ناشناس:
محمدنوریزادسالهای شصت … کجابودی من وتو باهم بودیم شالوده گذاران این ینابودیم خودکرده راتدبیرنیست نه چیست ؟ ما خود این بنا راساخته ایم از پای بست خراب است اون شعارها یادت میاد روح منی خمینی حزب فقط حزب الله. این بنا با خون ساخته شده جز با خون دادن ویران نمی گردد

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. ما هرگز دستمان را به خون کسی نمی آلاییم. خون ریزی وخونخواری را به کسانی وامی گذاریم که جزهمین خصلت، هیچ ندارند. ما اما منطق داریم. راه ما گسترانیدن خرد وعقل جمعی است. ما با همین رویه برهمانها پیروزخواهیم شد. با احترام

———-

محمدرضا:
من یه سوال ساده از شما داشتم.با این وضعیتی که برای منتقدین سیاسی و اجتماعی در کشور بوجود میاد،زندان و شکنجه و … اساسا شما با این مصاحبه ها و مقاله ها ونامه ها چرا تا حالا زنده اید؟! به آدم حق نمیدید در مورد شما کمی مشکوک باشه؟!

محمد نوری زاد:
چرا دوست گرامی. من کاملا به شما حق می دهم که درباره من وهرکسی که اینگونه است مشکوک باشید. این حق شماست. حتما

———-

ایرج:
سلام. یکجا گفتید چون من نام اشنایم نمیتوانند با شما برخورد کنند و شما راحت در وبلاگتون چیزایی مینویسید که اگر هرکس دیگه بنویسه سه سوت به حکم محاربه میفرستنش بالای دار!!!شما از موسوی کروبی تاج زاده نبوی وهزاران نام اشنای دیگه که در زندان یا حصر هستند نام اشناترید؟؟؟؟؟!! چگونه انها در بندند و شما با زبانی سرخ واتشین که سری به باد نمیدهد ازادید ؟؟؟ میتوانید دقیقا تفاوتتان با این چهره ها را بیان کنید؟ینها سوال خیلی از دوستان است که بی جواب مانده!خواهشن یک بار برای همیشه در این مورد کاملا توضیح دهید چون شایعه اطلاعاتی بودن شما وجود دارد. ممنون

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی. تفاوت من با این عزیزانی که ازآنها اسم بردید این است که آنها صاحب تشکیلات وجمعیت اند. ومن تنها. واین تفاوت کمی نیست. شیطان نیز نام آشناست. این نام آشنایی نه چیزی است که من بدان ببالم. بل خواستم بگویم که سیستم اطلاعاتی درباره ی نام آشنایان بویژه درعصر ارتباطات مجازی کمی دست به عصا رفتارمی کند. من اگر عضوی ازتشکیلات حزبی وجناحی بودم حتما اکنون درزندان بودم. حداقل درزندان. با احترام.

———

مرتضی:
سلامی چو بوی خوش آشنائی…با ارادت و اخلاص …خیلی دلم می خواست برای هر گفته و نوشته شما مطلب و نظری می نوشتم. اما حقیقتا می ترسم. می ترسم که شما را برای نامه های من آزار دهند یا به یکی از “اسناد” شما نامه های من اضافه شود! روزگار غریبی است! شاید من بی آن خود دانم در نظر برادران اطلاعات وابسته جائی و سازمانی هستم!!!نوشته های شما از دل بر می خیزد و لاجرم بر دل می نشیند. بدون شک…من دیروز کتاب مازیار بهاری که ماجرای زندان رفتن و بازجوئی هاش هست تمام کردم و شب و روزم رفت به ایرانم که خود نتوانم بروم. مادر پیرم دیگر نمی تواند به باکو یا شهری در ترکیه سفر کند. سراب ما ده بیست درجه زیر صفر هست و البته مادر من هم مانند تمام مادرهای دنیا رماتیسم دارد و این روزها رماتیسم ایشان بسیار عود کرده و می ترسد مرا ندیده چشم از جهان فرو ببندد. من به گمانم رسما ممنوع الورود یا خروج نیستم ولی آخرین باری که در میهن بودم در لدی الورود (به قول قدیمی ها) پاسپورت من مصادره شد و رفت و آمدهای اجباری من به خانه های بی نام و نشان آغاز شد. حتی زندانی شدن در زمان شاه هم به نوعی مدرک جرم من محسوب شد. تمام سه هفته ای که وطن بود مانند زهر شد. همه اش می ترسیدم. نه برای خودم، بیشتر برای مادرم که از زنگ تلفن مانند جن از بسم الله (یا برعکس) می ترسید. به هنگام ترک مادر و یار و دیار، با زبان بی زبانی گفت که دیگر نیا! و من دیگر وطنم را گم کردم و از دست دادم….شما به خوبی نوشته بودید که اگر انقلاب نمی شد… اما در آن دوران جنگ سرد و دوران پر شور و شر (و البته بی هیچ شعور) انگار باید این سیل می آمد. به نظر من این انقلاب یک قربانی بسیار بزرگ داشت که او را از یک انسان معمولی یا حتی شاید بهتر از معمولی به انسانی تبدیل کرد که محکوم است در انزوای خود در زیر نفرین مادران بهترین فرزندان این آب و خاک ویران شود. من هم مانند شما برایش دلم می سوزد.امشب اینجا ماه شب شانزده است و دریا می خندد. زمین و زمان انگار شادمان اند. جز من که در گوشه اتاقم این سطور را محض درد دل می نویسم. دیشب برای مصائب مازیار بهاری می گریستم و امشب به هنگام خواندن مطلب شما به همان حال دچار شدم. سلامت باشید و پاینده…دوست شمامرتضی

محمد نوری زاد:
سلام مرتضای گرامی
به امید روزی که سرافراز وشاد به سرزمین خود بازگردی
ما برایت آب وجارو می کنیم
وبرایت طاق نصرت می بندیم
که
بوطنت بازآمده ای
وطنی آباد وآزاد
بی هیچ اندوه ونگرانی
ودرمقابل: شاد وسرزنده
به امید آن روز

———-

ناشناس:
سلام آقای نوری زاد. خیلی دوست دارم پاسخ شما را بگیرم. تصور کنید من سید علی خامنه ای رهبر فقید هستم. و درک کردم آرمان و اهدافی که چندین سال برایش پافشاری میکردم به ثمر ننرسیده. و درک کردم تقریبأهمه نمایندگان بیت من در جای جای کشور همگی بدون درایت مسبب این شکست و تحقیر شده اند. این افراطی ها یکپارچه شده اند و مسیولیت های اصلی این نظام را به عهده دارند. حالا مشکل من بقدری بزرگ شده که برای اصلاح و پاکسازی اینان توان لازم و افراد مصلح در کنارم نمیابم. تعداد اندکی که صلاحیت نجات این نظام اسلامی و کشور را دارند درون زندانها هستند و یا دیگرانی که آزادند در احکام قضایی جرأت اراده را از آنها گرفته اند. به نظر شما در این مخمصه چگونه میتوانم بدون داشتن جایگزین به خدمت افراطی ها برسم ؟ فکر کنید مجلس سخنرانی را در مشهد در نظر بگیرم و در آنجا شما را هم همراه کنم و چگونه با کدام زبان فرمان به پاکسازی بدهم . و این فرمان من دوباره به همان مسیولین درجه یک نظام میرسد و آیا آنها من را از سر راه برنخواهند داشت؟ لطفأ شما راهنمایی کنید چگونه و سریع این جابجایی سنگین را بکنم ؟ که افراطی ها را به یک مرتبه خنثی کرده و کشور و نظام را نجات دهم ؟

از محمد نوری زاد به رهبر
یک: نرم نرم آخوندهای بی کله و بی سواد و امام جمعه های بی خرد را کنار بگذارید
دو: نرم نرم اختیار دخالت امام جمعه ها را در امور استانها به صفر برسانید.
سه: نرم نرم سرداران سپاه را از سیاست و اقتصاد بیرون بکشید.
چهار: نرم نرم شورای نگهبان و مجلس خبرگان را به کارشناس ترین و دلسوز ترین و متخصص ترین و وطن پرست ترین افراد و نه اسلام شناس ترین ها بسپرید.
پنج: سانسور را بردارید و نرم نرم فضا را برای مردم و رسانه ها آزاد کنید.
شش: شاه هم این کارها را داشت که ور افتاد. شما نیز در انتهای این مسیر خواهید افتاد. اما فرق شما با شاه این خواهد بود که در تنگنای وقت اضافه به گشودن راههای بن بست مجبور نخواهید شد.
هفت: بر اجرا و تصحیح قانون به نفع مردم اصرار ورزید.
هشت: سپاه را به داخل پادگانها برگردانید و در این راه محکم به مردم اعتماد کنید و نگران کودتای سرداران نباشید.
نه: آغوش به روی ایرانیان مهاجر وا کنید و از آنان به گرمی پذیرا شوید و برجستگان و متخصصان و سرمایه دارانشان را بر سر کارها بگمارید. فصل مشترک همه حتما ایران دوستی و پیشرفت ایران باشد.
ده: اختیارات فراوان رهبری را به مجلس واگذارید.
یازده: تمامی واحدهای تحت امر رهبری را به مجلس واگذارید.
دوازده: رسما از مردم پوزش بخواهید و اراده ی اداره ی کشور را به نمایندگان واقعی مردم بگذارید.
سپاس

———-

ناشناس:
با دورد و اهدای ادب. جناب نوری زاد گرامی چه خوشحالم از اینکه این دگرگونی در شما بعد از زندان روی داد و چشمان سی سال به خواب رفته شما باز شد و دیدید که صاحبان حکومت الله چه کسانی هستند و چه می کنند. پرسشی دارم. آیا اگر زندانی نمی شدید این دگرگونی در شما رخ می داد یا نه؟ به امید بیداری دیگران نیز. خدا به همراه

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. صمیمانه می گویم که: من کمی پیش اززندان رفتن به این سوی کوچیده بودم. اما الحق، زندان نقش اساسی درترمیم نقاط کور فهم من داشت. من درزندان باردیگرمتولد شدم. با احترام

———

مهـدی:
… به انکه میپرستم سوگند میخورم که در طول تاریخ از آدم و حوا و تا روز قیامت هیچ حکومت فردی – چه مطلق چه غیر مطلق -نمیتواند نظامی مثبت و عادل باشد و قابل اصلاح نیست، لذا بجای التماس به حاکم مطلق زمان مملکتمان… در جهت متحول نمودن ایشان در مسیر مثبت، در فکر روشن نمودن اذهان مردم نسبت به واقعیات در زندگی بشری باشید و هر چه در چنته قلم دارید بکار برید تا کمکی حتی ناچیز و کند اثر در زدودن خرافات از فرهنگ ملت در بند ایران کرده باشید.

