سر تیتر خبرها

عیادت زهرا رهنورد و خانواده زندانیان سیاسی از همسر محمد نوری زاد

زهرا رهنورد به همراه جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی در شب یلدا، در منزل محمد نوری زاد حضور یافتند تا از فاطمه ملکی، همسر او که تا عصر روز سه شنبه در سی سی یو به سر می برد، عیادت کنند. خانواده های زندانیان سیاسی همچنین در بیانیه ای اعلام کردند که برای اعلام همبستگی با زندانیان معترض روزه دار و اعتصاب کننده، روز یکشنبه را روزه سیاسی می گیرند…

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی با حضور در منزل محمد نوری زاد و عیادت از همسر او، خانم ملکی که تا عصر دیروز در سی سی یو به سر می برد، مراسم آئیینی یلدا را گرامی داشتند.

به گزارش کلمه، در این دیدار که زهرا رهنورد نیز حضور داشت، از خانم ملکی دلجویی به عمل آمد و عیادت کنندگان همبستگی خود را با خانواده نوری زاد و سایر اعتصاب کنندگان اعلام داشتند.

آنها همچنین ضمن ابراز نگرانی نسبت به مشکلاتی که برای اعتصاب کنندگان به وجود می آید، اظهار امیدواری کردند شرایط به گونه ای پیش برود که هیچ زندانی سیاسی از سر اضطرار به این شیوه اعتراضی روی نیاورد.

فاطمه ملکی نیز که هنوز در بستر بیماری بود، ضمن تشکر از میهمانانش به شرح آنچه بر او و خانواده اش در روز عاشورا رفته بود، پرداخت و گفت: در حالی که نماینده نیروی انتظامی مشغول گفتگو با ما بود، نیروهای امنیتی حمله ور شدند و متأسفانه صحنه هایی به وجود آمد که هیچ یک از ما تصورش را هم نمی کردیم.

وی در عین حال، همه وقایع و برخوردهای پیش آمده را در نهایت خیر دانست و آرزو کرد که پایان این داستان زشت، نیکو باشد.

در این ملاقات همچنین فرزندان محمد نوری زاد هم گوشه هایی از رفتارهای زشتی را که در حالت بیهوشی مادرشان با آنها و دیگر اعضای خانواده شده بود، شرح دادند و گفتند: ما در اوج نگرانی و بی خبری رفته بودیم از حال پدر مطلع شویم و نتیجه این پیگیری، بستری شدن مادرمان در سی سی یو شد و این واقعا جای تشکر دارد!

خانواده های زندانیان سیاسی که در پایان جلسه قرآن و دعای هفتگی شان به دیدار خانواده نوری زاد آمده بودند، از تصمیم روزه سیاسی در اعلام هم بستگی با زندانیان سیاسی معترض به تضییع حقوق اولیه شان خبر دادند و در پایان با تفأل به حافظ ، حال آقای نوری زاد را از زبان لسان الغیب پرسیدند که در سایت شخصی ایشان درج خواهد شد.

خانواده های زندانیان همچنین با صدور بیانیه ای، اعلام کردند که برای اعلام همبستگی با زندانیان معترض روزه دار و اعتصاب کننده، روز یکشنبه آینده را روزه درا خواهند بود.

متن این بیانیه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلّت بفنائک

بار دیگر محرم رسید و دل های دردمند ما خانواده های زندانیان سیاسی بازهم سوگوار اولاد رسول الله (ص) شد. محرم رسید و ما شاگردان مکتب حسین (ع) بار دیگر در پیشگاه خدای حسین (ع) با او پیمان بستیم که با التزام تمام به آزادگی، به سهم خود اجازه ندهیم خون پاک او پایمال سم ستوران جنایتکاران بی دین شود.

ما خانواده های زندانیان سیاسی خوش بینانه تصور می کردیم که ماه محرم و یادآوری داستان کربلا، دل های سخت را نرم کرده و نیت های سوء را به خیر و صلاح می آورد.
تصور می کردیم در این ماه حرام نام و یاد سرورآزادگان حسین (ع) و نام و یاد خواهرش زینب(س)، پیام رسان قیام عاشورا و تمام کننده رسالت حسینی، مردانی را که روز و شب سینه زن حسین اند و اصحاب و اولاد او و بر سر سفره اطعام اباعبدالله (ع) می نشینند و اشک ها را ذخیره آخرت می کنند، گشایشی در قلب و تحولی در روحشان ایجاد خواهد کرد اما حمله وحشیانه و وقیحانه به خواهرانمان و فرزندانمان، خانواده های نوری زاد و تاج زاده در بعدازظهر عاشورا و در حالی که آنان لب به دعا گشوده بودند و از حسین و خدای حسین(ع) فرج در مهمّات و مشکلات را طلب می کردند، ما را از غلفتی که به آن دچار شده بودیم به در آورد. و هنوز در لرزش این منکر عظیم در روز عاشورا بودیم که خبر بازداشت جوانانی دیگر از خیل بی گناهان این دیار و به ویژه فرزند بیمار یکی از آزادگان دربند که خود مادر طفلی خردسال است، داستان عاشورا و کربلا را برایمان زنده کرد و کاروان اسرای کربلا و زشتی و اهانتی را که ستمگران دوران بر آنان روا داشتند، به چشم ما آورد و به یاد آوردیم که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا».

