن این جماعت ریاکاری ای بیشتر نیست. دقیقا همین برای ونزوئلا برقرار است. طبق مطالعات هرچند کمی که داشتم، متوجه شدم که هوگو چاوز قربانی پروپاگاندای رسانه های غربیست! اگر به آمارها دقت کنید، مثلا آمارهای نیویورک تایمز، میبینید که ونزوئلا پیشرفتهای چشمگیری در زمان هوگوچاوز کرده! من نمی گویم که هوگوچاوز بی عیب است، ولی واضح برای من اینس که کشوری که هوگو چاوز تحویل داد به مراتب دموکراتیکتر از کشوریست که تحویل گرفت.( فقیرها هم در این مدت نفس کشیدند و پول نفت خودشان را مصرف کردند…) با اینکه مشکلات بسیاری داشت که بیشتر آن را CIA ایجاد کرده بود.(مشکلاتی که CIA برای همه کشورها درست کرده و میکند مثل کشور خودمان در دوره مصدق!) منظور اینکه از شما انتظار داشتم اطلاعات دقیقتری داشته باشید و اسیر ریاکاریه این حکومت قرار نگیرید!( مثل تمام جوانهامون که از اسلام زده شده اند با این تفکر که محمد و علی هم مثل همین خامنه ای بوده اند..) امیدوارم در فعالیتهاتون پیروز باشید:*

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من درآن مصاحبه و این مهم پرداختم که: چرا وقتی سخن ازالقاعده درجهان پیش کشیده می شود پشت بندش اسم ایران هم بمیان می اید؟ واین که چرا ما مثل مالزی وترکیه وهمین دوبی جزو آبروداران نیستیم. چرا هرتروری درهرکجای دنیا رخ می دهد چشم ها به سمت ایران می رود؟ با احترام

———-

اسـد:
جناب اقاي دكتر نوري زاد همه ما مقصريم بنده كم سواد هيچگونه اطلاعات سياسي ندارم وتا كنون در هيچ يك از احزاب سياسي هم شركت نكرده وهيچ پست ومقامي هم ندارم كه تصور كنيد بدليل حفظ تنعمات ان از شما اجازه ميخواهم با برداشت شما مخالفت كنم زمانيكه جوان بودم گاهي اخبار راديو و تلويزيون حكومت پيشين را ميشنيدم يا ميديدم در زمان حضور نخست وزير يا پادشاه وقت در ميداني يا موسسه اي جمعيت انبوهي را مشاهده ميكردم كه با چنان شوق وشوري در ان مراسم حضور مي يافتند وبا ابراز احساسات مراتب امتنان وپشتيباني خود را از وضع موجود اعلام ميكردند زمانيكه انقلاب شد بيش از همه همان مردم عامي و نااگاه كه چون بنده از هيچ چيز خبر نداشتند تغيير موضع داده وراه خود را عوض كردند وصد البته در مقا م ان نيستم كه خداي نكرده فكر بفرماييد انان را مقصر بدانم ان زمان هم هر مشكلي در اداره كشور وجود داشت به گردن شخص شاه سابق ميانداختند حتي اگر چند هفته اي سيب زميني يا پياز كم يا گران ميشد من خيلي تعجب ميكنم چرا جنابعالي تمامي مشكلات ومسايل مزبور را به عهده يكنفر مي اندازيد ايا افراديكه در دايره قدرت وجود دارند از مملكتي ديگر به كشور ما هجوم اورده واركان ان را تحت سيطره خود قرار داده اند مگر انها ايراني وهم وطن ما نيستند چگونه يك نفر ميتواند به عمل كرد يكايك افراد زير دست خود انهم در ابعاد كشوري نظارت داشته باشد چنانچه خداي نكرده بنا بر استدلال جنابعالي تني چند كم ادب يا بي ادب هستند راه حل برون رفت از اين وضع تاختن به راس هرم است شما با اين قلم توانايي كه داريد چرا در صدد رفع مشكل بر نماييد خذاوند را شاهد ميگيرم كه قصدم دفاع از وضع موجود نيست اشخاصي كه پس از گذشت سالها همكاري با اركان نظام وعبور از فيلتر هاي گوناگون وارد تصميم سازي شده اند ميشود به اساني عذر انها را خواست وعده ديكري را وارد اين چرخه كرد جنابعالي كه سالها با اين نظام همكاري داشته واز مشكلات وتنگناهاي ان بخوبي واقفيد بسياز از فرد نا اگاهي چون بنده به مسائل ان اگاهي داريد از طرفي انهايي كه بزعم شما لايق وبري از گناه هستند را از كجا وارد كنيم وقتي امير عباس هويدا را محاكمه كردند دقيقا فقط به اين جمله اكتفا كرد / سيستم / اينگونه بود من مجري سيستم بودم عرض من اين است حمله ونقد بدون ارايه راهكار مناسب و قابل اجرا دردي دوا نميكند من اينطور مي انديشم كه بجاي استفاده از نيش قلم جنابعالي با اين همه پشتوانه فرهنگي وزحماتيكه تا كنون متحمل شده ايد قلم را با نوش و طراوت محبت اغشته و هموطنان را راهنمايي ومهر ورزيدن را توسعه دهيد اگر امكان انرا بيابيد كه علاوه بر اين راهكار فعلي بتوانيد از رسانه تلويزيون بهره گرفته وبا نرمي ومهرباني كه در سيماي نجيب شما بخوبي پيداست جوانان هوشمند وباعث افتخار كشورمان را ترغيب بفرماييدبا گذشت وفداكاري وعشق به اين سرزمين پر افتخار دست در دست يكديگر ايراني اباد وازاد بسازيم قبل از هر اقدامي وظيفه تك تك ماست همه به سرنوشت كشورمان بيانديشيم گرگها در كمينند اجازه ندهيم كشورمان را تكه پاره كنند بياييد بجاي شعار سي ساله مرگ بر شعار زنده باد زا جايگزين كنيم پس بنا براين ابتدا جاويد باد ايران زنده باد ايراني سلامت وبر قرار باد نوريزاد ايراني هم وطن اگر جسارتي كردم پيشاپيش عذرخواهي ميكنم

محمد نوری زاد:
سلام جناب اسد گرامی
نوشته ی شیوای شما مرا مجذوب شخصیت خواستنی و مهربان وخیرخواه شما کرد. دوست من، من نیز چون شما می اندیشم. اما آنسوتراز نگاه نرم شما، به دیوارهای بتنی ای می نگرم که حاکمیت برسرراه هر امر خیرخواهانه ی مبتنی برعقل وعلم بالا برده است. شما بعنوان مثال بروید وبه فرماندارشهرتان بگویید: ما یک عده جوان تحصیل کرده هستیم که می توانیم بسیاری ازگره های کور شهرمان را وا کنیم. تنها بشرط این که : امام جمعه ی شهر درکارما دخالت نکند. یا یک آدم تام الاختیار راه را برای ما باز کند. یا بفرمایید: فلان کسانی که نقاب بصورت بسته واز اموال مردم می دزدند پیش پای ما سنگ نیندازند. اصلا اینها را هم اگر نگویید، همینها که گفتم پیش پای شما سنگ خواهند انداخت وخود شما ودوستانتان را به جرم راه اندازی یک تشکیلات مرتبط با فتنه راهی ناکجاآبادتان می کنند. انتظار این که جناب رهبر دریک اعلام عمومی به همه ی دستگاهها بفرمایید: شایستگان وباسوادان و کاردانان برسرکارها قرارگیرند، انتظاری غیرعقلانی است؟ می دانید بعد ازاین اعلان عمومی چه افراد وچه دستگاههای مخل وبی سواد وکارشکن از بدنه ی نظام کنده می شوند؟ افرادی که اتفاقا به اسم حفظ نظام درهمه ی دستگاهها رسوخ داده شده اند. دوست من، جناب خامنه ای وقتی به هیچ پرسشی که به مسئولیت های ایشان مربوط است پاسخگونیستند چرا باید دیگران پاسخگوباشند؟ من دراین نوشته به یک معضل بزرگ اشاره کرده ام. معضلی که به بی تربیتی یک ملت انجامیده است. ملتی که حاکمانشان مرتب ازخدا وپیغمبر وقرآن وامامان سخن می گویند. این گره ی کور را اگر جناب خامنه ای باز نکند احدالناسی نمی تواند.
با احترام

———-

علیـرضـا:
واقعا این همه تغییر عقیده غلبه ی احساس به منطق نیست؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام علیرضای خوب
احتمالش هست
واحتمالش نیست
به تغییرکاری نداشته باشیم
که فصلها هم تغییرمی کنند
مهم سلامتی است که دراین جابجایی باید باشد
همین

———-

علیـرضـا:
سلام بر استاد ما
در این وضعیت تاسف بار ما ایرانیانی که خواستار آزادی بیان و…..هستیم
باید چه کنیم
یا اصلا راهی هست؟
درود بر شما

محمد نوری زاد:
سلام علیرضای گرامی
پاسخ من:
آرامش
پرهیز از انفعال وبلاتکلیفی و دلمردگی
مطالعه
کسب آگاهی ازهرطریق
دیدار با دوستان خوب وشایسته
گسترانیدن آگاهی بهرطریق بویژه درفضای مجازی ومحافل
تماشا ورصد کردن وقایع کشور و بلعیدن ذخایرودارایی های کشور توسط روحانیان دولتی و سرداران فربه ازمال حرام تا آن زمان که اینان درمجاورت ترکیدن و ضیق جهل و وسعت آگاهی دستهای خود را بالا ببرند و اظهار بی کفایتی و اقرار به ناکسی و دزد بودن وجانی بودن وقاتل بودن خود کنند.
صبوری
صبوری
صبوری
ولبخند
که لبخند ما اینها را بیچاره می کند
با احترام

———-

پرنـده مهـاجر:
از جناب نوري‌زاد مي‌پرسم، شما اين نامه آقاي طاهري و جواب رهبر را در آن سالها هم خوانديد، چرا در آن سالها آن را اينگونه كه امروز مي‌بينيد، نديديد!؟ مبادا فكر كنيد قصد تخطئه دارم، نه! مايلم بدانم واقعا در فكر برخي كه از مواضع كاملا راست به سخنان آقاي خامنه‌اي نگاه مي‌كنند، چه مي‌گذرد، و يا چه مي‌گذشته؟

محمد نوری زاد:
دوست خوب من، صمیمانه وصادقانه می گویم که درآن موقع، چشمانم نمی دید. می دیدم اما نمی فهمیدم. یکجورکوری باطنی. که امید وارم برطرف شده باشد. مثلا وقتی درهمین نامه مرحوم طاهری به شعبون بی مخ های مذهبی اشاره می کند من درآنموقع هیچ تکانی درخودم احساس نکردم. واقعا باورداشتم که اینها همین که زنده اند باید ممنون نظام باشند. می بینید چه خطرناک است این تفکر؟ حالا به این فکرکنید که امثال آن روزهای من، همین امروز چه فراوانند. با احترام

———-

ناشناس:
…چقدر حرفهایتان و نوشته هایتان را درست می دانید که آن را برزبان و قلم جاری می کنید؟ پیش از سال 88 که آن حرفها را می زدید چقدر اطمینان به درستی حرفتان داشتید؟ آیا گوسفند خطاب کردن فردی عادی چه رسد به نماینده مجلس را اخلاقی می دانید؟ فکر می کنید حکم حقوقی آن نه در ایران که در کشوری چون فرانسه چیست؟ حکم اخرویش بماند. آیا قاتل خطاب کردن فردی عادی چه رسد به رئیس دستگاه قضا را اخلاقی می دانید؟ فکر می کنید حکم حقوقی آن نه در ایران که در کشوری چون فرانسه چیست؟ حکم اخرویش. آیا می دانید حرفهای شما انعکاس زیادی دارد وطبعا تاثیر زیاد بر عوامی چون من پس باید سنجیده باشد ( تقوی حکم می کند هر چه انعکاس و تاثیر بیشتر تامل فرد روی سخنش بیشتر) ****چقدر مطمئنید که رای ندادن یکی مثل من به روحانی یا عارف بهتر از رای دادن است و اگر نوشته شما باعث رئیس جمهور شدن شخصی چون جلیلی شود آیا تاوان اخرویش را می پذیرید؟ اگر پرسشهای بالا یا مشابهش تغییری در شما ایجاد کرد آیا شجاعت ابراز پشیمانی دارید؟ ویک پرسش جسارت آمیز و شاید برای خوانندگانتان بی ادبانه چقدر این کلام را از هرکه باشد باخود منطبق می بینید؟ جاهل را نبین مگر در افراط یا تفریط. ببخشید که اسائه ادب کردم ولی شخصا اعتراف می کنم که به خاطر جهلم افراط وتفریطها کرده ام ولی دامنه اش در حد خودم و چند تن اطرافیانم بوده ولی هنوز دارم چوبش را می خورم شمایی که زمانی ( لااقل به عقیده بعضی حکم نمی کنم ) اهل افراط بودید مواظب باشید چوب تفریط ( لااقل به عقیده بعضی حکم نمی کنم ) را نخورید که دامنه اش هزاران برابر من است دو چیز را هم فراموش نکنید یکی ضرب المثل چوب خدا بی صداست یکی اینکه چوب آخرت دردناکتر است. به هر حال به عقاید گذشته و حال و آینده تان (اگر چون گذشته و حال از سر صدق باشد) علیرغم اختلاف با بعضی عقایدم احترام می گذارم نه به خاطر دمکراسی و از این چیزها که مد امروز است که به خاطر صداقت که سعادت دنیا وآخرت در آن است. ببخشید که علیرغم سخن اولم پر حرفی کردم حرفهای بسیار دارم شاید وقتی دیگر. موفق باشید ودر پناه خدا

محمد نوری زاد:
سلام دوست من
ایکاش اسم شریف خود را برای من می نوشتید تا به اسم سلامتان بگویم
اما درباره ی پرسش های شما
دوست من، وقتی همه سکوت کرده اند، وقتی همه نشسته وتحرکی ندارند، یکی که معمولی صحبت می کند، ویکی که ایستاده است وبا قدمهای معمولی راه می رود، درچشم همان سکوت کردگان ونشستگان ” آنرمال” جلوه می کند.
دوست با ادب من
سپاس که به دایره ی پرسش ورود کرده اید، اما ایکاش درکنار پرسش ازمن، یک چندتایی هم ازجناب رهبری پرسش می فرمودید که: چرا درقبال اینهمه مسئولیتی که برعهده دارد، پاسخگونیست؟ وچرا بدون اجازه ی مردم ازپول مردم برمی دارد وبه بشاراسد قاتل وحزب الله ودیگرجاها می دهد؟ وچرا بدون دادگاه وفرصت دادن به متهمین آنها را به تلخ ترین شکل ممکن به زندان وشکنجه درمی اندازد؟ وچرا گردش مالی بیت مکرمش ودستگاه عریض وطویل آستان قدسش حسابرسی نمی شود؟ وچرا ازآقازاده ی نفرت انگیزواعظ طبسی پرسش نمی فرمایید که اینهمه ثروت را از کجای ارث پدری اش دپو کرده؟ کاش به رییس قوه ی قضاییه که دستهایش خونی است می فرمودید: درقانون اسلامی غریبه وآشنا تفاوتی ندارند. پس چرا اموال وزمین های بالا کشیده ی برادرانت را حسابرسی نمی کنی وآنها را به دادگاه نمی کشی؟ حالا بی پاسخ ماندن خون جوانهای مردم که بخاطریک اعتراض مختصرمغزشان توسط جناب طائب وشرکا متلاشی شد بماند. کاش ازجناب رهبرمی پرسیدید : این آقامجتبای شما چرا هشتصد میلیون تومان ازشهرام جزایری پول گرفته وانتخابات را با شرکای طائبی اش مهندسی کرده ودستش بخون آغشته استه است اما همچنان آقازاده که نه، بل بقول جناب رهبر: “آقا” ست.
دوست خوب من
محمد نوری زاد چیزی برای از دست دادن ندارد. اما یک نگاهی به اطرافت بینداز. شما وقتی مرا به خاموشی فرامی خوانید درحقیقت مرا به دست بوسی قاتل وقصابی چون فلاحیان گسیل می کنید. واین که دزدی ها وخونریزی ها را ببینم وسکوت کنم. چرا؟ چون درصورت سکوت کردن، فرد معتدلی می شوم.
دست شما بگرمی می فشارم بخاطر ادبتان

———

Alireza
سلام آقای نوری‌زاد من سوالی داشتم از شما که خیلی وقت است جوابش را نمیتوانم پیدا کنم البته باید بگویم من آدم سیاسی نیستم و برایم هیچ فرقی بین انسانها نیست به همه هم به یک اندازه ارزش قائل هستم و اما سوال چرا اشخاص مذهبی‌ خشن و پرخاشگر هستند و به غیر از عقیده خودشان به هیچ عقیده و مرامی‌ احترام قائل نیستند ممنون میشوم اگر جوابم را بدهید

محمد نوری زاد:
سلام علیرضای گرامی. شاید به این علت که: حق را ودرستی را و محوریت کائنات را درمیان خود و: تنها خود می دانند. ونیاموخته اند که این حق، می تواند فراترازآنها نیز مظهریت داشته باشد. ودریک کلام: بخاطرجهل. البته هستند افراد مذهبی که: منصف وصبور واهل مدارایند. شوربختانه تعدادشان قابل اعتنا نیست. معدودند. نادرند. نادر! با احترام

———-

ناشناس:
…با تمام احترامی که برای شما قائل هستم تا زمانی که با عینک مذهب به دنبال اصلاح امورید شما انسانی بس خطرناکید لطفا بیش از این نسل آینده را فریب ندهید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. خطرناک کسی نیست که عقیده اش را ابراز می کند. خطرناک کسی است که عقیده اش را پنهان می کند واز توهین به عقاید دیگران لذت می برد. امید وارم جنابعالی اینچنین نباشید. من نیز باید نباشم.با احترام

———-

کنجـکاو:
سلام بر حر زمانه. پرسشی دارم اگر مقدور است پاسخی کوتاه و گویا ارائه نمایید. یکی از القاب رایج حضرت آیت الله خامنه ای، “ولی امر مسلمین جهان” است. لطفا بفرمایید با توجه به اینکه جمعیت شیعه کلا 10 درصد جمعیت مسلمان دنیا را تشکیل می دهد و از طرف دیگر، اهل سنت اساسا به امامت و ولایت اعتقادی ندارند بلکه آنان به خلافت معتقدند، آیا لقب ولی امر مسلمین جهان از باب مسامحه در مورد رهبر معظم انقلاب به کار می رود؟ یا آنکه ایشان بر مبانی نظری دیگری به عنوان ولی امر مسلمین جهان تلقی می شوند که من از آن بی اطلاع هستم؟ قبلا از پاسخ تان سپاسگزاری می کنم.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. حضرت ایشان وحلقه ی اطرافشان مصرانه براین باورند که جناب خامنه ای برکل مسلمانان جهان ولایت دارند. چه عده ی کثیری این را یک افسانه بدانند وچه دررکاب ایشان باشند. این یک باور درونی وبطئی است.

———-

لیـلا:
… برای ایجاد پینه بر روی پیشانی میتونین مهرو داغ کنین و به پیشونیتون بزنین برای دایمی شدن این پینه میتونین اینکارو به مدت 1ماه هر هفته تکرار کنین

محمد نوری زاد:
بانوی خوب، آنقدر “ریا” مذمت شده است که اگربقول یکی از دوستان کامنت گذارمان پوست یک نفر بی دلیل نیز با سرنهادن به مُهر پینه می بندد، برای پرهیزاز ورود به دکان ریاکاران و پیشانی پینه بستگان، می شود نشست و سجده نرفت ومهر را برداشت وبا پیشانی مماس کرد. این را من با فتوای خود می گویم. چرا که اساس دین برسلامت روانیِ فردی وجمعی است. وای ازجامعه ای که جمعی ازصاحب منصبان که نه، بخشی ازمردم وکارمندان و ارباب رجوعش با پینه ی پیشانی به کاروکسبِ فریب رونق دهند. یک نگاهی به پیشانی جناب حیدرمصلحی وزیراطلاعات فعلی وپیشانی جناب ری شهری وزیراطلاعات دوران نخست انقلاب بیندازید که صورت وسیرت اعمالشان به خون بیگناهان آغشته است! اینان چه نسبتی با عبادت و راز ونیاز وسجده و اینجورمقولات عاشقانه می توانند داشته باشند؟

———

چاکـر خـان بلـوچ:
سلام استاد گرامی من هموطن بلوچ شما به شما افتخار میکنم که مثل بقیه تقیه نمیکنی و همیشه و در هر شرایطی حرف حق را میزنی پس بر این باورم که شرف و غیرت شما ستودنیست اگر خواستی از ایران بروی میتوانیم شما رو به کشورهای خلیج فارس یا هندو افغانستان یا پاکستان برسانیم آغوش مردم بلوچستان برای عزیزانی مثل شماها باز است درود بر شرف شما و موسویها و کروبیها . موفق و سربلند چاکرخان از خطه مرزی بلوچستان

محمد نوری زاد:
سلام هموطن بلوچ من
سپاس ازبزرگواری شما. من اما کجا بروم که از کشورمان شایسته ترومستحق ترباشد؟ این روزها رفتن بسادگی میسراست. ماندن است که فرسودنی می نماید. من هیچگاه به لحظه ای و روزی نیندیشیده ام که ازایران رفته باشم. هرایرانی که بهردلیل ازایران می رود، من صدای کشورمان را می شنوم که با حزن واندوه می گوید: فرزندم توهم رفتی؟
من هستم دوست عزیز. تا درگوشه ای ازاین سرزمین مادری آرام بگیرم. هرکجا که باشد.
با احترام

———-

Mohammad
أقاي نوريزاد سلام . أيا حقيقت دارد كه رضا شاه ميخواست سيستم جمهوري در ايران بنا كند و با مخالفت علماي قم مواجه شد كه به او پيغام دادند حكومت أمام زمان (ع) پادشاهي است و در ايران به تبعيت از ايشان بايد پادشاهي با شد؟ واقعا اگر درست باشد چه خيري از اين أخو ند ها به ما ميرسد كه همه جا بايد بالا بنشينند و مردم به صف به ايستند و دستان چاق و نرم حرير مانندشان را بوسه بزنند؟ بجز اينكه بكدام سمت ادرار نكنيد و شك ٣ و ٤ چه كنيد ، أيا چيز ديگري به ما داده اند؟ اگر بعد از ٣٥ سال حكومت كردن حرفي براي گفتن داشتند ، پس تربيت يافتگان اين جماعت چرا بايد عده أي قاتل و دزد و دروغگو و ناموس دزد باشد؟ اگر جواب سؤال اول را داريد ممنون ميشوم بدانم

محمد نوری زاد:
سلام محمد گرامی. من درباره داستان جمهوریِ رضا شاه اطلاعی ندارم. اما باورکنید امروز یکی ازاسیران روحانیان حاکم، بخش وسیعی ازروحانیان منتقدهستند. گرچه روحانیت خود دراین اسارت مقصراست. سکوت ناشی ازترس، دهانها را بسته است. ودهان بسته، یعنی رضایت به همین وضعی که هست. با احترام

———

یه ایرانی:
اگر زیر دستان رهبر محترم ب دستورات ایشان عمل نمیکنند چ ربطی به جنابشان دارد. بطور مثال رهبر معظم یک دستور ابلاغ میکنند مطابق با شرع عرف قانون و انسانیت اما زیر دستانشان خلاف دستوراتشان عمل میکنند و کمی زیاده روی میکنند رهبر چ کاری از دستش بر میاید؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. رهبر باید – آری باید – درقبال قانون ومردم پاسخگوباشد که: نیست.

———

مجید:
آقای نوری زاد، آیا شما میلیاردها تومان پول بیت‌المال را بالا کشیده اید؟ توضیح دهید

محمد نوری زاد:
دوست من سلام. مگرمی شود میلیاردها پول بیت المال را بالا کشید واینچنین بربساط میلیاردخواران تاخت؟ من اگر کوچکترین نقطه ضعفی بویژه درخصوص مسائل مالی می داشتم مرا به کانون آتشفشانی آن درمی انداختند. با احترام

———-

حامــد:
شما به دنبال تشکیل چه نوع حکومتی در ایران هستید؟ آیا با یک حکومتی که قانون اساسی آن بر اساس حقوق بشر بین الملی، همراه با جدایی دین از حکومت باشد موافقید؟ لطفاٌ بطور شفاف پاسخ دهید.

محمد نوری زاد:
سلام حامد گرامی. من به تناوب به این پرسش پاسخ گفته ام. حکومت مورد نظرمن، حاکمیت عقل وخرد جمعی برکشوراست. بی آنکه اعتقادات یک جماعت برجماعت دیگربرتری داشته باشد یا همین اعتقاد بخواهد درروند حکومت دخالت کند وبرای آن خط ومشی تعیین کند. جدایی دین ازسیاست، کف خواسته های ماست. دراین راه ما حتما ازتجربیات موفق جوامع غربی سود خواهیم برد وبسترمناسب آن را درکشور پدید خواهیم آورد. با احترام

———-

ج – ر
باسلام وعرض ادب. جناب نوری زاد عزیز.ما که قلم شیوای شما را نداریم، چگونه می توانیم حمایت خود را از مطالب شما اعلام نماییم؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. با تکثیرآنها وارسال آنها برای افرادی که می شناسید. اگرکه برای شما زحمتی نداشته باشد این کار. سپاس

———

———-

ناشنـاس:
“هرگز با طناب سرداران به چاه نرويم”. از شما انتظار چنين حرفي نيست آقاي نوري زاد. ! كلي گويي جالب نيست.