محمد نوری زاد:
سلام آقا مهدی گرامی. مخاطب نوشته هایی که من برای جناب خامنه ای می نویسم، نه تنها ایشان که همه ی مردم اند. رهبر، تنها یکی ازمخاطبان نامه ها ونوشته های من است. که اگربخواند چه بهتر، واگرنخواند بدا بحال ما. من درهمین نوشته ها ونامه هایی که برای رهبرمی نویسم، غیرمستقیم با مردم نیز سخن می گویم.یعنی هم سخن مردم را به رهبرمی رسانم وهم برای مطرح کردن مکنونات مردم فضا می پردازم. باورم براین است که محوری ترین ضرورت این روزهای ما احاله ی همه ی کاستی ها وبایستگی ها به سمت رهبراست. ایشان وارد بازی خطرناکی شده اند که انتهای این بازی، جز سرشکستگی و ورشکستگی کشور ومردم ایران نیست. باید بوی این سخن را رساند که: مسئولیت همه ی گودالهای اجتماعی وسیاسی وفرهنگی واقتصادی با شخص خود ایشان است. مردم توسط بزرگانشان تربیت یا بی تربیت می شوند. علت دزد بودن برخی ازمردم، هیچ نیست الا این که مسئولان ما دزداند. با احترام

———

سالار:
سلام برادر
با این همه مشکلات… باز هم راهپیمایی شلوغ بود…
اهوازیها با ماسک اومده بودند!!!
یا این ملت کلا تعطیله یا افرادی مثل من از درک آنها ناتوان…
بنظر شما این حضور نشوندهنده چیه؟

محمد نوری زاد:
سلام نازنین. نشانه ی این که: ما نباید عجول باشیم. دوست من، برای روفتن جهلی که برای برآمدنش قرنها زحمت کشیده اند، سالها باید زحمت بکشیم با احترام

———

بهلول:
آفای نوریزاد عزیز. قلم شما اون وقتها که در مقابل ملت بودید تا اعماق وجود انسانهای آزاده رو میشکافت و امروز هم که در صف ملت هستید در نهایت سادگی و صداقت و صد البته با چاشنی شهامت با تاباندن اندکی نور به ظلمات لانه این آدمخواران به ظاهر انسان به ما امید میدهید که آزادگی هنوز نمرده است. بگذارید واقعیتی را برایتان اعتراف کنم. در روزگار بی دبنی و بی ایمانی آن طاغوت بزرگ ( که اگه اون دنیا ببینمش به دست و پاهاش میافتم که من و همه آدمهای مثل منو ببخشه) من قاری قرآن شدم و جوری قرآن میخوندم که همه دور و وریها میگفتن این یه روز میشه منشاوی ایران…نماز و روزه و این چیزها رو هم که از نون شب برام واجب تر بود… این در حالی بود که اون وقتها بابت این چیزها هیچی گیرمون نمی اومد و فقط برای دل خودمون بود…. اما امروز و در زمان حکومت اسلام و نایب امام زمان که معلوم نیست کجاست و کی میاد و اصلا برای چی وجود داره ( که البته اگه وجود داشته باشه) این روزها مرتب خواب آقام لنین رو میبینم که هی به طرفم میاد و بهم میگه I told you that i am right….I told you that i am right….حالا دیگه وقتشه که چشم ها رو بشوریم و جور دیگر بنگریم… آیا واقعا دین افیون توده ها نیست ؟؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام بهلول گرامی. ما می توانیم زیباترین اندیشه ها را با مفسده بیامیزیم. اما این که زیرک ترهای روزگار از لقمه ی دین چه بساطی برای خود پهن کرده اند، نه چیزی است که بشود انکارش کرد. دوست من، من وشما می توانیم مسلمانانی باشیم که به فهم وادب و احترام به حقوق دیگران بها بدهیم ودرجایی قراربگیریم که: باید. اگرازمسلمانی ما کسی آسیب نبیند ودرنقطه ی مقابل ازمسلمانی ما خیرها وبرکت ها وخدمت ها واحترامها برآید، این مسلمانی درست همانی خواهد بود که: باید. با احترام

———-

علـی:
دوست گرامی جناب نوری زاد درود. لطفا” بفرمایید بعداز این همه نامه های سرگشاده و خوب نتیجه ای هم گرفته اید. اخه خیلی برام مهمه بدونم .سپاسگذارم

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. نخستین نتیجه ی درخشانش، روشنگری بقدرانتشاروپذیرش همین نامه ها درمیان مردم است. همین که : می شود دراین بن بست نفرت انگیز، آسمان سیمانی را مختصری کنارزد ونفس کشید وسربرآورد و اعتراض کرد. واین ، دوست من کم دستاوردی نیست. با احترام

———-

یه آدم معمولی:
سلام. در روایات آمده است که در آخرالزمان افرادی با آیات قرآن با سبک سفسطه گری در مقابل امام مهدی(عج) می ایستند…از چینش کلمات شما اینگونه می توان برداشت کرد که جز سفسطه گری چیز دیگری در ذهن برصیصایی شما نمی روید چه خوب سجاده آب می کشید و چه راحت راه انحراف را آباد می کنید…امثال شما که ادعای روح و آخرت دارند چه خوب در مرداب متریالیسم غرق شده اند…و در آخر
اسب حیوانی نجیب
سگها وفادار و عجیب
بزها زرنگ و سر به زیر
با ریش های ریشه دار
خرها برابر در چمن ؛ نه اهل خون نه اهل جنگ
چرا…چرا خرها نمی فهمند؟؟؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. ای کاش به نمونه ای ازبرصیصاگونگی من درنوشته ای یا نوشته هایی که ازمن مطالعه فرموده اید اشاره می کردید. مثلا می فرمودید این یک خط اشتباه یا غرضش این است. ومرا وذات مرا با اعتنا به نوشته هایم برملا می کردید. سخن کلی گفتن هم ازوجاهت سخن می کاهد وهم استناد پذیرنیست. با احترام

———-

علیرضـا:
سردار اسماعیل کوثری: به ستار بهشتی ظلم نشده است. http://www.kaleme.com/1392/01/26/klm-139945/

محمد نوری زاد:
علیرضای گرامی، این سردار بی انصاف با این سخن نادرست خود، به این مهم اشارت می دهدکه: برای باقی ماندن درکانون قدرت وغارت، باید با بلندگوی مرکزی آن کانون هماهنگ باشی. ایشان نیزبرای عقب نماندن ازاصوات آن بلندگوی مرکزی هرازگاه یک بذله ای می پراند. که یعنی: آهای بالا دستی ها، سهم مرا درنظر داشته باشید. سرداری که از کارناوال چپاول وغارت هم صنفان خود رو بگرداند وبه خون ستاربهشتی پا بکوبد، روزهای تلخی درپیش دارد. روزهایی که اگردرآینه به صورت نازیبای خود بنگرد، قطعا آن را رصد خواهد کرد. ای وای از: یوم تبلی السرائر. با احترام

———-

حجتـی:
یک سئوال. چرا اینقدر طول کشید تا شما متنبه بشید وراستی جرا همه فریاد وهم غم شما راس هرم را نشانه گرفته در حالی که هرم از روی راس در تعادل نیست.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من
درپاسخ به پرسش شما می گویم:
جهل
ترس
طمع
وامید به فردا
که مگرکارها بسامان شوند.
ماهی ازسرگنده گردد نی زدم
با احترام

———-

ناشناس:
خدایا داغ ستار را به دل مادرش نشاندند داغ پسر رهبر را بر جگر مادرش بنشان

محمد نوری زاد:
دوست من، داغ را با داغ تازه مترادف ندانیم. که اگربه این گردونه درافتیم، ما را پایانی نخواهد بود. ایکاش رهبر، به این می اندیشید که : ستار، پسرخود اوست. که بدست جماعتی شقی وخشن ازپا درآمده. اما چه سود؟ این ایکاش ها هرگز بقدر ذره ای ازواقعیت لمس شدنی نیستند.