اینک ما خانواده های مظلوم زندانیان سیاسی محروم مانده از حقوق اولیه خویش چه داریم که با مردم عزیز و همراه ایران بگوییم جز آن که به فرموده خدای محرم و عاشورا و حسین (ص) و کربلا باز هم استعانت به صبر و صلوة خواهیم ورزید و خشونت کودتاگران تمامیت خواه را که تحمل حق گویی عزیزان ما و حق خواهی ما را ندارند، با صبوری و پایداری پاسخ می دهیم. ما اهل نماز و روزه ایم و با همین سلاح و با جمع و جماعت هایمان به پیروزی خواهیم رسید ان شاء الله.

اینک ما خانواده های زندانیان سیاسی ضمن تقبیح و نکوهش همه سختی ها و زمختی های موجود در اعمال نابخردانه دستگاه امنیتی، و تحت فشار آن ها، بی عدالتی های موجود در نظام قضائی مان، تا برطرف شدن همه و تندی های مضاعف بر عزیزانمان اعم از قطع تماس های تلفنی، قطع ملاقات های حضوری و ممنوع الملاقات شدن تعدادی از آنان که متأسفانه منجر به اعتصاب غذایشان از سر اضطرار شده است، با اعلام همبستگی با عزیزان معترض روزه دار و اعتصاب کننده، روز یک شنبه را روزه سیاسی می گیریم و درب های خانه هایمان به روی همه آنان که چون ما به صبر و صلوة استعانت جسته اند باز خواهد بود و با درک پیام آزادگی مولایمان سیدالشهداء(ع) و همراه با او تکرار می کنیم: «انی لااری الموت الاالسعادة و الحیاة مع الظالمین الا برما»

تعدادی از خانواده های زندانیان سیاسی
اول دی ماه ۱۳۸۹

Share This Post

درباره محمد نوری زاد

با کمی فاصله از تهران، در روستای یوسف آباد صیرفی شهریار به دنیا آمدم. در تهران به تحصیل ادامه دادم. ابتدایی، دبیرستان، دانشگاه. انقلاب فرهنگی که دانشگاهها را به تعطیلی کشاند، ابتدا به آموزش و پرورش رفتم و سپس در سال 1359 به جهاد سازندگی پیوستم. آشنایی من با شهید آوینی از همین سال شروع شد. علاوه بر فعالیت های اصلی ام در جهاد وزارت نیرو، شدم مجری برنامه های تلویزیونی جهاد سازندگی. که به مناطق محروم کشور سفر می کردم و برنامه های تلویزیونی تهیه می کردم. طوری که شدم متخصص استانهای سیستان و بلوچستان و هرمزگان. در تابستان سال 1361 تهران را رها کردم و با خانواده ی کوچکم کوچیدم به منطقه ی محروم بشاگرد. به کوهستانی درهم فشرده و داغ و بی آب و علف در آنسوی بندرعباس و میناب. سال 1364 به تهران بازآمدم. درحالی که مجری برنامه های روایت فتح بودم به مناطق جنگی می رفتم و از مناطق عملیاتی گزارش تهیه می کردم. بعد از جنگ به مستند سازی روی بردم. و بعد به داستانی و سینمایی. از میان مستندهای متنوع آن سالهای دور، مجموعه ی “روی خط مرز” و از سریالهای داستانی: پروانه ها می نویسند، چهل سرباز، و از فیلمهای سینمایی: انتظار، شاهزاده ی ایرانی، پرچم های قلعه ی کاوه را می شود نام برد. پانزده جلدی نیز کتاب نوشته ام. عمدتاً داستان و نقد و مقاله های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی. حوادث خونین سال 88 بساط فکری مرا درهم کوفت. در آذرماه همان سال بخاطر سه نامه ی انتقادی به رهبر و یک نامه ی انتقادی به رییس قوه ی قضاییه زندانی شدم. یک سال و نیم بعد از زندان آزاد شدم. اکنون ممنوع الخروجم. و نانوشته: برکنار از فعالیت حرفه ای ام.

4 نظر

  1. درود بر مرد راستین و صادق.من ۴۹ماه بصورت بسیجی در جبهه حضور داشتم.اما اینک بروشنی صدای پای استبداد دینی و دیکتاتوری را میتوان شنید.من سالهای سال است که بشدت مخالف این حکومت غیر مردمی و خشن هستم و حاضرم برای نجات مردم اسیر و مظلوم کشورم جانم را بدهم.مرد بزرگ و انسان محترم و برادر گرامی ملت ایران بنیکی یاد شما را گرامی داشته و مبارزه مردان مانند شما را میستایند.باید همگی آماده شویم تا حکومت مردمی و غیر دینی را بجای این حکومت بنشانیم تا دین و اخلاق مردم دوباره جان بگیرد.

     
  2. دوستدار نوریزاد

    چرا از احوال خود جناب نوری زاد چیزی نمی گویید

     
  3. و در پایان با تفأل به حافظ ، حال آقای نوری زاد را از زبان لسان الغیب پرسیدند که در سایت شخصی ایشان درج خواهد شد.

     

ارسال پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نمیشود.

 سقف 5000 کاراکتر

Optionally add an image (JPEG only)

75 queries in 0878 seconds.