محمد نوری زاد:
دوست من، سردارانی که ازجایگاه خود خروج کرده اند، درهمان لحظه ی خروج به مردم پشت کرده اند. به اینان اطمینانی که نیست، بل جاهلانه ترین کاراین است که ما رشته های کشور را به اینان بسپریم.امانت خود را به دزدان سپردن آیا جاهلانه نیست؟

———-
Nazi
…
چرا ایران ِ سرفراز و بلند نظر به این روز سیاه افتاده و سراپایش را تار ِ عنکبوت تنیده است؟
چرا سیه روزی و فقر و فاقه بر این سرزمین ِ پر ثروت و پرآوازه و بلند نظر دامن گستر شده است؟
چرا زنان ما در گونی سیاه پیچیده شده اند و از هیچگونه حرمت انسانی و حقوق اجتماعی و مدنی برخوردار نیستند؟
چرا عوام الناس در جهل و جنون و خرافات و کهنه پرستی غرق شده اند؟
چرا گریه و زاری و مصیبت و بر سر زدن و جِر دادن خود با قمه و تیغ و زنجیر و کوفتن ِ مُشت بر پشت در جامعه نهادینه شده است؟
چرا ریش و پشم و لباس ِ چرکین و چروکیده و لباده و بند ِ تُمبان در جامعه رواج پیدا کرده است؟
چرا شادی و شادمانی و شادخواری و شادخوانی و شادگویی و شاد رقصی از جامعه رخت بسته است؟
چرا سنت های زنده کننده و زندگی بخش ِ دیرپای ِ ایرانی که سراسر عشق و شادمانی و سرور و سرود ِ جوانی بوده است به محاق و فراموشی سپرده شده است؟
چرا علم و دانش و فلسفه و مدرسه فقط به قرآن و مکتب خانه منتهی شده است؟
و مهمتر از همه چرا قانونی حاکم نیست، عدالت خانه ای موجود نیست، دین از حکومت جدا نیست، قوانین ضد بشری صدر اسلام ِ اعراب ِ جاهلیت در جامعه اجرا می شود؟
و چرا … چرا…؟

محمد نوری زاد:
سلام بانوی گرامی. من بابخش وسیعی ازنوشته ونگاه شما موافقم. وهیچ ندارم بگویم الا این که: راز توفیق غربیان، بها دادن به خرد وراستی وقانون است، وراز فروکشیدن شعله ی آرامش ورفاه وادب و انصاف وعلم وخرد وقانون دراین ملک، چیزی نیست الا برآمدن آدمهایی که با این مقولات انسانی واجتماعی نسبتی جز پرواری ندارند. با اینهمه درباره ی آن آماری که شما برای من ارسال فرموده بودید می گویم: تا به سندی درست و محکمه پسند برنخورده ایم ازدامن زدن به شایعه پرهیزکنیم. درعین حال که بسیاری ازفلاکت هایی که ما این روزها درجامعه ی خود بدان گرفتاریم نیازی به سند ندارد. بله، ما اول کشور پرمصرف موادمخدریم. اول کشور دروغ وریا ورشوه ایم. واول های دیگری ازهمین دست. با احترام

———

Ali
سلام اقاي نوري زاد. شما خودتان زماني بخشي از آن سيستم بوديد. در این خونها وحقوق تباه شده، در مواردي هر چند کوچک و جزيي یا شاهد بوده اید، یا خبردارشده اید، یا ازکنارآن بی سروصدا عبورکرده اید. در حالي که قلم به دست بوديد چيزي نگفتيد. وظيفه داشتيد بگوييد. اگر نگوييد شما هم شريک جرميد. بهتر نيست از خودتان شروع کنيد. وقتش است. بیایید و درسایت شخصیِ خود به تک تک این موارد که مي دانيد اشاره کنید و به خاطر سکوت کردنتان ازصاحبان حق حلّیت بطلبید.

محمد نوری زاد:
سلام علی آقای گل. سخن شما درست وبجاست. من مدتی است که درنوشته های خود به مواردی که خود دیده ام وشنیده ام اشاره کرده ومی کنم. من مدتهاست که دربرابرمردم زانو زده ام وطلب بخشایش کرده ام. بازهم ادامه می دهم. تا هرکجا که لازم باشد. چشم.

———

پیــام:
و چه زیباست که می توانم امروز بدون بیم و هراس به شما بگویم، انسان بی دینی هستم ولی به ارزشهای اخلاقی و اصل انسان بودن و ماندن در این روزگارسخت، معتقدم.امروز پیوندی بین من و شما هست که انسانیت است و شجاعت، تمرین می کنم شاید شجاعت را از شما بیاموزم. پاینده باشید

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوبم
دست وروی شما را می بوسم وبه داشتن هموطنان شریفی چون شما بخود می بالم. بی تعارف

———-

یـک بانـو:
مهم نیست من کی ام. اما یکی از هموطنان اقلیت شما هستم. درایران هم نیستم. بخاطرخیلی چیزهایی که شما می دونید ازکشورم آواره شده ام. یادم نمی رود که درماههای اول مهاجرت همه بچشم یک روسپی ایرانی به من نگاه می کردند ومن همه جا خودم را ایتالیایی معرفی می کردم چون زبان ایتالیایی می دانستم وشکل وقیافه ایتالیایی هاهم خیلی به ما نزدیک است. آقای نوری زاد اگربدانید برای این که درغربت ودربدری چقدر برای عزت و آبروی خودم وخاندانم سختی کشیدم ونخواستم با رها کردن خودم شرفم را زیرپا بگذارم. تنها جرم پدرمن این بود که خواسته بود پاک باشد. درصنف خود به یک دزدی بزرگ برخورده بود وتهدید به افشاکرده بود. چنان بلایی بسرما آوردند که نپرس ونگو. پدرم به همه مقدسات دینمان قسم می خورد که پای سپاه درمیان است. ما را آواره ودربدرکردند. ازاین شهر به آن شهرازاین کشوربه آن کشور. آنقدردورشده ام که نمی خواستم صدایی ازایران ازمسلمانها بشنوم اما چه کنم؟ مگرمی شود ایرانی بود و کاری به ایران نداشت. دوسالی است که با اکسیژن نوشته های شما نفس می کشم . درنوشته های شما بوی انسانیت را استشمام می کنم. باورکرده ام که انسانهایی چون شما به من – یک زن درمانده اقلیتی آواره ای که دو بچه اش را به دندان گرفته وسربکوه نهاده – بچشم انسانی برابر می نگرند. من شما را باورکرده ام آقای نوری زاد. اگریک روز شما – آری شما- به من بگویید برگرد به وطنت که شرایط مساعد است برمی گردم . به شما اعتماد واطمینان دارم. فقط آن روز ازشما یک پرسش خواهم داشت. این که رنج این سالهای مرا وجوانی ازدست رفته مرا وغرور زخمی مرا چه کسی وچه کسانی به من بازمی گردانند؟

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب
من آن روز پیش پای شما به زانو درخواهم افتاد وبه التماس ازشما خواهم خواست: بگذرید.
همین
با احترام وادب

———-

اسـد:
جناب اقاي دكتر محمد نوري زاد درود بر شما استدعا ميكنم هر از چند گاهي يك فصل از قانون اساسي را مورد تجزيه وتحليل قرار داده وبه خصوص اصولي كه در مورد حقوق ملت به انها تاكيد شده من تصور ميكنم بسياري از ما هنوز پس از گذشت سي وچهار سال انطور كه بايد به حقوق وتكاليفمان اشنا نيستيم و ميپندارم گذشته از بسياري مشكلات موجود ما درك درستي از (قانون اساسي و نحوه اجراي ان ) نداريم چون جنابعالي يك شخصيت انديشمند و فرهنگي هستيد ميتوانيد با تعمق و رمز گشايي از بن بست هاي احتمالي مردم را راهنمايي فرموده و با مرور بر مفاد قانون اساسي واستخراج نقاط قوت و ضعف ان كاري كنيد كه هر كدام از ما انتظاراتي كه از مجريان قوا داريم ويا اينك كه زمان انتخابات است و هر يك از كانديدا هم براي جلب نظر و گرفتن راي قول هايي ميدهند مداقه بيشتري كرده و ببينيم ايا بيانات ووعذه هاي كانديداهاي محترم با قانون اساسي موجود منطبق است يا خير و خلاصه اينكه چنانچه به نظر شما گرهي در كار ميباشد انرا بيان فرموده ودر صورت امكان راهكار مناسب ارايه فرماييد نگارش اين مطلب در اين هنگام بخاطر فرمايشات مقام معظم رهبري در مورد لزوم اطاعت از قانون است است كه همگان را ملزم به احترام واجراي قانون دانسته اند چاره ما هم جز اين نيست كه خود را مقيد به قانون بدانيم واگر مشگلي هم در قوانين عادي يا اساسي داريم با همان ابزار قانون در صدد اصلاح ان بر اييم يكي از اين فصول وموادان نظارت اعضاي محترم شوراي نگهبان است كه دو گونه بيان ميشود وانچنان وسيع وگسترده است كه گذشته از تاييد كانديدهاي محترم نمايتدگان مجلس ورياست جمهوري تمامي قوانين مصوب مجلس بايستي بر اساس قانون اساسي موجود به تاييد اعضاي محترم ان برسد و انجه كه براي بعضي شايد تاكنون روشن نيست توجه به اين نكته است كه حتي اگر روزي به نظر تصويب كنندگان لايحه و طرحي يك قانون مترقي ديگري كه منافع ملي وكشوري هم در ان ديده شده باشد و تمامي يا اكثريت نمايندگان محترم تصويب كنند احتمال ان هر چند كم ميرود كه بنا بر مصالحي كه بر ما پوشيده است شوراي محترم نگهبان انرا تاييد نكند ودر صورت ابرام نمايندگان به مرجع تشخيص مصلحت برود كه نمونه هايي از اين اختلاف نظر قبلا رخ داده است كه سر انجام ان انطور كه بايد مشگل گشا نبوده بنابر اين ورود به اين مسايل قانوني واستفاده از نظر حقوقدانها ميتواند براي افكار عمومي اقناع كننده باشد بهترين روش براي گردن نهادن بر قوانين اقناع افكار عمومي است و نه هيچ راه ديگري با ارزوي بهروزي و شادكامي براي شما و همه ايرانيان قانونمند جاويد باد ايران سر افراز

محمد نوری زاد:
سلام اسد گرامی. درست می فرمایید. مراجعه به قانون درهرکجا اگر مورد اعتنا قرارگیرد می تواند بسیاری از نابسامانی ها را ترمیم کند. قانون باید فصل الخطاب باشد. جوری که همگان با تراز وشاخص آن درجای خود بایستند. یک پرسش اما: طبق قانون رهبر با هریک ازآحاد مردم برابراست. شما آیا این را باورمی کنید؟ وطبق قانون، رهبرباید درقبال کارها ومواضع وتصمیماتش به قانون وبه نمایندگان مردم پاسخگوباشد. این “باید” آیا تصورش هم برای من وشما امکان پذیراست؟ من به نگاه شریف شما احترام می گذارم. اما همین واژه ی “محترم”ی که شما به نمایندگان مجلس واعضای شورای نگهبان اطلاق می فرمایید، آیا به شما اجازه ی نقد همانان را می دهد؟ ما یک روز باید خود را ازبند این تکلفات دست وپاگیر رها کنیم وبه اصل اصولی که فراموش شده وبه شوخی گراییده بپردازیم. با اینهمه من چرا ادب شما را پاس ندارم؟
با احترام

———-

شـادی:
آقای نوری زاد
خسته نباشید
خسته نباشید
خسته نباشید
مرا نمی شناسید اما من شما را تا حدودی می شناسم. خانواده شما را . مخصوصا دختران وپسران شما را می شناسم. از دورکه به شما وخانواده شما نگاه می کنم از صمیمیت فیمابین اعضای خانواده شما لذت می برم. شما را آدم بسیاربا ادبی می دانم. یکی دوباری که دریک نشست با جمع به صحبتهای شما گوش کردم این ادب شما را دریافت کردم. کاش آقای خامنه ای قدرخودش را می دانست وقدر شما را نیز. من متاسفم که بقول شما اطرافیان آقای خامنه ای را بی ادبان پر کرده اند. وبا شما موافقم که ما آدمها متناسب درونمان به گزینش وچینش دوست وآشناها می پردازیم. اما اگر این را ملاک قراربدهیم شما چطور هشت سال فردی مثل شریعتمداری کیهان را در دایره دوستان خود قرار داده بودید؟ می بخشید اگر شما را به سالهای دور می برم. خواستم این سوال مرا جواب بدید.

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب
درآن سالها من جزو بی ادبان وکم خردان و کم بینایان و غافلان و …. بودم.
همین.
با احترام

———-

ابوالفضل:
….اجازه دهید به عنوان مثال من با نظر شما در خصوص یکسان دانستن هشت کاندیدای انتخابات موافق نباشم. بویژه در مورد مثال قطار که فرض کرده اید همه ی نامزدها سوار قطاری هستند که با یک سرعت به سمت مقصدی حرکت می کنند و بدیهی است که درسرعت یا جهت یا مقصد آن موثر نیستند. راستی چرا باید این مثال درست باشد؟ صرف نظر از این که مثال نمی تواند حجت باشد واقعیت ها نیز حاکی از این است که قطعا آقای عارف و روحانی برای اقتدار گرایان مانند جلیلی و حداد نیستند. آن ها تلاش خواهند کرد این دو نفر با اقبال عمومی مواجه نشوند. آن ها تلاش کرده اند که کاندیداهای ضعیفی از سوی اصلاح طلبان حضور داشته باشند تا با اقبال مواجه نشوند و بعد بگویند دیدید ما راست می گفتیم که جنبش سبز مرده است؟ اما چنانچه در همین شرایط که تشتت دراردوگاه آن ها در برترین سطح آشکار شده اصلاح طلبان مثلا به خواست جناب خاتمی حول انتخاب یک کاندیدا مجتمع شوند و با رای بالا اورا برگزینند بازی را به نفع مردم تغییر نداده اند؟ از آن گذشته به نظر من تا همین اندازه جریان مناظره ها توانسته با حضور همین آقایان روشنگری قابل توجهی را در سطح عمومی ایجاد کند. مردم روز جمعه دیدند که امثال جلیلی چه کسانی هستند ؟ این کم دستاوردی است؟ این که در حضور اصلاح طلبان هیچکدام از اقتدارگرایان نمی توانند جز در جهت به لجن کشیدن خودشان ودولت احمدی نژاد حرفی بزنند کم دستاوردی است. آقایان عارف و روحانی توانستند پس از چهار سال با احترام از موسوی و کروبی و خاتمی و هاشمی حرف بزنند و از حقوق برباد رفته ی مردم سخن بگویند کم دستاوردی است؟ این که آقای عارف صراحتا اعلام می کند که مسول وضع موجود همه ی اصول گرایان هستند موضع گیری کمی است . من اعتراف می کنم که شجاعت و قاطعیت و عملکرد آقایان عارف و روحانی بسیار فراتر از حد انتظار من بود. از آن ها ممنونم وبه آنها درود می فرستم وبرایشان دعا می کنم. نه آقای نوریزاد عزیز مثال قطار شما درست به نظر نمی رسد. صراحتم را در بیان عفو بفرمایید. چیزی از ارادتم به شما کم نمی کند.

محمد نوری زاد:
سیدابوالفضل گرامی سلام دوست من. سخن من نه این بوده است که آقایان عارف وروحانی با دیگران برابرند وتفاوتی درنگاه ومرامشان نیست. مطلقا. ایکاش به کنه و ذات سخن من فرو می شدید. من می گویم: آن قطار وآن ریل پیشاپیش تعیین مسیرشده اند وما را به سمتی که باید ببرند، خواهند برد. کوپه ی آقایان عارف وروحانی با هرشرافتی که با خود دارند وکوپه های دیگران با هرخسارتی که با خود دارند، تأثیری درجهت وسرعت سرنوشتی که لوکوموتیو ران برای ما رقم زده است نخواهد داشت. مثل این که یک کوپه تمیزباشد وکوپه ی مجاورش درگند باشد. گرچه معدودی ازسرنشینان بهره مند می شوند اما روند کلی همان است که هست. آقایان روحانی وعارف مطلقا شهامت ورود به حوزه ی اختیارات رهبری را ندارند. رهبری بجای خود، مطلقا توان ایستادگی دربرابر مطامع سرداران سپاه را ندارند. سیاست خارجی را رهبرمشخص می کند. مسائل امنیتی را رهبرمشخص می کند. هویت کلی کشور وترسیم چهره ی بیرونی ما در دست رهبراست. این که ما در سوریه باشیم یا نباشیم با وی است. روحانی یا عارف مگر می توانند چک سفید پولهایی را که باید به بشاراسد بدهند امضا نکنند. ویا پولهایی که به حزب الله داده می شود. من نمی خواهم به جزییات اشاره کنم که درآن محدوده کاملا با شما موافقم. داستان آقایان عارف وروحانی با آقایان خاتمی وهاشمی – با اعتنا به همه ی کاستی هایشان – تفاوت کیفی و کمی و ماهوی دارد. شرمگنانه بگویم: سپاه برای این دو عزیز تره هم خورد نخواهد کرد. اطلاعات هم مرتب درکارشان درخواهد پیچید. ماشین امضا و شیربی یال ودم اشکمی خواهند شد که عمده ی هیاهویشان درمحدود

———–

احمد:
سلام مرد نازنین. من نامردم. منظورت همین است؟ چون ساکت هستم چون بی پناهم چون شب را نمی توانم بدون نان به خانه بروم چون کسی را در این دنیا ندارم که بگوید که بودی ؟ چه کرده ای؟ وچرا دستگیر شده ای ؟ شما را بسیار کسان طرفداری می کنند از جمله رهبر معظم وگرنه شما که می دانید من چه می گویم وآن که نکته دان است می داند که من چه می گویم از شما خواستم یکنفر را که یک هزارم شما رهبری را به چالش بسیار ملایمتر از شما کشیده باشد وآزاد باشد معرفی کنید وشما به جای پاسخ خود را یل دوران معرفی کرده ومن را ترسو. خوب چه میشود کرد قدیم ترها به این می گفتند نعل وارونه زدن به این می گفتند ایز به گربه گم کردن. بیا از آن جوانمردی که حرفش را میزنی ومی دانم که نداری مدد بجو از حصه مردانگی دیگران استفاده کن وبگو سر وسرت با بیت چیست وچگونه ترکتازی می کنی و آزاد می گردی. من در سایت شما گشتم وشاید بتوانم بگویم بیشتر مطالب را خواندم اما چیز دندانگیری پیدا نکردم که از شما پرسشی کرده باشند وشما در همین مقوله جوابی داده باشید. شما گندم نمای جو فروش هستید مثل آقای سروش که از زیر بار گفتگوی بااین حقیر فرار کرد من اگر از واژه حقیر برای خودم استفاده می کنم نه از حقارت من است که از حقارت بشریت وبخصوص از حقارت شما روشنفکران است که در طول تاریخ مبارزاتی مردم ایران چیزی برای گفتن نداشته وندارید. شما تمامی روشنفکران را می گویم همگی در عرصه قلم شعبون بی مخ هائی هستید که با گرز وچماق قلمتان مردم را کوبیده اید در عصر روشنگری به دنبال اشاعه خرافات هستید ودر دنیای علم در وادی جادو وجنبل بسر میبرید. شما کی فهمیدید که نادم شده اید ؟ شما چه زمانی آگاه شدید که باید از صف عمله ظلم بیرون بیائید؟ از بچگی تا جوونی از جوونی تاپیری از پیری تا بمیری؟ شما به اندازه کافی خیانت کرده ای وامروز کفه ترازوی بی آبروئیت را سنگین تر می کنی. فکر می کنی در شهر ما از هر که بپرسند خر کیست چه جوابی خواهد داد. مطمئن باش می گوید خر خودتی. من ترسو هستم من معنی جوانمردی را نمی فهمم. اما توواقعا معنی این واژه ها را می فهمی وآنوقت دست به فریبکاری میزنی. ما مردم در شهر مثالی شما آزموده ایم بخت خویش وقبول کن از این ورطه رخت خویش بیرون خواهیم کشید. شاید از این که من دکتر واستاد وپروفسور نیستم راحت نباشی که همکلامم باشی اما بیا از تخت روشنفکری قدم پائین گذار وبه ساحت ساده وکم بضاعت مردم که جرئت نفس کشیدن را هم به راحتی ندارندپا بگذار. حسین بازجو تکلیفش معلوم است ولی تو زیر بار بد مسئولیتی رفتی تو خیاط باشی این رژیم هستی من از این رژیم گلایه ای ندارم چون این وآنی وجود ندارد حاکم میخواهد حاکمیت کند وهر حاکمی ترفندی دارد تو چرا آلت شدی ؟ حکایت حکومت ها چیز تازه ای نیست وجای خاصی هم ندارد حاکم حاکم است در تمام نقاط جهان چه دیروز وچه امروز وحماقت است اگر هلاهل را در جوف یک ورقه شیرین شیرینی بخوانیم. ولی تو وامثال تو این دنیا وآن دنیا را باخته اید. ریشه را به تیشه مردم زدن تنها زمانی مجاز است که کسی خود را از مردم نداند وبه عبارت دیگر حاکم باشد که آن وقت می خواهد سر به تن مردم نباشد اگر واقعا پاکی دست از این شعبده بردار که سامری های قهار تر از تو با مردم به دغل رفتار کرده اند شاید نانی به دست آوردند ولی نامشان همیشه ننگین مانده. حرف هایم را با اباذرت در میان بگذار از او در مورد گفته هایم داوری بخواه واز دیگر فرزندانت واگر اندکی صداقت در کلامم دیدند وبرایت گفتند دست از این روش نا بجا بردار وآسوده زندگی کن واز این مدت کوتاه نامه نویسی استغفار کن نه برای این که حر فهایت نا راست بوده بلکه برای ناراست بودن نیت وهدفت که مردم فریبی بوده البته اگر اباذرت به سم تزویر تومسموم نشده باشد. آقای نوری زاد من ترسو هستم چکنم از مردم ایران هستم. ما همه شیریم شیران علم
وتو چه بد با باد دمبدم حمله می کنی و راست بگو با رهبری دیدار هم داری؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوبم. چه خوب که هرچه دردل دارید به زبان قلم جاری می کنید. وازاین بابت مدیون درون خود نیستید. کسی که خود را تخلیه می کند خودش را آرام می کند. وهمو چکاربه این دارد که هزینه ی تخلیه ی او به چه ارزیده؟ ازاین بابت خوشحالم. اگرنقاب من وسوپاپ بودن من وجاسوس بودن من همین خاصیت را داشته باشد که دوستی چون شما خودش را تخلیه کند چه باک. حاضرم تمام عمردرهمین محدوده به ناسزا خواری مشغول باشم.

دوست گرامی
می خواهی بدانی راز گردنکشی من درچیست؟ بعید می دانم بتوانی با تمرکز همه ی حواست بدان راه یابی. البته نا امید نیز نیستم. می توانید با کمی تجسم به جایی برسید که من اکنون درآنم. لااقل تخیلش هم می تواند مفید باشد.

دوست گرامی
شما وقتی جانت را دردستت گرفتی وازچیزی هراس نداشتی وهرروز مرگ را درمشت فشردی، دلیلی وجود نخواهد داشت که ازچیزی وکسی وداغ ودرفشی نگران باشی. من، صمیمانه می گویم: انیگونه ام. هرروز مرگ درمشت ازخانه بیرون می زنم. اینجاست که ماموران اطلاعات وسپاه اند که باید ازاین آدم مرگ درمشت بهراسند. برای این که من وخانواده ام را دراین مدت به انواع آسیب ها آزموده اند. یکسال ونیم درزندان مرا درتنگنا فشرده اند که یک بله ازمن بشنوند. مرا درهمان سلولهای انفردادی زده اند ومن ازهمان سلولهای انفرادی نامه نوشته وبیرون داده ام. درهمان سلولها به تلخ ترین شکل مرا تهدید کرده اند وفحش های ناموسی برمن باریده اند ومن ازهمانجا نامه نوشته وبه لطایفی بیرون داده ومنتشرکرده اند. هرچه تلاش کردند مرا به زانودربیاورند نتیجه عکس گرفتند. درهمان زندان به مردان بزرگ سیاست که با من همسلول بودند التماس می کردم که شما مردان صاحب نامید بیایید ومثل من نامه بینویسید واینها را مفتضح کنید. پاسخ می شنیدم که نه، ما می خواهیم درسکوت دوران محکومیتمان سپری شود. با تاجزاده چهارماه هم سلول بودم. تنها کسی که نمی هراسد تاجزاده است. منتها فرق من با او دراین است که او به یک تشکیلات ویک حزب متعلق است ومن یک نفرتنهایم. بی پشتوانه وبی تشکیلات . من آدم گمنامی نیستم که بتوانند مثل ستاربهشتی سرم را زیرآب کنند. من سالها با شهید آوینی بوده ام. به اصطلاح بچه ی جنگم. خیلی ها درسپاه واطلاعات وبدنه ی نظام مرا می شناسند. زدن وکشتن من هزینه ی سنگینی برای اینها خواهد داشت. فرق من با میرحسین که اکنون زندانی است دراین است که میرحسین وکروبی ومیردامادی وتاجزاده وبهزاد نبوی پشت سرشان جمعیت وحزب وتشکیلات است. پشت سرمن کسی نیست. هیچ. پس تحمل یک فرد تنها برای نظامی که درمحاصره ی آسیب هاست ممکن تراز کشتن اوست. اینها چیزهایی است که به عقل من می رسد. کما این که دراین مدت بارها توسط ماموران سپاه واطلاعات دستگیروشبانه با چشمانی بسته رهایم کرده اند. اموالم را برده اند. با هردنگ صدای در زن وبچه ام تن شان لرزیده است. چرا که چهاربار هشت نفر وده نفر بخانه ی ما ریخته اند وجلوی زن وبچه ام هرچه خواسته اند برداشته اند وبرده اند. زن ودختر وپسرم رابه اوین برده اند وهرکدامشان را جداجدا تهدید کرده اند. تلخ ترین حرفها را با دخترجوانم زده اند. واسرار خصوصی مرا فیلم کرده اند ودرفضای سایبری منتشرکرده اند تا میان من وهمسرم جدایی بیندازند. مدتها به همسرم اس ام اس های ناموسی می زدند وتلاش می کردند بین ما جدایی بیندازند. اما خانواده ی من مثل شیرپشت سرمن ایستادند و قدمی به عقب نرفتند. اکنون برای اطلاعات وسپاه تنها وتنها یک گزینه درباره ی من وجود دارد. این را به من پیغام نیز داده اند. وآن : کشتن من است. منتها باید هزینه اش را بپردازند. من که آماده ام مشکلی ندارم. مشکلی اگرهست متوجه ی آنهاست.

