اساساً چرا باید جمعیت ما چندی دیگردرشمارپیرانِ جهان رقم بخورد؟! مگرمی شود جوانان ما به بهانه ی نداری ومعیشتِ ناپایدار، مقوله ی مهم وشایسته ای چون ازدیاد نسل را بفراموشی بسپرند؟ مگرتولید بچه کاردشواری است؟ مگرتولید بچه به مواد اولیه و تحریم ها واینجورقضایا مربوط است؟ هرگز! تولید بچه به دانشِ بومی ما محتاج است که شکرخدا ما را دراین تخصصِ عظما مهارتی است بس بسیط. یعنی آمریکا واسراییل وملت های چشم تنگ دنیا اگرهمگی دست به دست هم بدهند وبا ما دشمنی کنند هرگزنمی توانند ما را ازاین رسالت ملی بازدارند.

پس چه باید کرد؟

راستی برای رفع نگرانی جناب رهبری ومراجع عظام وروحانیان اسلامخواه وتریبون های جمعه وجماعت چه می شود کرد؟ چگونه می شود براین نگرانی درست ومنطقی فائق آمد وریشه ی آن را خشکاند؟ ازآنسوی، الحق اگرجوانی بیاید وبگوید: من بیکارودلمرده ام ودستم ازمال دنیا تهی است ازدواج کدام است؟، ویا دیگری بگوید: من درتأمین زندگی خود وهمسرم معطل مانده ام چگونه مرا تاب بچه دارشدن باشد؟، نباید به اینها حق داد؟ واگربنا به هردلیل آمدیم وجانب این جوانان را گرفتیم وبه آنان حق دادیم، پس حق رهبرونگرانیِ بایسته ی ایشان وسایرروحانیان وحامیان چه می شود؟ راستش را بخواهید من ساعت ها به این مهم اندیشیده ام وراه برون رفت ازآن را یافته ام. بله، چه کسی می گوید نوری زاد تنها نقد می کند وراه حل ارائه نمی دهد. راه حل می خواهید؟ این هم راه حلی شدنی ونه صرفاً آرمانی. فی الفوروبدون فوتِ وقت وبدونِ تشریفات زائد:

اصل پیشنهاد نوری زاد برای بچه دارشدن میلیونی

این پیشنهاد من بسیارشدنی وسریع النتیجه است. جوری که امشب اگرتصمیم گرفته شود، با یک بخشنامه ی دوخطیِ جناب رهبرمی شود به انجام وتوفیق صد درصدی اش اطمینان یافت. بازتکرارمی کنم: این پیشنهاد صد درصد تضمین شده است. چگونه؟ می گویم: ما مگربیست میلیون بسیجیِ کارکشته ی دختروپسروحاضر یراق نداریم؟ ومگرقرارنیست بسیجیان دربزنگاههای ملی پای دررکاب نهند وخودی بنمایند؟ ومگربسیجیان زیرمجموعه ای ازسپاه نیستند؟ ومگرهرچه دلاروفرصت وسیاست وسررشته های ملی ومنطقه ای دردست سرداران فربه ی سپاه نیست؟ ومگرجناب رهبری فرمانده ی کل قوا نیستند؟ پس می شود به ضرب یک بخشنامه ی درون گروهی، بسیجیان رابه انجام این مهم دستورفرمود ویک شبه براین نگرانیِ ناجورخط کشید وبراین مشکل ملی فائق آمد وخودِ سرداران سپاه را نیزبه نظارت بایسته ی این مأموریت نچندان دشوارگمارد وآنان را به برآورد هزینه های احتمالی این راهکارصد درصد شدنی تحکم کرد.

محمد نوری زاد

نهم دیماه سال نود ودو – اهواز