نه‌ی بزرگ  یا تحریم؟
” حکومت در یک نقطه گم میشود”

تحریم

گروههای مختلفی از مردم و فعالین سیاسی با انگیزه های مختلف طرفدار تحریم انتخابات و عدم حضور در پای صندوقهای رأی هستند عده ای با دلیل و برخی با تقلید از دیگران.

تحریمیان چه کسانی هستند؟

الف – بعضی از دل بستگان رژیم گذشته  و مردم عادی که در اثر کینه جوئیهای حاکمیت کنونی ، هستی و زندگی خود را از دست داده و در صدد تلافی و انتقام گیری به هر قیمت میباشند. این افراد  بخاطر حقوق پایمال شده خود و خسارات بی دلیل  جانی ، مالی و حیثیّتی که به آنها تحمیل شده،  از فرط غیظ  حتی از کشاندن پای بیگانگان به داخل کشور و امحای رژیم بدون اهمیت دادن به کیان ملی و خسارات و تلفات انسانی  که به مردم عادی تحمیل میشود ابایی ندارند. از این دیدگاه تحریم انتخابات مستمسکی برای نا مشروع بودن رژیم به دست بیگانگان میدهد تا در صورتیکه منافعشان ایجاب کند از آن سوء استفاده نمایند.

ب- گروههایی که توان و امکان حضور در صحنه سیاسی کشور از آنان سلب شده است. این گروهها در پژواک تحریم و هم آوایی با دیگران ،صدای خود را رساتر میپندارند.

جـ – مردم ناراضی از سیاستهای حکومت که بدون تحلیلی از مکانیسم تحریم و نتیجه مورد انتظار از آن، تحت تأثیر جو  فوق به امید تغییر و گشایش در وضع معیشت و زندگی روزمره خود شعار تحریم را تکرار مینمایند.

د – بخشی از مخالفان درون رژیم که دستی هم در حکومت  دارند و  خود را آلترناتیو داخلی میدانند . افرادی از این گروه  که ثروتهای کلان از رانتها و یا بعنوان دور زدن تحریمها در داخل و خارج از کشور در اختیار دارند، مترصدند تا در غبار انقلاب و یا جنگ از صحنه بدر رفته و گم شوند .

هـ – مهمترین القا کننده تحریم انتخابات، خود رژیم میباشد . چون میداند معترضین برخلاف خواسته او عمل میکنند با اعلام مکرر احتیاج به انتخابات پرشور ،قصد آن دارد تا با خالی کردن میدان از اغیار و خسته و نا امید کردن جنبش اعتراضی از بودن نامهای شاخص و  مورد اعتماد آنها در لیست انتخاباتی، به هدف خود که برگزاری انتخابات ولی بدون تنش دست یابد. در این لینک توضیح داده شده که چگونه رژیم با تغییر موضع،  از زبان +خبر گزاری فارس ، تحریم را حتی از اصولگرایان می پذیرد . حاکمیت  اگر زمینه تحریم را گسترده ببیند، از رد صلاحیتها در هر سطح ابائی ندارد . محدود نمودن زمانهای ثبت نام و اعلام  صلاحیتها پیش از انتخابات ، برای فرصت دادن به این گمانه زنی ها ست.

تحریم انتخابات برخلاف آنچه بعضی گروههای معترض برآن اصرار دارند در تغییر وضع موجود تأثیر  منفی دارد چون زمینه را برای عبور بی خطر حکومت از انتخابات فراهم میکند و از این لحاظ تقویت دیکتاتوری است . ازطرفی این خطر را دارد که بهانه لازم را برای ماجراجویی بیگانگان و تحریم اقتصادی یا عملیات ایذایی فراهم نماید. اگر منظور از تحریم، اعلام به جهانیان است  که ما ملتی صاحب شعور و اراده سیاسی هستیم چرا مردم با “مشارکت معترضانه” در صحنه  و به هم زدن بازی حکومت و  استحاله یا فرو پاشی آن از درون،  اظهار وجود نکنند.

مردم معترض به سیاستهای کلی حکومت در 16 سال گذشته با مشارکت حداکثری خود سه تجربه موفق را بعنوان پشتوانه ای گرانقدر از خود بجا گذاشته اند.  در انتخابات سالهای 76 و 80 توانستند آقای خاتمی را در مقابل گزینه حکومتی بعنوان شخصیت مورد اطمینان خود به عنوان رئیس جمهور برگزینند. در سال  88 نیز جنبش سبز با همان اتحاد و رویکرد در حالی که از مسامحه خود در دورۀ اول کار احمدی نژاد سرخورده بود بقصد جبران مافات در انتخابات شرکت نمودند. ولی چون  حکومت تجربه های فوق را مد نظر داشت در مقابل منتخب ملت یعنی میر حسین موسوی تصمیم به سر کشیدن جام زهر و انجام  کودتایی نمود که مقدمات آن را از قبل تدارک دیده بود. در هر سه مورد مردم نسبت به دعوت به تحریم و ترک میدان توجهی ننمودند و توانستند پیروز واقعی صحنه باشند.

