من یک جورهایی این جنایت های جاریِ اسراییل را با توافقات اخیر ژنو مرتبط می دانم. حالا چه جوری اش بماند. این که همه جای دنیا به صدا در آمده و جمهوری اسلامی نشسته است و دارد این قضایا را به تأنّی از سر می گذراند، نه چیز مختصری است که بشود نادیده اش گرفت. سابقاً تقّی اگر از اسراییل بر می جست و به توقّی از فلسطینیان بر می خورد، فغان و شعار و ناسزا بود که از حنجره های حاکمان و امامان جمعه و سرداران سپاه بر می جست. با این همه من زیاد بد بین نیستم. خواستم به رهبر و یا شاید مثلاً به وزارت کشور پیشنهاد بدهم که اگر در ظرفشان می گنجد، یک مجوزی برای ما صادر بفرمایند تا جماعت سبز در اعتراض به فجایع غزه یک اعتراضی و یک راهپیمایی ای سامان بدهد. تجسمش نیز البته ناممکن است. تماشا کنید: اهالی بیت مکرم و سرداران فربه ی سپاه نشسته باشند و جماعت سبز در حمایت از مردمان بی گناه و بی دفاع غزه فریاد بر آورند.

محمد نوری زاد
سی ام تیرماه نود و سه – تهران