اگرهنوز مرا نقاب به صورت می دانید باورکنید ازمن کاری دیگرساخته نیست. این درون دیرباورشماست که نمی تواند مرا باورکند. ومن برای آن درون دیرباورکاری نمی توانم بکنم. درضمن من شاید ده یازده سال است که آقای خامنه ای را ندیده ام. آخرین باری که دیدمش با جمعی ازهنرمندان بودکه با ایشان دیدارداشتیم.

اینها نکاتی بود که من توانستم دراین ضیق وقت برای دل ناآرام شما شماره کنم. بازهم اگرآرام نمی گیرید بنویسید شاید یک چیزهایی به نظرم رسید ونوشتم.

البته یک کاردیگرنیز می شود کرد. این که شما ازجایگاه تماشاگر به جایگاه یک کنشگرسیاسی نقل مکان کنید وقدم به قدم با من همراه شوید تا بدانید اگرمرگ را درمشت تان بگیرید وهوشمندانه قدم بردارید ای بسا با همه ی گمنامی شما بشود دوام آورد. البته حداقل این است که یک سال ونیم بروید زندان ودرزندان کتک بخورید وناموستان را جلوی چشمتان بیاورند واموالتان را ببرند وممنوع الخروجتان بکنند تا با هم مساوی شویم وازآن به بعد شما بپرسی چرا شما آزادی ومرا همچنان دربند نگه داشته اند. شما یک نمونه بیاور ازاین همه زندانی سیاسی که بجز آقای تاجزاده از دل زندان نامه بنویسند وخود آقای خامنه ای را به چالش بکشند. کاری که من کردم وپای مخاطراتش ایستادم.
برقرارباشید دوست من

———-

عـادل:
جناب نوری زاد با سلام. من اکنون پنجاه و یک سال دارم شانزده هفده ساله بودم که انقلاب شد همان سالهای اول انقلاب وقتی دیدم دوستان و جوانان این مرزو بوم را به دلیل ابراز احساساتشان به دار می آویزند با آن تجربه کم خود پی بردم این نظام به حق نیست. وقتی خواندم شما تا قبل از واقعه 88 از ارادتمندان حضرت آقا بودید و بعد از آن تغییر رویه دادید بسیار متعجب شدم وقتی مناجات شما با خدا را در زندان گوش دادم این تعجبم فزونی گرفت که انسانی از جنس شما چکونه میتواند تا آن موقع با این قضایا کنار بیاید و چیزی نگوید. چگونه و با چه توجیهی شما تا آن زمان وفادار به آقا بودید؟ اگر چه این سئوال چیزی از انسانیت شما در امروز نمی کاهد. خیلی مشتاقم جواب شما را بدانم.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. درسایت من مصاحبه ای است با عنوان بی پرده وبی تعارف(مصاحبه ی محمد نوری زاد با صدای آمریکا). این را تماشا کنید اگربازهم پرسش شما پای برجا بود بفرمایید تا پاسخ بگویم. درآن مصاحبه من مفصل به همین موضوع مورد علاقه ی شما پرداخته ام. با احترام

———-

شهـرزاد:
جناب نوری زاد ما باید تاکی تحمل کنیم تا کی تحمل کنیم وببینیم بول نفتمان به جیب ای لاشخور ها می رود. تاکی باید زندانی بودن اقای موسوی را ببینیم ونتوانیم کاری کنیم.تا کی باید با ترس ولرز از همفکرانمان دفاع نکنیم. تا کی باید به ان سیاست های چرت رهبری توجه کنیم. تا کی باید ببینیم جوانان معتاد و بی کار می شوند. من جواب اینهارا از شما طلب میکنم و خ.اهشمندم باسخ دهید

محمد نوری زاد:
سلام شهرزاد گرامی. تا آنگاه که آگاهی، راه را برجهل وجهل گستران تنگ کند. با احترام

———-

عبـدالله:
با سلام بر نوری زاد عزیز. من سئوال شخصی نکرده بودم از جنابعالی پرسیده بودم آیا سخنرانیهای سید بزرگوار را که دلائل شرعی و سیاسی حضور حزب الله در بعضی از موارد بحران سوریه و مراحل ورود به درگیریها در منطقه القصیر ،بوضوح و شفافیت کامل بیان شده بود را خوانده یا شنیده و یا… و حالا با دیدن عکس و یا شنیدن صدای ایشان کهیر ما ؜انتان را به خطر می اندازید ولی بعضی حاضر نیستند حتی حتی….. بدرود.

محمد نوری زاد:
سلام شهروز گرامی. داستان درکشورما، داستان مردمی است که اسیرخرافه اند. دراین خرافه بازار، روضه خوانان فرصت حکومت یافته اند. برای روضه خوانانی که به حکومت رسیده اند هیچ مردمی مناسب ترازمردمی که به خرافه پایبند باشند نیست. دربازار خرافه، عقل وعقلگرایی به حاشیه می رود وزیرکترها با فریب مردم – به شیوه های مختلف – به بهره کشی وغارت مردم توفیق می یابند. کاری که درایران بعد ازسالهای انقلاب صورت پذیرفته است. با احترام

———-

شهـروز:
چرا شما می توانید هرچیز دلتان بخواهد در سایتتان می نویسد و هیچ کس چیزی به شما نمیگوید؟؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من.
رازش درنترسیدن وچیزی نداشتن برای ازدست دادن است.
من شخصا اینگونه ام.
شخصی منفرد وبه سیم آخر زده.
این فرد را نمی شود ترساند. تنها راه کشتن اوست. که باید هزینه اش را پرداخت.
با احترام

———–

یک دوست:
شما چون از ابتداي انقلاب و جنگ ملازم ياران و سران كشور بوده ايد حتي اگر چيزي را آموزش هم نديده باشيد ، قطعا” تجربه نموده ايد. استفاده از بيت المال براي تقويت پل تداركاتي حزب الله لبنان ( خاكريز برون مرزي مقابله و نبرد با اسرائيل ) اصراف و تبذير نيست ، هزينه امنيت است. همانطور كه مرزباني و ايجاد يك سازمان نظامي ، هزينه دارد. البته ميتوان با اين مقوله رويايي برخورد كرد و گفت : چرا جنگ ؟ چرا همه سلاحها را نابود نكنيم و دنيايي پر از صلح و صفا نداشته باشيم ( كه البته همه ميدانيم از آرزو از ابتداي خلقت بشر بوده و تا كنون حتي پيامبران نيز به آن دست نيافته اند چه برسد به حكومت نيم بند ظاهرا” اسلامي ما ) ، نوعي تقليد از دكتر احمدي نژاد. به هر روي شما با توجه به سن و سال و تجربه تان بيشتر از من از موضوعات امنيتي اطلاع داريد بسيار محتمل است كه در جريان كمك به دولت سوريه و حزب الله لبنان ، عده زيادي ( خصوصا” سرداران تازه به ثروت رسيده سپاه ) لفت و ليسي بكنند ولي خوب ، قطعا” استراتژي نظامي به تقليد از آمريكائيها ، ايجاب ميكنه كه خطوط نبرد را از مرزهاي خود ، دور ، و به مرزهاي دشمن ، نزديك كنيم.باز اعلام ميكنم اين يك نظريه از طرف من است و ممكن است اطلاعات شما بيشتر از من باشد و بجاي نظريه ، با مستنداتي ( نه از جنس شريعتمداريها ) نظرات افراد كم اطلاعي مثل بنده رو رد و توضيح بفرمائيد. با سپاس و عرض ارادت

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام. آیا همه ی کشورها درمرزهای دور بدنبال دشمن اند؟ یک نگاهی به ترکیه بیندازید به سنگاپور به مالزی
شاید بفرمایید اینها که با اسراییل سرجنگ ندارند. که می گویم: دوست من، ما خودمان برای خودمان دشمن تراشیده ایم چرا که برای حاکمیت داخلی مان سخت به این دشمن نیازمندیم. بااحترام
———-

نــدا:
سلام خدمت استاد گرانقدرم جناب نوریزاد. من یک سوال داشتم که چرا گذاشتیم انقلاب مردم به این سمت برده شود ویا نمی شد اصلا انقلاب نکنیم بلکه حکومت قبل را اصلاح میکردیم.من یادم هست که اوایل انقلاب احمد مفتی زاد سر این مسئله که حکومت توسط شورا اداره شود نه یک فرد بارژیم اختلاف زیادی داشت دران زمان کسی حرف او را نمی فهمید وهمه او را تنها گذاشتن ودست اخر جان عزیزش را در این راه نثار اسلام کرد.وتازه می فهمیم ان عزیز اینها رامیدید که جاه طلبی جای خدمت به اسلام ومردم را می گیرد که امروز شاهد ان هستیم.من بعنوان یک ایرانی تنها راه نجات مردم واسلام را زنده کردن راه عزیزانی همچون احمد مفتی زاد می دانم چون راهی است که ازجاه طلبی خود رای بودن وخودکامگی دور میکند .لطفا سوال مرا پاسخ دهید ودر مورد نظرمن نظر قلبی خود رابگویید. با تشکر فروان

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. دنیای فهم، سالهای فراوانی است که از حاکمیت فرد برجمع – بی آنکه به همان جمع پاسخگوباشد – عبورکرده. این شیوه ای که درایران عزیز ما گرفتارش هستیم، بختکی است که متناسب فهم ولیاقتِ جمعی ما برسرما آوارشده است. وقتی رهبرما درقبال رفتارش پاسخگو نیست چرا باید دیگران پاسخگوباشند. اینگونه می شود که ملتی به عرصه ی بی تربیتی پای می نهند. ما را چاره ای نیست که به جاده ای درافتیم که: انسانهای فهیم با مشقت فکری فراوان درآنند. منتها ابزاراین تغییررویه تنها وتنها آگاهی است. وگرنه مگرقوانین مدنی پاکستان ستودنی نیست؟ وقتی فهم مردم متناسب با قوانین نباشد ونظارتی نیز درکار نباشد، هزار قانون پسندیده بخاک می افتند وفلاکت ازسرو روی مردم بالا می رود. با احترام

———-

یک دوست:
…برداشت من اين استكه اخيرا مطالبي كه مرقوم ميكنيد دچار آشفتگي شده ( با ظاهري عامه پسند ) و تركيبي از مطالب احساسي را در مطالب محض علمي و يا برعكس و يا مطالب ادبي را در مطالب نظامي و يا بر عكس و …… ميگنجانيد كه بنظرم اگر آشفتگي نوشتار نباشد اسم مناسبي نخواهد داشت…

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. چرا اسم این نوشته ی منظم ومشخص را که به حق الناس های فراموش شده تأکید می ورزد، آشفتگی نسبت می دهید؟ آشفتگی این است که یکی به میخ بزنیم ویکی به نعل. واین که فرموده اید نوشته های من احساسی است، من نمی دانم برداشتن میلیاردی از پول مردم کجایش احساسی است. گرچه خود می دانم که در درون من، احساس فراوانی پای می کوبد. ومن، تا آنجا که مقدورم باشد، سعی درمهارش کرده ام. گاه نیز موفق نبوده ام. اما عمدتا برتعقل ورفتاری مبتنی برعقلانیت اصرار ورزیده ام. بازهم سپاس از تذکرتان با احترام

———

ناشناس:
برادر من با یک فحش به خمینی //// اعدام شد و شما به راحتی‌ انتقاد می‌کنید. عجیب نیست!!

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. بخاطرخون برادرشماست که من می توانم به راحتی انتقاد کنم. با احترام

—-

محســن:
جناب نوري زاد.با سلام و عرض ادب. ديدگاه شما در مورد بهائيت ، وهابيت و كلا عقايد انحرافي كه به نام دين وارد اسلام شده چيست؟ منظورم حقانيت يا بطلان اين عقايده كاري به افراد معتقد به اين افكار ندارم. ممنون

محمد نوری زاد:
سلام محسن گرامی. بهائیت ووهابیت ومسلمانی وشیطان پرستی وبت پرستی یا هرچه که هست، گرایشاتی است که مردمان درعصری ازاعصار بدانها روی برده اند. هرکدام ازاین عقاید اگر بتواند به پرورش انسانی درست وفهیم وبا ادب واهل مدارا واهل انصاف و اهل پاکی واهل خرد توفیق یابد، نسبت به سایرگرایشات مطلوب تر وخواستنی ترخواهد بود. ودرنقطه ی مقابل عقیده ای که مردمانی تند خو وخرافی و بی ادب و ظالم بپرورد طبعاً نامطلوب وناخواستنی است. درعین حال که ما مجاز نیستیم صرفا بخاطراین که عقیده ی خود را برتر می دانیم به دیگرعقاید بتازیم وتوهین کنیم و فرصت های حضوررا ازآنها دریغ کنیم. دراین میان قوانینِ برگرفته ازخرد وعقل جمعی مردمان می تواند مرجع مناسبی برای همزیستی عقاید گوناگون باشد. با احترام

———

ناشناس:
سلام .جناب آقای نوری زاد مدتی است حمایتهای گاه وبیگاه شما از بهائیت ذهن مرا درگیر کرده آنهم از فرقه ای که معتقدند قرآنها را باید سوزاند ؟! لطفاً پاسخ دهید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوب ما. اعتقاد به سوزاندن قرآن یا حتی مانیفست کمونیسم یا انجیل وتورات وهرچه که هست، نگرشی نادرست ونا بخردانه است. آنچه من بر رعایت حقوق فراموش شده ی بهاییان اصرار می ورزم، درمحدوده ی حقوق شهروندی است. که یک بهایی صرفا بخاطراعتقادش درمدار نفرت یک حکومت قرارنگیرد. گرچه من نیز با شما موافقم که سوزاندن قرآن یا هرکتاب اعتقادی دیگرهرگز پسندیده نیست بل جاهلانه است. شما با یک بهایی تحصیل کرده صحبت کنید بعید می دانم این سوزاندن قرآن جزیی از اعتقاد آنها باشد. مثل خیلی ازخرافاتی که درتشیع هست وبسیاری ازما بدان معتقدیم وریشه ی درستی نیز ندارند. با احترام

———-

ناشناس:
آیا میتوان ریشه تمام گرفتاریهای جمهوری اسلامی را فقط در این سالها جستجو کرد؟آیا ریشه گرفتاری مردم ایران در نظام جمهوری اسلامی از گذشته دورتر نیست؟و آیا این بدبختی ها از حماسه خمینی آغاز نگردیده؟وآیا برای شما حماسه خمینی همچنان حماسه خمینی است؟وآیا نمیتوان گفت خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج ؟؟؟!!

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. لطفا نامه ی بیست وچهارم وبیست وپنجم مرا مطالعه بفرمایید. با احترام

———

امیرعلی:
تو ازادي است هر نظري داشته باشد وايضا حق داري بر پاي يك بهائي بوسه بزني و حتي بهائي شوي ،اما ايا مي دانيد دولت بهائي ها را به جرم تبليغ بهائيت تحت پيگرد قرار مي دهد ونه بخاطر بهائي بودنشان .اقاي نوري زاد دارند شيعيان را به بهانه هاي مختلف بهائي مي كنند ،ايا خبر داري؟ مذهب ! … به خداوندي خدا كفر وشرك هدف غائي بهائيت است ،ايا خبر داري؟ اين سايت هاي بهائي در اختيارت هستند برو مطالعه كن و فاجعه را ببين …

محمد نوری زاد:
سلام امیرعلی گرامی. من مطلقا به حوزه ای که شما فرموده اید “بازیچه” داخل نشده ونمی شوم. اعتقادهرکس وهرطایفه به خودشان مربوط است. من یک حرکت انسانی کردم. باقی اش پای دوطرف دعوا. با احترام

———-

محمد:
شما فرموده اید بازنشسته جهاد کشاورزی بوده اید . ولی از شما هم سابقه کار در روزنامه کیهان وجود دارد و هم کار مستند سازی.
توضیحی در این رابطه بدهید ممنون می شوم .

محمد نوری زاد:
سلام محمد گرامی. من برای کیهان مطالبم را فکس می کردم. جهاد سازندگی در تلویزیون گروهی داشت که برنامه های جهاد درآنجا ساخته وپخش می شد. روایت فتح نیز. با احترام

———-

حسیــن:
با وجود اینهمه نقد و سرو صدا نوعی وابستگی شما به حکومت ایران وجود دارد. شما به زیر کشیدن حکومت های دیگر مانند حکومت سلطنتی پیشین یا اسراییل(من خود هیچ دلبستگی به هیچ دستگاهی و حکومتی ندارم) حیلی راحتتر زبان رکتری دارید تا این حکومت یا سردمداران…برجستگی شما از دو نظر قابل اهمیت شده است یکی به این دلیل اینکه طرفدار حسابی حکومتیان ایران بوده اید و الان نیستید و دوم اینکه با اینهمه حرف ونامه انها با شما چندان کاری ندارند و این در حالیست که من اگر یک چند جمله ای از خارج برای اقایان پست کنم و به ایران بیایم از همان فرودگاه به مسلخگاهشان میبرندم … دستکاه امنیتی ایران یک دستگاه ضد منطق و بی برنامه نیست که از چشم و ابروی شما یکی خوشش امده و دستور داده با شما کاری نداشته باشند تا ببیند چه می شود. این پرسش همچنان چه خود شما با صدای بلند تکرارش کنید پاسخی ندارد…

محمد نوری زاد:
سلام حسین گرامی. من موافق شما هستم که آزاد بودن من حتما فوایدی برای سیستم دارد. بقول شما آنها عاشق چشم وابروی من نیستند. اما درنهایت می فرمایید چه کنیم. ما چه بد چه خوب تااینجا پیش آمده ایم. خودم ومردم ایران را می گویم. چه درداخل کشور وچه دربیرون. نمی شود که نشست وبه تماشا پرداخت. بله، دستگاههای اطلاعاتی وامنیتی اصطلاحی دارند به اسم: فایده وهزینه. یعنی باهرکاری که می کنند، هم فایده اش را وهم هزینه اش را رصد می کنند. شاید زدن وکشتن وزندانی کردن من هزینه ی بیشتری برای سیستم دارد تا آزاد گذاردن من. البته احتمال همراهی من با سیستم وجاسوسی وسوپاپ بودن من نیز برای خودش احتمالی است که نمی شود نادیده اش گرفت. با احترام

———-

علــی میـم:
برادرم مصاحبه شما را با فانی در بی بی سی گوش کردم افتخار میکنم که هموطن وهموا خواه مردی چون شما هستم ولی بعنوان یک برادر مرامی شما را از این موضوع اگاه میکنم که مردم ایران شایستگی انرا ندارند که بخاطرشان جان دهی .این ملت یک بار زیارت کربلا را به حفظ جان وناموس یک میلیون نفر ترجیح میدهند …نمکناشسترین ملت را ما داریم ولی به غیر قابل اصلاح بودن قوه قضاییه هم صد در صد ایمان اوردم….من از سپاه واطلاعات وحتی خود قوه قضاییه انقدر نرنجیدم تا مردمیکه به خاطرشان تا پای اعدام رفتم

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام. سپاس ازشما بخاطرنکته های خوبی که با من فرمودید. این را بگویم وتمام. من هرگزدراین راه ازمردم انتظاری ندارم. هرگز. اگرچه برمن شماتت وآب دهان ببارند. من برای آن افقی درتکاپویم که همین مردم بعدها درآن طعم ادب وآزادی وخرد وعدل وانصاف را خواهند چشید. گرچه من به اندازه ی شما ناامید ازمردم نیستم. همین مردم وجوانان شایسته ی ما بودند که حماسه های سال 88 را پروراندند واستخوان مطلق گرایان را نرم کردند. هنوز می شود به این مردم دل بست. بله من نیز چون شما درپاره ای از انتظارات مردمی همدلم. اما بوقتش این مردم، ازبسیاری چون ما پیشی خواهند گرفت. ما حالا حالاها باهم کارداریم. با همین مردم. با هرضعف وقوتی که دارند. با احترام وسپاس مجدد

———

آزاده:
سلام علیکم. آقای نوری زاد واقعا شما روحانی دولتی را می شناسید که زندگی سالمی داشته باشه ؟ فرض کنیم که باشد آیا سکوتش در مقابل چپاول و غارتگری و … به معنای همراهی و تایید آشکار ظلم بر خلاف آزموده های دینیش نیست ؟ ممنون میشوم پاسخ بدید .

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. دراین سالها هرکه سکوت کرده، با بانیان ظلم همراهی کرده. که اگراین سکوت کننده روحانی باشد که دیگر واویلا. با احترام

———-

خستــه دل:
یک آخوند خوب یک آخوند مرده است حتی اگر حسن روحانی باشد!

محمد نوری زاد:
دوست من اینگونه که شما نسخه می پیچید باید به سایرصنوف نیز به همین دیده نگریست. درمیان روحانیان، انسانهای فاضل ونیالوده فراوانند. والبته آلودگان فراوان ترند. بیاموزیم که برمردمان بصورت کلی خط نکشیم. هرکه هستند. با احترام

———

نــدا:
جرا اسلامی که حضرت محمد(ص) برای هدایت انسان معرفی کرد به این عناوین درامده است وهر کسی ساز خود را می زند.ایا این دسیسه دشمنان اسلام نیست که اسلام واحد را به این وضع دراورند وخودشان از اب گل الود ماهی بگیرند.ایا وقت ان نرسیده که این سلیقه ها را کنار بگذاریم واسلام را به معنی کلمه برسانیم تا بتوانیم درسایه ان به سعادت دنیوی واخروی برسیم ؟ باسپاس ودرود فراوان

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. این اختلافها ایراد چندانی ندارد. علتش شاید دراین است که مطلقا امکان مجتمع کردن مردم حول یک عقیده وجود ندارد. یا شاید اساسا ضرورتی نیز نباشد که ما همگان را به یک کیش ویک عقیده فرابخوانیم. روح کلی اعتقادات بنیادین وحدت است. همان توحید ویکتا پرستی. ازاین نگرش که دورشویم، مگرمی شود به کسی گفت: کمونیست مباش وبهایی مباش ومثل ما باش ومثل ما بیندیش. اجازه بدهیم مردم هرگونه که دوست دارند بیندیشند. مهم فرو نشدن مردم درجهل است. اینجاست که انتشار- ونه دخالت – آگاهی کارسازی می کند. مردم را راحت بگذاریم. با احترام

——–

احمــدی:
… دلایل روشنی برایم بوجود آمد که نمیتوان باور کرد که شخصی بتواندآنقدر واضح و روشن در جامعه انتقاد کند،بدون آنکه برایش مشکلی بوجود آید!!! ودرک این موضوع برای اکثر افراد قابل حضم است!تقریبا محال است که بتوان چنین انتقادهایی کرد. با احترام بسیار اما شما از افرادی هستید که میخواهند بگویند دموکراسی اینجا هست! ….