———-

محمدرضـا:
اقای نوریزاد من فرزند یک جانباز هستم که داره تلاش میکنه هرجور شده از این مملکت بره بیرون.شجاعت شما کم نظیره .من یک سوال دارم و اینه که بعضی ادعاهایی که میکنید سندشو از کجا بدست میارید مثلا همین ادعا از شیخ فلاحیان و موارد مشابه.با تشکر

محمد نوری زاد:
سلام محمدرضای گرامی. دستهای خونین شیخ علی فلاحیان آنچنان خونچکان است که نیازی به سند ندارد. قتل های زنجیره ای یکی از سلسله قصابی های لو رفته ی اوست. وگرنه درخفا خونهای خاموش فراوان ریخته. اما چه جای تأسف که او نیز مثل سایرینی چون خودش، عمله ی یک تفکر پس پرده بوده است. فلاحیان هم اگر معترضان ومنتقدان را نمی کشت یکی دیگرهمین کاررا می کرد. آن نماینده ی گوسفند گون مجلس راست گفت که: سعید مرتضوی درفاجعه ی کهریزک یک عمل کننده به امریه بوده. که اگراو انجام نمی داده یکی دیگرآن را انجام می داد. با احترام

———-

مهـدی:
….دومین سوالم هم در مورد هزینه جابجایی آرا برای رهبره؟ آیا هزینه ای برای ایشون داره؟ هزینه مالی اعتباری شخصیتی و غیره. آقای نوریزاد سوالات من بسیار صریح هستند و ممکنه براتون نشر اونها دردسر ساز بشه. من مشکلی در اختصار نشر این سوال نمی بینم تا برای شما مشکل ایجاد نشه. اگه لطف کنید جواب بدید به شکلی که به شخص رهبر اشاره ای نشه اما من متوجه بشم نظرتون چیه بسیار ممنون می شم. معتقدم نشر آگاهی بین مردم به شکلی که بتونه در بدنه جامعه اطلاعات مفیدی پخش کنه از هر کاری برای آینده مهمتره.

محمد نوری زاد:
آقا مهدی گرامی. ما، دربستری ازتقلب ودروغ وریا وفریب زاده می شویم وبزرگ می شویم وازاین دنیا کوچ می کنیم. این بستر درنظام مقدس جمهوری اسلامی بس گسترده ترشده. تقلب درانتخابات مختصری ازتخصص نظام مقدس است. مختصری. مختصری. مختصری. با احترام

———-

Reza
MOHAMMAD AZIZ;; BARHA AZ TAASEIR GHALAMAT ASHK BAR CHASHMANAM JARI SAKHTI ;;VA EIN BAR NEIZ ;; EI AZIZ TOU AZ MA BEHTARANI .KHODAVAND DAR VOJOOD AT ENERGEYEH SHEGERFI BA VADIYEE GOZARDAH KE CHE DAR HAYAT VA KHODAYEE NAKARDEH DAR MAMATAT JARI VA SARI KHAHAD BOD VA TAMAM SHODANI NEIST .. HATM DARAM KHEILIHA EINO BA SHOMA GOFTAAND VA MAN BA TEKRARE OOn DARAM ZEIRAH BA KEIRMAN MEIBARAM ;;;; VOJODE NAZANEINAT DAR AMAN KHODA BA D EI AZIZ;;;;

محمد نوری زاد:
سپاس رضای گرامی
سپاس
سپاس. من قلمی را بحرکت درمی آورم که خدا به آن وبه نوشته اش سوگند یاد کرده. امید که نوشته هایم قدرخود را بدانند.
سپاس

———

طاهـر:
…بنده از شما به خاطر افشاگريهايتان بسيار سپاسگذارم ولي از نظر من زياد منطقي نيست كه شما از سال ٨٨ به بعد دريافتيد كه اوضاع چنين است ، و….ايا امكان ندارد كه زندگينامه سياسيتان را در سايت خود براي دوست دارانتان منتشر كنيد ؟ ممنون

محمد نوری زاد:
سلام طاهرگرامی. به رشته ای که سر دراز دارد دست مبرید. گمان شما این باشد که من ازمغز ومتن جهنم آمده ام. بالاترازاین؟ به سخنانم وبه نوشته هایم دقیق شوید. نامربوط ها را دوربریزید وشایسته هایش را برگزینید. اینجوری هم شما راحتید وهم من. این را عقل می گوید نه من. با احترام.

———-

رضـا:
سلام استاد.سال نوشمامبارک براتون ارزوی بهترین هارودارم. ایتدا چندتا سوال داشتم
1-دلیل بی تفاوتی جامعه چیه؟سکوت کم شده اما سکون جامع رودر بر گرفته؟
2-چرا قسمت های بعدیشعبونبی مخ هارواکراننمی کنید؟
3-پیشبینی شما از اینده چیه؟

محمد نوری زاد:
سلام آقا رضای گرامی. سپاس ازشما
1 – مردم به حزب یا پیشوایانی نیازدارند که طبق برنامه ی آنها حرکت کنند. مردم به تنهایی وبی برنامه بجایی نمی رسند. بویژه این که هم مردم ترسیده اند وهم بزرگترهایی که دیگر بزرگتر نیستند. مردم فهمیده اند که باید جایی هزینه بکنند که فایده ای داشته باشد. این ” جایی” اش مشخص نیست. مقصرجلوداران اند. ونه مردم. ترس دوست من همه جارا فراگرفته

2 – من خیلی دست تنهام. یعنی تنهاهستم. وساخت فیلمهایی ازآن دست به دستیارانی نیازدارد که دم دست شما باشند والبته هزینه هایی. مهم اما: دست تنها بودن است

3 – آینده را خوب می بینم. گرچه گاه خونین، اما درمجموع خوب می بینم
با احترام

———

فـرداد:
استاد عزیزم جناب اقای نوریزاد. میخواستم ببینم شما موقعی که در دوراهی حق باطل گیر کرده بودید زمانی که حق را انتخاب کردید چه احساسی داشتید؟ احتمالا در این احساس چنان لذتی باشد که شمارا وادار کند امنیت روانی و فیزیکی خود وخانواده محترمتان را فدای این لذت بکنید واز امکانات و پست و مقامی را که در ان سو می توانستید داشته باشید چشم پوشی کنید البته میدانم که این کار از عهده هر کسی بر نمی اید و باید روحی به بزرگی حر داشته باشید هدف من از طرح این سوال اینست که یقین دارم بسیاری هستند که در سر این دوراهی مانده اند و شاید با شنیدن تجربه شما تلنگری برایشان باشد و بهتر بتوانند انتخاب کنند با اینکه میدانم مشغله شما زیاد است ممنون میشوم اگر پاسخی بدهید. با تشکر

محمد نوری زاد:
فرداد گرامی
من درسال 88 بچشم خود ” خون ” دیدم. ونخواستم درآن خونها سهیم وشریک باشم. همین. من کارزیادی نکردم
با احترام.

———-

اهـورا:
جناب نوریزاد عزیز سلام. روستای زادگاه من هم بی شباهت به روستای شما نیست.با فاصله بسیار کمی از شهرستان گلپایگان روستایی هست که در سال 57دارای 4باب مدرسه پسرانه و دخترانه تا مقطع راهنمایی بود با دانش آموزانی طالب علم و با سواد که اکثرا به مقاطع بالای تحصیلی و شغلی نائل می شدند.از نعمت برق برخوردار بود و سه حلقه قنات پر آب که موجب رونق کشاورزی و پرورش دام و طیور بود. زمینهای حاصلخیز و محصولات گندم و جو و علوفه و …. و درختان فراوان گردو و بادام. اما امروز به برکت نظام مقدس اسلامی!!!!!!!!!! و مدیریت خلاقانه !!!!!!!!!!مسئولین کشور هیچ مدرسه ای در روستا وجود ندارد و از مزارع سرسبز وخرم و گردو وبادام و … و قنات های پر آب هم خبری نیست و تقریبا هیچ خانه ای که از دستبرد و سرقت مصون مانده باشد وجود ندارد. اکثر جوانان بیکار و معتاد و …. فقط یک گلزار چند ده نفری از شهدای جنگ تحمیلی و انقلاب باقی است که در کنار جاده عبوری از روستا به رهگذران چشمک می زند و الباقی غبار غم و اندوه و بدبختی و فلاکت و خانه های اغلب متروکه و بدون سکنه……………دیگر کسی جرات نگهداری یک مرغ و گوسفند را هم ندارد. چون معلوم نیست که با شروع صبحی دیگر از دست سارقین مصون مانده باشد…………….دیگر روستا های مجاور هم دارای وضعیتی مشابه………….و اینهاست نمونه ای از رکوردهای زده شده ای که خامنه ای از آن دم می زند.بسیاری از مردم شبانه روز به روح محمد رضا پهلوی فاتحه و صلوات نثار می کنند و نیز نفرین و لعنت نثار بانیان وضعیت امروز …………باشد که عبرت آیندگان شود.

محمد نوری زاد:
سلام دوست من اهورا. من وشما هرگز منکرکارهای صورت پذیرفته نیستیم. منکرراهها وساختمان ها ودانشگاهها وپل ها وگسترش تکنولوژی وبیمارستانها وتغییرچهره ی شهرها وخیلی چیزهای دیگر. اما من وشما ایرادمان به این است که همه ی کارهایی که پس ازانقلاب صورت گرفته ازشهدای انقلاب وجنگ وساخت وسازها، برای این بوده که ما ازیک نقطه به نقطه ی برتر کوچ کنیم. مهم این است که این نقطه ی برتر وجود که ندارد، بل به گودالی ازتباهی های اخلاقی ومدنی درافتاده ایم. یعنی هزینه ی فراوانی متحمل شده ایم وچیزی نیز عایدمان نشده. وگرنه شما همین جاده ها وبیمارستانها ودانشگاهها را کنترات می دادید به چینی ها با یک صدم هزینه برایتان بهترش را تقدیم می کردند. با احترام.

