به گمان من، تجلیل ضرغامی که نه، تجلیل رهبر از احمدی نژاد و اطلاق عنوانی چون “دولت جهادی” به کابینه ی او، درحقیقت زدن به سیم آخر تحمیق مردمی است که خود به چشم خود مفاسد این تنهاترین موجود مالیخولیای هزاره ی سوم را دیده اند و با رگ و پی از برکات دولت جهادی وی متنفع شده اند.

من می گویم:

تجلیل از احمدی نژاد، تجلیل از جهالت و بی خردی است. و تجلیل از تحمیق مردمی که اتفاقاً خوب می فهمند اما گرفتار چنبره ای از قوانین عهد قجری اند و گریزگاههایشان را سرداران فربه از مال حرامِ سپاه بسته اند.

تجلیل از احمدی نژاد را حتی می توان بچگانه ترین دهن کجی به مردمی دانست که از سرِ ناچاری ایستاده اند و با حسرت به تاراج داشته های خود می نگرند.

تجلیل از احمدی نژاد، ترمیم وجهه ی تخریب شده ی شخص رهبر است که با برکشیدن فرد نامتعادلی چون احمدی نژاد، همه ی حیثیت خود را فرش زیرپای او کرد.

تجلیل از احمدی نژاد، تجلیل از دروغ و فریب و تهمت و عدم تعادل و دزدی های تریلیاردی است.

تجلیل از احمدی نژاد، یعنی: ای مردم، شما بروید کشکتان را بسابید که ما خودمان بلدیم چگونه سر و ته یک فضاحت بزرگ اسلامیِ برجوشیده از همخوانی نگاه رهبری به احمدی نژاد را بهم آوریم و بوی نامطبوعش را به مدد حماقت شما مردم رفع و رجوع کنیم و همچنان در متن علائق نافذ و ولاییِ شما نیز باقی بمانیم.

محمد نوری زاد
نوزدهم تیرماه سال نود ودو
تهران