محمد نوری زاد:
سلام جناب احمدی. شما هم اگرکمی شناخته شده بودید، وشخص رهبر شما را از نزدیک می شناخت، وشما را دوست می داشت، وبا یک نامه ی انتقادی از رهبر به زندان می رفتید، ودر زندان مورد ضرب وشتم قرارمی گرفتید، وخانواده ی شما را برای بازجویی های ناجوانمردانه به زندان اوین می کشاندند، وشما از داخل زندان همچنان رهبر را نقد می کردیدو نوشته های خود را با لطایف الحیل بیرون می فرستادید، ووقتی به شرط وشروط به شما مرخصی می دادند که : ننویسید تا بیرون بمانید، وشما بمحض بیرون رفتن مصاحبه با رادیوها و تلویزیونهای خارجی و نقد از رهبر را با تیزی بیشتر ادامه می دادید، باز که شما را به زندان برگرداندند، نوشتن از داخل زندان را با تندی و عتاب از سرمی گرفتید، وعلاوه بر سه سال ونیم قبلی ، دوسال مجدد دریک دادگاه سه دقیقه ای به دوران محکومیت شما افزوده می شد، وشما دست به یک اعتصاب خشک فرساینده می زدید، ودرهرفرصت ممکن نوشته ها ونقدهای خود را بیرون می دادید، ووقتی بعد از یکسال ونیم به شما عفو می دادند، رسما می نوشتید که : من که تقاضای عفو نکرده بودم، وباز می نوشتید ومی نوشتید ومی نوشتیدوبعد ازچندبار جارو کردن و بردن ابزار کارتان همچنان می نوشتید و رهبر را با تند ترین الفاظ می نواختید، اگر شما نیز اینگونه می بودید، وجانتان را کف دستتان می گرفتید وهرلحظه برای مرگی سخت خود را آماده می کردید، ودهها بار با شبکه های رادیویی و تلویزیونی بساط ظلم را مفتضح می کردید ودراین راه هم خودتان وهم همسرتان و هم فرزندتان ممنوع الخروج می شدید و با هرزنگ در لرزه به تن فرزندانتان می افتاد ، بله اگر از این موانع عبور می کردید و چیزی برای از دست دادن نداشتید وتنها حذف فیزیکی خود را برای دستگاه اطلاعاتی باقی می گذاردید، شما نیز مثل من می توانستید همچنان بی واهمه بنویسید و نگران چیزی نباشید. با احترام

———-

رضا:
اگر اوضاع چنین که شمابرمیشمریدقاراشمیش است پس چگونه است که شماآزادانه هرآنچه برداشت شخصیتان است راقلمی کرده وازآن عجیب ترآنکه چنین آزادانه منتشرمیکنید!!!؟اینجاست که برای من ودیگرانی چون من این دوگانگی وجمع اضداد موجب سوالات وفرضیات متعددی میشود بقول شاعرگرحکم شودکه مست گیرند…..قبلاتشکرمیکنم ازاینکه باقلم شیوایتان بنده حقیرراازاین دوگانگی وچرایی ماجرامطلع میسازید.(البته اگرلازم دانستید)

محمد نوری زاد:
سلام آقارضای گرامی. این سوال از آنجا در درو ن شما پای گرفته است که: شما پذیرفته اید باید سکوت کرد وحرفی نزد وفریادی نکشید. وبهمین خاطرهمه ی آنانی که سکوت کرده اند ازنگاه شما آدمهای درست وعاقلی هستند. که اگرمن نیز سکوت می کردم وچیزی نمی نوشتم این سوال برای شما پیش نمی آمد. یعنی شما درست به آن مسیری رفته اید که آرامش خودِ شما پیش پای شما نهاده است. وگرنه بجای تردید درباره ی چگونه نوشتن های من که با هزینه های سنگینی برای من وخانواده ام همراه بوده به آنانی اعتراض می کردید که: سکوت کرده اند. واول ازهمه به : خودتان. ما گاه با یک پرخاش بزرگ به کسی که سرپا ایستاده، ازرنج شرمساریِ نشستن های مستمرِخود می کاهیم. با احترام

———

بیتــا:
می دونم که شاید شما یه مبلغ دین نیستید و…نباید حاشیه برم اما نوشتن اینا برام سخته…دنبال کسی می گشتم که چیزی بگه که دوباره با همهءوجود دینم رو بپذیرم…من کاملا”اونو از دست داده ام.اما ترس و وحشت اونهمه تهدیدهای دین ول کنم نیست و آرامشمو گرفته شما با افتخار از شیعه نوشته بودید اما من هیچی نمیبینم که…می تونید به من کمکی بکنید؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. دین یعنی فرا بردن انسانیت. زیاد بخود سخت نگیرید. خدای خوب محتاج مشقت ما نیست. آرام باشید. خدا دروجود شماست. به خود بنگرید. درآینه. خدا همان گونه به شما می نگرد که : شایسته ی شماست. به خودتان فرصت بدهید. خدا را درادب، درخوبی ها، دردرستی ها، درانصاف، درپاکی، درفهم، درامید، بجویید. می بینید مسلمانی چه دردسترس است؟ همین نازنین

———

لیــلا:
سلام آقای نوری زاد من یکی از هزاران فارغ تحصیل کارشناسی ارشد هستم که بیکار هستم همسرم هم دانشجوی دکتراست و بیکار است همسرم مدت 4 سال در اداره ای کار می کرد اما در گزینش برای رسمی شدنش به دلیل اینکه نمی دانست هفته پیش رهبر به کدام شهر سفر کرده و نمی دانست که کدام سوره قرآن درباره ولایت فقیه است رد شد و او را به همین دلیل از کار اخراج کردند وقتی خبرش را داد خیلی شوکه شدم فکر نمی کردم تا این اندازه وحشی صفت باشند که برای یک سوال زندگی یک جوان که متاهل است و خرج زن و بچه اش را می دهد زیر رو کنن آن هم کاری که با هزار زحمت و با عبور از هفت خوان پیدا کرده بود و آبروی او را در میان خانواده و دوستان و همکاران خود ببرند کسی هم باور نمی کرد که به این سادگی میشود اخراج شد! و شوهرم زیر باد تهمتهای اطرافیان قرار گرفت و گذشته از فشار روحی و روانی باید درد بی پولی و بیکاری هم بکشد من و همسرم در این مدت خیلی درد کشیدم و خیلی گریه کردم و به درگاه خدا ناله کردم که به خاطر اون شخص ما اینگونه درد می کشیم و تحقیر می شویم آقای نوری زاد ما خیلی داغ در سینه داریم و جز خدا کسی را نداریم من تا زمانی که زنده ام هرگز این حاکمان را نمی بخشم که با آینده و آبروی ما و امثال ما بازی کردند برای بقای بیشتر یا برای ریاکاری من دوست داشتم دردم را برای شما بگویم تا بدانید ما جوانها برای زندگی کردن بهتر داریم دست و پا می زنیم و به سختی کار پیدا می کنیم ولی نمی گذارند زندگی کنیم تمام عمرمون شده گریه و درد ممنونم که لطف می کنید و درد دلم را می خوانید

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. ایکاش می توانستم از جانب شما دم گوش همه ی آنانی که خدا را برای خود بلوکه کرده اند و ازجانب او برمردم سنگ می بارند و به نمایندگی از خدا جیب مردم را خالی می کنند بگویم: خود را فریب می دهید یا مارا. این که بجای خدا به ما قالبش می کنید کسی نیست جز خود شما. بله این خود شمایید که بجای خدا نشسته اید و بهشت و دوزخ را ازهمینجا مدیریت می کنید. بانوی خوب، شرمگینم که دستم تهی از اختیار است. کاش می توانستم فراتر از انتشار دلنوشته ی شما برای شما کاری بکنم. با احترام

———-

یک بانو:
سلام آقاي نوري زاد!!! من يك دختر بيمار و عقده اي و آرزو به دل هستم.سال شصت در زندان اوين متولد شدم! تا سال شصت و چهار در زندان هاي اوين و گوهردشت و قزلحصار با مادرم جابجا مي شدم تا مرا نزد مادربزرگم بردند! مادرم سال شصت و شش اعدام شد و پدرم سال شصت و هفت…آن موقع شما كجا بوديد و چرا از اين نامه ها ي معروف ننوشتيد و حرفي نزديد؟ اگر خيلي مرد بوديد همان موقع راهتان را از اين درنده خوهاي وحشي جداً مي كرديد! دروغ مي گوييد! نيرنگ و رياست! جناب نوريزاد شما سرتان ماند بي كلاه و از قدرت چيزي عايدتان نشد و براي همين مثل نوري زاده و سازگارا و مخمل باف با اينها چپ افتاديد. اون موقعي كه مادران و پدران ما زير پوتين هاي حاج داوود رحماني و اسدالله لاجوردي و پاسداران شقي و كثيفشون جون مي دادند و تحقير مي شدند از اين حرفها زديد؟ شما به دوران طلايي امام راحل دلخوشيد هنوز! براي مردمي كه شما رو باور كردند متاسفم كه چه بسا شما از پورمحمدي و اژه اي خطرناك تر هستيد

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب
روی من سیاه
همین
با احترام

———

رســول:
اقای نوری زاد. به نقل از آقای قابل ذکر کردید که دین امری شخصیست و درونیست ، آیا شما و آقای قابل بر میتابید که جمعی دین را امری شخصی و درونی ندانند ؟ یا به زعم شما همگی آنان به جهالت کشیده شده اند و خود نمیدانند ؟ چرا چون شما و دوستان تازه پیدا کرده شما به این اصل بی اعتقاد هستند هر که غیر از این بیندیشد جاهل است؟ اصول اعتقادی را فقط شما میفهمید و دوستانتان ؟ ! مگر در طول تاریخ پیامبران هر کدام که زمینه را فراهم دید اقدام به تشکیل حکومت مبتنی بر دین نکرد؟ پیامبر عظیم والشان اسلام کاری که میکرد مگر غیر از حکومت داری بود ؟ امر به جهاد ، وضع قوانین ، اجرای حدود الهی ، تعیین جانشین پس از خود و غیره اگر حکومت داری نیست پس چیست؟ مگر امام علی ع حکومت را حق غصب شده خود نمی دانست؟ حکومت را برای پادشاهی می خواست یا موعظه ؟ مگر نه اینکه اعتقاد تمامی ادیاد حتی خرافی آن بر این است که روزی عالم توسط دادگری عادل به تسخیر درخواهد آمد ؟ و همانا تشیع اعتقاد دارد که آن دادگر مهدی موعود است ، او برای موعظه می آید ؟ دنیا که پر از موعظه است ، پر از حدیث است او نمی آید حدیث بگویید ، او میآید آن حق غصب شده را باز ستاند و حکومت بر پا کند . و حتما هم از نوع دینی آن . البته خود شما در این مباحث استادید شاید در این مباحث هم تجدید نظر نموده اید ،نمیدانم !

محمد نوری زاد:
سلام رسول گرامی. خدا مرا نبخشاید که جهالت را از خود منفک وآن را به دیگری نسبت دهم. بل من به شیوه های جاهلانه اشاره کرده ام. یک سئوال: آیا درطالع آینده ی دینی این سرزمین یا درطالع هرسرزمین دیگر ظهور فردی مثل امام خمینی را متصورهستید؟ که فردی خود ساخته و انسانی وارسته و اخلاقی باشد؟ کسی که درنجف برای او امشی می آورند تا مگس های اتاقش را از پا درآورند اجازه نمی دهد و خودش برمی خیزد و با عبایش مگسها را می راند. خوب این عزیز بمحض این که به حکومت و قدرت می رسد کلتی به کمر فردی چون خلخالی می بندد و کلاشینکفی به دستش می دهد با اجازه ای فراخ. که بدون دادگاه و وکیل و اینجور چیزهای خنده دار بروبد و جلو برود. ویا مگر آقای خامنه ای کم شخصی است؟ کسی است که شعر می داند و هنر می شناسد و حافظ را می فهمد و با سیاست آشناست. همین رهبرگرامی را می بینید که از آستینش فردی چون شیخ علی فلاحیان بیرون می افتد. و با عالمی مثل آقای منتظری آن می کند که دیدیم. و با مردم این می کند که مشاهده کردیم. و با سپاه همانهایی می کند که شنیده ایم. شاید بگویید درآینده افراد دینی بهتر ازاینها ظهورخواهند کرد. من می گویم: گلی بگوشه ی جمالشان. ظهور کنند. کسی که جلویشان را نگرفته. اما هرکه هستند با مردم نباید فرقی داشته باشند. شانه به شانه ی مردم. با حقوق مساوی. شما آیا حقوق شهروندی همین مادر ستار بهشتی را با جناب خامنه ای که نه با جناب فیروزآبادی که نه با دربان دفتر آقای روحانی یکی می دانید؟ با احترام

———-

امیــن:
آقای نوری زاد. همه چیز سیاه و تیره و تار شده ، هیچ نقطه روشنی نیست! هیچ نقطه ای!؟!!! نه ؟ سایت شما فقط تنفر میپراکند و بس ، شما غیر از ناامیدی و یاس چه چیزی به مخاطبانتان پمپاژ میکنید ، برای نیل به هدفتان روان مخاطب را هدف قرار دادهاید و بی رحمانه شلیک میکنید زمانی نمیگذرد که جز مشتی افسرده و ناامید حاصل این رفتار شما نخواهد بود، این روش مبارزه شماست ؟ دارید تلافی میکنید ؟ اینگونه ارضا میشوید ؟شما ابزار انصافتان هم گمشده ، بد عینکی بر بصیرتتان زده اید بد عینکی .

محمد نوری زاد:
سلام امین گرامی. من دراین سفر به دیدن همین افراد رفتم. چه کنم که افراد دیگری درمسیرمن قرار نگرفتند. همه ی اینها نیز زخمی بودند. ومن دراین نوشته گوشه ی کوچکی از رنج هایشان را تصویرکرده ام. من به شما حق می دهم نازنین. ما باید انصاف داشته باشیم. اما در نسبت با که؟ ما غارت شدگانیم امین گرامی. حاکمان ما این دیار را غارت کرده اند. یک نگاهی به آمارهای جهانی وسهم کشورت دراین آمارها بینداز. اگرقرار بود با این همه سرمایه و شهید و عاطفه های زخمین به همین جایی که اکنون هستیم برسیم فکر نمی کنید آیندگان به هست و نیستمان خواهند خندید؟ اتفاقا بصیرت دراین است که ما به جایی خیره شویم که ازهمانجا آسیب دیده ایم و غارت شده ایم. بلکه با خیرگی و تمرکز و پراکنش آگاهی یک چیزکی نصیبمان شود. راستی در مشهد که بودم به ناسزاهای علم الهدی نیز متمرکز شدم. گردنفرازی که عصبیت می پراکند و نفرت می درود. اسلام و ادب و انسانیت و مردم دراین میان چیستند و کیستند؟ با این همه ازشما سپاس مندم که مرا به انصاف و بصیرت هشدار دادید. ما را ازاین رعایت های انسانی گریزی نیست. می توانم پیشانی شما را ببوسم؟ سپاس فراوان

———-

نیمــا:
درود آقای نوری زاد. من نیما 16 ساله، در هنرستان تحصیل میکنم. من یک پرسش از شما داشتم : این نامه هایی که نوشتید به جز شلاق خوردن چه سود دیگری داشته است برای شما؟

محمد نوری زاد:
سلام نیمای گرامی. برای من شاید سودی نداشته اما سودش را شما ونسل های بعدی خواهند دید. ما امروز بذری می کاریم که شماها درو خواهید کرد. نصیب ما چیزی جز آسیب نیست. اما چه باک؟ به امید دیدار

———-

تـارا:
سئوالی فکرم را می آزارد. در سلولهای تنگ و شلوغ و غیرقابل زیست اوین چگونه بوم 215 سانتیمتری را میشود برپا نمود؟؟؟ و چگونه است که همه گونه وسایل ساخت وساز و نقاشی در اوین برای شما فراهم بود ؟؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام تارای گرامی. بعد ازآنکه زندانی بعد از مدتها انفرادی وبازجویی به بند عمومی نقل مکان می کند، درآنجا می تواند رنگ وکاغذ و بوم داشته باشد و حتی درکلاسهای خطاطی و معرق و تئآتر و فیلمسازی و یا درباشگاههای بدنسازی و ورزش باستانی شرکت کند. کتابخانه نیزهست. مهم اما این که: زندانیان سیاسی ازاین نعمت ها بی بهره اند یا کمتربهره دارند. اما ساخت آثار هنری جزیی از حقوق یک زندانی است و هرچه خلق کرد وساخت مال خودش است. با احترام

———-

اوستـا:
شما تا چه حد و اندازه ای شک و تردید در مورد آزادانه سخن گفتن محمد نوری زاد و رک گویی های ایشان را در سلطه نظام خشن ولایت فقیه- به جا می دانید؟ به نظر شما چه عامل و دلیلی باعث می شود که محمد نوری زاد بدون کمترین ملاحظه ای به نقد و افشا رهبری و عواملش بپردازد در حالی که در روش مرسوم حاکمیت سرکوب و زندانی کردن و اعدام منتقدین امری عادی است! گرچه ایشان تابحال طعم زندان را چشیده اند- اما اینکه در وطن مانده است و با این سطح از انتقادهایی که از حاکمیت ابراز می دارد جای این شک و سوال باقی می ماند که دلیل واضح برای آزادانه تاختن بر ارکان مذهب و قدرت از سوی ایشان در فضای امنیتی کشور چیست؟ صراحتا در ذهن من نوعی این موضوع متبادر می شود که ایشان یا وابسته پنهانی به قدرت هستند و یا به حدی شجاعت دارند که چنین فارغ البال علیه حکومت گران می نویسند!

محمد نوری زاد:
سلام اوستای گرامی، پرسش شما درست و بجاست. ومن بارها بدان پاسخ گفته ام. آخرینش درمصاحبه با بی بی سی و برنامه ی بعبارت دیگر در پاسخ به پرسش آقای عنایت فانی و در مصاحبه با دویچه وله با عنوان “چرا تو را نمی کشند” بود که همین را ازمن پرسیدند و من درحد مقدور پاسخ گفتم. فیلم مصاحبه ی من با بی بی سی و متن پیاده شده ی مصاحبه با دویچه وله موجود است. بگردید پیدا می کنیدش. با احترام

———

یار دبسـتانی:
با سلام خدمت آقای نوری زاده. من یک طلبه ام و الان مساله ای که میخواهم با شما در میان بگذارم ارتباطی به خط و خطوط سیاسی من ندارد. من یک سوال واضح دارم . شما مسلمانید؟ شیعه هستید؟ شیعه اثناعشری هستید ؟ لطفا چتات چه پاسخ شما به هر کدام از این سوالات مثبت بود بفرمائید طبق کدام تعریف مسلمان و شیعه و اثناعشری هستید. مثلا مسلمانید طبق تعریف ابوحنیفه یا سلمان فارسی ؟ شیعه هستید طبق تعریف مالک اشتر نخعی یا عبدالله بن عباس اثنا عشری هستید مثل امام خمینی یا مثل خیلی ها ی دیگر ؟ شما جائی گفته اید:هرچه که عقلانی نبود بریزیم داخل زباله…این یعنی شما با عقل مبارکتان که طبیعتا اندازه ی قد خودتان بیشتر هم نمی فهمد می خواهید دین و معارف ان را تفسیر بکنید . درست است ؟ اگر نیست منظور دقیقتان چیست ؟ پس ولایت که به فرمایش معصومین ستون خیمه ی دین است چیست ؟ آقای نوری زاده ! شما به مرگ اعتقاد دارید ؟ به سوال و پرسش اعتقاد دارید ؟ به زندگی ابدی اعتقاد دارید ؟ اصلا می دانید روایات در مورد ملاک تقسیم افراد به بهشت و جهنم چه گفته اند ؟ مثلا می دانید ولایت ملاک دخول در بهشت است ؟ اگر ولایت را قبول دارید بفرمائید عقل شما موید است یا موسس ؟ اگر موید است پس عقل نقش اش فقط در حد یک دوربین و دریچه است نه همه ی واقعیت . اگر موسس است پس ولایت یعنی چه ؟ خیلی ممنون می شوم اگر سوالات مرا هم مانند بسیاری از دوستان پاسخ بفرمائید . لازم به ذکر می دانم که خداوند را شاهد گرفته ام که تک تک این سوالات را برای فهم پرسیدم نه برای اذیت یا آزار دادن شما . با سپاس. طلبه ای از قم

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من چندان درگیر روایات نیستم. وقتی همین امروز ، حاکمیت و مراجع ما یک واقعیت مسلم را آشکارا انکار می کنند و دم بر نمی آورند، چگونه می توان به درستی روایات آمده از هزارتوی حادثه ها دل بست مگر آنها که با عقل جور باشند. بهمین دلیل من با همین عقل فردی و با مراجعه به عقل جمعی مسلمانی و تشیع خود را آرایش می دهم و اصلا هم به آن وادی که شما به آن اصرار دارید داخل نمی شوم. درضمن بهشت و جهنم من با بهشت و جهنم شما بسیار متفاوت است. عقل فردی من می گوید: بهشت، سرقفلی شیعیان نیست. با احترام

———

بهــار:
همکیش عزیزم سلام. من هم از همین بسیجیان بودم . ولی بعد از دوم خرداد 1376 که در مقابل آقای خاتمی به آقای ناطق رای دادم و بعدا روزنامه های اصلاح طلب را خواندم از خواب بیدار شدم. آن روزنامه ها را هر کدام 40 تومان میخریدم در حالی که برای من 40 هزار تومان آن زمان ارزش داشت. به هر حال میتوانم احساس یک بسیجی را در زمان عشق ورزیدن به رهبر در زمان تحول و در زمان نفرت از او درک کنم. یک سوال از نوریزاد عزیز دارم. شما قبل از تحول حتما با بسیاری از پاسداران یا بسیجیان در رده های بالا یا متوسط حشر و نشر داشته اید. و آنها هم مسلما با این رفتار شما بسیار دوستدار شما بوده اند. سوال اینجاست الان حدودا چند درصد آنها با شما حتی پنهانی موافقند و آیا حرکت شما چه تاثیری روی آنها داشته؟خواهشا کمی در رابطه با آنها توضییح دهید. تشکر

محمد نوری زاد:
سلام بهار گرامی. بدیهی است که جمعی ازآنان ازمن دوری می کنند. یا می ترسند که دراطراف من آفتابی شوند یا ازمن نفرت دارند. اما جمع بسیاری درخفا با من ابراز دوستی می کنند اما همچنان درخفا. آنانکه مستقیم و بدون واهمه با من مواجه می شوند و ابراز دوستی و همدلی می کنند کم اند. بقول یکی که می گفت: تو – نوری زاد – فتیله ی مخالفت را خیلی بالا کشیده ای و ما را یارای همراهی تو نیست. بیا پایین و ازاین پایینی ها شروع کن تا ما بتوانیم همراهی ات کنیم. درمجموع تنهایم بهار گرامی. تنهای تنها. یعنی سلام وعلیک ها که تمام می شود همه می روند و من می مانم. وچه مستی ای دارد این تنهایی. وچه لذتی. مردم اما محبت فراوانی دارند و به هرمناسبت ابراز دوستی و مرافقت می کنند. که البته آنها هم که می روند من با مستیِ تنهایی تنها می مانم. همین. با احترام

———

احمــد:
Ba salam be doste
Mishe nazareton ro rajebe rabete ba emrika beporsam chetor shode bad az 35 sala in etefagh ba ziraki va sorate ziyad dare etefagh miyofte??? Merci az Rahe dor daste shoma ra mifesharam

محمد نوری زاد:
سلام احمد گرامی. هیچ رازی درکار نیست. آقایان برای مطرح شدن به یک دشمن احتیاج داشتند تا تباهی و کارنابلدی ها و ضایع کردنها و خسارتهایشان را برسراو ببارند. اکنون کارد تحریمها به استخوانشان رسیده. همین

———

یک بانــو:
جناب نوری زاد عزیز سلام وعرض ادب واحترام. شاید این پیام من ربطی به این پست نداشته باشد اما دیدم جای دیگری نیست که ازشما بپرسم. امروز صبح ساعت 8 به دفتر آقای روحانی رفتم. نامه هم نوشته بودم اماایشان که درماموریت بودند وکسانی که آنجا بودند پرسیدند اگر مورد خاصی هست مطرح کنید تاراهنمایی تان کنیم که گفتم اقلیت هستم وعرض حال دارم گفتند چه اقلیتی گفتم بهایی هستم وبعد گفتند به خاطر مشکلا تتان می خواهید ملاقات کنیدگفتم بله ونهایتا گفتند شما در قانون اساسی مملکت جایی ندارید بنابراین نمی شود کاری کرد. درهرحال راهنمایی از جنابعالی میخواستم که ازچه راهی میتوانم نامه ای به ایشان بدهم؟ آیا راه تماسی با آقای رفسنجانی ویا آقای خاتمی توصیه می کنید؟یا راه دیگری ؟ ممنون خواهم شد. پایدار وسلامت باشید

محمد نوری زاد:
سلام بانوی گرامی. من این روزها شاید یکی از تنها ترین ها باشم که مسئولان – با همه ی وجدانی که هنوز چراغش درآنها روشن است – ازمن می گریزند وعلاقه مند نیستند من در اطرافشان آفتابی شوم. که البته خودمن نیز هرگز این آفتابی شدن را برنمی تابم. پس بانوی خوب از فرد دیگری جویای رفع مشکل خود شوید. من درهمین محدوده درکنار شما وهمکیشان شمایم. باهمه ی توان. وبرای رهایی وآزادی شما وسایرهموطنان اقلیتم حاضرم جانم را فدا کنم. اگر از جان من کاری ساخته است بیایید و بربگیرید و ببرید و کارتان را راه بیندازید. اما کمی صبور باشید . ما برای فردای خود برنامه ها داریم. کمی – فقط کمی صبور باشید. با احترام

———

علی عباســی:
جناب نوري زاد اولا شما آنقدر گنده نشدي كه در پايگاههاي بسيج خواندن نامه هاي شما ممنوع باشد ( موضوعي كه نويسنده نامه به آن اشاره كرده) و دوما كه شما هم ‍ اداي آمد خوبها رو در نيار شما يك روز كاسه داغتر از آش بودي براي دفاع از ولايت حالا هم خسته شدي وبريدي و نه به ديروزت ميشود اعتماد كرد نه به امروزت درست مثل اونهائي كه يك روز از ديوار سفارت آمريكا بالا رفتن و امروز با اونها فالوده ميخورن . نكته ديگر اينكه اون احمقي كه توي صورت شما تف كرده بسيجي نيست و شما فقط داريد مظلوم نمائي ميكني .بسيجيها قدرت حرف زدن دارند و تحليل ميكنند وخوب بلدند كه چطور با منطق رفتار كنند كه امثال تو سوء استفاده نكني . تعجب ميكنم وقتي اون فرد به اصطلاح بسيجي توي صورتت تف كرد چرا دست به قلم نشدي و جيغ بنفش نكشيدي كه آهاي هيولاهاي اطلاعات وسپاه و… توي صورت من تف كردند و…. پس مطمئن باش كه خيلي كوچكتر از آن هستي كه بسيجيخا براي تو تره خرد كنند تو يك بريده هستي كه خيلي هم بهت محبت كردند و برايت همين بس كه بهائي وهمجنس باز و …. براي جنابعالي پپسي باز ميكنند برو خوش باش .