———

شاید بپرسید من چرا هر از گاهی با شبکه های برون مرزی مصاحبه می کنم؟ پاسخم این است: وقتی حاکمیت، وقتی صدا و سیمای ملیِ ما، حقوق بدیهیِ بیش از دو سوم مردم کشور را می بینند و انکارمی کنند، من چرا از هر فرصت ممکن برای رساندن صدای مردمی که درها را به رویشان بسته اند و زبانشان را به لکنت انداخته اند استفاده نکنم؟ و شاید بفرمایید: این کارها را نکن، خطر دارد. که می گویم: خطر کجاست تا من به سویش شتاب کنم و از او کام دل بگیرم؟ من چهار سال است که در متن خطر زیست می کنم. بی آنکه بدانم پیش از من، بی پناهان بسیاری از مردمان ما در متن خطر زیست می کرده اند و من و امثال من هیچ از آنها خبر نداشته ایم. یا اگر خبر داشته ایم، شهامت اعتراض نداشته ایم.

———

از یه شعبون بی مخ به نوری زاد:
سلام برکسی که مرا شعبون بی مخ اسم گذاشته
سلام به کسی که دیروز مرا بسیجی صف شکن می نامید
وامروز شعبون بی مخ
برادرم دوست دارم با تو درد دل کن

ازوقتی اسم ما را گذاشتی شعبون بی مخ وبرای ما فیلم ساختی ودریکی ازنامه هایت به رهبری نوشتی که چرا خاتمی ازشما خواستنی تراست و به رهبرگفتی خاتمی هرچی که داشته باشه اما شعبون بی مخ نداره باور کن من زدم زیرگریه. اونجا بود که دونستم ماها (یعنی بسیجی های شعبون بی مخ) خودمون یه ثروت بودیم وخودمون خبرنداشتیم.

برادرم من توحادثه کوی دانشگاه بودم وچند تا دانجشو را زخمی ذیلی کردم. توماجرا خرداد 88 بودم وبه شکم یکی کارد زدم خون پاشید بیرون. الان یک چندوقتی یه که دمرمی افتم توی رختخواب وهوارمی کشم آخه صورت اون جوونه ولم نمی کنه راستش اون جونه وقتی چاقوخورد افتاد رو زمین یه نگاه به من کرد دیدم مثل مادرخودم بهم می گه سعید کارخودتو کردی برو سپردمت بخدا چشمای اون جوونه ولم نمیکنه ولم نمیگنه ولم نمیکنه نوری زاد به رهبرگفتی بره فیلم گاندی ببینه بره بشه نلسون ماندلا توفیلم گاندی رفتم دیدم اون صحنه ای که هندوئه می گه به گاندی منو ازجهنم نجات بده بعد گاندی بهش می گه برو یه بچه پیدا کن که پدرومادرش کشته شده باشن بگیربزرگش کن اما اون بچه مسلمون باشه وتوهم مسلمون بزرگش کن. این صحنه رو که دیدم نعره زدم مادرم گفتی چی شد سعید گفتم گاندی می تونست بگه گورپدرش مسلمونا همونطور که ما می گیم گورپدرهمه نوری زاد دست منوبگیرازجهنمبکش بیرون دارم می سوزم اون جوونه اگه بدونی چطوری نگام می کرد پهلوش شکافته بود خون می زد بیرون من دهنم کف کرده بود نعره می زدم خواب ندارم نوری زاد من یک ی از بی ادبا هستم کی منو بی ادب کرد ما تحت فرمان فرمانده کل قواهستیم همه حرف از زدن کشتن می زنن کسی نیست حرف از رحمت وگذشت بزنه دارم می رم یه راست توجهنم مادرم می گه سعید ول کن می گم این جوونه ولم نمی کنه میاد جلوی صورتم پهلوش پاره شده بود خون می زد بیرون به من نگاه کرد گفت کارتو کردی برو کجا برم نوری زاد کجا برم من ………………. ی بگم نوری زاد چی بگم نوری زاد چی بگم به این جوونه بگو دست ازسرم برداره شب که میشه من عزا می گیرم تف به این زندگی

محمد نوری زاد:
سلام دوست من
قدر این حالی که پیدا کرده ای بدان. خیلی ها هستند که از ورودبه مرور این خاطره ها پرهیز می کنند تا مبادا دچار همین عذابی شوند که تو دچارش شده ای. اما دوست من، این بگویم وبگذرم: ما را چاره ای جز جبران آن جفاها نیست. من بگونه ای و شما بگونه ای دیگر ورهبروسایر مسئولان به گونه های متفاوت. هرکدام به تناسب نقشی که دربرآمدن فاجعه ها داشته ایم. دوست من قدرحال خودت را بدان. این حال تو آغاز روزگاری است که تو بدان ورود پیدا می کنی. روزگاری که باید به ترمیم خطاهای گذشته پرداخت. چه من چه شما وچه دیگران. دوست دارم یک جا قراربگذاریم وبرویم دوتایی پشت درخانه ی جوادیفر روی خاکهای کوچه روی زمین بنشینیم وبه پدرش بگوییم ما بیچاره ها را ببخش بعد برویم درخانه ی تک تک کسانی که بچه هایشان واعضای خانواده هایشان بدست ما تباه شده اند. روی خاک بنشینیم و ازآنان طلب بخشش کنیم. معتقدم اگر امروز روی خاک پوزش خواهی ننشینیم فردا ما را برخاکی خواهند نشاند که درآن همه ی فرصت ها ازما دریغ شده است. امروز من وتو این فرصت را داریم دوست من. با احترام

———

ویـدا:
آقای نوری زاد عزیز، شما یک جوری راجع به بهایی ها صحبت کردید که اگه کسی نمیدونست فکر میکرد رفتین جزام خانه دیدن جزامی ها و از ظرف اونا غذا خوردین و حالا دلاوریتون رو به رخ بقیه میکشین، یک جوری میگین از میوه ای که برام آورد خوردم که انگار واقعا باورتون شده کار خاصی کردین…

محمد نوری زاد:
ویدای گرامی، اگریک مسلمان شیعه بودید، اینگونه نمی فرمودید. ما شیعیان بخاطریک فتوای غلط تکراری ازغذای غیرمسلمان نمی خوریم. ازبهاییان که: هرگز. یادم هست دریکی از روستاهای قمصرمشغول فیلمبرداری بودیم. یکی از روستاییان برای ما یک سینی چایی آورد. تا آمدیم بخوریم یکی دم گوش ما گفت: این که چایی آورد بهایی بود. چایی ها را یواشکی خالی کردیم. من امروز برای نخستین بار این سنت مسخره را یکجانبه فروریختم.

———-

فرهمند:
آقای نوری زاد، شما میخواهید هم مسلمان باشید و هم عاقل ولی ایندو با هم سازگار نیستند. شما دارید راه عقل را می روید نه راه اسلام (راه اسلام راه تسلیم است نه راه عقل). البته می دونم که شما در ذهن خود ایده ای دارید از “اسلام واقعی”. همان اسلامی که هیچکس ندیده ولی همه می گویند هست و در آن حماقتهای دینی با عقلانیت جایگزین شده. لازمست بدانید که آن دیگر اسلام نیست بلکه عقلانیت است. لطفا از قول رهبر مسلمین جهان (که نمی دانم منظورتان چه کسی است) و علماء شیعه به دیگران قول ندهید. علماء شیعه بجز اینکه از بهاییت دل خوشی ندارند در تمام تاریخ جز ننگ و خواری برای این کشور به بار نیاورده اند… از همه اینها گذشته من فکر نمی کنم این کودک بهایی عزیز که پدر و مادرش در زندان هستن کوچکترین علاقه ای داشته باشه که رهبر مسلمین جهان ازش سرپرستی کنه. از اینها که بگذریم بازدید شما از این کودک و عکسی که گرفتین و پستی که نوشتین کاملا درخور تقدیره.

محمد نوری زاد:
دوست خوب من، به این فکرکنید که مخاطب این نوشته ی من تنها شما وهمفکران شما نیستید. بل رهبرومراجع وسرداران وحرب اللهی ها ومسلمانان چند آتشه و مسلمانان معتدل وفهیم نیز هستند. که اگراینگونه به نوشته ی من بنگرید خواهید دانست که من کجاها را به ارتعاش انداخته ام. سپاس

———-

ناشناس:
يه سوال آقاي نوري زاد آقاي خامنه اي از سال 88 يه دفعه اي كه ديكتاتور نشدن پس چرا قبل از 88 هيچ انتقادي نكرديد؟ يعني شما تا قبل از 88 به ايشون به عنوان رهبر اعتقاد داشتيد؟خيلي عجيبه واسه من؟ يعني شما فقط بعد از 88 بود كه فهميديد انقلاب منحرف شده و 28 نامه به آقايان و بقيه اتفاقات خواهشأ جواب بديد

محمد نوری زاد:
دوست من، قبل ازسال هشتادو هشت می ترسیدم. بعد که کشتارمردم را دیدم وآسیبهای دیگر را، وبه صحنه آمدن مردم را، ترس را فرو بردم.