تفاوت جو سیاسی  در موارد فوق، با انتخابات 84 این بود  که در دور اول انتخاب احمدی نژاد، در نتیجه تردید و  چند  دسته گی که  با القای تحریم  توسط  حکومت بین معترضین شایع شد حاکمیت توانست با استفاده از تکرار تحریم توسط چهره های شناخته شده اپوزیسیون (بی آنکه خود متوجه باشند)  و خالی نمودن میدان از معترضین ، به  سادگی  احمدی نژاد را بعنوان نزدیکترین فرد به رهبری ،معجزه هزارۀ سوم ، کسی که امام زمان به او نظر دارد و… به خود رهبر و به ملت حقنه  کند  که دروغ پردازیها حنّاق ببار آورد و  گلوی خود رژیم را گرفت.  در آن دور مسئله حادی هم جز خواب ماندن آقای کروبی و شکایت بردن آقای  رفسنجانی نزد خدا بر ملا نگردید ، چون جنبش اعتراضی خود بخواب تحریم و  کرختی بی عملی فر و رفته بود.

ممکن است عده‌ای بحث نظارت استصوابی و تقلب را برای توجیه تحریم و بی اثر بودن شرکت در انتخابات مطرح نمایند که دلیلی است بسیار ضعیف. اولاً تقلب در صورت حضور پر شمار مردم در صحنه برای حکومت یا هر رژیمی دیگر غیر ممکن است.  به همین دلیل بود که رژیم تنها برای تغییر در انتخاب یک نفر (آقای موسوی)  مجبور به نشان دادن سعه صدر در ابتدا و انجام کودتای سازمان یافته و تحمل آنهمه حقارت و ضعف در مجامع بین المللی و تحمل خسارتها و تحریمهای بیسابقه شد. تقلب و آمار سازی  بخصوص اگر بر علیه تعداد زیادی داوطلب نظیر انتخابات مجلس یا شوراها باشد،   بدلیل  حضور نامزدها و  معتمدینی از سوی آنها  و گروههای ذینفع بر سر صندوقها (تقریباً 15 نفر بر سر هر صندوق رأی )،  که حاضرند برای تأمین منافع خود بقول خودشان خرخره یکدیگر را بجوند و هر کدام از آنها انواع پشتیبانی محلی ، قومی و اداری و غیره را دارند، کاری غیر ممکن است . برای  اجرای چنین برنامه ای با احتساب شمار مأمورین حاضر در محل رأی گیری  و ستادها  باید یک ملیون نفر رابا پنهان کاری آموزش دهند .  کاری غیر اجرائی که معلوم نیست هدف آن چه  باید باشد.

تقلب محلی در انتخابات به کرّات انجام شده که راستگرایان آنها را بنفع خود فیصله داده یا صاحب ادعا را بنحوی از میدان بدر کرده اند . نکته در این است که نظارت استصوابی از ابتدای کار حکومت را از  تقلب و تغییر نتایج کلی بی نیاز مینموده و هر گاه مانند انتخابات مجلس ششم  و کودتای 88 به این عمل دست زده تشت رسوائیش از بام فرو افتاده است.

 مشارکت معترضانه
یا پادزهر مهندسی انتخابات

برنامه مهندسی انتخابات کلاً بر زیر بنای نظارت استصوابی استوار است. بنا بر شواهد زیر برای مقابله با نظارت استصوابی، راهکار مشارکت فعال و معترضانه در تمام انتخابات ،  تصمیمی بوده که از سال 86 در سطح  جامعه گرفته شده و گروهها و احزاب سیاسی  بعداً بدان پیوسته‌اند. خلاصه این روش ریختن رأی اعتراضی (باطله) به تشخیص خود رأی دهندگان به صندوقها ،در صورتی است که  نامزدهای مورد اطمینان آنها در لیست نبوده ،یا از رویکردهای  سیاسی یا اقتصادی رژیم  ناراضی باشند.  با این ترتیب در هر رأی گیری  علاوه بر انتخابات، شمشیر رفراندم (ملی) هم بر سر حکومت به اهتزاز در میآید میآید.