محمد نوری زاد:
سلام علی آقای گرامی. من بعد از ماجرای نمایشگاه (سال 92) مصاحبه ای داشتم با سایت کلمه. درآنجا هم به لگدهایی که ازپشت می خوردم اشاره کرده ام وهم به آب دهانهایی که دوسه بار ازپس سر به روی من انداخته می شد. دوست من خدا نیاورد روزی را که من احساس گندگی کنم. بزرگترین خواسته و تمنای من این است که: احساس انسان بودن کنم. این که: انسان باشم. نه گنده. با احترام

———

رویــا:
(در پُست نامه ی یک بسیجی به نوری زاد)براى من بسيجى ها معماى بزرگى اند. حالا كه يكى از آنها را اينجا ميبينم كه به جاى زبان فحش، لگد، خر خره جويدن، تف انداختن، باتوم و كلت كمرى به زبان خوش سخن ميگويد و طلب بخشش ميكند در حاليكه “آقا” نفسش بوده ، احساس ميكنم مثل يك آدم هيپنوتيزم شده اى بوده كه در حالت خواب هر دستورى را اطاعت مى كرده و حالا با خواندن نامه نوريزاد يك هو از هيپنوتيزم در آمده و فهميده چه جور بدى آلت دست بوده!! يعنى ممكنست اينها بيدارشوند؟؟ ؟ مگر كسى كه بعد از اين كه تشت رسوايى آقايان از بام با آن همه سر و صدا افتاده و چيزى نشنيده و ” آقا” كماكان نفسش بوده با نامه نوريزاد يك هو متحول ميشود؟ من كه دارم شاخ در مى آورم. حالا كه هر دو ناشناس هستيم كاش ايشان كمى ما مردم عادى را در جريان ميگذاشتند كه چگونه به اين مسير كشيده شدند، تحصيلاتشان چيست آيا چيزى به نام تفكر وجدان و عذاب وجدان در همكارانشان هرگز ديده اند يا اطاعت تعبدى صرف از عبد صالح !!! آنها را هدايت ميكند و مراحل شستشوى مغزى و يا هيپنوتيزمشان به چه صورت است، چقدر حقوق ميگيرند و غيره. آخه در دنياى حقيقى، ما و آنها يكديگر را به عنوان افرادى از دو گونه مختلف جانداران ميشناسيم و زبان مشتركى هرگز براى ارتباط بر قرار كردن با يكديگر نداشته ايم. و نوريزاد نكند اين پوست خربز ه اى باشد زير پايت! مي بخشى دست خودم نيست مار گزيده از ريسمان سياه و سفيد ميترسد.

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. با این نگاه مشکوک و سخت جوشی که شما درهمین چند خط ابراز داشته اید – که البته دربسیاری موارد با شما موافقم – ما فرصتی برای دیگرانی که در برابر ما صف بسته اند قائل نمی شویم و راه را بر بازگشت آنان می بندیم. من با اطمینان می گویم: این روزها بخاطر خلافکاری های آشکار و پنهان سران نظام، بسیاری از برج وباروهای اسلام ناب جمهوری اسلامی ترک برداشته و جذابیت چندانی برای مجاوران همیشگی خود ندارد. یا حداقل این که: این مجاوران، دارند یک به یک مسئله دار می شوند و قلباً از آن محوریت مألوف فاصله می گیرند. من این ضریب شکست را در سپاه و درمیان روحانیان فراوان تر دیده و می بینم. خروج حتی یک نفر از اردوگاهی که : چشم بسته می زند و چشم بسته می کشد وچشم بسته ناسزا می گوید و چشم بسته عبادت می کند و چشم بسته دم از مسلمانی می زند، برای ما غنیمت است. این قبول که خطاکارانِ کهنه کار به قساوت قلب دچار می شوند، با اینهمه اما کافیست بریک زمین نمناک وتاریک، پولکی از نور بتابد. راستی راستی شما نمی خواهید بخشنده باشید؟ بقول نلسون ماندلا: ما می بخشیم اما فراموش نمی کنیم. با احترام

——–

احمــد:
… شما فقط به رهبر نامه می نویسیدو از او میخواهید که بیا انسان شو . ولی خوب اگر قرار بود کسی انسان شود با نامه نگاری، هم شاه و هم خمینی هم که هزاران نامه به انها نوشته شده بود، دست از کارهای خود میکشیدند. البته به عقیده شما که ملتزم به خرد ورزی و عقل اجتماعی هستید بی نهایت احترام میگذارم ولی بعضی از نامه هاتون راهکار عملی در خود دارند و بهتر و روشن تر هستند. مثلن انجا که از مردم دعوت به نجاست روبی میکنید یا انجا که از مردم میخواهید به اخوند پول ندهند. می بینید چیزی که این دو نامه رو از بقیه نامه ها جدا میکند ،، مردم،، است. یعنی خطاب به مردم نوشته شده و اینجاست که بهتر می شوند . نوری زاد گل و خوب شاید بتوانید نامه هایتان به مردم را بیشتر کنید. قدرت مردم بیشتر از رهبر است و رهبر هم قدرت خود را از مردم میگیرد

محمد نوری زاد:
سلام احمد آقای گرامی. من وقتی نامه ای رو به رهبر می نویسم، تنها یکی از مخاطبان نامه ی سرگشوده ی من جناب ایشان است. در هریک از نامه های من فشرده ای از حقوق معوقه است که تکرار هریک ازآنها، آن یک مخاطب خاص را بدهکار مکرر آن حقوق تلف شده معرفی می کند. خود این کار، شاید درجایگاه خود از راهکارهای اجرایی دیگر دستکمی نداشته باشد. با احترام

——–

فریــد:
….باید از رژیم جمهوری اسلامی گذر کرد تا حاکمیت غصب شده مردم به مردم برگردانده شود این گذار، نیازمند آلترناتیو دمکراتیکی است که هدفش استقرار حاکمیت جمهورشهروندان باشد. این آلترناتیو باید بدون وابستگی به نیروهای خارجی و قلمرو استبداد داخلی با تکیه بر نیروی شهروندان و سازماندهی آنان عمل کند…

محمد نوری زاد:
سلام فرید گرامی. می شود بفرمایید ازهمین فردا برای گذر ازجمهوری اسلامی چه باید بکنیم؟ اسلحه دست بگیریم؟ بریزیم توی خیابانها؟ شما خود آیا رهبری ما را بعهده می گیرید؟ دوست من، بستن همه ی راههای موجود و واگشودن راه عصبیت و تندی و تنش و اقدامهای رادیکال، همان است که سرداران فربه ی سپاه بدان محتاج اند. ما باید به ترویج خرد وخردمندی همت کنیم. چاره ی دیگری شاید نباشد. امروزه این جولان جهل است که همه ی راهها را برما بسته است. ما با رواج خرد راه را بر او می بندیم. همین خرد به ما می گوید: از ورود به راههای تنش زا و مسلحانه پرهیز کنیم. با احترام

———

احمــد:
با سلام خدمت جناب آقای نوریزاد. با تمام احترامی که برایتان قائلم ولی باید بگویم استعداد حضرتعالی با وجود این قسم پرواز در عالم خیالات و طیران اندیشه تان در آسمان آرزوها و خواسته های محال و نشدنی مرا به یاد ایام کودکی ام می اندازد و آرزوی سوار شدن بر ابرها و چیدن ستارگان و نوای مهربانانه مادرم که میگفت پسرم ناراحت نباش فدایت شوم بزودی با هم سوار بر ابرها به آسمان میرویم و خودم برایت هر چقدر دوست داشته باشی ستاره میچینم!!! و اکنون که پس از سالها در سیلاب مشکلات و آوار بلاها و تنگنای مصائب دنیوی گرفتارم گاهی با خود میگویم مادمهربانم یادت بخیر سواری ابر و چیدن ستارگان پیشکش،دستی از من بگیر تا بتوانم اندک نفس باقیمانده را به ساحل آرامش ابدی برسانم!!!!!

محمد نوری زاد:
سلام احمد گرامی. آرزوهای من که بصورت پیشنهاد به رهبر دراین نامه مطرح شده اند، دو کارکرد دارند. که اگر یکی ازآنها – همانگونه که شما می فرمایید: نشدنی باشند – کارکرد دیگرشان مطرح شدن فاجعه هایی است که مستقیما پای رهبر را به ورطه ی حادثه های آتی وتاریخی می گشاید. والبته این رویکرد دوم، مسئولیت های فراموش شده وبه هیچ گرفته شده ی ایشان را نیز گوشزد می کند. عمدتا دراین گونه نوشتن ها من به رویکرد دوم متمایلم. من خود به معطل ماندن همه ی این پیشنهادها بیشترواقفم دوست گرامی. شما وقتی ازیک نفر طلب اساسی دارید، او را بحال خود رها نمی کنید. با این بهانه که زور او بیشتراست. تکرار طلب توسط شما، حق شما را محفوظ می دارد. اگرچه آن حق، ازجانب بدهکار بهیچ گرفته شده باشد. با احترام

———

مادر شهیــد:
سلام آقای محمد نوری زاد. من ازدوسال پیش به اینطرف با سایت شما آشناشدم. اخیرا دیدم درفیس بوک هم فعال شدید که این خودش جای خیلی خوشبختی یه چون خیلی ها رو می شناسم که به خوندن نوشته های شما معتاد شدن می دونین چرا چون شما یه راست به سراغ چیزایی می رین که تو دل ماهاست وما انگار نمی تونیم اونا رو بزبون بیاریم. من پسرم وقتی شهید شد نوزده سالش بود می گفت مادر من می رم جبهه که کسی نتونه به شما به مردم بگه نفهم. پسرمن خوب فهمیده بود که نفهمی بزرگترین مشکل هرجامعه س وباید با نفهمی مبارزه کرد اونم از راه گسترش آگاهی. من این نامه شما رو دوبارخودندم دفعه سوم دیدم شما دارید کاملا همون چیزایی رو می گید که ما خانواده های شهدا تو این مدت تو دلمون بوده اما جرات نداشتیم به زبون بیارم. شماها خیلی راحت انتقاد می کنید وحرف دلتونو می زنید اما خانواده های شهدا اینجور نیستند. اونا مجبورن صورت ظاهرو حفظ کنند. انگار اعتراض کردن و انتقاد کردن خانواده شهید اونو ازچشم خدا می ندازد. ماها رو یه جوری تو چارچوب قرار دادن که باید توی همون چارچوب بمونیم وبپوسیم. شمارو بخدا تا می تونید حرف مارو تکرار کنید. تکرار این حرفا مگه بتونه مارو ازاین بن بست بقول شما نفرت انگیز نجات بده. من بسهم خودم قلم شمارو می بوسم وبعنوان یک مادرشهید دربرابرتعهدشما وقلم شما سرتعظیم فرود میارم. رهبراگه بتونه یکی ازاین پیشنهادهای شمارو عملی کنه هم خودش عاقب بخیرمی شه وهم مردموشادمی کنه با این که می دونم هرکس درگیراعمالشه وتا به ریز ریز اعمالش جواب نده راحت نمی شه بهمین خاطرمی گم هرکی ازنردبان مسوولیت بالا می ره وقتی بیفته بیشترآسیب می بینه. وقتی شما اینجور با وسعت نظر می نویسین من احساس می کنم خون محمد جوادم با قلم شما همراهه یعنی شما انگار قلم خودتونو تو خون بچه من می زنید ومی نویسید وازهیچی نمی ترسین. سلام من پیرزنو به اهل وعیال خودتون برسونین وبه اونا بگید که نوری زاد یه تنه داره جورخیلیارو می کشه خدا بهمراه شما نوری زاد عزیز

محمد نوری زاد:
سلام مادرگرامی ام. من نیز دربرابر شما و بزرگی شما و فرزند بزرگ شما سرتعظیم فرود می آورم. دیده ام که برخی به من می گویند: جوری بنویس که خون شهدا را پایمال نکنی. حتی یکی برای من نوشت : نفرین به تو نوری زاد که خون شهدا را پایمال می کنی. مادرگرامی اطمینان داشته باشید که مرا اراده ای جز پاسداری از خون وزحمت فرزند شما و پایداری شمایان ورهایی سرزمینمان از ستم های نهادینه شده ی ملایان بی خرد و سرداران فربه و فرصت طلبان مال مردمخور نیست. بله من به مادران وپدران شهدایی برخورده ام که با من همسخن بوده وهستند و همین همراهی آنان به قدمها وقلم من استواری می بخشاید. بازهم ازنوشته ی شورانگیز و حمایت بیدریغتان سپاس مندم. با احترام

——–

سیــروس:
ببین محمدجان اگرجمعیت متوسط ایران را درطی 35 سال گذشته 50 میلیون حساب کنیم ( درابتدای انقلاب 36 واکنون 76 ومن وسط راگرفته ام و400 هزارمیلیارددلاررابراین جمعیت تقسیم بکنی می شود نفری 8 میلیون دلاریا بعبارتی این رژیم به هرایرانی به طورمتوسط درهرسال حدود 230هزاردلارخسارات زده است اگرنحوه محاسبه این رقم رابرایم بفرستی ممنون می شوم ازاین لحاظ می گویم که من درزمان رجایی وموسوی درنخست وزیری بودم ونیزازفرماندهان وشاید ازمعدود فعالینی که به مباحث وخسارات اقتصادی بطورمفصل پرداخت است وبرایم جالب است که منبع وفرمول این محاسبه به چه صورت است مطمئن باش که اگربه طورنسبی نیز به این رقم برسم ازآن درهرمرجعی دفاع خواهم کرد.

محمد نوری زاد:
سیروس گرامی. شما قیمت نیم میلیون شهید و جانباز و اسیرو دودمانهای به باد داده شده را بچند قیمت می گذارید؟ آبروهای فردی وجمعی هزاران ایرانی را؟ عاطفه های نابود شده را؟ اعتبارمخدوش شده را؟ نسلهای بدهکار برنیامده را؟ آرزوهای بگوررفته را؟ پیروجوان اعدام شده را؟ آبروی خاکمالی شده ی خدا و پیغمبرواسلام وقرآن را؟ با احترام

———

ناشنــاس:
bebakhshid ke be farsi nemitoonam type konam choon keyboard man loghat farsi ro nadareh. Man nameh ha va sohbathaye shoma ro peigiri mikonam va doost daram. Faghat yek nokteh hanooz baraye man haal nashodeh ke chetor jomhoori eslami ke tahamol shenidan sedaye mokhalefin ro nadareh hanooz ejazeh mideh ke shoma noghteh nazaratetoon ro ke shamel mokhalefat sarih ba vali faghih hast ro be goosh digaran beresoonid va hamoontori ke ba digaran raftar kardeh ba shoma raftar nemikonad.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. احتمالاً اگر جمهوری اسلامی مرا بخاطر اعتراض ها و نقدهایم می گرفت و می کشت، این پرسش دیگر برای شما پیش نمی آمد. دربطن پرسش شما این واقعیت تلخ نهفته است که: ما درجمهوری اسلامی باید سکوت پیشه کنیم. و فریاد نکشیم. و اعتراض نکنیم. ایکاش بجای این که از من می خواهید سکوت کنم تا دستگیر وکشته نشوم، این پرسش در شما پدید می آمد که دیگر نام آوران عرصه ی سیاست چرا سکوت پیشه کرده اند؟ ایکاش به آنها ایمیل می زدید که: شما چرا ساکت اید. نه این که از من بخواهید سکوت کنم تا کشته نشوم. فریاد واعتراض حق ماست دوست من. اگر تا کنون از ما دریغ داشته اند این بدان معنی است که حق ما را خورده اند. نقدهای نوری زاد مختصر حقی است که نظام از کیسه ی دزدی هایش بیرون ریخته. با احترام

———

بخش هایی از نامه ی مهدی الهی:
…
چرا حقایق تاریخی ازدیگران پنهان می شود وازوقایع تاریخی بهائیت چیزی نمی گویند ؟ همیشه از کتمان حقایق تاریخ برای تبلیغ به نفع خود بهره برده اند…این مقداری از صدها مدارک موجود در کتب و اسناد بهایی است ، و اگر از فریب کاری و پنهان کاری وقایع تاریخی بهائیت باز هم بخواهم بگویم…اگرپدر آرتین کوچولو شغل و هنرش ” زندگی بدون خشونت ” است ، وظیفه طاقت فرسایی را بر عهده گرفته است زیرا افتخاراین شغل و هنر بر عهده امام زمان ادعایی او بوده است نه ایشان …ما چکاره هستیم که بهایی ها را رسمی کنیم ؟
…

محمد نوری زاد:
سلام جناب الهی گرامی. نوشته ی بلند و همه جانبه ی شما را خواندم و درس ها گرفتم. با این همه اما سخن من دراین نوشته ی مطول شما بر زمین مانده وپاسخی نیافته. من بدون این که کمترین اشاره ای به باور بهاییان کرده باشم، خواستار بهره مندی اینان از حقوق شهروندی شان هستم. بی کم وکاست. درست به همان اندازه که فرزند یکی از وزرای شیعه ی نماز شب خوان بهره منداست. این یعنی مدنیت. شما اطلاعاتی از تاریخ بهاییت را مثل گنجی با خود حمل می کنید ومفری برای خرج کردن آن می یابید وکاری به این ندارید که اینان پیش از این که بهایی باشند انسان اند. مثل من وشما. ما چرا همه ی بهره مندی ها را برای خود می خواهیم و برای دیگران اما واگر پیش می کشیم؟

چرا باید فرزند شما به دانشگاه برود و فرزندان اینان نه؟ چرا شماومن امنیت تبلیغ و اجتماع و همایش داشته باشیم واینان نه؟ کمی آنسوتر از ایران، این مسائل حل شده و رفته پی کارش دوست من. ما هستیم که خود را در گیر ودار تعصبات صدمن یک غاز گرفتار کرده ایم. چرا باید یک دخترجوان شانزده ساله ی بهایی – مونا محمود نژاد – صرفا بخاطر بهایی بودن زندانی و اعدام شود؟ دوست من ، سخن من این است: ما انسانها همه با هم برابریم. بی هیچ استثنایی. آنکه باید ما را به برتری امتیاز دهد و برگزیند خداوند است که مطلقا درعرصه های دنیاوی ما دخالت نمی کند واین عرصه را دربست به خود ما وانهاده است. واین یعنی عدل. پس لطفا از خود خدا جلو نزنیم وبندگان خدا را به بد وخوب چوب نزنیم. با احترام
———

مهرانگیــز:
من درعین حال که با شما موافقم با شما موافق نیستم. آقای روحانی شاید چاره ای ندارد وباید به سپاه باج بدهد تا بتواند درجای دیگراز تن خرس یک مو بکند. این خودش عین سیاست وکیاست است . نیست آقای نوری زاد؟

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. من نیز همین را درنوشته ام آورده ام. که این ایرادی که ندارد حسن نیز هست. مهم اما آمیختن اصولی است که مخاطب را به انحراف می برد. همین که جناب رهبر به نرمش وسخن نرم تمایل پیدا کرده – حالا قهرمانانه یا گونه ای دیگر- ویا این که دیپلماسی ما در حوزه ی سیاسی علاوه بر چین وروسیه به اروپا و بویژه انگلستان نیز نظردارد ، ویا رفتارمبتنی برخرد و درستی که از برآیند کارهای دولت آقای روحانی برمی آید همه وهمه ما را به سمتی هدایت می کنند که نباید قدر ناشناس بود و ناشکری کرد. این ناشکری البته دلیل نمی شود که ما برکجروی ها نیز با همان نگاه قدر دان بنگریم وتأییدشان کنیم. باور بفرمایید این نقدهای تند وتیز کاملا از سر رفاقت و دلسوزی است. ونه دشمنی و خراب کردن اوضاع. نقد – ازهر نوعش – چراغ خطری است که مخاطبش را به هوشیاری فرا می خواند. با احترام

———

یه ایــرانی:
سلام بر جناب نوری زاد. کمتر از انم که بخواهم درست یا غلط بودن راه شمارا به چالش بکشم. جناب نوری زاد هدف شما پاکست و مقدس در ان شکی نیست. به گمانم از هدف اصلی دور شده اید به هر چیز چنگ میزنید تا سران کشور را به چالش بکشید. ما نمیتوانیم کشور خود را به سامانی برسانیم حال دخالت کردن در چیز هاییکه مارا از هدفمان دور میسازد کاریست بیهوده. استاد من همیشه گفته ام قلم شمارا میستایم اما منطقی باشیم گاهی باید سکوت و صبر کنیم تا زمان مشکلات را حل کند. قطعا نمیفهمم حرف دل شما را. بعنوان یک دوست میگویم گاهی باید تجدید قوا کرد بعد به دشمن حمله کرد شما قطعا اگاهید به رموز جنگ چون با کسی بودید که مرد بود شهید اوینی. نگذارید دیدی که نسبت به شما داریم که دید انسانی هست از بین برود. گاهی باید منتظر نتیجه ماند. نگذارید افکارتان دست مایه ی غربی ها بشود و علیه خودمان استفاده کنند. اگر توضیحی هست خوشحال میشوم از این شک عبور کنم. از جسارتهایم پوزش میطلبم استاد. با احترام.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. ازشما و از ادب شما سپاس مندم. شاید سخن شما درست باشد. وشاید سخن من نیز. مهم داوریِ عقل است که برسخن و رویه ی ما انسانها سایه می اندازد. رفتار عاقلانه را عقل تشخیص می دهد. منظورم عقل جمعی است. که اگر اشتباه نیز بکند حتما مستحق همان اشتباه است تا رشد یابد. اما این که فرموده اید صبرکنیم تا گذر زمان به حل مشکلات توفیق یابد، هم سخن درستی است وهم درجای خود خطرناک. بازهم دراینجا می شود به عقل جمعی روی برد. با اینهمه از توصیه ی شما تشکرمی کنم. با احترام

———

یک دوست:
اقای نوریزاد در این مورد بیخود شلوغش میکنی. در عالم واقع سوریه یک کشور جهان سومی و بدبخت و مفلوک و عقب مانده است که مدیران سیاسی و امنیتی اون فقط بلدند ادم بکشند. در مقابل ساده ترین اعتراضات و تظاهرات ادمکشی کردند و فکر کردند هنوز سی سال پیشه که در حمص و حما سی چهل هزار مسلمان را سلاخی کردند و سر و صداش هم در نیامد. ولی زبل های منطقه و بعبارت بهتر کفتارهای منطقه یعنی عربستان و قطر و اردن و ترکیه و… اینبار بکمک معترضان امدند و اجازه خفه کردن بی دردسر مخالفان را به اسد ندادند. سوریه امروز خط مقدم جنگ ایران و اراذل و اوباش منطقه است. اقای خامنه ای علیرغم همه اشتباهاتش کار خوبی کرده که از حکومت سوریه حمایت میکنه. این صد در صد بنفع منافع ملی ایرانه. استراتژی اقای خامنه ای و مشاوران امنیتی و سیاسی او اینه که ما باید خط مقدم نبرد را ورای مرزهای جغرافیایی خودمون تعریف کنیم. ترجمه “لری” این حرف اینه که با بمب ها و تروریست های عربستان و قطر و اسراییل و امریکا و … یا باید در اصفهان و تهران و شیراز و مشهد روبرو بشیم. یا در لبنان و سوریه و افغانستان و عراق و یمن و بحرین. شق سومی وجود نداره. این سیاست کاملا منطبق بر منافع ملی ایران و ایرانیان است. خیلی غم انگیزه ولی چاره ای نیست. اشکال در خونخواری و بدذاتی و نابکاری اقای خامنه ای یا سپاه یا روحانیون نیست اشکال بسیار عمیقتر از این حرف هاست. اقای نوریزاد شما گاهی تحلیل های بسیار خوبی ارائه میدید ولی در مواردی بهتره بیشتر دقیق بشید و الکی مطلب ننویسید بقصد اینکه فقط از خوانندگانتان اشک چشم و همدلی و تایید و به به و چه چه طلب / گدایی کنید. حقیقت بسیار تلخه و راه ساده و سرراستی هم برای همه مشکلات وجود نداره. اگر ایران به اسد کمک نمیکرد او سرنگون میشد و سپس حکومتی صد در صد مطیع و نوکر و گوش بفرمان عربستان و امریکا و قطر و … ایجاد میشد. نتیجه اینکه ایران تنها متحد جدی استراتژیک و همدل خودش را از دست میداد و حمایت از حزب الله که در واقع چماق ایران بر سر دشمن دیرینه اش اسراییل هست محدود و شاید منتفی میشد. اگر در برابر این استدلال ها حرفی دارید بگید ما هم روشن شیم!