———-

مرتضی
ba salam khedmate baradare bozorgtar va bozorgvaram.b yad daram k aghaye dr soroush shoma ra ba laghabi monaseb horre zamane namidand.besyar in nam ra pasandidam cherake hagh ham hamin ast k shoma ra ba in nam seda kard.man hamvare yaddashthaye shoma va taghriban tamame kasani k ham khub sokhan miguyand va ham sokhane khub miguyand ra donbal mikardam va mkonam.dar in mian b do chehre yeki shoma va digari jenab abdi enteghadhaee daram.b jenab abdi az an jahat k guya dar in keshvar hich jani gerefte nashode ya mali robude nashode ya aaberooee rikhte nashode k ingune sokhan mguyand.chonan siasat ishan ra ehate karde k guya asln chonin etefaghati nayoftade.va b shoma az an jahat k guya tanha rahe chare ijade enghelabe digarist.inke shoma ranj keshide hastid hich tardidi nist.ama anche k az goftare shoma bar mi ayad inast k tanha rah enghelabast va digar hich.yek yadashti dashtid b in mazmun ke shoma beravid raay bedahid man mimanamo dustanam.soalam az shoma inast k inak aya piruz nashodeem?!kash in mozu ra bishtar dar sokhananetan bbinm k rahe ma rahe eslahist.na rahe enghelabi.

محمد نوری زاد:
سلام مرتضای گرامی. من هرگز درهیچ نوشته ای سخن ازانقلاب نرانده ام. هرگز. چرا که خود شخصا به آسیب های جبران ناپذیرانقلابهای احساسی اشراف دارم. آنچه من بدنبال آنم تغییرودگرگونی درساختارمدیریتی جامعه است که گرفتار آخوند های ازخدا بی خبرشده. من ازاین که یک آخوند درجایی مسئول باشد نیز مکدرنیستم. یکی آخوند باشد ورییس جمهورکل دنیا باشد اما بفهمد وبا هوش وبا خرد واهل مدارا واهل انصاف وادب وقانون ورشد وشایستگی باشد. نخیردوست من. من انقلاب را حداقل فعلا برای جامعه ی ایران تجویزنکرده ونمی کنم.

———-

یک دوست:
جناب نوريزاد با تشكر از نوشتار زيباتون لازم به بيان ديدم كه بگم ظاهرن همانطور كه بدون سواد سياسي به خيابان ريختيد و آبرو و عزت ايران را به زير كشيديد و جانوران انسان نماي زالو صفتي همچون اخوند را كه سالها در پي كسب قدرت بودند را بر مسند قلب مردم نشانديد امروز هم بعد از گذر سالها زجر هنوز زحمتي بر مطالعه تاريخ اسلام و قران نكشيديد تا اسلام واقعي را بشناسيد و نوع جانور بشري راكه اخوند مي باشد را نشناختيد و دين و ايدئولوژي كه سراسر ايه ها و سوره هايش بريدن دست و پا و انتقام از غير مسلمان و ساختن حرم سرايي در بعد از مرگ كه از ارزو هاي محمد بوده را خوب ميدانيد . اقاي نوريزاد هموطن پشيمان و زجر كشيده من دردي كه براي سي و پنج سال است به سينه امثال ما انداختيد را گله اي نيست از ديدگاه يك ايراني مي گويم كه قران را به معناي پارسي سليس با تلاش خود براي معني لغت ها كوشا باشيد تا بدانيد شما و بسياري از هموطنان در چه منجلابي گرفتار هستيد

محمد نوری زاد:
کورس گرامی، دوست من، پسندیده نیست به اعتقادات مردمی بتازید که مسلمانند. وحتما بیشترین آسیب را نیز خود اینان از حاکمانشان دیده ومی بینند. رفتارحاکمان را مطلقا نشانه ی ذات یک عقیده مدانید. مثل این که مثلاً فاجعه ی برده داری را قرون اخیر مرهون رنسانس ولیبرالیسم بدانیم. بیاموزیم به عقاید دیگران احترام بگذاریم تا آنان نیز دراین اخلاق ما را یاری کنند. بله، با جهالت تا هرکجا که ممکن است ستیزکنیم وآن را بروبیم اما مطلقا به سمت ناسزا گویی و بی احترامی به عقاید دیگران روی نبریم.

———-

امیـر:
“خطرکجاست تا من به سویش شتاب کنم وازاو کام دل بگیرم؟ من چهارسال است که درمتن خطرزیست می کنم. بی آنکه بدانم پیش ازمن، بی پناهان بسیاری ازمردمان ما درمتن خطرزیست می کرده اند ومن وامثال من هیچ ازآنها خبرنداشته ایم. یا اگرخبرداشته ایم، شهامت اعتراض نداشته ایم.”
اجازه هست کمی بخندم؟ دیگران که چریک بازی درنیاوردند و از خطر گریختند در اوین و گوهردشت آب خنک می خورند شما که در جستجوی خطر هستید فعال همیشه در صحنه!! به سوالاتی هم در باب این تناقضات در نمی دانم کِی و کجا پاسخ داده اید گویا که نه به مسیج های حاوی این سوال پاسخ می دهید و نه به کامنتهای پرسشگر!!

محمد نوری زاد:
سلام امیرگرامی. چرا اجازه ندارید بخندید. شما مختارید بخندید وهم مختارید گریه کنید. این حق شماست. جنابعالی ازاین که من می نویسم وفریاد می کشم درتعجبید. یعنی با تمام سلولهای خود پذیرفته اید که: سکوت، امری درست است و اعتراض نادرست. دوست من، بجای این که به فریادهای من دراین وانفسا بخندید، به کسانی اعتراض کنید که سکوت کرده اند. حکایت آن مردی را شنیدیده اید که وارد روستایی شد که همگان خود را می خواراندند؟ واو که خودش را نمی خواراند، ازنگاه سایرین بیماربود.

———-

میثـم:
azatun kheyli sepasgozaram babat haghaniyati k dar kalametun darid ….va ye sual shoma tabehal tavasut in hukumat bazdasht va zendani shodid ?

محمد نوری زاد:
بله ابوالفضل گرامی. هم بازداشت هم یکسال ونیم زندانی هم شکنجه و…

———-

یک دوست:
استاد نوری زاد عزیز……..می خواستم بدانم چه باید کرد که مردم ما بدانند انسانیت و انسان بودن…به وجدان و درون انسان بستگی دارد و خط قرمز ما انسانیت است….نه خط قرمز ما جهنم رفتن ….ما خوب باشیم که درون مان لذت ببرد یا کار خوب انجام دهیم با فکر به هوری و قلمان بهشتی…..چگونه این مردم را باید روشن ساخت؟ آیا روشن می شوند؟…سپاس از لطف و بیان شما.

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوب ما، همان که شما فرموده اید: …چه کنیم تا مردم بدانند…. چاره ی کار همان دانستن یا آگاه کردن مردم است. هرچه این آگاهی افزون ترباشد راه برای جهل گستران وفریبکاران دشوارترمی شود.

———-

یاسر:
آقای نوریزاد عزیز با تمام احترامی که برایتان قائلم دلیل اینگونه انتقاد که سرشار مجیزه گویی از رهبری که گرامی وعزیز نیست برایم غیر قابل هضم است. براستی که اگر گمان بریم ایشان صدایمان را نمیشنیده، واکنون شنیده است گمانی نابخردانه است! آیا براستی باورتان بر این است؟ مردم با شعور ما احتیاجی به فهم و درک خود توسط نابخردان و زور گویانی که دستشان بخون جوانان ایران زمین آلوده است ندارد. میکروب، ویروس، کاریکاتور و… واژگانی برازنده خود گوینده است. مردم فهیم و زجر کشیده ما هرگز از رهبری که از ترس گرفتار شدن به عاقبت دیکتاتورها عقب نشینی میکند، ابدا بابت این عقب نشینی تشکر نمیکند.

محمد نوری زاد:
یاسرگرامی، درادبیات فارسی واژه ای است که بویژه درشعرکاربرد فراوانی دارد. وآن: تجاهل العارف است. یعنی گوینده خودش چیزی را می داند اما بخاطرلطافت سخن، خودش را به نفهمی می زند. یک بار دیگرمطلب مرا مطالعه بفرمایید!

———

محمد:
جناب نوری زاد عزیز این مدت طولانی شما شجاعانه و مسئولانه نامه های خودتون را به رهبری ادامه دادید اکنون نیز قطعا این رویه از سوی شما ادامه خواهد یافت و هیچ کس را نمی توان یافت که این حرکت عقلانی و خواسته منطقی شما را نفی کند اما به واقع ایا زمان ان نرسیده که حضرتعالی هم به مانند رهبران اصلاح طلب یک بار از رهبری به خاطر اینکه برگزار کننده یک انتخابات شفاف و سالم بوده و حافظ رای ملت بوده اند تشکر و قدردانی کنید ایا نباید از حرکت صحیح حمایت کرد اینکه متاسفانه شما بلافاصله بعد از انتخابات موضع گیری منفی کردید و این انتخابات را باعث بقای ایشان خواندید نفی غرض محسوب نمی شود ایا مگر هدف نامه های شما اصلاح طلبانه نبوده است ایا این اقدام شایسته توجه و تشویق نبوده است..امیدوارم همه مواظب باشیم که قدمی از راه حق طلبی مان دور نشویم و به افراط و تفریط کشیده نشویم خاطر شما همواره برای ما عزیزاست و همچنان هم در صورت رعایت انصاف و اعتدال از نوشته های شما حمایت خواهیم کرد با تشکر یکی از مخاطبان قدیمی و از دوستداران حضرتعالی

محمد نوری زاد:
محمد گرامی، من درنوشته ای با عنوان” تشکرمحمدنوری زاد از رهبر” سپاس خود را ازنقش ایشان دربرپایی انتخاباتی بدون تقلب ابراز داشته ام. این سپاس هرگز ما را ازیادآوری سایرحقوق به حاشیه رانده شده بازنمی دارد. با احترام

