یک: سال های سال است که آقای خامنه ای خود را رهبر مسلمین جهان می داند. و نایب امام زمان. و احتمالاً نماینده ی خدا بر زمین. ایرادی ندارد. هرکسی می تواند از اینجور خیال ها برای خود بپروراند. ایراد از آنجا پا می گیرد که این نمایندگان خیالیِ خدا، در امور جاریِ مردم دخالت کنند و به اسم خدا برای مردمان خط و نشان بکشند. می گویم: آقای خامنه ای اگر برای همسر و فرزندان و خویشان خود احترام قائل است و برای آنان حقی متصور است، بیاید و مختصری از این حق را برای دیگران قائل شود. یکی از حق های خاکمالی شده ی مردمی، میزانِ سال هایی است که دستگاه قضایی در سال های پس از انقلاب اسلامی برای زندانیان سیاسی حکم فرموده است. جماعتی را به پنج سال و ده سال و بیست سال و عده ای را حتی به اعدام. علت این همه آشفتگی در صدور احکام قضایی، در این است که شاخصی برای قضاوت در کار نبوده است. و شاید به این خاطر که قاضیان، به تناسب بغض و عصبیت و سفارشِ بازجویان اطلاعات و سپاه، فرمایشِ همانان را حکم کرده اند و حکم می کنند.

برای یکسان سازی احکام سیاسی، پیشنهاد می کنم شاخصِ پیشنهادیِ مرا بر میز قاضیان بگذارند و با نگاه به آن برای خاطیانِ سیاسی حکم زندان تجویز کنند. می گویم: حکمی که دستگاه قضایی برای قاتل ستار بهشتی تجویز کرد، می تواند مناسب ترین شاخص باشد: سه سال زندان برای یک قاتل. که اگر این شاخص عملی شود، بسیاری از احکام سیاسی باد هوا شده و عزیزان ما فی الفور آزاد می شوند. این شاخص، پیشنهاد خوبی است. آقای خامنه ای اگر برای همسر و فرزندان و خویشان خود احترام و حقی قائل است، حتما به عملی شدنِ پیشنهاد من دست یازد.

دو: امروز آقای پیمان عارف برای من نوشت: برای ادامه ی تحصیل از کشور خارج شدم. پیمان عارف یکی از هزاران نخبه ی سرزمین ما است که به بغض دستگاه های امنیتی گرفتار شد و ناگزیر از کشور دل کند و رفت که نخبگی اش را نثار کسانی کند که قدرش را بدانند. خروج پیمان عارف از کشور برای دستگاه امنیتی ما بسیار مطلوب است. ملایانِ حاکم بر ایران مشتاق این اند که همه ی معترضان به دزدیِ ملایان حاکم، از کشور خارج شوند و کشور را دربست بدانان بسپرند. گلی به گوشه ی جمال نایب امام زمان. پیمان عارف بارها بخاطر فهمش به زندان رفته بود. این اواخر، روزی که از زندان اوین بیرون می آمد، دراز به دراز خواباندنش و هفتاد و چهار ضربه شلاقش زدند تا به وی بفهمانند: کاری به کار دزدیِ ملایان نداشته باشد.

سه: امروز دیدم روزنامه ی شرق از قول معاون اول رییس جمهور نوشته: خروج 22 هزار میلیارد دلار پول از کشور بدون بازگشت. احتمال می دهم این رقم 22 میلیارد دلار است و نه 22 هزار میلیارد دلار. به دولتمردان آقای روحانی می گویم: این ارقام را برای مردم منتشر نکنید. چرا که: آنچه که دستگاه های امنیتی خواسته اند، شکل گرفته و مردم از اینجور ارقام نجومی حالی به حالی نمی شوند. به دولتمردان می گویم: در همان پستو های رفاقت، یکجوری سر و ته اینجور ارقام را به هم آورید و خودتان با دزدان کنار بیایید. و اگر خیلی خیلی احساس اقتدار می کنید، اسم و فهرستِ همان بورسیه ای های تقلبی را که بارها قول افشایش را به مردم داده اید منتشر کنید تا در یک قلم ببینیم آیا مثلاً حریف جناب حجة الاسلام و المسلمین حاج آقا شیخ حسین طائب رییس سازمان اطلاعات سپاه می شوید که اسم خواهر زاده اش در میان این بورسیه ای هاست؟ نیز اگر نفسی برایتان باقی گذارده اند، صدای شجریان را به ما برگردانید. پول های برده شده پیشکش همه تان. خیرش را ببینید.

محمد نوری زاد
بیست و نهم دیماه نود و سه – تهران