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من مانده ام که چرا کشورهایی مثل مالزی و دوبی و کویت و عربستان وترکیه به این هوشمندی ای که بیت مکرم رسیده – که آشوب وجنگ داخلی را به دوردستها بکوچاند – نرسیده اند. شما آیا خبردارید دوست من؟ با احترام

———

دوست نوری زاد:
سلام جناب استاد گرامی ازادمرد ایران اینحقیر به خاطر نترسی وایمانت به جهان ابدی وایمان به خدا شما را دوست دارم چون یقین دارم جز خداوند از هیچ بندهای ترس ندارید خواهشمندم اینحقیر را راهنمائی فرمائید جناب نوری زاد دارم مریض میشوم از فشار بی عدالتی وبی ایمانی حکومت غیر اسلامی ایران بخصوص بی اعتقادی رهبری به قیامت ودین خدا وقران واحادیث لذا خواهشمندم بفرمائید باید چه کنم دیگر از نظر سلامتی بسیار در خطرم خدا گواه است دست خودم نیست که ناراحتی نکشم شب تا سحر از بی عدالتی ومنافقی این حاکمان دروغگو ومنافقان بر دین خدا باید چه کنم خواهشمندم راهنمائیم فرمائید باید چه کرد البته این سوال بیجائی ست از شما میپرسم ولی یقین دارم که جنابعالی بیش از اینحقیر از بیایمانی روحانیت بخصوص مجتهدین عزاب میکشید ولی بحمد خداوند از من سالمترید دیگر غذا ندارم رگهای خندهام از بیخ وبن از اول امدن امام قطع شده بفرمائید چه کنم پناه میبرم به خدا اینقدر از خداوند درخواست میکنم که خلاصم کند چند سال قبل گفتم به رفقا ای انسانها بدانید هر زمانیکه دعای انسان مستجاب نشد انسان تنها مانده است امروز به ان روزگار رسیدهام باید چه کنم راهنمائیم فرمائید صواب است خدا گواه است نه مالی میخواهم نه ریاستی نه مقامی نه مردمی چون اینان فقط عدالت وبس ممنونم به امیلم راهنمائیم فرمائید استاد عزیز

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من خود به راهنمایی شدن شایسته ترم تا راهنمایی کردن. بهرحال ما خصلتا ناگزیر به امیدواری هستیم. اگربپذیریم که: فردای ما بهترازامروزخواهد بود – جبرا – کمی آرامش پیدا خواهیم کرد. گرچه درکوتاه مدت آسیب ببینیم و عذاب بکشیم. دوست من، اگربتوانیم به افق های دور وبه وسعت نظرمردان وزنان بزرگ وماندگار بیندیشیم حتما کمی تسکین خواهیم یافت. چرا که دراین افق ووسعت نظر، آسیب های مقطعی ، گذرا خواهند بود. سرتان را بالا بگیرید. به دوردستها بنگرید. وتلاش کنید فردا را درمشت بگیرید. با احترام

———-

محمدرضا:
مرگ بر دیکتاتور ، مرگ بر فسق و جور
با سلام به شما عزیز بزرگوار
بنده هم نه از مرگ میترسم و نه از مسایل دیگر و عقاید خود را با عقاید شما همسو میدانم
خوشحال میشوم در زمینه مبارزه مرا راهنمایی کنید

محمد نوری زاد:
فقط سلام
بجاى مرگ
زندگى را در مشت بگیریم

———

احمــد:
چناب آقای نوری زاد
من منتظر جواب سوالم در مورد احمد کسروی و نواب صفوی هستم. لطفا جواب بدید

محمد نوری زاد:
سلام احمد گرامی. درمورد کسروی باید بگویم: وی فردی اهل علم بود. با اهل علم – فارغ ازهرگرایشی که دارند – بظرافت باید سخن گفت ونوشت ورفتارکرد. زدن وزندانی کردن و شلیک گلوله به مغزیک پژوهش گرو یک متفکر ، زدن وزندانی کردن و شلیک به مغزانسانیت است. کسانی که نمی توانند یک سخن عالمانه را پاسخی عالمانه بدهند، به زدن وزندانی کردن وکشتن وشلیک و حذف فیزیکی طرف روی می برند. واین یعنی جنایت. فکرمی کنم پرسش بعدی شما را نیز پاسخ گفتم. بااحترام

———-

ناشناس:
واقعیت با طنز تلخ اما اقای نوری زاد این چیز جدیدی نیست از اول انقلاب این داستان بوده ان موقع افرادی مثل خلخالی و امثالهم بودند که در دادگاه های یک طرف بدون حضور متهم تمام زندگی مردم را مصادره می کردند و یا هیئت های 5 نفره و 7 نفره هم ادامه ان را دادند و هنوز میدهند فقط یک قلم از 6 میلیون ایرانی حداقل یک میلیون اموالشان بالا کشیه شده به طرق مختلف شما اگر به لیستهای مختلف مصادره که در هر شهر مراجعه کنید خواهید دید چه فاجعه ای رخ داده و بالاتر از ان اگر جستجو کنید و ببینید چه کسانی صاحبان ان مالها شده اند و ادعای مسلمانی دو اتشه دارند خواهی دید دین فقط شده وسیله برای رسیدن به مال دیگران و این بساط 35 سال است که ادامه دارد شما تازه گزیده شده اید برای لپ تاپ تان مردم جان و تمام اموالشان را ازشان گرفتند و دادند به این دینداران مدعی دین.

محمد نوری زاد:
دوست من، قبول می فرمایید که داستان لپ تاپ، تمثیلی ازهمان اموال ونوامیس وجانهای تباه شده وبغارت رفته است. با احترام

———-

شاهیــن:
…. شما چطور تحمل این همه سختی و این هم مخالف رو دارید جماعتی که متقاعد نمیشن .اخه میگن سخت ترین کار در جهان متقاعد کردن ادم های احمق است .از نامه ی چهاردهم بود که با شما اشنا شدم به رفاتون همیشه فکر کردم برام مهم نبوده حتی اگه شما طرفدار اقای رهبر باشید چیزی که برام مهم بود اینکه وقایع جامعه رو شناختم .راستش تملم در نامه ی 26 به اخر رسید دیگه نتونستم نوشته هاتونو بخونم .داستان باغبان رو برای هر کی تعریف میکنم دلش خالی میشه اما از بس قصه ی دروغ تو ذهنش خوندن قبول نمیکنه. از روزی که ستار بهشتی رو کشتن دیگه نتونستم فعالیت اینترنتی خوبی داشته باشم نترسیده بودم بی رمق شده بودم …اصلا نمیدونم نوشته ی منو تا اینجاخوندید که ادامه اش بدم . اما خوهشا جواب خواهشا. چطور در این انبوه مخالفان خودتون رو زنده نگه داشته اید((تفکرتون و تا جسمتون)) سن زیادی ندارم برای همین زود می برم مطمئن باشید من ترویج کننده اندیشه های نوریزاد هستم

محمد نوری زاد:
سلام شاهین گرامی
اگر مرد عملی که می بینم هستی به این چند کار اقدام کن
رمان بخوان
کارهنری – به هررشته ای که به درون تو نزدیک است – روی ببر
به یکی از ورزش ها نیز
کمی به خودت مرخصی بده
حتما
بعدا می بینی که می شود خیلی چیزها را تحمل کرد
فقط باید بدانی که چه می خواهی
وچه نمی خواهی
راه را پیدا خواهی کرد

———-

یک دوست:
آقای نوریزاد عزیز. من به شدت براتون نگرانم. دارین تو همون سمتی میرین که براتون دام گسترانیدند.تمام مطالبتون درسته،لکن بیخیال پیامبر و خمینی و شیعه و…بشین. اینا می خوان که شما وارد این وادی ها بشین و بعد توسط چهارتا آدم معمولی جاهل کشته بشین.اینا هم بگن ببین مردم خودشون زدن این بابا رو کشتن. از طرفی خمینی یه دیواری برای اصلاح طلبها هم هست.(هر چند مجازی) وقتی شما به خمینی حمله می کنین اونا مجبورن از شما فاصله بگیرن. اینم خوب نیست. اتحاد رو از بین می بره. یادتونه نظام خودش عکس خمینی رو پاره کرد بعد انداخت گردن معترضا؟ یعنی می خواست پیرهن عثمون درست کنه.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. من طعم نگرانی شما را می فهمم و از همین روی سپاس مند شمایم. گمان این مبرید که کسی و کسانی برای من دام گسترده اند و مرا با هوراها و هیاهوهایشان بدانسو ترغیب می کنند. من آنچه را که ضروریِ این روزهای خودمان می دانم بر قلم جاری می کنم. مثل خودشما که هر چه ضروری زندگی خودتان است، در اولویت قرار می دهید. ممکن است بفرمایید: طرح اینگونه مسائل زمانش اکنون نیست. که البته این دلنگرانیِ شما را در تشخیصِ زمانِ درست، درک می کنم. ممکن است زمان طرحِ این گونه مباحث ده سال آینده باشد. سخن من اما به این است که ناسزایی و دروغی اگر در اطراف ما پرسه بزند؛ می شود آیا ندیده اش گرفت؟ واهمه ی شما این را نشان می دهد که مردم ما به بلوغ نرسیده اند. که می پرسم: پس کی به بلوغ خواهند رسید؟ کج فهمی ها حتما به کج روی منجر می شوند. از کجا معلوم ده سال بعد بشود کج روی های ناشی از کج فهمی های امروز را ترمیم کرد. من چون خود شما تا حدودی به ظرف زمانی یک سخن واقفم. اما چه کنم که ما سخنانی که وقتش هنوز نرسیده فراوان داریم.

———-

روشــن:
آقای نوری زاد!روزی را بیاد می آورم که در اوج دولت اصلاحات در حضور رهبر معظم انقلاب بر سیاست های دولت اصلاحات تاختید و راجع بع فیلمی که با اجازه ارشاد اکران شده بود معترض بودید.آن زمکان من شمارا همدوش شهید آوینی میدانستم .ناگهان در شما یک دگر دیسی رخ داد و اکنونم به زمین و زمان فوش میدهید و یار غار کسانی شده اید که روزی منتقدشان بودید مدام از اموالی سخن میگویید که از شما برده اند اما هیچگاه بر من روشن نشد این اموال شما چیست و اصولا چگونه ممکن است سپاه مال شخصی شمارا بگیرد وپس ندهد و قوه قضاییه هم شکایت شمارا نپذیرد؟؟؟ آقای نوری زاد هیچ کس باور نمیکند شمنا این همه اهانت بکنید و راست راست در دامن نظام راه بروید و بگویید آزادی نیست!!!!کسانی هم که هندوانه زیر بغل شما میگذارند شمارا به بازی گرفته اند

محمد نوری زاد:
سلام روشن گرامی. اموالی که سپاه از من برده و پس نمی دهد عبارت اند از: یک کامپیوتر اَپل بسیار قیمتی که از آن برای تدوین فیلمها استفاده می کردم، و دوربین و چهار هارد اکسترنال و کلی فیلم بتاکم و کلی سی دی و کلی نوشته و کلی فلش و چیزهایی که معمولا در یک اتاق تدوین هست. من بارها به دستگاه قضایی نامه داده ام و خواهان پس گرفتن اموالم بوده ام اما کسی پاسخگو نیست. شما جای من بودید چه می کردید جناب روشن گرامی؟

———

ناشناس:
… “آخوند” ریشه مشترک تمام دردها و مشکلاتی است که گریبانگیر لااقل ۳۵ سال اخیر از تاریخ کشورمان بوده است البته بدون در نظر گرفتن خیانتهای آخوندهای قبل از آن امثال شیخ فضل الله و کاشانی و مدرس و بقیه. اینکه بگوئیم آخوند باشد یا نباشد مانند این است که بخواهیم تصمیم بگیریم در بخشی از پیکره یکی از عزیزانمان یک توده سرطانی باشد یا نباشد!! بیماری سرطان در هیچ نوع و هیچ نام زیبا و هیچ عنوان ظاهر پسند و هیچ مقدارش آیا هرگز میتواند بخشی از پیکره سالم یکی از عزیزان شما باشد؟! حالا این عزیز نامش ایران باشد!

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. می دانم که فوران این همه کلمات آتشین بخاطرآسیب های این سالهای جمهوری اسلامی است. اما یک فهم منصف هرگز بخاطر آسیبهای یک قشر، به همه ی آن جماعت آتش نمی بارد. بفرض که دریک جامعه سیاسیون ومهندسان یا پزشکان حاکم شوند و مفسده برآرند و آن جامعه را تباه کنند. این تباهی، هرگز ما را بی نیاز از معلمان درستکار ومهندسان فهیم وپزشکان مردم دوست نمی کند. منصف باشیم دوست من. با احترام

———-

یه ایرانی:
سلام بر شما. در سایتها قدمی میزدم تا شاید کمی از دلتنگی هایم کاسته شود اما لبریز از حرف بودم نمیدانستم حرفهایم را به چه کسی بزنم تا یاد شما افتادم. گاهی وقتها حکمتش را نمی شود درک کرد نمیدانم شاید من احمق تر از این حرف ها باشم. این کرختی برای چیست این نا امیدی از کجا می اید برای انکه نگویید شاید نماز خوان نیست شاید در مسجد نیست باید بگویم گهگاهی نماز میخوانم و در مسجد حضور دارم، در مسجد جامع شهرمان پایگاه بسیج دایر شده است و من مسئول نظارت و تایید صلاحیت جوانان شهر هستم همه ی حواسم را جمع کرده ام تا بنحوه احسنت کارم را انجام دهم اما نمیدانم چرا خودم در گیر حکمت بی پایان خدا هستم.چ کار کنم تا خدا مرا ببخشد. نه حقی را نا حق کرده ام نه حق کسی را خرده ام هر چه فکر میکنم چیزی به ذهن وا مانده ام نمیرسد. اگر برایتان هم صحبتی با یک بسیجی سخت نباشد از جنابتان راهنمایی میخواستم. بر من خرده مگیرید کار دل است. با احترام.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. وقت وانرژی وحوصله ی خود را صرف پاکسازی گناهان نکرده نکنید. همین گریه زاری های بی حاصل وبی دلیل است که ما را افسرده و زبون می سازد. سرتان را بالا بگیرید و به این که بنده ی خدای خوبی هستید افتخارکنید و بدانید که خدای خوب همه ی هستی را بخاطرگل روی شما پدید آورده و همه ی پدیده ها را به اطاعت ازشما فرمان فرموده. بیش ازآنکه اندوهگین باشید شاید باشید. روح هستی مبتنی برشادمانی است ونه اندوه. با احترام

———

ایرانی:
من شجاعت شما را می ستایم و با اندیشه های شما تا حد زیادی همراهم اما می خواستم بگویم اگر واقعاً خواستار بر کشیدن خرد و نابودی جهل و خرافه در این ملک اهورایی هستید نبایستی به هیچ عنوان تبلیغ دین فاشیستی و ضد انسانی اسلام را بنمایید و همچنین اندیشمندان دینی را حالا از هر نوع… نسل امروز به درستی این را دریافته و باز از شما خواهش دارم که وارد این بازی فریب دوباره ملت نشوید.البته دلم روشن است که نسل امروز مثل والدینش ساده لوح و بی سواد نیست و فریب مشتی ملای ژیگول را نمی خورد.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. ما خواستار اسلامی هستیم که چراغی در درون ما بیفروزد و مطلقا برای شما ودیگران مزاحمتی که فراهم نکند بل ما را درکنار شما – با هرعقیده ومرامی که دارید – قراردهد. این اسلام آیا خواستنی نیست؟ اسلامی که به من نوری زاد می آموزد جانت را برای رهایی و آزادی و رشد و رفاه بهاییان وکمونیست ها و همه وهمه ی ایرانیان فدا کن. با احترام

———

یه ایرانی:
سلامی به گرمای اغوش مادر. این روزها حس غریبی دارم انگار در ورطه ای از زندگی افتاده ام که تمام ناخوشی ها مرا نشانه گرفته اند. نمی توانم حسم را با کسی در میان بگذارم جز قلم و کاغذ تنها دلخوشیم به نوشته هاییست که سر تعظیم بر کاغذ فرو می ارند . اما عشقی که شریعتی ها از ان دم میزنند ذره ذره از وجودم کاسته میشود اری اگر عشق نبود به کدامین بهانه زندگی میکردیم. همه ی امیدم توجه خداست. از جنابتان عاجزانه در خواست میکنم خطی بنویسد برای درمان دلتنگی هایم. با احترام.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام. ازنسیم می خواهم که به زلف نازنینتان بوسه بزند و آبشاری ازعاطفه برشما ببارد. آنجا که دیگران در به در بدنبال عاطفه اند و شما برآنها عاطفه می بارید. عجب سری است درلبخند. عجب سری. وعجب معجزه ای. قدر تبسم را بدانید. ازعمق عاطفه . همان که حجم آبشارش با شماست. ودیگرانی که چشم به بارش عاطفه ازشمادارند. با احترام

———

حبیبی:
نوشتید تنها ماندید وپشیمان نیستید، شما تنها نیستید ، آنانی تنهایند که خود بین وومغرورند انسانهای آزاده ناظر به کل عالمند افکارشان روشن وافق دیدشان وسیع وقلبشان به روشنی دریاست همه را یکسان وبرابر میبینند. در خلقت تفاوتی نیست والا خدا خلقی نمی فر مودآدم های کوردل تنهایند بسیار ند که حرکت انسان دوستانه شما را می ستایند بیایید باهم به ایران سرزمین نور خدمت کنیم. بیایید به این فکر کنیم. میتوان لبخند را احساس کرد میتوان عاشق بود فارغ ازظلمت خشم سایه شوم بدی ها راشکست ،میتوان در تند باد حادثه زورقی محکم ساخت. بردر خانه ما بنوشته است. مرهم هرزخم کز دنیای دون برما رسد. اندکی عشق است و ایمان ووفا.

محمد نوری زاد:
سلام وسپاس دوست خوب. تنهایی من نه ازاین روی است که شما به نیکی بدان اشاره فرموده اید. بل ازآن روی که سیاسیون مطرح کشورکلا باب ورود به عرصه های انسانی را بسته اند وبدان روی خوش نشان نمی دهند. وگرنه ما وشما را هرگز تنهایی نیست. ما با نگاه به یک غنچه به یک لبخند به یک آه انرژی می گیریم. با احترام

———-
ILYAD
vase hame chi az shoma tashakkor mikonam.
bebakhshin ke natounestam akhare hafte biyam va shoma ro bebinam.
man bekhatere mamnouol voroud shodan natounestam biyam iran .
asalan nemidounam vase chi nazashtan ke man biyam va az marz rad besham.
ILYAD

محمد نوری زاد:
سلام ایلیاد گرامی
نگران مباش
آینده با شماست
با همه ی زیبایی هایش
همدیگررا خواهیم دید
درهمان آینده ی زیبا
که درهمین نزدیکی هاست

———-

علــی:
آقای نوریزاد پس از ماجراهای 88 بارها و بارها به وبسایت شما و امثال شما سر زدم و این جا برایم پناهگاهی بود برای همان برون ریزی و تخدیر و تسکینی که اشاره کردم. امروز آمده‌ام با شما و این وبسایت وداع کنم. به این نتیجه دردناک رسیده ام که اگر صاحیان تمام این نوشته ها و کامنت ها حتی یک گام حتی یک گام بر می‌داشتند امروز وضع و حال ما این نبود. پناهگاهمان شده یک مشت سایت و آدم فیلتر شده. در فضای فیلتر شده فریاد می‌زنیم تحلیل می کنیم رسوا می کنیم. تصورم این است که حکومت حصاری دورمان کشیده و خوراکمان را که همان جنایات و اشتباهات مهلک است هر از گاهی از دریچه‌ای در آخورمان می ریزد. بعد از این که از خبر و جنجال سیر شدیم می نشینیم به نشخوار کردن. یک بلانسبت شما به این جملات اضافه کنید. بدرود آقای نوریزاد.

محمد نوری زاد:
سلام علی آقای گرامی. می خواهم یک چیزی بگویم لبخند بزنی: دستم بدامانت مرو! دوست خوب من، قرارنیست ما چوب وچماق دست بگیریم وکاری بکنیم. گرچه اگروقتش برسد ازبذل جان نیز دریغ نداریم. هیچ با من موافقی که فضای سایبری خودش کاردی است به جگر کسانی که ظلم می کنند وهرگز دوست ندارند بساطشان برملا شود. اکنون درزندانها دوستانی داریم که مطلبی نوشته اند وهمان مطلب حیثیت طرف مقابل را جریحه دارکرده است. انقلاب تونس مگریک انقلاب فیس بوکی نبود؟ ومردم مصرهم اکنون مگربیشترین گفت وشنودشان اینترنتی نیست؟ ازما قهر نکن برگرد سرجایت دوست من. با احترام

———-

پیمان:
Dear Mr. Noorizad,wishing you the best,you are a brave man and we all appreciat for what you say and write.This must be between you and me,do not go to jail,The truth is Khamenei will witness our departures.The reason?My dear the rats and cock roches will stay for ever, never die,NEVER

محمد نوری زاد:
سلام پیمان گرامی. دست برچشم می نهم ومی گویم: ای به چشم

———-

احمد:
…آقای نوری زاد شما فقط به این سئوال کننده بفرمائید چگونه در ایران اینگونه سخن می گوئید وکسی را با شما کاری نیست. مگر تافته جدا بافته ای ؟ مگر سری از کسی زیر بغل داری که از افشاگریت میترسند؟ تو کی هستی ؟ نقابت را کنار بزن وخودت را به مردم معرفی کن…

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. پرسش شما تازگی ندارد. من بارها وبارها درهمین سایت خود به پرسش های اینچنینی پاسخ گفته ام. بطورمثال مراجعه کنید به مطلب: گفتگوهای من وساسان، مصاحبه ی من با برنامه ی “به عبارت دیگر”، و مصاحبه ی من با دویچه وله… تنها به این بیندیشید که : احتمال دارد نقابی درکارنباشد. احتمالش که ایرادی ندارد؟ وقتی شما می فرمایید: همه را می گیرند وزندانی می کنند شما چرا حرف می زنی وکسی با تو کاری ندارد درحقیقت خودتان را که ساکت وبی نشان هستید درجانب حق نشانده اید وکسی را که حرف می زند وچای مخاطراتش هم ایستاده درجانب باطل. یعنی خودتان را که می ترسید گذاشته اید درطرف حق وکسی را که نمی ترسد گذاشته اید درطرف باطل. شما چرا خودتان را ملامت نمی کنید؟ یا کسانی را که نوری زاد را تنها گذارده اند؟ قدیمها یک مردانگی ای بود کجارفت آن مردانگی ها دوست من؟ با احترام

———-

محمـدرضـا:
درود به شما. جناب نوری زاد عزیز من در تمام تظاهراتها بر علیه رژیم شرکت کردم و هر کاری که فکر میکردم مفیده برای نابودی این سیستم بکار بستم از وبلاگ نویسی و فعالیت اینتر نتی تا شرکت در تجمعات ضد ولایت فقیه الان به این نتیجه رسیدم بهتره مبارزه مسلحانه با اینا کرد مثل چه گوارا یا انقلایای دیگه اینا ظالمتر و خونخوارتر و بی رحمتر از اونی هستن که از اسب قدرت پایین بیان مخصوصا حکومت کشوری مثله ایران باشه. نظر شماچیه؟

محمد نوری زاد:
محمد رضای گرامی. فرض کن اسلحه بدست گرفتی و زدی به خیابون. اول کسی که می بینی یک درجه دار یا افسرنیروی انتظامی است. او را می کشی؟ بعد به پایگاه بسیج برمی خوری. که یک جوان بیست ساله اسلحه به دوش انداخته و با تلخی به مراجعین می تازد وبداخلاقی می کند. او را می کشی؟ بعد به یک پاسداربرمی خوری. نه اصلا به یک سردار فربه ازمال حرام برمی خوری که ازشدت بالا کشیدن اموال مردم پف کرده، او را می کشی؟ به یک روحانی حکومتی برمی خوری. او را می کشی؟ می بینی دوست من، ما برخلاف همینها آدم کش نیستیم. ما نمی توانیم اینها را بکشیم. گرچه آنها براحتی ما را می کشند. اسلحه ات را غلاف کن. وسلاح آگاهی وگسترانیدن آگاهی را بدست بگیر. چاره ی ما همین است. صبوری وفهم

———-

ناشناس:
…نوری زاد! حرکتهای کور و بی هدف جمعیت میلیونی تهرانی ها بس نیست؟! آیا نباید برای به ثمر نشستن اعتراضهای مردم جهت و هدفی را برنامه ریزی کرد؟! اگر زمان چنین برنامه ریزی امروز نباشد پس کدام روز است؟!…به این دلیل بهترین جهتها در تهران شرق به غرب نیست، شمال و جنوب است:شمال به سمت صدا و سیما و جنوب به سمت پاستور!