———-

نویـد:
دکتر عزیز و دوست داشتنی دیر زمانی است که می خواهم برات از ژرفای کلامات و استواری بیانت در برنامه به عبارت دیگر بگویم دوست داشتنی بودند چشمه کلامت ات که جاری می کردی به سان نره شیری که به تنهایی به گله شغالان زده است از شجاعت ات در اعلام جهالت تا قبل از زندان گرفته تا آزمایش اعتیاد سران مملکتی و حال این نامه زیبا . دکتر عزیز شما روز به روز به سان کرم ابریشمی که پوست انداخته و به پروانه ای زیبا بدل می شود در حال تکامل هستید این جنبش آزادی خواهانه به شما و امثال شما نیاز مبرم دارد طرز فکر شما بسیار دلنشین شده است . به راستی خود دلیل این همه چرخش را چه می دانید کسی که تا چند سال پیش رفیق گرمابه و گلستان سران بود حال ندای آزادی مردم خویش را شنیده و دعوت شان را لبیک گفته ، من به شخصه تنها اسارت و بند اوین را دلیل آن نمی بینم بیشتر برایمان از نا گفته های این تاریخ بگو . هم درد عزیز ما در این فضا یکدیگر را درک می کنیم و گفتار یکسان داریم ولی با فقر فرهنگی جامعه چه کنیم راهکار شما در براندازی این فقر چیست . چگونه جنس مردمی را که با صد تومن پول رنگ عوض کرد و فدایی سید علی می شند را عوض کنیم چگونه به آنها بفهمانیم دین از سیاست جداست آزادی فردی این است که هر کس با دیدگاه خویش به زندگی ادامه دهد به راستی چگونه می توان این کار را کرد ؟ منتظر پاسخ شما هستم

محمد نوری زاد:
سلام نوید گرامی، ما را دراین روزگار چاره ای جز صبوریِ هوشمندانه نیست. دراین صبرهوشمندانه، آگاهی می پراکنیم وعرصه را برجهل گستران تنگ می کنیم به پای قلعه ی پوکشان آب می بندیم.

———-

علیقلـی:
با عرض سلام و آرزوی سلامتی و توفیق بهره‌مندی از برکات ماه رمضان برای شما و خوانندگان محترم – یک نکته کوچک در این ماجراست که خواستم در عین علاقه به جناب نوری‌زاد ، آنرا متذکر شوم و آن این است که تا وقتی انسان به حد فهم و درک معنای دین و آیین نرسیده و اظهاری در خصوص آن نکرده نمیتوان او را مثلا مسلمان ، یهودی ، کمونیست ، بهایی ، وهابی و غیره نامید و متاسفانه این نوع نامگذاری در ملت ما وجود دارد که به نظرم بسی اشتباه است و هر کس چدای از آنکه فرزند چه کسانی است در انتخاب دین و آیین آزاد است و شاید مختصرا بتوان گفت مثلا فلانی مسلمان‌زاده (یا امثال آن) است. با سپاس فراوان

محمد نوری زاد:
سلام دوست من. کاملاً درست می فرمایید. اما من نیز دراین خصوص اشتباه نکرده ام. فرض کنید خود شما دریک رستوران نشسته اید و کودکی را می بینید که کمی آنسوتر شیرین زبانی می کند و برای شما که غریبه اید آب می آورد وخوردنی، وشما تناول می فرمایید وازاو تشکرمی کنید. ناگهان متوجه می شوید او بهایی است. انصافا هیچ گزشی درشما ایجاد نمی شود؟ اگرنمی شود باید به شما تبریک گفت. اما بیشترهمکیشان ما استغفارمی کنند ودهان خود را می شویند. پس دوست من، کودکان بهایی – چون بنا به فتوای بزرگان دینی ما نجس اند کودکانشان نیز دراین آتش حماقت می سوزند. یک کودک بهایی را درمدرسه تجسم کنید. آیا مدیرمدرسه مثل سایرین به او نگاه می کند؟ اگریک کودک بهایی ندانسته وارد یک مسجد بشود چه؟ ملای مسجد چه می کند؟ با احترام

———

کـوروش:
بیت العدل در حیفا قرار دارد ./ یعنی مرکز بهاییان در کانون ظلم و ستم جهان قرار دارد و هرروز هم مثل شهرکهای یهودی نشین گسترش و توسعه میابد و این خود گواه دست نشانده بودن ولا اقل همسویی این فرقه با صهیونیزم جهانی میباشد. گوشه ای از عقاید این فرقه که از کتاب مقدس بهاییان نوشته بهاءالله کتاب اقدس گزیده ام آشنا میکنم و تحقیق بیشتر در این زمینه را به خود شما عزیز وا میگذارم: ” قد حکم الله لکل زان و زانیه دیه مسلمه الی بیت العدل و هی تسعه مثاقیل من ذهب و ان عادا مره الاخری عودوا بضعف الجزاء”(صفحه۱۵) اگر مرد و زنی مرتکب زنا شدند مقدار ۹ مثقال طلا به بیت العدل می دهند و بخشیده می شوند و اگر هوس کردند برای بار دوم روابط نامشروع برقرار کنند مقدار دوبرابر ( ۱۸ مثقال) طلا به بیت العدل هدیه می کنند و با همین فرمول به روابط نامشروع خود ادامه می دهند و صندوق بیت العدل را با مثقالهای طلا پر می کنند و حدی براین عمل حرام متصور نیست.( یعنی ناموس بهائی ۹ مثقال طلا ارزش دارد؟؟) من احرق بیتا متعمدا فاحرقوه و من قتل نفسا فاقتلوه ( صفحه ۱۸) کسی که عمدا خانه ای را آتش زد پس او را با آتش بسوزانید و اگر کسی مرتکب قتل شد او را بی درنگ بکشید. اجازه ازدواج یک مرد با دو زن و استفاده از کنیز و به استخدام در آوردن دختران دوشیزه برای خدمت رسانی به مردان!!؟؟ قد کتب الله علیکم النکاح ایاکم ان تجاوزوا عن الاثنتین و الذی اقتنع بواحده من الاماء استراحت نفسه و نفسها و من اتخذ بکرا لاباس علیه آیا اینست مفهوم تساوی زن و مرد در بهائیت؟ آیا به نظر بهاالله، زن همچنان کنیز و مستخدم مرد باید باشد؟ آیا اینست مفهوم وحدت عالم انسانی؟؟ اجسام و اشیاء نجس در نزد بهائیان طاهر و پاک هستند: وکذلک رفع حکم دون الطهاره عن کل الاشیاء( صفحه ۲۱) نا مشخص بودن ازدواج با محارم و عدم وجود حکم شرعی محارم در بهائیت قد حرمت علیکم ازواج آبائکم( صفحه ۳۰) جناب میرزا حسینعلی فقط ازدواج با زن پدر را حرام اعلام کرده و در مورد ازدواج با سایر محارم حکمی ذکر نکرده است. آیا عدم ذکر، دلیل بر جواز ازدواج با محارم نیست و اصولا محارم در بهائیت چه کسانی هستند. حکم غیر عملی در مورد ناراحت و محزون کردن دیگران : من یحزن احدا ان ینفق تسعه عشر مثقالا من الذهب (صفحه ۳۹ ) اگر فردی را محزون و ناراحت کردید بایستی ۱۹ مثقال طلا انفاق کنید و همچنین احکام دیگری مانند جواز بر استمناء که از ذکر آن شرمگینم درباره جاسوس بودن این فرقه ضاله هم بنده با آقای علی غزالی موافق هستم و از زمان امیر کبیر تا به امروز بارها ارتباط آنها با انگلیس و اسرائیل اثبات شده است. و امیر کبیر بقول آقای غزالی، مادر این فرقه که همان بابیان بودند را به خوبی نابود کرد و خیلی واضح است که اسرائیلی که حتی مسیحیان را تحمل نمیکند و تا آن حد نژؤاد پرست هستند از این فرقه حمایت کرده و به آنها جا و مکان دهد!! اسرائیلی که دشمن ماست. طبق اسنادی که سیستمهای جاسوسی انگلیس افشا کردند این فرقه ضاله برای ایجاد تفرقه ایجاد شده و اساساً یک فرقه مذهبی نیست و یک فرقه استعماری است که توسط استعمارگران ایجاد شده است.