از طرفی تصمیم به عدم معرفی یا تأیید داوطلب  از سوی تشکلها و احزاب سیاسی در انتخابات ، بیانگر اعتراض آنها  به عملکرد شورای نگهبان و مهندسی و آمار سازی  توسط حکومت میباشد   . این نوع از اعتراض  مسئله ای  فراتر  از انتخاب نماینده مجلس یا رئیس جمهور را مد نظر دارد و آن میزان قرار دادن  رأی مردم و  احیای اصل جمهوریت در کشور است . عدم معرفی داوطلب از سوی احزاب معترض و یا رد صلاحیت آنها از سوی حکومت، مقدمه و دلیل اجرای فاز مشارکت معترضانه در هر دور از انتخابات برای مردم است .

وقتی اصلاح طلبان ضمن عدم معرفی داوطلب در انتخابات سال 88 از بکار بردن کلمه تحریم خود داری  و یاد آوری  میکنند به اینکه “مردم می‌دانند با چنین انتخاباتی چگونه برخورد کنند”. منظور عمومیت یافتن رأی اعتراضی و بیان اراده ملی به برون رفت از دائره بسته ولایت مطلقه سلطنتی  و حکم حکومتی است . نتیجه این هم آهنگی بین احزاب و مردم تبدیل  فرصت انتخابات به تحمیل رفراندم به حاکمیت میباشد.

برای یاد آوری بیشتر  نمونه هایی از اظهار نظرها و تصمیمات  شخصیتها و احزاب آزادی خواه در باره نحوۀ مقابله با بختک ولایت مطلقه ذیلاً نقل میشود. این تکرار بیشتر بخاطر اهمیت تأثیر قطعی و بی چون و چرای این روش است.  کافی است به نامها و میزان اشراف و احاطه  آنها به امور اجرایی در گزارش زیر توجه فرمایید.

پس از عمومیت یافتن طرح مقابله با معضل نظارت استصوابی در جامعه از طریق دادن رأی منفی (باطله) در انتخابات   ، نهضت آزادی در تاریخ 17 اسفند 86 با رویکردی مثبت به این گزینه در اعلامیه ای تحت عنوان «اعتراض به ‌انتخابات غير آزاد، مشاركت تنها در حوزه‌هايي كه ‌امكان رقابت موثر وجود دارد» نوشته بودند که:

« به مردم عزیز ایران پیشنهاد می‌کند كه به منظور اعتراض به‌انتخابات فرمايشي، تنها در حوزه‌هايي كه ‌امكان رقابت مؤثر وجود داشته باشد به نامزدهايي رای دهند که می‌توانند با پيروي از روش و منش مدرس‌ها، مصدق‌ها، بازرگان‌ها و سحابی‌ها، شجاعانه به دفاع از حق حاکمیت ملی و حاکمیت ملت ایران پرداخته، آزادی مردمان را به مال و مقام ناچیز دنیا نفروشند».

جبهه مشارکت ایران اسلامی (متشکل از هفده تشکل و حزب سیاسی) ، پس از دور اوّل انتخابات مجلس هشتم ، در بیانیه تحلیلی خود در تاریخ 29 اسفند 86 آورده‌ بودند که:

« جبهه مشاركت ايران اسلامي در ارزيابي شرايط موجود و نتايج انتخابات مجلس هشتم فضاي ژلاتيني و متفاوت از گذشته را مي‌بيند و از عمل سياسي و انتخاباتي مردم رأی ‌دهنده و نيروهاي سياسي اصلاح‌طلب نوعي رشد يافتگي وبلوغ سياسي را درمي‌يابند و اينكه «حضور معترضانه»‌ مي‌تواند راهبرد جديد براي مواجهه با عرصه تنگ سياسي ايران باشد. از اين رو از همه نيروهاي سياسي اصلاح‌طلب مي‌خواهد كه با تجميع نيروها در مسيري واحد راه آينده را هموارنمايند. تجربه ‌انتخابات شوراهاي سوم و مجلس هشتم نشان داده ‌است كه تجميع نيروهاي اصلاح‌طلب (به رغم تفاوت‌هاي نگرشي) حضور معترضانه حتی در شرایط سخت را سد شکن و نتیجه بخش میدانند».

آقای عیسی سحر خیز  که در دورۀ اصلاحات مدیر کل مطبوعات داخلی بودند ، در اسفند ماه 86 طی مقاله‌ای منظور طرح برون رفت از دور باطل انتخابات مهندسی شده را حفظ آبروی نظام دانسته‌اند. ایشان بعداً نیز تا زمان برگزاری مرحله دوم انتخابات طی سه مقاله با عنوانهای رالي انتخابات در چالش تحريميان پيگير – رالی انتخابات و رقابتها -و چالش عقل و احساس- به‌استدلال‌های طرفداران تحریم انتخابات در مقابل باورمندان به شرکت فعال و معترضانه در آن پرداخته‌اند، ونهایتاً در مقاله چالش عقل و احساس در مورد استفاده از راهکار مشارکت فعال و معترضانه در انتخابات، شخصاً آنرا بعنوان سخت‌ترین گزینه پیش روی اصلاح‌طلبان میدانستند.