محمد نوری زاد:
دوست من سلام. مطلقا به این گزینه های هراسناک نیاندیشید. این سناریوهای خطرناک هرگز برازنده ی ما نیست. ما اعتراض می کنیم اما نه به شیوده ای که شما می فرمایید. اعتراض وانتقاد ما به جناب خامنه ای از جنس حقوق مدنی ای است که درقانون بدان تأکید شده است. ما جناب خامنه ای را به خاطرپرهیزشان از پاسخگویی به مسئولیت هایشان به چالش می کشیم اما هرگز به سمت وسوی شیوه ای که مورد نظرشماست نمی رویم. ورود به آن حوزه ی خطرناک همان است که اتفاقا مطلوب سرداران فربه است. اگرآنها آدمکش اند ما نیستیم. اگر آنها دزدند ما نیستیم. اگرآنها به اخلاق وادب پشت کرده اند ما بدان روی می بریم. دوست من، به گسترش آگاهی بیندیشید. درست همان گوهری که سرداران ازآن هراس دارند. چرا که آنها دریک دستشان اگرچه اسلحه است اما دردست دیگرشان ابزارهای تولید وگسترش جهل است. ما کاری به اسلحه شان نداریم اما ابزارهای دست دیگرشان را با همان گسترانیدن آگاهی بی اثرمی کنیم. با احترام

———-

ایرانی آزاده:
به شما که اسلامی هستید هیچ اعتمادی ندارم همه کسانی که مثل شما وب لاگ دارند اگر یک صدم آنچه شما مینویسید بنویسند خونشان ریخته میشود ولی شما را کاری ندارند آیا شما یک عامل نفوذی نیستید

محمد نوری زاد:
دوست آزاده ی من. شاعر گرانمایه وآزادیخواه ما جناب ” فرخی یزدی” در زندان رضا شاه، با نود ونه نفردیگر با هم متحد می شوند که: غذا نخورند. شاید این نخستین اعتصاب غذای سیاسی درتاریخ متأخرکشورما باشد. که یکصد نفر تصمیم بگیرند غذا نخورند. برای چه؟ برای اینکه سخنشان شنوده شود. اما همزمان هزاران نفربودند که: درهمان زندانها غذا می خوردند. جناب فرخی که بعدها توسط رضاخان لبانش با سوزن ونخ دوخته وسپس اعدام شد خود درباره ی این اعتصاب غذا می سراید:

صد مرد دلیرعهد وپیمان کردند
برحفظ وطن ترک سروجان کردند
چون شیرگرسنه ازپی حفظ مرام
اعلام گرسنگی به زندان کردند

دوست من اشکال کارشما اینجاست که سکوت خود را ملاک درستی یافته اید. یعنی پذیرفته اید که دراین کشورهمه باید سکوت کنند تا آسیبی نبینند. ونا خواسته، کار درست را همان سکوت دانسته اید. یعنی اگر من نیز چون شما سکوت می کردم اکنون درمعرض این پرسش شما قرار نمی گرفتم. یا بهتربگویم: شما برای آرامش روان و درون خود مرا به آغوش جاسوسی درمی اندازید. چون خودتان سکوت کرده اید وازاین سکوت خود رنج می برید یکی را که صدایی درداده و فریاد می زند مخاطب قرار می دهید و می گویید: یا سکوت کن یا این که من به تو مشکوکم. بجای این که درکنار من قراربگیرید تا صدایمان رساترشود ازمن می خواهید سکوت کنم وازمظان اتهام خلاصی یابم.
با احترام

———

کـورش از آلمان:
سانسور تا اينجا هم كشيده شده؟

محمد نوری زاد:
سلام به کوروش گرامی ازآلمان
اینجا ایران است.
با احترام

———-

سیـد احسـان:
سلام مجدد آقای نوریزاد. ما که به سمت خدا دست بردیم حاجی. ما که طرفدارش بودیم. ما که هشت سال مظلومانه جنگیدیم. ما که هر پنجشنبه شب اشکامون به عشق خدا جاری شد نه در ایران در همه جا هنوز هم…. من نمیفهمم حاجی که ما مشکلمون از کجا شروع شد. من میدونم که مردم توی تهران گرگ بودن اژدها شدن . شاید دلیل سرکار بودن اینها هم همینه . ولی چیزی رو که درک نمیکنم اینه که چرا خدا ما رو به حال خودمون رها کرده. چرا راه درست از غلط مشخص نیست؟ بابا من مسلمون چکار کنم وقتی میبینم امیر المومنین برای حفظ اسلام استخوان در گلو بیست سال تحمل میکنه؟ علی درست میگه یا نوری زاد ؟ میدونی حاجی باید برای سکوت دلیل موجه داشته باشیم و برای اعتراض هم . دلیل شما برای اعتراض چیه؟ چرا مثل علی سر در گریبان فرو نمیبرین؟ آقای نوریزاد به نظر من مشکل از احمدی نژاد و خامنه ایی نیست. مشکل از ماست. مشکل از مردم گرگ صفته. به نظرتون بهتر نیست که به جای آگاهی دادن راجع به رییس گله گرگ ها بیایم و به گرگ ها آدم بودن یاد بدیم؟ انصافا توی این شهر کی دیگه به برادرش حتی رحم میکنه؟ من به نظرم میاد که این خیلی خیلی مهم تر از شیوه ایه که شما برای مواجهه با شرایط موجود انتخاب کردین. حاجی من الان یک ساله توی اروپا هستم. واقعا دلم میخواد تعریف کنم برای شما از اونچه که اینجا از صداقت و درستی این مردم دیدم. مشکل از مردمه به جان من. من فکر میکنم که اگر امام زمان ظهور کنن میان تا این مردم رو دوباره به اسلام دعوت کنن. گاهی که میبینم که شما اعتراف میکنین از اشتباهاتتون جدا روی من تاثیر میگذاره. شیوه اعتراف به گناهتون آدم رو یاد صدر اسلام میاندازه. حتی شیوه ایی که برای خامنه ایی نامه مینوسین هم همینطور. خوب میتونم بگم که نوری زاد دوباره متولد شده به شیوه ایی که محمد دعوت میکرد ولی چه کنیم حاجی که همه دوباره متولد بشن؟ همه بفهمن که طعم خدامحوری و عقلانیت چه طعم شیرینه . .. استراتژی حرکتون به نظر من هنوز خیلی ضعیفه. با احترام سید احسان

محمد نوری زاد:
سلام آقا سید عزیز
دستت را می بوسم که مرا مشفقانه نصیحت کردی
تلاش می کنم بهترعمل کنم
عقل ناقصم تا کنون به همین مختصرراه برده است
سپاس

———

رضـا:
استاد سلام خوبید؟استاد نا امیدی و نا باوری تمام وجودم گرفته اخرین روزنه ی امید ما جمعیت تارانده شدهبا سلیقه ی شورای نگهبان کورشد.مابه کجامیرییم؟همه چیزسخت شده میترسم

محمد نوری زاد:
سلام پسرم
قرارنیست ما با هرشکست به انزوا فرو شویم. قراراست با هرشکست پلی بسازیم
بسمت پیروزی
شکلش مهم نیست
مهم اراده برای ساخت همان پل است
که پیروزی خود
راه خواهد گشود

———-

امیـر سـاسـان:
با عرض سلام خدمت شما بزرگوار. به یاد دارم آن زمان که تازه هجرت کرده بودید ، نوشته هایتان رنگ و بوی مذهبی بیشتری داشت و با نیایش خویش ،جوان نا ارام ، کتک خورده را با کلام الله آرام میکردید و….و در عین حال آنانی را که دین خود را به بهای دنیا میفروشند ، را ملامت میکردید.اما نوشته های حق، شجاعانه ی شما ، رفته رفته ، سبک دیگری بخود گرفت.پدر عزیزمبا کسب اجازه از شما ،پرسشم این است، آیا به کار گیری ادبیات مذهبی صرفا اقتضای ان نوشته ها بود؟ و یااینکه تغییر سبک نگارش، سوغات هجرتتان میباشد؟ زنده باد آزادیپاینده ایران

محمد نوری زاد:
سلام امیرساسان گرامی . من در آن ایام به دنیا از دریچه ای تنگ به اسم کیش و مذهب می نگریستم و در این نگریستن صادق بودم. به مرور به وادی قشنگ تر و مطلوب تری کوچ کردم به اسم : انسانیت. این وادی هرگز فرسوده و کهنه و عبوس و عصبانی و بی ادب و فحاش و حق خور و مردم فریب و دروغ گو و دروغ پرداز و جنگ طلب و جنگ افروز و هوچی گر و از دیوار سفارت بالا برو نیست. اکنون دریچه ی نگاه من وسعت یافته است. من امروز با سوز یک درویش و بهایی و یک آدم بی خدای بی پناه می گدازم، دیروز اما بی خیال از کنارشان رد می شدم. خدای من سرجایش هست. منتها نه خدایی که بهشت خود را مختص نورچشمی های شیعه اش بداند و مابقی را کافر و نجس و ناجور. خدای این روزهای من خیلی خواستنی تر از گذشته است. خدای این روزهای من پا به پای من برای نفهمی ها و عقب ماندگی های مردم اشک می ریزد و از لبخند یک کودک ویک جوان و یک پیرزن به شوق می آید و از رقص و پایکوبی آنان رو بر نمی گرداند. با احترام

———

سبــز:
استاد شما توان پاسخ سوال های تکراری و زیاد عابران را نخواهید داشت لطفا به پیشنهاد من فکر کنید سوال های تکراری و سوال های جدید را در بخش جداگانه با عنوان(پاسخ من به پرسشها)در سایتتان پاسخ دهید و هر کس سوال تکراری پرسید اورا به سایت ارجاع دهید سوالهای جدید را هم یادداشت کرده به شخص سوال کننده بگویید در بخش پاسخ به پرسشها جواب خواهم داد.این کار چند امتیاز دارد یک:از دست سوال های تکراری رها می شوید دو:پاسخ های شما برای شناخت افکار پاکتان برای آیندگان باقی خواهد ماند سه:از ازدهام و شلوغی و توهین افراد بی ادب به شما جلو گیری خواهد شد.چهار:شما به کار خود خواهید پرداخت و فقط شنونده خواهید بود و حس انسانیت را در پاسخ رفتارهای دیگران به انها بر می گردانید و بس.پنج:افکار شما که نشاندهنده شخصیت شماست یکجا جمع شده و هر فرد جدید که از سایت شما دیدن می کند به سرعت شخصیت و افکار شما را خواهد شناخت….

پیشنهاد دیگر زیر ان سخن تنپوشتان که گفته اید این سه تن را محاکمه کنید بنویسید(این سه تن را محاکمه کنید تا حقیقت اشکار شود یا این سه تن را محاکمه کنید تا مظلوم و ظالم مشخص شود و …)چون همه فهم سیاسی شما را ندارند بد برداشت می کنند.

این بوسه زدن شما عجب کار زیبایی بوده که چنین انها را به اتش کشیده اینها حتی از مردگان هم وطنان بهایی می ترسند نمونه اش در اوردن مردگان بهایی از مزارشان و خراب کردن مزارهای انها در شیراز واقعا اینها همان داعش هستند فقط دستشان به خاطر نقابی که بخاطر مردم ایران و جهان بر صورت زده اند، بسته است وگرنه همان می کردند که داعش می کند.همچنان که اول انقلاب کردند و اینک در خفا می کنند.خجالت هم خوب چیزی هست خجالت بکشید بی شرم ها هموطن من هم وطن ، من است با هر دین و سنتی تو خارجی هستی که نمی پسندی ما سالهاست در کنار هم زیستیم تو که بیگانه هستی از این کشور برو.(روی سخنم با این حکومتی ها بود)

—————–

پرسشگر:
سلام به نوری زاد
صریح می پرسم جواب بده:
مسلمانی؟
شیعه ای؟
اصلاح طلبی؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست پرسشگر من
بله من مسلمانم
شیعه ام
انسان طلبم
با احترام

———-

کـوروش:
محمد نوری زاد طعم حسادت و احترام در کام من به واسطه انسانیتی که در وجود شماست حس توامانی از شیرینی و تلخی را در وجود من ایجاد می کنه. دوست دارم به عنوان انسانی که به هیچ مذهبی اعتقاد ندارد از شما بپرسم این حس انسان دوستی شما تا چه حد از عقاید مذهبی شما سرچشمه می گیرد؟ اگر این عقاید مذهبی را نداشتید می توانستید اینگونه باشید؟

محمد نوری زاد:
سلام کوروش گرامی، صادقانه بگویم که خدای خوب بارسنگینی از تعصب های غلیظ را از روی دوش من برداشت و بار انسانیت را بجای آن نهاد. یکجور مستی آمیخته به دیوانگی.

———-

جمـال:
محمد جان مخارج زندگی و سفر رو کی تامین میکنه.

محمد نوری زاد:
سلام جمال گرامی. با کمی صرفه جویی و فرود از بلندای منِ خود می شود همه ی ایران را یک دور کامل رفت و برگشت.

———

میـلاد:
پاینده باشی عزیز – یک سوال : شما همسفر هم دارید ؟ اگر نه این عکسها را چه کسی میگیرد ؟

محمد نوری زاد:
سلام میـلاد گرامی . من تنها به سفر رفته ام اما در هرشهر ودر هر روستا عزیزی یا عزیزانی را کشف می کنم. همینها زحمت عکسها را می کشند.

——-

کامـران:
فعال حقوق بشر جناب نوری زاد توکه ادعای حقوق بشرت می شه چرا کامنت من که حتی حتی یه کلمه توهین توش نبود و صرفا نقد بود صرفا بیان درد بود رو حذف کردید.چرا صلح نوبلتون به خطر می افته شما که دایه دار آزادی بیانید.آفرین شما هم مثل تاریختان توتالیترید شما هم مثله فرهنگتان سلطه اید شما هم مثل ملتتان استعمار گرید این را با پاک کردن کامنتم به اثبات رساندید

محمد نوری زاد:
سلام کامـران گرامی. من هرگز نوشته ای را که ناسزا درآن نیست پاک نمی کنم. هرگز. من تند ترین نقدها را برچشم می نهم اما ناسزا را هرگز. زحمت بکشید ومجددا نوشته ی نقادانه ی خود را برای من ارسال دارید. سپاس

——-

مهـدی (در پُست لعنت آباد)
آقای نوری زاد ؛ شما چرا انگشت گذاشته اید روی یک فردی بهائی مذهب که معلوم نیست شهید شده یا نه . اصلا وجود خارجی دارد یا خیر ؟؟ چه نتیجه ای می خواهید بگیرید .؟؟ می خواهید بگویید چون بهائی هستند ، آنها را تحویل نمی گیرند ؟؟؟؟ عزیز من ، اگر خیلی دلسوز هستی بیا در بین مسلمانان بسیار معتقد به نظام و اسلام ، افرادی را ببین که به دلیل نداشتن مدرک ، حکم جانبازی برای آنها صادر نشده است . جای دوری لازم نیست بروی . راستی ؛ این آقا ، کجا و در چه عملیاتی شهید شده اند ؟؟؟ عکسی ، فیلمی ، سندی …. وجود دارد بر اثبات این مدعا . البته اگر شهید شده باشند به خاطر دفاع از کشور من ، روی چشمان من جای دارند فارغ ازز دین و مذهبی که دارند . راستی ، بهشت زهرای تهران ؛ مقبره شهداء زرتشتی ، یهودی و مسیحی را ببینید و بعد قضاوت کنید و اینجوری یکه تازی ..

محمد نوری زاد:
سلام آقا مهـدی گرامی، ایشان سرباز بوده و در منطقه ی جنگی خدمت می کرده و همانجا بشهادت رسیده. من این شهید را پرچمی می دانم که هماره در اهتزاز است برای ترکاندن حباب های اسلامخواری ما.

——-

ناشناس:
دهه شصت کجا بودید پس؟ شک ندارم واسه این سوالم هیچ جوابی نخواهم شنید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی ام، من در دهه ی شصت، گرچه درمتن جهل و خرافه و تعصبات غلیظ دینی، و درعمق نفهمی و بی شعوری، و مست ازغروری جاهلانه بودم اما همزمان در لابلای کوهستان منطقه ی محروم بشاگرد – آنسوی بندرعباس و میناب – مشغول کار درجهاد سازندگی بودم. البته یک چند سالی را نیز کارمند جهاد درتهران بودم درهمین دهه.

——–

رضـا:
آقای نوری زاد، سلام تمام پیامهات و فیلمهاو…. دنبال میکنم. قبلا مثل شریعت نداریها بودی!!! ولی الان آگاه شدی که تعدادی از افراد این نظام برای حفظ قدرت به مردم ظلم کرده اند و میکنند!!!! از اینکه آگاه شدی خیلی خوبه. یه سؤال دارم در مسافرتهایی که میری ! اونم در کردستان اولا چه جوری به اینترنت دسترسی داری؟ و از چه فیلتر شکنی استفاده میکنی که راحت به فیسبوک دسترسی داری و هر روز پیام میذاری؟ و آخر اینکه منبع درآمد کسی که با نظام در بیافته مطمئنا یه جورایی مشکل دار میشه! اینقدر در مضیقه قرارش میدن که سیاسی بودن یادش بره. شما و خانواده تان مشکلی در امرار معاش ندارید؟ من هر کسی رو دیدم که کوچکترین اختلافی با نظام داشته باشه اولا خودشو که یه جوری سر به نیستش میکنن و خانواده و اقوامش رو اینقدر اذیت میکنن که فکر سیاسی بودن از سرشون بپره… آقای میر حسین موسوی که 16 میلیون رأی داشت الان بیش از 1000 روز است که در حبس هستند… خلاصه اینکه، نظام بر سر قدرت و منافعش با هیچ کس شوخی نداره؛ چطور اجازه میدن به جنابعالی به این راحتی پی ام بذاری علیه سپاه و…. ؟

محمد نوری زاد:
سلام آقا رضـای گرامی. من یک مبین نت دارم. دربعضی جاها نیز که مبین نت کارایی نداشت منازلی که در آنها اسکان می گرفتم اینترنت داشتند. اگر منصف باشیم اینگونه سفرها خرج زیادی ندارد. البته خرج داریم تا خرج.

——–

اِرویـن:
خوشم میاد شدی مارکوپولو ایران… بعد از این همه مردم را فریب دادی حالا اخر عمری واسه خودت داری گردش میکنی و از مناطق زیبای ایران لذت میبری!!

محمد نوری زاد:
دوست گرامی: گرتو بهتر می زنی بستان بزن. کاش شما نیز بودید و دراین لذت بردن سهمی داشتید. که البته من تلاش می کنم زیبایی ها را نیز نشر دهم با آن دوربین فسقلی خود.

———

آرام:
جناب نوريزاد ضمن احترام به همه كارهاتون اين برملا كردن زخمهاي لايه هاي مختلف جامعه توفيقي ببار نمي آورد چراكه گوش شنوايي از قلدران برتخت نشسته نيست بيشتر من وأمثال من وشما را متأثر ميكند.خانه از پاي بست ويران است.

محمد نوری زاد:
آرام گرامی، ما را چاره ی دیگری نیست. پنهان کردن بیماری و زخم کمکی به بیمار نمی کند. بل این ریشه یابی و آشکارسازی بیماری است که به مداوا می انجامد. مهم اما همان اراده است. که شاید نباشد. اما نبود اراده در میان حاکمان ما را از شناخت اطرافمان بی نیاز نمی کند.

——–

ناشناس:
بیچاره اینهمه زحمت کشیدی تو این سفرها شاید مورد توجه واقع بشی که نشدی سعی کردی اطلاعات و سپاه را فحش بدی تا دستگیرت کنن و همه برات هورا بکشن بازم نشد حالا رفتی دم در اطلاعات نشستی که بابا به خدا نوریزاد منم من رو دستگیر کنید اونم که نشد مثل یک یکی از اراذل و اوباش دادنت دست کلانتری حتی به سربازای خودشونم نگفتن از اونجا دورت کنن آخیییییییییییییییی چی می کش الان!

محمد نوری زاد:
سلام دوست منصف من. به نظرشما برای هشت دستگاه کامپیوتر و لب تاب و تب لت و دوربین و هاردهای حرفه ای و پاسپورت و کارتهای شناسایی و فیلمها و نوشته ها و کتابهای برده شده که از چهارسال ونیم پیش برداشته و برنگردانده اند و حال این که باید قانونا ضرف بیست و چهارساعت پس بدهند، و بعد از یک سال و نیم دوندگی به دادگاهها و دادسراها برای پس گرفتنشان که همگی بی پاسخ مانده، مرا چه چاره ای بوده آیا جز این که بروم آنجا و بست بایستم وبست بنشینم؟ با احترام

———

مهـدی:
با سلام و ادب و احترام. آقای نورای زاد من ساکن اروپا هستم. سالهاست که زندگی‌ می‌کنم ولی‌ مدتی‌ هست که ذهن من مشغول رفتار و کردار شماست . شما دقیقا دنبال چی‌ هستین آقای نوری زاد ؟؟ من به شرفم قسم میخورم اگر با کمک شما از انگیزه و هدفتون مطلع بشم پشت پا میزنم به هر چی‌ هست و نیست و خودم رو از این ساحل به ظاهر امن و آروم اروپا میندازم توی توفان حوادث و بلأیی که ۷۶ میلیون ایرانی‌ درگیرش هستن با این تفاوت که در کنار شما تا رسیدن به هدف مشترک از پا نمینشینم.

محمد نوری زاد:
سلام آقا مهـدی گرامی. من که نه، خیلی ها دنبال این هستیم که به حاکمان بفهمانیم: ما هستیم. و: حقوقی داریم که فراموش شده. برای این فهماندن، آقا مهدی، باید هزینه بدهیم. حالا حالاها.

———

ناشناس:
///////// تو مغزت اون موقع که میلیارد میگرفتی چهل سرباز میساختی اینجوری عرعر نمیکردی چی شده حالا دیگه جمهوری اسلامی بت یونجه نمیده دنبال آخور جدید میگردی؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. همین پرسش را مؤدبانه نیز می شد پرسید. مگر این که شما را نسبتی با ادب نباشد که من بعید می دانم. با احترام

———

مصطفـی:
با سلام.جناب نوری زاد،انقلاب هنوز تمام نشده و همه آگاهان جامعه باید تا رفع همه نابرابری ها چه در سطح داخل و چه در سطح خارج تلاش کنند.درسته که در طول این سی و چهار ساله کلی مشکل و بی عدالتی و انواع و اقسام مسایل ناپسند اتفاق افتاده ولی شاید راه رفع اینها،اینی نباشه که شما انتخاب کردید.اینکه شما مشکلات رو هر از چند گاهی در شبکه هایی مثل صدای آمریکا مطرح میکنید و شکایت خودتون رو به بیرون از مرزها،جایی که گوش نامحرم بیگانه میشنود، میبرید صحیح نیست.قطعا میدونین که اونا هم محض رضای خدا به شما تریبون نمیدن.همون کسایی که هی به حقوق بشر ایران گیر میدن ولی زیاد پیش نیومده که به کشوری مثل عربستان با اون اوضاع حقوق بشر گیر بدن. جناب نوی زاد،صداقت شما رو دوست دارم،چون روزی یک طرفدار نظام سفت و سخت بودین و حتی در روزنامه کیهان قلم میزدین و الآن با تفکرتون به این نتیجه رسیدین که باید مخالف باشین و آشکارا و محکم هم مخالفت میکنید و این موضوع برای من جالبه،ولی فکر نمیکنین که کلا تند میرین،چه وقتی که موافق بودین و چه حالا؟آقای نوری زاد از انقلاب کردنتون پشیمون نباشین.انقلاب هنوز در ابتدای راهه و باید تکمیلش کرد و در راه تکمیلش،هم باید با فسادهای داخلی مبارزه کرد و هم با استکبارهای خارجی مثل آمریکا و روسیه.از شما خواهش میکنم که مقداری از آتیش توپ خونتونو متوجه استکبارات خارجی،چه شرقی و چه غربی هم بکنین و اصل انقلاب با اون اهداف بزرگش رو زیر سوال نبرید . ببخشید اطاله کلام شد و هم ببخشید اگر مطالبم قدری نامنظم و آشفته بودن

محمد نوری زاد:
سلام مصطفـای گرامی. تند رفتن من شاید شاید شاید بخاطر این بچشم می آید که خیلی ها کند می روند و خیلی ها هم اساسا حرکت نمی کنند. که اگر همگان انتقاد می کردند و بر زشتی ها بر می شوریدند، کسی نوری زاد را نمی دید.

——–

آرمیـن:
آقای نوریزاد سلام؛ با عرض سلام و خسته نباشید! من 40 سالم است و تاریخ معاصر را هم میشناسم و با این توضیح اینجانب هر چند با افراط و تفریط های شما چه به هنگام تعرض به اصلاحات و چه به هنگام دفاع از آن موافق نیستم و چه بسا به شدت هم مخالفم ولی حق اعتراض شما را نسبت به نظام و سیستم امنیتی بدلیل عدم رعایت قانون به رسمیت می شناسم و امیدوارم در پیگیری حقوق حقه خود و سایر مطلومان دربند موفق باشید! و بدانید که خود شما یکی از بانیان عدم پاسخگویی سیستم و نظام حاکم بوده اید بدلیل دفاع بی جایتان در آن سالهای دانشجویی ما! اما روی سخن من با شما در ابراز این نکته است که چندین بار هم متاسفانه عنوان نموده اید! آقای دکتر نوریزاد عزیز؛ نه من، نه شما، نه هیچ شخص دیگر اجازه ندارد که نسبت به مظلومیت و اقتدار و غیرت شهدای جنگ 8 ساله تشکیک کند! جنگ فارغ از تعاریف رسمس که باز هم شما سالها در بوق و کرنای آن دمیده اید! روی دیگری هم داشته که در سینه مردمان این سرزمین نهفته است! و اصلا بر فرض محال که ادامه آن هم اشتباه بود! اتفاقی است که افتاده و امروزه باید بنا را بر اصلاح ویرانی ها نهاد! 6 دولت چهار ساله از زمان جنگ گذشته و خرمشهر هنوز ویران است! این خود کم خیانتی نیست! حداقل با معیارهای خیانت سنجی دوستان امروز!!!!!!!!!!! با خون شهد معامله بر سر کدام پیمان میکنیم! این جنگ حسن بهمنی ها و کاظم رستگار ها و موحد دانش ها هم داشت! اکبر گنجی ها هم داشت. ماجرای پادگان سپاه تهران را هم اگر وقت شد توضیح بدهید! که دوستان علی رغم انتقادات سنگین نسبت به روند ادامه جنگ و مسئولیت ناپذیری فرماندهان وقت سپاه نسبت به جان فرزندان ایران در نهایت با عنوان یک بسیجی ساده رهسپار نبرد با متجاوز شدند! در اصل جنگیدن با تجاوزگر به خاک و ناموس که تشکیک نکردند!؟؟؟؟؟؟؟؟اکبر گنجی چه کرد!!!!!ادامه راه خیانت را در سال 78 با ویران نمودن شخصیت “هاشمی رفسنجانی” شروع کرد و به خرداد 84 رساند! از کدام ” نباید جنگیدن” دفاع میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟

محمد نوری زاد:
آرمیـن گرامی، ما باید شهامت پذیرش واقعیت ها را داشته باشیم. صرفاً بخاطر این که جمعیتی از مردمان ما در سالهای بی دلیل جنگ بشهادت رسیده اند، نباید از گردونه ی انصاف و نقد منطقی و آسیب شناسی فهیمانه دور افتاد. جنگ، می توانست شروع نشود. کودکان کهنسال ما مردم را به جنگ تحریص کردند و بهانه های لازم را به صدام دادند. ما که باشیم که قدر شهدا را ندانیم و در برابر کار بزرگشان تمکین نکنیم. اما دوست من، عبور کودنانه از کنار یک فاجعه ی ملی، ما را به جان فاجعه های بعدی در می اندازد. همین اکنون دست بزرگان ما بخون مردمان سوریه آغشته است. اگر ما عرضه و لیاقت و شهامت اعتراض به جنگ را می داشتیم و در بوق نمی دمیدیم هرگز از کنار خون مردمان سوریه به سادگی در نمی گذشتیم. برادر خودِ من جانباز هفتاد در صداست. تکلم ندارد و نیمی از بدنش از کار افتاده. من مگر می توانم به او بگویم: کار تو ناشی از جهالت بوده. جنگی شروع شده بود و ماهمگی باید برای حفظ کشورمان به سینه ی دشمن هجوم می بردیم اما در آن میان نباید آیا یک عقل به : کمتر کشته شدن مردمان ما و زود تر تمام شدن جنگ می اندیشید؟ با احترام

——–

روح الـه:
سلام اقای نوری زاد نظر شما درمورد حجاب چیست؟اگر اختیار مملکت دست شما باشد درمقوله حجاب چه تصمیماتی اتخاذ خواهید کرد؟آزادی مطلق،اختیار واجبار به اختیار و اجبار،بازگشت به دوران شاه،همرنگی وهمسانی با جوامع غربی و… .

محمد نوری زاد:
سلام روح الله گرامی. من بارها در باره ی اختیاری بودن حجاب نوشته و سخن گفته ام.

——–

هـادی:
نوری زاد اگر مرد بودی حرفهایی میزدی که باید بزنی. شک ندارم چیزهایی میدانی که خیلی ها نمی دانند و گفتنش به هرچه زودتر سرنگون شدن حکومت کمک خواهد کرد. به نظر من تو فقط یک ملیجک از دربار رانده شده ای. هنوز دو رنگی. نامه هایی نوشتی که هنوز در آنها ارادت خودت را به آغا حفظ کرده بودی. گیرم کمی هم به پایش پیچیده بودی. ولی اینقدر مرد نبودی که تیشه به ریشه بزنی. چون هنوز از همان ریشه تغذیه می شوی.