محمد نوری زاد:
کوروش گرامی سلام. اگرکمی انصاف می داشتید این بخش ازسایت مرا جایی برای بحث های اینچنینی خود نمی کردید. مطلب من چه ربطی به بهاییت دارد؟ من به ملاقات کودکی رفته ام که همکیشانش وخودش آسیب فراوان ازمسلمانی ما دیده اند. ازنقطه نظرانسانی اگربه این فاجعه بنگرید خواهید دانست که به میان کشیدن مفاهیم اعتقادی گرهی ازفاجعه آفرینی های ما وا نمی کند. لطفا درنوشته های بعدی خود به مفاهیم انسانی یا درست بودن وغلط بودن این حرکت بپردازید وازورود به مباحث اعتقادی پرهیز کنید که شرمگنانه ازانتشارهردوسوی این ماجرا معذورخواهم بود. با احترام

———

سلیـم:
سلام آقای نوری زاد. نظر شما در باره فرقه های نو پدید چیست؟ حکومت چگونه باید با آنها برخورد کند؟ آیا اگر به فرض بنده فردا ادعا پیغمبری داشتم باید آزاد باشم تا جوانانی را فریب دهم؟

محمد نوری زاد:
سلام سلیـم گرامی. وقتی عقاید کهن ازپاسخگویی بازمی مانند عقاید نو وحتی عقاید خرافی پدید می آیند. راه حل اما زدن وزندان کردن وکشتن مردمی نیست که به عقیده ای دیگرمتمایل شده اند. راه چاره دراین است که فضا برای همانها گشوده شود تا بتوانند قوت ویا سستی عقیده ی خود را مطرح کنند. با احترام
———

فاتـح:
دوست خیلی خوبم آقای نوری¬زاد. سلام. امروز خیلی ناراحت بودم. روز سختی بود. دوستان خوبی که برایم مهم هستند کارهای کودکانه انجام می-دهند که مرا می¬آزارد. هیچکدام را نمی¬شناسید و گفتن موضوع¬ها هم لطفی ندارد. بگذریم. امروز نکته¬ای به ذهنم رسید. اینکه آیا نمی¬شود من هم از سوی تمام سنّیان، یهودیان، بهاییان، بلوچ-ها، کردها، و … پای شما را ببوسم؟ همه تصور می¬کنند بزرگترین ویژگی شما شهامت و شجاعت شماست. شاید برخی تصور کنند صداقت شما مهم¬تر است. اما من تصور می¬کنم مهمترین ویژگی شما این
است که شما آزاد هستی؛ آزادی به¬عنوان مشخصه¬ای درونی. هنگامی که آقای مفتی¬زاده از زندان آزاد شد به او تبریک گفتند که از زندان آزاد شدی. فوراً پاسخ داد: نه آزاد نشدم مرخص شدم. آزادی چیزی دیگر است. آزادی به زندان و بیرون از زندان نیست. آزادی از درون برمی¬خیزد …

محمد نوری زاد:
سلام دوست خوبم
ایستاده ام روبه زندگی
ورو به گورستان سنیان سنندج
کجایی ای مرگ
که من بی تاب توام
تا درآغوشت بگیرم تنگ تنگ
کسی که صبج ها مرگ درمشت ازخواب برمی خیزد
وروزش را همینگونه سپری می کند
وشب را به شوق روزی دیگر سرمی کند
چرا هراس کند؟
یعنی می آید آن روزی که روی به سنندج بایستم وسلامتان بگویم؟
آهای تهران وکارهای تمام نشدنی ات
رهایم کن
بگذارپرواز کنم

——–

ناصـر:
آقای نوریزاد عزیز یک عده مثل شما اجازه دارند انتقاد کنند و خیلی بی باک و شجاع به دردها و بدبختی مردم اشاره کنند, حتی از قتل و غارت رژیم و سیستم بگوید, چرا این اجازه را دیگران ندارند و تا کوچکترین انتقاد یا ایرادی را به این سیستم بگیرند, شبانه سر از زندان و ناکجا آباد درمیآورند؟

محمد نوری زاد:
ناصـر گرامی شاید به این دلیل که ما یک وِردی بلدیم صبح به صبح می خوانیم و به خود پف می کنیم. ازشوخی ومزاح که بگذریم، دلیلش زدن به سیم آخراست. این سیم آخراگربدانی چه فریادهایی درسینه دارد!

———

یک دوست:
سلام آقاى نورى زاد. ازتون يه سوال داشتم: هزينه هاى زندگى شما چه طورى تامين ميشه؟ ببخشيد اگه سوالم شخصى بود؛ ولى اگه ميشه جواب شفافى بدين.

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی، من آدم بسیارثروتمندی هستم. منتها ثروتی ازجنس دیگر: خانواده ای بسیار همراه وسرشار، آسمانی فراخ، پدرومادری همدل و همجوش، شوقی وسیع به انسانیت، امیدی غلیظ به فردا، خلاصه حقوق بازنشستگی نیزهست. و مکنوناتی که اجازه نمی دهند با وجود بسیاری ازتنگناهای امنیتی ومعیشتی پیش کسی وکسانی سرخم کنیم.

———-

جمشیـد:
جناب نوری زاد باتوجه به نامه های متعدد شما در رابطه با …..سوالی داشتم نظر شما در رابطه باسالهای 67و68 چیست ؟ واز ان سالها چه دارید که بگوید شما کجا بودید ایا در انزمان این حق وناحق ها نبود .ایدیولوژی شما چیز دیگری بود وحالا ….. باتمامی این موارد درود برشما که جام ……دردست دارید

محمد نوری زاد:
جمشیـد گرامی، من دراین خصوص هم نوشته ام وهم سخن گفته ام ومصاحبه کرده ام. درآن سالها خبرها به این گستردگی به امثال ما که: درداخل خانواده ی خاص همراهان نظام بودیم، نمی رسید. ترس نیز بود. طمع حقوق ماهیانه نیز بود. و البته دلبستگی به نظامی که ازدل انقلاب برآمده بود. وبه همه ی اینها جهل را نیز اضافه کنید. که اکنون نیز در دایره ی جهالت، فراوانند کسانی که دل به همین نظام بسته اند. حالا به هردلیل.

———-

ابوالفضـل:
سلام. جناب نوری زاد هر انسان عادل، عاقل و شرافتمندی به وضعیت کنونی حاکم بر کشور ( مداخله نابجای سپاه در امور مختلف، فضای امنیتی حاکم، اسلامی نبودن حکومت، فقدان دموکراسی در جامعه و… ) آگاه است لکن علی رغم دشواری ها و معضلاتی که پیش پای امثال جنابعالی در طی سالهای اخیر جهت ایجاد نظامی دموکراتیک در کشور ایجاد شده است بنده با مواضع افراطی شما در قبال جریان های میانه رو کشور نظیر جناب روحانی کاملا مخالفم چرا که برای نیل به جامعه ای بهتر نبایستی پیش پای امثال وحانی سنگ اندازی کرد. نگاه واقعبینانه به کشور و نه ارمانی به وضوح گواه مطلب فوق است که هر گونه ممانعت در مسیر اصلاح طلبان منجر به بازگشت جریان های تندرو خواهد شد از این رو و علی رغم ایده آل نبودن سیاست های افرادی مثل جناب روحانی نزد ماها می بایست جهت گذشت دوران گذار از ایشان حمایت کرد. روحانی خود نیز به وضع موجود واقف است لیک مخروبه ای که ایشان به دست گرفته و با توجه به سایر ارکان های قدرت موجود در کشور و فشارهای فزاینده بین المللی نمی بایست از ایشان چنین تصوری داشت که خواسته های کلان ما را یک شبه برآورده کند. گام نهادن در این مسیر در گرو همراهی نصفه و نیمه با سایر گروه ها و اتخاذ سیاست با پنبه سر بریدن است. علی رغم ارادت بنده به شما و آگاهی از سختی های به جان کشیده تان در مسیر دستیابی به آینده ای بهتر برای ایرانیان بایستی بگوییم مواضع جنابعالی ( نه صرفا مطلب فوق ) غیر عقلانی، افراطی و بدون درک واقعیت های موجود است. نوشته های پیشین شما در کیهان و مواضع کنونی تان گویای عدم وجود موضعی انعطاف پذیر و عقلانی توام با افراط از جانب شماست.

محمد نوری زاد:
سلام ابوالفضـل گرامی، آنچه من می نگارم، همان است که در دل شماست. این را نمی توانید انکارکنید. من تنها پوشش رویین سخنان خودم وشما را کنارمی زنم. مشکل بزرگی که ما گرفتارش شده ایم، پیچیدن یک سخن ساده در لفافه های تجاهل است. وحال آنکه صراحت دم دست ماست. مثل این لطیفه که می گویند ایرانیان به در ورودی یا خروجی که می رسند بعقب می جهند. نه از ترس بل به تعارف . تعارفاتی اغلب سخت زائد و پوک. صفت افراط را اگر با صراحت عوض کنید، با نوشته های من الفت بیشتری خواهید داشت.

———

اتابـک:
سلام استاد درود به قلم شیوای شما ,همیشه برای من یک سوال وجود دارد که اگر در اوضاع فعلی ایران شما رئیس جمهور بودید چه می کردید ارادتمند شما پیگیر واقیتهای همیشه پنهان آزادیخواهانی که میکوشند تا بیرق انصاف برافراشته باشد

محمد نوری زاد:
سلام دوست من، شاید بیش ازهمه، مخاطبین خود را اهل فهم وخرد می دانستم . و با همین فهم وخرد برای روفتن جهل و نادانی آستین بالا می زدم. مردمان کم خرد واهل خرافه ، مناسب ترین سواری دهندگان اند برای نامردمانی که از پله های اعتماد همان مردم بالا رفته اند. خلاصه ازاینجورکارها.

———-

امیـد:
سلام.آقای نوری زاد مشکل شما با خود سپاهست یا سرداران سپاه؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی، بگمان من اگرهم یک زمانی به تأسیس و برآمدن سپاه احتیاجی بوده اما کمی بعد باید در ارتش مستحیل می شده. سپاه را تقویت کرده اند وبرکشیده اند تا مبادا ارتش یک زمان شورشی بپا کند. نهاد های موازی مثل اطلاعات سپاه دربرابر وزارت اطلاعات و خود سپاه در برابر ارتش نشاندهنده ی نگرانی روحانیان از برچیده شدن شان است ونه ضرورتهای عاقلانه ی ملی. مشکل من با سپاه به بنیان و موجودیت فعلی اش مربوط است. درسپاه – همین امروز – انسانهای درستکار فراوانند. مهم اما این که: رشته های کار در دست سرداران فاسدی است که خط کلی را از بیت می گیرند و خود هزار خط مقسده برآن می افزایند. نگرانی دیگرمن به آینده و بلافاصله به بعد از فوت رهبر مربوط است. که: سپاه اگر اکنون یک ارتباطی با بیت دارد، فردا آیا در برابر مصباح و لاریجانی و جنتی و احمد خاتمی یا شورای رهبری سربه اطاعت فرود خواهد آورد؟ هرگز.

