می گویم: بسیاری از آیت الله های ما اگر از همه چیز و همه کس دست بشویند، و اگر بتوانند عطای هر حکم شرعی و عطای هر بنی بشر تاریخی و کنونی را به لقایش ببخشایند، از غوغای حجاب اما دست نمی شویند. حجاب بانوان، اکسیر حیات و جاودانگیِ آیت الله های ماست. جوری که آنها همه ی نداشته هایشان را با حجابِ بانوان ترمیم می کنند. آنها به حجاب از آن روی که به رگ هایشان خون می دواند، دلخوش و وابسته اند. شما همه ی رساله ی یک آیت الله را ورق ورق بکنید اما دست به محکمات حجابش مبرید.

حجاب بانوان برای یک آیت الله مثل جایزه ی دوچرخه ای است که در رؤیای شیرین یک محصل بی بضاعت اما درسخوان دور می زند. حجاب اگر نبود این آیت الله های ما به کدامین مشرب فقهی دل می سپردند؟ آیت الله های ما اگر می توانستند هزار دیوان و هزار دفتر عاشقانه از حجاب می سرودند. حجاب، کپسول اکسیژنی است که آیت الله های ما در بی وزنیِ حاکم بر سیارات نا مکشوفِ کهکشان های دور به پشت حمل می کنند. شاید شعار باطنیِ بسیاری از آیت الله های ما این باشد: حیف نیست کیفوری مسئله ی نازنینی چون حجاب را، و رعشه ی گناه آلودِ پسران و مردان از تماشای بانوان بی حجاب را وا نهاد و به دزدی و اختلاس و زندان و اعدام و بی قانونی و آبروی جهانی و اینجور موضوعاتِ ناجور و مشمئز کننده رو کرد؟

می گویم: داستان تفکیک جنسیتی در شهرداری تهران نه از این باب بالا گرفته که چارستونِ اسلام و مسلمینِ فردی مثل قالیباف به ارتعاش افتاده و وی نتوانسته که از جنبیدنش جلو بگیرد، نخیر، بل قالیباف نقطه ضعف آیت الله های ما را نیک دانسته و خواسته که با خود شیرینی، هدیه ای به آیت الله ها بدهد و خود با دوچرخه ی رؤیاهای آنان رکاب زند. با اطمینان می گویم: اگر رؤیای صهیونیست ها چیرگی بر وسعتِ سرزمین های نیل تا فرات باشد، رؤیای آیت الله های ما، نجنبیدنِ احساس در آقایان است بخاطر با حجاب بودن بانوان. یعنی اینها گیرِ بشریتِ ماقبل و ما بعد تاریخ را در همین یک نکته می دانند و بس. من وقتی در قم به آیت اللهی برخوردم که حدوداٌ نود سالی از عمر مبارکش می گذشت اما بخاطر سرکوب همان غریزه و تمایل احتمالیِ جنسی اش از پس پرده با بانوان سخن می گفت، نه تعجب کردم نه به حیرت فرو شدم. چرا؟ چون شعار ناگفته ی آیت الله های ما به جناب دشمن این است: اگر می توانی بیا و فرش و سجاده از زیر پای من بکش و ببر، اما کاری به دنیای قشنگی که من با حجاب برای خود ساخته ام نداشته باش.

اگر دانشمندانِ همه ی عصرها، به ثبت اختراعات و اکتشافات خود مصر بوده اند که اسمی از آنان به یادگار بماند، دلخوشیِ آیت الله های ما فهماندنِ این کشف بزرگ است به بانوان جهان که: زنان بی حجاب بخاطر جنباندن شوق جنسیِ آقایان عرش الهی را به لرزه در می اندازند و بانوان با حجاب به استحکام این عرش مدد می رسانند. با این همه، باور کنید هرگز نیز از این تعجب نمی کنم که چرا درصد فراوانی از فرزندان و نوه ها و نبیره های این آیت الله ها در شمار بی اعتقادان و بدحجابان و بی حجابان اند و اصلاً به بساط تقلید هیچ اعتنایی نداشته اند و ندارند.

محمد نوری زاد
بیست و نهم مرداد نود و سه – تهران