می گویم: باید کاری برای بسیجیان دست و پا می کردند و آنان را از بیکاری بِدَر می بردند. که البته با واگذاری اجرای طرح امر به معروف و نهی از منکر، هم بر شقیقه ی بسیجیان خنجر زدند و هم خیال بابک های زنجانیِ پس پرده را تا همیشه یِ عمرِ جناب جمهوری اسلامی راحت کردند. که: از این پس، بنای غیرتِ منکراتیِ این جنابانِ بسیجی بر نوع پوشش و نوع آرایش و موهای بیرون زده ی بانوان است. و نه میلیارد خواری سرداران پف کرده ی سپاه و آیت الله های حرامخوار. یک بسیجیِ مرد می خواهم که بر خیزد و از دایره ای که برایش دیوار کرده اند بیرون بزند و برود جلوی مثلاً امامی کاشانی و به اسم نهی از منکر، معدن سنگِ سرخ بیدخت را از گلویش بیرون بکشد. که البته اگر شیب نهی از منکر بسیجیان به این سوی سو می گرفت، من همچنان اسم این خندق های بلای عمامه به سر را، و گنده دزدان دولتی و مجلسی و قضایی و آیت الله زادگانِ کارچاق کن و رانت خوارِ پس پرده را یک به یک شماره می کردم تا بسیجیان – اگر که غیرتی برایشان مانده هنوز – حق مردم را از گلوی این نابکارانِ مال مردم خوار بیرون بکشند. بسیجیان با اجرای این طرح، رسماً خود بر ملاج خویش تیر خلاص می زنند و بر گور خود پای می کوبند. چرا که بسیج، از هر قیافه ای که داشته و با هر آبرویی که نداشته، بسرعت به سمت قلچماقان و شعبون بی مخ های دولتی و قانونی تغییر ماهیت می دهد و رسماً در مدار نفرت مردمان جا می گیرد و علناً به خاک مذلت می نشیند و وجهه ای جز از لات و لوت های بی مایه و عربده کش برای خود نمی پردازد.

محمد نوری زاد
هجدهم آبان نود و سه – تهران