———-

داریـوش:
به هیچوجه با این پیشنهاد (پیام محمد نوری زاد به زندانیان سیاسی: بیرون نیایید!) موافق نیستم اگر ممکن است راهی پیشنهاد کنید که لااقل هزینه اش برای ما که بیرون هستیم باشد . آنها برای همین خواسته های ماست که این زندانها را متحمل میشوند انصاف نیست که باز هم با این پیشنهاد عواقب آنرا این عزیزان متحمل شوند .

محمد نوری زاد:
داریوش گرامی، اراده ی من در این نوشته به این نیست که سختی کشیدگان این سالهای سوهانی را دوباره به سوهان زندان بسپاریم وخود – فارغ از رنج های آنان – به تماشای آینده ای سوهانی تر بنشینیم. من در این نوشته، به در گفته ام تا دیوار بشنود. گفته ام: خیال نکنید که ما نمی فهمیم. و یک وقت فکرنکنید ما متوجه نقشه های آنچنانی شما و ملاحظات پشت پرده ی شما نیستیم. وشاید گفته باشم: اگر بدنبال بقای بیشتر خودید، به آزادی همه ی زندانیان سیاسی – چه آشنا و چه نا آشنا – دست برید. و این که: حاکمیتی که از آزادی زندانی ای چون “عماد بهاور” بهراسد، همان به که فرو افتد. چرا که این هماورد، جز مقابله ی عقل وجهل نیست. و پایان این نبرد ، به پیروزی عقل می انجامد. بلاشک

———-

محمـد:
بنده معتقدم افراطی گری از طرف هر جریان و شخصی صورت بپذیرد محکوم است چه مطابق میل و نظر ما باشد یا نباشد کلی گویی های آقای نوری زاد و سخنان مغالطه آمیز ایشان نشان از این دارد که ایشان به شدت از روی ناراحتی و با بغض و کینه می خواهد به دیگران تحمیل کنه که فقط و فقط آنچه ایشان می گه درسته درصورتی که واقعیت ها چیز دیگری است که باید آن ها را بدور از این هیجانات و احساسات سرکش مورد بررسی قرار داد آقای نوری زاد شما از یک چیزی دلخوری و شما را دارد رنج می دهد اما این دلیل نمی شود که شما نظرات شخصی خود را به دیگران تحمیل کنی

محمد نوری زاد:
محمد گرامی، ناراحتی من به این است که تک به تک زندانیان سیاسی ما قابلیت این را دارند که: نلسون ماندلای سرزمین خویش شوند و در واگشایی گره های کور این کشور بلازده کاری بکنند. در آفریقای جنوبی، تآثیر زندانی بودن فردی چون نلسون ماندلا در طول بیست و هفت سال، بیش از آزادی همگان در رهایی کشورش موثربود. وما، از این پتانسیل سترگ نباید غافل باشیم. می دانم که زندانی بودن اینان در دراز مدت برای خانواده هایشان سخت و توانفرساست. ومی دانم که آزادی شان چه موجی از شادمانی در جامعه پدید می آورد. اما بعدش چه؟ من به این پتانسیلی که نظام از آن آگاه است و ما از آن غافلیم متمرکزم. این پتانسیل مثل یک سیل بنیان کن می تواند هر مانعی را از پیش پا بردارد. درعین حال که در این نوشته ی من تمثیلی است که اگر خوب بدان فرو می شدید دریافتش می کردید. با احترام وادب

———-

مصطفـی:
سلام آقای نوری زاد، سفر های شما و اعمالتان بسیار عالی است اما هر از گاهی هم به ما امید دهید، امید به اینکه روزی فرا خواهد رسید که در کشور عزیزمان ایران، در این میراث غبار گرفته، هیچ اعدامی، هیچ تجاوزی، هیچ غارتی و … صورت نگیرد. به راستی که ما و همه جوانان سرزمینم نسلی هستیم که وقتی پا به سن بگذاریم نخواهیم گفت:« جوانی یادت بخیر»

محمد نوری زاد:
مصطفـای نازنین، همه ی تلاش ما وشما همین است که : فردایمان را از گلوی آنانی که برای ربودن فردایمان حریص شده اند بیرون بکشیم.

———-

ستـاره:
متاسفانه آقای نوریزاد درجه مادر ستار را از مادر ستم دیده تحت استبداد دینی-استبدادی به مستضعف تقلیل و تغیر داد. تنها مشکل مادر ستار فقر نبود مشکلش از دست دادن فرزند دلیندش زیر شکنجه بود…… از دست دادن فرزند دلبندش برای بیان عقیده اش! آقای نوریزاد مادر ستار بسیار غنی تر از شماست! فقر فرهنگی ندارد حداقل! هر چه باشه مادر ستار بوده و چنین ستاری تربیت کرده بود!

محمد نوری زاد:
سلام بانوی خوب، استضعاف در لغت و در فرهنگ انقلاب هرگز به کسی گفته نمی شود که: دستش از مال دنیا تهی است. بل مستضعف به کسی گفته می شود که توسط حاکمیت حقش خورده شده و به او توجهی نمی شود و سخنش نیز بجایی نمی رسد. همه ی تشکیلات حکومتی علیه اوست و همه ی قوانین نیز. با این حساب من فکر می کنم واژه ی خوبی را – که انقلابیون با آن مأنوس و آشنایند – برگزیده ام. با احترام

ستـاره:
پس چرا افراد سرنگون طلب وقتی با رسانه های خارجی مصاحبه می کنند و همین حرفهای آقای نوری زاد را تکرار می کنند چرا دستگیر می شوند و اعدام؟! چرا ستار را فقط به جرم وبلاگ نویسی کشتند زیر شکنجه……..؟ چرا نظام اجازه می دهد بعضی ها آزادانه حرفشان را بزنند بدون رندانهای آنچنانی. سیامک مهر وبلاگ نویس هم همین حرفها را زده ولی الان به دلیل بیماری شدید در حال مرگ هست و به امور پزشکی او و صدها زندانی بیمار نمی رسند! آیا این رفتار نظام به برخی از زندانیان (خودی) جای شک ندارد؟

محمد نوری زاد:
سلام مجدد به بانوی خوب ما ستـاره خانم، ظاهرا مرا برای این که شک شما برطرف شود، چاره ای نیست که از پا درآیم و در خون خود بغلطم. یا به زندان افتم و بند از بندم بگسلند. باور کنید من برای مرگی آنچنانی که شما را آرام کند و مرا سخت درآغوش بگیرد پرپر می زنم.

———-

مسعـود:
این کار خوب است اما کاش سری به خانواده اعدامی های سنی در کردستان وزاهدان میزدید یادتان نره زمانی آقای فرزاد کمانگر را اعدام کردند وجنازه اش را هنوزهم تحویل نداده اند استان کردستان تمام بازارش بسته شد وحتی به خانواده اش اجازه فاتحه در مسجد راهم ندادند آقای نوری زاد من همچنان که با کشتن هرنوع انسان باهرنوع تفکری مخالفم،مخالفم کارشما نیز هستم که انجام میدید گزچه شاید سهوا یا عمدا باشد واقعا شما این کار راه شروع کردید باید زیاد تیزبین باشید تا کسی احساس تبعیض همدردی نکند

محمد نوری زاد:
سلام مسعـود گرامی. من پابپای حقوق همکیشانم، از حقوق همه ی اقلیت ها و دیگرانی که هیچ بخدا اعتقاد ندارند سخن گفته و نوشته ام و بخاطر همین سخنان بسیاری از دوستان همکیش خود را از دست داده ام. سفر بعدی من به همان دیار بود.

———

سید مهـدی:
نوریزاد . چقدر پای مستندهایی که صدای شما روایتگر ان بود کیف میکردم . از مرگ ستار بهشتی ناراحتم لیکن کاش به فریادهای دیگری که باز هم در همین جمهوری اسلامی کسانی انرا نمیشنود هم توجه میکردید فریاد مادران شهید و دلسوزان واقعی جانبازان و مستمندان و مستضعفینی که بنا بر تعریف امام هیچ شباهتی با مستضعفینی که شما تعریف کردید ندارند . اما نوریزاد امروز چراغ راه روشنفکران و بقولی جنبش سبز است . نمی دانم شاید ژست ابوذر که سالها بدنبالش بودی برایت بزرگتر از اندازه بود بالاخره تو هم ادمی حق انتخاب داری که یکروز در رکاب اوینی باشی و یکروز در جبهه مخالفین انقلاب . با همکاری پسرت در خانه فیلم سلول انفرادی ات را بسازی و خودی نشان بدهی . اما شاید گمنامی برای مجاهدین راه حق بهتر از شهرت این مدلی باشد . قصد درد دل نیست اما جدا به راهی که می روی مطمئنی ؟

محمد نوری زاد:
سلام دوست گرامی، ما را چاره ای نیست که سخن به اعتراض برآوریم. با این که این همه اعتراض می کنیم باز با اینهمه دزدی و ناجوانمردی مواجهیم. وای اگر سکوت کنیم و دزدان را بحال خویش رها کنیم. دوست من، عزیزانی چون شما نیز اگر فریاد بزنید کسی دیگر به نوری زاد توجه نمی کند. یکی می شود از هزاران. چه کنم که مرا دراین راه یاوری نیست؟