نوشته های امروز خود را تقدیم می کنم به :

زندانیان عقیدتی اهل سنت که این روزها بیش از دو ماه است که در اعتصاب غذا بسر می برند.

——————————-

داستان ماهشهر، سپاه و پیمانهای بدون مناقصه

نزدیکی های ظهرمی رسم به ماهشهر. پیش ازاین ماهشهررا ندیده ام. چرخی درشهرمی زنم ودارایی های ظاهری اش را تماشا می کنم. ماهشهرشهری است نسبتاً با آب ورنگ. با مناطقی مرفه ومناطقی متوسط ومناطقی محروم نشین. عمده ی شهرت ماهشهربه مجتمع عظیم پتروشیمی آن است که درشهرکی درهمان نزدیکی ها واقع است. با هجده واحد مستقل اما درکنارهم که هرکدام قراربوده محصول مؤثری تولید کنند وارزش افزوده ای ایجاد کنند. جوری که این مجتمع به تولید وفروش مواد خام مجبورنباشد وهمان مواد خام را به محصولاتی ارزآوربدل کند. درباره ی مجتمع پتروشیمی بعداً خواهم نوشت.

درماهشهر، ردّ معماری وشهرسازی انگلیسی ها را – همان که درآبادان دیده ام – می شود مشاهده کرد: خانه های مسکونی منظم وویلایی. با سقف های شیب دار. ودیوارهایی برکشیده ازشمشاد که بعدازانقلاب این دیوارهای شمشادی را با توری های فلزی نفوذ ناپذیرکرده اند وبه زیباییِ آنها خراش انداخته اند.

درورودیِ ماهشهردوچیزبیش ازهمه جلب توجه می کند. یکی کوه نمک است که با تبخیر آب دریا نمک بجای مانده را جمع آوری ودراین مکان انبارمی کنند. ودیگری ردیف تانکرهای مواد نفتی است که همگی عراقی اند و ازاربیل به مقصد ماهشهربارگیری می شوند. من پیش ازاین، این تانکرها را درقصرشیرین دیده ام که ازمرزبه این سوی می آیند وکلی حادثه وخسارت بجای می گذارند ومردم را می آزارند ومختصررونق معیشتی نیزدرشهرها وروستاهای میانی بجای نمی گذارند. شنیده ام که این تانکرها الکل یا بنزن می آورند و نفت کوره وگازوییل می برند. احتمال می دهم روانه کردن اینهمه تانکرسنگین با اینهمه خسارت وآسیب به این سوی، به معاهدات میان سپاه قدس با سران کردستان عراق مربوط باشد. که لابد به ازای این گشاده دستی، چیزی می دهند وچیزهایی می گیرند.

اغلب مردان وزنان ماهشهری بیکارند. آنان که استخدام شده ومشغول بکارند، عمدتاً ازاصفهان وشهرهای شمالی بدینجا آمده اند. یعنی پیمانکاران، پرسنل خود را با خود می آورند ومردمان ماهشهررا ازاین گنج بزرگ نصیبی نیست.

ماهشهرکه می گویم، شما سه شهرِ سربندر وماهشهروجراحی(شهرچمران) را توأمان تصورکنید. مردمان ماهشهریا فقیرند – که عمدتاً عرب اند – یا از طبقه ی متوسط. پولهای کلان پروژه ها ازماهشهرخارج می شوند. بهمین خاطرآبادانی مؤثری که نشان ازرفت وآمد آنهمه پول وته نشین شدن قسمتی ازآنها درماهشهرباشد، مشاهده نمی شود. طبقه ی ثروتمند یا کلان ثروتمندان درماهشهرقلیل اند.

دراینجا معرکه گردان همه ی پروژه ها: سپاه است. مثل همه جا. ودراینجا غلیظ ومسلط وبی مخالف وبی مزاحم. دراینجا ورد زبان همه ی مردم ” قرارگاه خاتم الانبیاء ” است. قرارگاه خاتم با ” قُرب” های چند بچندش. مثل قرب کربلا وقرب نجف. که این قرب ها سردرپروژه های بدون مناقصه می برند وحالا نخورکی بخور! درماهشهر، سرداران سپاه، درشمارکلان ثروتمندان این شهرغارت شده اند. که ازهرپیمان بدون مناقصه، شش قسمتش را خودشان برمی دارند ویک هفتمش را برای انجام کاربه پیمانکاران رفیق ودوست می سپرند.

این سفر در نیمه ی دوم آذرماه صورت پذیرفته است.

محمد نوری زاد

آذرماه نود و دو- ماهشهر