من می گویم حالا که جناب ” داعش” مثل چی شیعه می کشد و جلو می آید، بیاییم و باب یک مذاکره ی خیلی منطقی را با آنان وا کنیم. به داعشی ها بگوییم: والا بخدا ما پیش از انقلاب با سنی ها و سایرین آرام و بی تپش داشتیم زندگی می کردیم. کسی بر کسی بر تری نداشت. به داعشی ها بگوییم: شما بیایید و دست از کشتن مردم بی دفاع و بی تقصیر بردارید در عوض ما چند نفر آدم مؤثر را برای شما ارسال می کنیم تا هر طور که خودتان صلاح می دانید با آنان بر خورد کنید. این چند نفر گزیده ای از کسانی هستند که در لباس دین، بجای ادب و محبت و مدارا و خردمندی، تخم تفرقه و بد بینی و تحقیر و ناسزا و دشمنی و بی خردی را در میان ما پراکنده اند.

یک: حضرت آیت الله مکارم شیرازی که تریلیاردها دزدی را و فروش بانوان ایرانی و هزار جور مفسده ی حکومتی را می بیند اما هم حجاب اسلامی و هم دشمنان وهابی از زبانش نمی افتد. دو: جنابان علم الهدی و خاتمی که جز نفرت پراکنی عُرضه ی دیگری نداشته و ندارند.و بقولی انگار سق اینان را با عصبیت های جاهلی برداشته اند. سه: جمعی از مداحان و فحاشان، که جاده صاف کن کسانی هستند که بقایشان را در تضعیف و تحقیر دیگران می دانند. چهار: سید حسن نصرالله که میلیاردها پول ما را بی اجازه و رضایت ما بالا می کشد و همچنان بر طبل اسلام و امامان شیعه می کوبد. پنج: شیخ مصطفی پورمحمدی و شیخ روح الله حسینیان و شیخ علی فلاحیان، گفتیم حالا که دست تان گرم است این چند تا را هم داشته باشید در کنارتان شاید بکارتان آمدند و شیوه های سربه نیست کردن شیعیان را از اینان بیاموزید. از اینان بیاموزید که چگونه می شود آدم کشت و همچنان وزیر و نماینده ی مجلس خبرگان و نماینده ی مجلس شورای اسلامی باقی ماند. شش: این قاضی صلواتی و قاضی مقیسه هم بد نیستند در قانونی جلوه دادن آدم کشی هایتان.

محمد نوری زاد
بیست و نهم خرداد نود و سه – تهران