محمد نوری زاد:
سلام هـادی گرامی. توان من همین است دوست عزیز. مابقی اش را شما بپیمایید. سپاس

——–

بانو فرزانـه:
جناب نوری زاد عزیز سلام. گزارش روز دوشنبه شما را خواندم با عکسی که از محل بود از انتخاب محل جدیدتان خوشم آمد چون مردم بیشتری میتوانند شما را ببینند و گفتگو کنند اما بعد از خواندن گزارش روز سه شنبه (نود و ششم) بعد از صحبت آن سرگرد در کلانتری با شما بسیار نگران شدم بخصوص که بخاطر آن پرچم هر تاکسی و ماشینی شما را سوار نمیکند و خواسته یا ناخواسته مسیری طولانی را پیاده میروید….(سرگرد مفصل از حوزه ی مأموریتش گفت. که اینجا یک محدوده ی بحرانی است. و این که ما اینجا کلی کیف قاپ و سارق و چاقو کش و آدم معتاد و مواد فروش و مشکل دار داریم)….حال اگر به این بهانه با پولی یکی از این چاقوکش ها را مامور چاقو زدن شما کنند چه میکنید؟ در آخر هم در روزنامه ها مینویسند که کیف قاپ زنی یا سارقی برای زدن کیف شما به شما چاقو زده و به همین سادگی مردم را خام میکنند. حال اگر خیلی ها هم این مسئله را باور نکنند در اصل قضیه تغییری ایجاد نمی شود چون یا به این شیوه شمارا می توانند بکشند ویا ناقص کنند و در پایان آنها برده اند. البته شما خود بهتر میدانید که چه کنید ولی بنظر من سعی کنید فقط در همان محدوده کوتاه راه بروید و* آن مسیر های طولانی را برای رسیدن به آن محل پیاده طی نکنید که خدای ناکرده در آن مسیر طولانی خطری برایتان پیش نیاید. *

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب. من خیلی دیر به این پیام پر مهر شما برخوردم. تعدادی از ایمیل ها نمی دانم چرا رفته به دوردستهای آرشیو با این همه: من هستم برای هر پیشامد. اگر قرار باشد کسی را حذف کنند بهانه اش را هم جور می کنند. حتی در خانه ی خود آدم. سپاس

———

یک بسیجـی:
آقای نوری زاد … باید بگویم لحن شما در عین ادب ظاهری بسیار تهوع‌آور و آکنده از خود بزرگ‌بینی و احساس فضل است. شما دروغ و تهمت بی‌جای خود را لابلای کلمات زیبا پنهان کرده‌اید و به گونه‌ای مطمئن سخن میگویید که انگار چون شخص سومی همه واقع پنهان در نهان‌خانه‌های این مملکت را دیده‌اید و کسی اگر نداند فکر میکند کرام‌الکاتبین به شما گزارش روزانه از عملکرد ملت میدهند. بنده با افتخار بسیجی‌ام … همین بسیجی که اول بسیجی‌اش علی(ع) است. من مستند‌های شعبان بی‌مخ شما که ملغمه‌ای از واقعیت و دروغ‌ بود را دیدم. این سری فیلم‌ها را جز توهین و تهمت ناروای شما در حق بخشی از جوانان پاک ایران، چیزی نمیدانم. این را نیز بگویم که با هر کاری که در پوشش بسیج انجام میشود، موافق نیستم؛ اما استفاده از برخی واقعیات مبهم در تخریب چهره بسیج و بسیجی که از نظر من یکی از یادگاران امام بزرگوار و از شاهکارهای جمهوری اسلامی است را مصداق بارز خیانت میدانم. شما در آخرین مستند (در کمال وقاحت) بسیجی را (در حالت کلی) فردی بی‌اخلاق، قداره‌کش و جامانده از همه‌جا خواندید. از این رو برآن شدم تا اندکی به معرفی خود و دوستان مظلومم که عمری را در کنار آنها گذرانده ام بپردازم. (به الله احد و واحد که تا کنون در زندگی از خود سخن نزد این و آن نکرده اما لازم میدانم در اینجا علی رغم میل باطنی به این کار دست زنم.)

من احمد اصغریان رضایی. متولد مشهد. کودکی را چون همه در شهر خویش گذراندم و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در این شهر به پایان بردم. با شروع دوره دبیرستان وارد بسیج شدم، و آن را جمعی از جوانان همین وطن (چون مدرسه یا سایر نهادهای اجتماعی دیگر) دیدم که از همه قشر زیر این لوا گرد آمده‌اند. فعالیت ما در بسیج بیشتر جنبه فرهنگی و ورزشی داشت. جلسات اعتقادی(احکام، تفسیر قرآن، مراسم مذهبی و غیره) و همچنین برنامه‌های ورزشی چون استخر و غیره داشتیم. من در عمر خود، هیچ‌گاه خود و دوستان خودم را سراغ ندارم که تحت نام بسیج با کسی درگیر شده باشیم؛ هیچ گاه بیاد ندارم که دستوری برای حمله به جایی یا حمل سلاح سرد داشته باشیم. به خدا که من و دوستانم را سراغ ندارم که کوچکترین سلاح سرد با خود حمل کرده باشیم(اشاره به این که بسیجی‌ها قداره دارند و …). تنها فعالیت عملیاتی ما محدود میشد به چندین گشت در محل در اواخر شب که برای جلوگیری از مزاحمت برای نوامیس گذاشته میشد (که البته تعداد این گشت‌ها هم از ۴، ۵ تا بیشتر نشد.) و همچنین حضور در پایگاه در شب‌های چهارشنبه سوری برای اینکه خدای نکرده کسی مزاحم مردم نشوند. از نظر اخلاقی نیز باید خود و دوستان را اینگونه توصیف کنم که خود هرگز فحش رکیک به کسی نداده‌ام!(به این ادعا دقت کنید خیلی بزرگ است… و مقایسه‌اش کنید با آنچه شما میگید و بسیج رو در حالت کلی معرفی میکنید) و در محیط بسیج نیز هرگز فحش رکیک و اصولا فحش نشنیده‌ام. با اینکه میگویم اعضای بسیج عموما آحاد جوانان هستند، فضای داخل محیط بسیج فضای اخلاقی و مثبتی است و برای اطمینان از صحت این ماجرا میتوانید به نزدیکترین پایگاه محل سکونت خود مراجعه کنید. بگذریم. آن سالها گذشت. بعدتر من در کنکور سراسری جز ۱ درصد برتر شناخته شده و وارد دانشگاه فردوسی مشهد شدم. لیسانس را از این دانشگاه گرفته و با کسب مدال طلای المپیاد دانشجویی وارد دانشگاه صنعتی شریف شدم. و اکنون در دانشگاه شریف مشغول تحصیلم. در طول دوران تحصیل همواره جز بهترین دانشجویان بوده‌ام و همواره تلاش داشتم از حداکثر توان خود برای کمک به رشد دیگران در زمینه‌های مختلف استفاده کنم.

آقای نوری‌زاد… به خدا قسم که من که عمری را با بسیجیان گذرانده‌ام، از آن کسانی که شما تعریف میکنید تا کنون ندیده‌ام؛ و با توجه به اینکه از همه قشر آدمی رفیق دارم، مذهبی جماعت (که صدی نود بسیجی‌اند یا به بسیج معتقد‌اند) را از با مرام‌ترین، با اخلاق‌ترین و قطعا از موفق‌ترین افرادی که تا کنون دیده‌ام میدانم. حیف که شما این همه انسان پاک را ندیده بی‌اخلاق و قداره‌کش و از همه جا مانده خواندید. آقای نوری‌زاد، من به همه نخبه‌های ایران علاقه دارم؛ هر کجا که هستند، اما علاقه و ارادت واقعی خودم را تقدیم نخبگانی میکنم که بهترین شرایط زندگی در آنجاهایی که شما پسرتان را فرستادید رد میکنند و صبورانه، مظلومانه و در عین حال مقتدرانه در ایران می‌ایستند، حقوق کمی میگیرند، و رفاه کمی دارند ولی دل به ایران داده‌اند و برای آن کار میکنند؛ بسیجی یعنی این. یعنی فداکاری… یعنی خود را فدای ملت کردن و باز هم آماج تهمت‌ها بودن و من افتخار میکنم که بسیجی‌ام.(البته این را بگویم که جوانمرد این سبکی که غیر بسیجی باشد هم داریم.) ای کاش میتوانستم نام این جوانمردان را لیست کنم و نشانتان دهم که از قسم این جوانمردان چه بسیاراند که خدا نگه‌دارشان باد. آقای نوری‌زاد … نمیدانم چرا شما و هم پالگی‌هایتان فکر میکنم امام خامنه‌ای، بسیجی‌ها را چیز خور کرده‌اند. نه… اینها شاید تا کنون حتی امام را ندیده‌ باشند، (البته خدا رو شکر من دو بار توفیق داشتم) ولی حرف حق را خوب میفهمند. بسیجی ولی‌فقیه را نائب امام زمان میداند و به قول شهید چمران، ولی فقیه را هم انسانی که خداوند نمیگذارد او اشتباه کند؛ پس اعتبار حرف ولی‌فقیه از هرکس دیگری در نزد او بیشتر است… حالا شما اسم این را هرچه که میخواهید بگذارید. منتظر نظر شما در خصوص این نوشته هستم.

محمد نوری زاد:
سلام پسرم. وقتی ما می گوییم: ایران، دزد بازار است و رشوه کولاک می کند و دروغ در کوچه و برزن جاری است، این به معنی این نیست که در ایران آدمهای پاک و شایسته و نخبه نیستند و آدمهای درستکار و راستگو وجود ندارند. بل وجه مؤثر را در این خصلت ها رصد می کنیم. شما به همین جمله ی پایانی نوشته ی خود دقت کنید:

…بسیجی ولی‌فقیه را نائب امام زمان میداند و به قول شهید چمران، ولی فقیه را هم انسانی که خداوند نمیگذارد او اشتباه کند؛ پس اعتبار حرف ولی‌فقیه از هرکس دیگری در نزد او بیشتر است… حالا شما اسم این را هرچه که میخواهید بگذارید….

این سخن شما یعنی توهین به عقل به فهم به شعور. یعنی چه که خدا نمی گذارد ولی فقیه گناه و اشتباه بکند؟ اینهمه خطای ولی فقیه و ضررهای میلیاردی پولی و اعتباری که وی به ایران و نسل های بعدی وارد کرده و مثلا با برکشیدن و جولان دادن به نامتعادلی چون احمدی نژاد اینهمه خسارت را نهادینه کرده و با برکشیدن آدمهایی چون بابک زنجانی توسط آقا مجتبی خامنه ای مگر این سخن شما ذره ای از درستی بو و بهره دارد؟ من می دانم که شما نمی توانید از آنچه که بدان دلبسته اید دست بشویید. چرا؟ چون ساختمانی فرو می ریزد که خود شما را در زیرآوارش دفن می کند. من خودم از زیر این آوار بیرون آمده ام. یک بسیجی هرگز واژه ی همپالگی بکار نمی برد. مگر شیعیان همپالگی هم نیستند؟ یک بسیجی هرگز فحش و توهین نمی کند که شما در این نامه مرا نواخته اید. یک بسیجی دروغ نمی گوید و فریب نمی دهد. شما چرا می گویید تا کنون به بسیجیانی بر نخورده اید که کسی را زده باشند و لت و پار کرده باشند؟ حالا واقعیت بکنار، این همه فیلم آیا ندیده اید در فضای مجازی؟ شما بخود اجازه نمی دهید ذره ای به ولی فقیه انتقاد کنید ولو با دیدن هزار هزار خسارتش. این یعنی بن بست فکری و قفل بستن به جولان اندیشه و تعقل و آزادگی. علت این که شما فجایع سپاه و بسیجیان را ندیده اید این است که چشمانتان را بسته اید و بوقت ضرورت آن را می گشایید. دزدی ها و خیانت ها و جنایت های سپاه مگر قابل کتمان است؟ با احترام وادب

———–

امیرو:
آقای نوری زاد شما در زمانی که بیت آقا رفت و آمد میکردید ایشان را دوست میداشتید؟وبه طور کلی ازرهبر اطلاعات زیادی نداریم حداقل من خواستم از شما بپرسم در آنجا چیز به خصوصی میدید؟مثلا در مورد ساده زیستی که هوادارانشان میگویند یا تجمل و اشرافی گری که مخالفانشان میگویند؟

محمد نوری زاد:
بله امیروی گرامی. من به شدت ایشان را دوست می داشتم. مثل دوست داشتن همه ی ما دماوند را. با این تفاوت که ما بلندی و هیبت دماوند را می بینیم و بدان غرور می ورزیم و من ندیده به وی غرور می ورزیدم. خیلی ها اینجوری بوده اند و هنوز نیز هستند. من شخصا از این چرخه بیرون زدم آنگاه که دانستم بزرگی ای در کار نیست.

———-

سینا:
آشکارا دزدیدند.آقای نوری زاده یه سوال کلیشه ای دارم و هر جوابی بدهید بدون هیچ حرفی قبول میکنم، در انتخابات 88 چه شد؟ خواهشا جواب بدید.

محمد نوری زاد:
دزدان چهره پوشانده ، نقاب از چهره برگرفتند و به میدان آمدند و همه چیز را دزدیدند.

———-

ناشناس:
جناب محمد نوریزاد گرامی با سلام ایا می توان از امثال شما یا سایر نخبگان سیاسی مملکت قبول کرد که هرزمان خوا ستند بگویند ببخشید تا کنون اشتباه کردیم بس فرق ادمها ی عادی با نخبگان سیاسی در چه می باشد با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. البته پوزش نخبگان به این سادگی نیست. آنان باید خسارات وارده را جبران کنند و بنا به میزان خسارتشان از کار برکنار و جریمه نیز بشوند. کسانی که از نردبان اعتماد مردم بالا خزیده اند، با نخستین اشتباه و خسارتی که وارد آورده اند، باید از مدار اعتماد مردم بدور افتند. گرچه مردم آنان را می بخشایند اما سپردن مسئولیتی دیگر به آنها به این سادگی ها نیست که ما امروز گرفتارش هستیم. مسئولی با خسارتهای فراوان از کاری و مسئولیتی برداشته می شود و بر گرده ی مسئولیتی دیگر می نشیند. این جز فریب مردم نیست. و تحقیر مردم البته.

———-

یک بانو:
اقای نوری زاد سلام
خواهش میکنم از شما
ملتمسانه از شما استدعا دارم راهی بی اندیشید
سرنخی بدهید که ما که دلسوز هستیم راهی داشته باشیم برای اتنا و امثال انها که بی گناهند در بند
واقعا بنده حقیر درونم اتشی است برای اینها
دیگر بس است که خودم را به نفهمیدن زم
خواهشا چیزی بگویید که من از این جهنم خارج شوم

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب
پوزش مرا بخاطر تأخیر در پاسخگویی بپذیرید.
ما کاری نمی توانیم بکنیم جز صبری هوشمندانه
امروز آتنا برای دومین بار از زندان با من تماس گرفت و مشکل بیماری اش را با من در میان نهاد
دارو در آنجا کمیاب است.
کاری نمی شود کرد.
صبر می کنیم.
به ناچار.
تا مدتی البته
شما هم صبور باشید.
سپاس

———-

یک دوست:
سلام برادر. در اخبار کلمه آمده است در روز 25 دیماه گردهمایی بزرگ اصلاح طلبان در تهران برگزار میشود. از جنابعالی درخواست دارم بفرمایید شما هم در این جلسه تشریف دارید؟ امکان حضور افرادی همچون بنده هست؟ حاج محمد…. خواهشی هم دارم و آن اینکه چنانچه براتون امکان پذیر است مرا در لیست مخاطبان خود قرار دهید و برای برهی مراسم همچون مزار ستار … تحصن بانو ستوده و استقبلل از زندانیان آزادشده و غیره … بنده هم در جریان قرار بگیرم تا به سهم خود حاضر شوم. در تصاویر … افرادی را در این مراسم میبینم که برای خودم متاسف میشوم کانال اطلاعرسانی خوبی وصل نیستم و فقط افسوس .. ممنون از شما.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. اصلاح طلبان هرگز مرا به هیچ محفلشان دعوت نمی کنند. مگر مجلس ختمی باشد. واقعیت این است که من معمولا در دیرهنگام در جریان یک قرار قرار می گیرم. اما فردا قرار است بروم منزل دوستی با این نشانی. ار می آیی بیا: شریعتی، بالاتر از ………

برادر نوریزاد …درود
شرمنده شدم … نتونستم برسم تهران … اینکه فرمودید اصلاح طلبها رابطه نزدیکی را با شما برقرار نکرده اند برام عجیب بود. … پس جنابعالی با کدام جریان سیاسی حرکت میکنید؟ … تنهایی که نمیشه … اگه جریان مستقلی را رهبری و یا رهروی میکنید ممنون میشم مردم رو بیشتر با خودتون اشنا کنید… تا الان فکر میکردم جبهه اصلاحات بقرری بزرگه که هر منتقدی میتونه براحتی در این جبهه قرار بگیره و قدرت اجتماعی یکپارچه ای را برای روزهای مناسب تدارک ببینه. ارادتمند شما

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. من بکلی از طرف اصلاح طلبان بایکوت شده ام و کوچکترین خبری از من و نوشته ای از من منتشر نمی کنند. من فردی حرکت می کنم. و کاری هم به نتیجه اش ندارم. سپاس

———–

ناشناس:
آقای نوری زاد عزیز. از ایران خارج شوید و زندگی کنید این ملک تا سالها روی آرامش را نخواهد دید.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. خیلی ها این پیشنهاد را به من کرده اند. حتی دوستانی که هم اکنون درخارج اند. با این ادلّه که: می شود اینجا (درخارج) کلی کارکرد. ومن همیشه ضمن تشکرگفته ام: سپاس دوستان. جای من همینجاست. درکشورم. ودرکنارمردمی که زبانش سالهاست به لکنت افتاده. مردمی که بی دلیل ترسانده شده اند. مردمی که نیاموخته اند برای احقاق حقوق خود اعتراض کنند. درکنارمردمی که ندانسته به من بداخلاقی می کنند اما بی آنکه خود بدانند وبا زبان بی زبانی به من می گویند: بمان وصدای ما باش. درکنار مردمی که به اسم اسلام از آدمهایی مثل من آسیب فراوان دیده اند. مردمی که فرزندانشان بی دلیل کشته شده اند. مردمی که حق دارند بارها وبارها مرا ومارا زیر رگبار شماتت های تمام نشدنی خود بگیرند. مردمی که دچار افسردگی شده اند. مردمی که هرروز غارت می شوند. مردمی که باید امروز سرسلسله ی ادب ورزان می بودند اما خود دچار بی ادبی بی ادبانند. پس من هستم دوست گرامی. هستم. تا کی؟ نمی دانم. تا هرآنجا که مرا رمقی وحیاتی است. با احترام

———-

عبـاس:
شما تنها نيستيد آقاي نوري زاد. به هیج وجه! حتم دارم بیشتر از من قرآن می خوانید و کلماتش را می فهمید.. بر همین اساس خود بهتر می دانید برای امثال شما ، که در راه خدا جهاد می کنند، خداوند چقدر امید و روشنی قرار داده. بعد از چهار سال به ایران برگشتم و مدتی که در تهران بودم…به این دل خوش بودم که در شهری هستم که امثال نوریزاد، قدیانی و زیدآبادی،… در آن زندگی می کنند و نفس می کشند…شما تنها نیستید برادر و تا هنگامی که در برابر قاتلان و دین فروشان این مرز و بوم ایستاده اید، در دل میلیون ها ایرانی جا دارید (هر چند اگر هم جایی نداشتید باز هم اهمیتی نداشت!). به نظرم هر روز که می گذرد دیکتاتوری در کشور ما عریان تر می شود. از افتادن پرده های نفاق، دو رویی و ریا از چهره ی این تبهکاران نبایستی ناراحت بود. مطئمن باشید بی آبرو شدن این جماعت مشیتی الهیست. برای سلامتی شما و خانواده محترمتان دعا می کنم. ارادتمند همیشگی شما. عباس

محمد نوری زاد:
سلام عباس گرامی. ممنون که مرا به روزهای خوب بشارت می دهید
که من خود همین را به دیگران بشارت می دهم
بله ما روزهای خوبی درپیش داریم
روزهای جولان عقل
که امروز سخت گرفتارجهل وجاهلانیم
با احترام

———-

بابک:
همان بلایی که 14 قرن پیش با هجوم اعراب به ایران بر سر ما آمد بر سر اسپانیا هم آمد همزمان با ظهور صفویه در ایران ، ملت اسپانیا اعراب و دین آنها را از مملکتشان بیرون کردند و وضعیت امروزشان را هم همه می بینیم ولی سوگمندانه ما چه کردیم!!؟؟ شاه اسماعیل صفوی که خودش را نظر کرده امام زمان!! می دانست با تشکیل گروهی بنام قزلباشان که همه افرادش از ترکهای قبیله های مغول مهاجرت کرده به صحرای آناتولی ( ترکیه امروز ) بودند که حتی یک ایرانی هم در گروه شاه اسماعیل نبود سرنوشت ایران را بیشتر در منجلاب فرو برد میدانی شاه اسماعیل چگونه ایران را شیعه کرد!!؟؟ گروهی تشکیل داد بنام چگینی ها!! اینها بدستور نظر کرده امام زمان انسان را زنده زنده میخوردند!! گروهی تشکیل داد بنام تبرائیان !! اینها هر کس را که شیعه نمی شد با تبر تکه تکه می کردند!! در تبریز خانه هایی را تبدیل به لواط خانه!! کرده بود و هر کس را که شیعه نمی شد به اجبار به آن خانه ها می فرستاد و آنقدر با او لواط می کردند تا با مقعد پاره شده بیرون میآمد و میگفت شیعه شدم !! فکر نکنی اینها داستان است!! اینها را تاریخ نویسان دربار صفوی به دستور شاه اسماعیل مکتوب کرده اند و در حال حاضر این کتب تاریخی موجودند برای آگاهی بیشتر خوانندگان را ارجاع می دهم به مطالعه کتاب قزلباشان در ایران نوشته مورخ گرامی دکتر امیرحسین خنجی که در اینترنت موجود است و میتوانید آنرا دانلود کنید اولین آخوند را همین شاه اسماعیل صفوی از جنوب لبنان وارد ایران کرد که نام او هست شیخ علی کرکی ، و امروز می بینی چه لشکر عظیمی از آخوند تکثیر شده است که ایران را در منجلاب جهل و خرافات فرو برده اند!! بله دوست عزیز ، امروز سرنوشت اسپانیای نجات یافته از اعراب و دینشان را نگاه کن و سرنوشت ایران فلکرده و مصیبت زده و گرفتار لشگر سازمان یافته بنام روحانیت را نیز نگاه کن!! امروز که ماهیت آخوند و اعتقادات او برای ایرانیان فهیم روشن شده است ما باید فکر کنیم چگونه میتوانیم ایران عزیزمان را از این منجلاب و توهمات خرافاتی برای همیشه نجات دهیم شاید یکی از راهها بازگشت به آئین ایرانی نیاکانمان باشد و آنرا اصلاح و به روز نمائیم ما قبل از اعراب خدا پرست بوده ایم در صورتی که آعراب آنزمان بت پرست بودند حیف نبود به اینروز افتاده ایم که روز بروز در دنیا خوارتر و عقب مانده تر شده ایم و حالا همان اعراب به ما فخر بفروشند!! سر شما را درد آوردم دلم پر است یعنی میشود در آینده نزدیک روزی را ببینم ایرانیان آگاه شده اند و خود را مانند اسپانیا از این عامل عقب ماندگی و بدبختی نجات داده اند امید است با روشنگری من و شما آنروز هر چه زودتر فرابرسد و آنروز روز جشن ایران و بهروزی ایرانیان عزیز خواهد بود. بامید آنروز

محمد نوری زاد:
سلام بابک گرامی. حادثه های تاریخی، تلخ یا شیرین، به گذشته های دور مربوطند. ما تاریخ را می خوانیم ودرآن دقیق می شویم که: اشتباه گذشتگان را تکرارنکنیم. ویا: به درستی آنان نوربیفکنیم وازآن محظوظ شویم. وگرنه تاریخ برای سفربه دوردستها وتوقف درآنجاهانیست. بطورمثال مردمی که نشسته اند وبرای کربلاییان برسروسینه می زنند بی آنکه درذات آن دقت کنند، مردمی متوقف اند. مردمی اند که “عده ای” سرگرمشان کرده اند تا خود فارغ ازمزاحمت اغیار به روفتن فرصت ها وغنائم شان دست اندازند. بابک گرامی، روحانیان ایران با هرشکل وشمایلی که ازگذشته های دور به ایران آمده باشند، امروز – آری امروز – جزیی ازشاکله ی جمعیتی ایرانیانند. والبته : تفکیک ناپذیر. شما همین نگاه را می توانید به هموطنان ترکمن ما بیندازید. ویا درخراسان به عزیزانی که چهره های “باختری” دارند. اینان ازهرکجا که به ایران آمده اند، امروز بدون ذره ای تفاوت با اصیل ترین ایرانیان، ایرانی اند. این روزها عده ای ملیت خود را تغییرمی دهند ومی شوند: آمریکایی، فرانسوی، این یک رسم رایج درتاریخ بوده وهست. درمیان روحانیان ما بسیارند انسانهای انسان. که پیش ازآنکه مسلمان بودن خود را به رخ بکشند، انسانیت خود را ابراز می کنند. ما بخاطر جفایی که ازیک قوم دیده ایم نمی توانیم برهمگانشان چوب بزنیم. این، از اصل انسانیت بدوراست دوست من. بیاموزیم که به انسانهای اطرافمان جوری بنگریم که: دوست داریم دیگران به ما بنگرند. با احترام