در اواخر فروردین 87 و با نزدیک شدن زمان برگزاری مرحله دوم انتخابات، معترضین به روند کلی ردّ صلاحیتها برنامه‌های اعتراضی خود را رساتر بیان نمودند از جمله آقای تاج‌زاده در سخنرانی خود در مجمع دانش‌آموختگان ایران اسلامی با روشن بینی تمام از بستر سازی اقتدار گرایان برای سلطۀ نظامیان بر مقدّرات کشور گفته بودند که:

شعار دولت کودتا این بود؛ سیاست وحکومت در ایران یعنی اعلیحضرت و دیگر هیچ …. ما اسم استراتژي خود را در زمان يكدست شدن قدرت در داخل كشور «حضور معترضانه» گذاشته‌ايم، يعني براي دفاع از آرمان‌‌هاي مردم فعاليت مي‌كنيم و در انتخابات حاضر مي‌شويم و ضمن دفاع از عقايد خود، به رفتارهاي تماميّت‌خواهانه و غيرقانوني جناح حاكم اعتراض مي‌كنيم و مي‌كوشيم ضمن جلوگيري از نظامي شدن فضا، امكان تداوم سياست‌ورزی در شرايط موجود را حفظ كنيم تا نااميدی مطلق جامعه را فرا‌نگيرد و نگاه به خارج از كشور يا روش‌هاي خشن معطوف نشود. روشن است موفقيت ما در اين زمينه به عملكرد اصولگراها نيز بستگي دارد كه چه مقدار غرور و مستي را كنار بگذارند و به شيوه‌ای عقلاني كشور را اداره كنند….

و نیز اینکه: ___استراتژي دوم اين است كه ما در هر شرايطي كه به سر مي‌بريم اجازه ندهيم،‌ طرفداران تك صدايي و روش‌هاي استبدادي يك گام جلوتر بيايند. بايد آنان را هر جا كه هستند متوقّف كنيم و سپس در جهت عقب‌نشيني آنان بكوشيم. اين استراتژي احتياج به حضور معترضانه دارد، يعني در زماني كه قدرت از شما انتظار «بله چشم فوري» گفتن دارد، شما در صحنه حاضريد اما مي‌گوييد… نه !

– سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در گزارش تحلیلی خود از انتخابات مجلس هشتم؛ اعلام نمود که:

« به‌اعتقاد ما، راهبرد كلي متّخذه توسط ائتلاف اصلاح ‌طلبان، يعني مشاركت مشروط و معترضانه، راهبردی صحيح و اصولی بوده كه‌اقدام عملی متناسب با آن در انتخابات اخير؛ مشاركت فعال در حوزه‌هاي انتخابيّه‌ای كه‌امكان رقابت واقعي و جدي برای اصلاح‌طلبان وجود داشته و پرهيز از مشاركت و مشروعيت بخشی به‌ انتخابات در حوزه‌های غير رقابتي، در اعتراض به روند جاري بود. همچنين در خصوص انتخابات در حوزه‌هايی كه در آن مشاركت داريم نيز، راهبرد فوق را به مفهوم نشان دادن عكس العمل درخور نسبت به تخلفات انتخاباتی مجريان و ناظران در امر برگزاري انتخابات سالم، حتی تا مرز كناره‌گيری از انتخابات در هر مرحله از آن تلقی مي كنيم. بنابراين ضمن اينكه به عنوان بخشی ازائتلاف اصلاح‌طلبان به سهم خود مسئوليت اقدامات انجام شده را مي‌پذيريم و اين پذيرش را يكي از لوازم شكل گيری و تداوم ائتلاف تلقی می ‌کنیم، همانگونه كه در بيانيه قبلي خود كه پيش از برگزاری مرحله‌اول انتخابات صادر شد،به‌اقتضای شرایط، اجمالاً بيان كرديم، معتقد بوديم كه‌اصلاح‌طلبان در تبعيت از راهبرد اعلام شده خود، ضمن مشاركت جدی در انتخابات 50 كرسي رقابتي، مي بايست از معرفي نامزد در ساير حوزه‌های انتخابيه كه حاصلي جز اتلاف توان وتضييع نيرو و روحيه‌اصلاح‌طلبان و سوء استفاده برگزاركنندگان انتخابات غيررقابتی نداشت، خودداری مي‌كردند.

سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران ضمن تشكر از رفتار انتخاباتی آگاهانه و هوشمندانه شما كه به تناسب شرايط متفاوت موجود به وقوع پيوست، به عنوان جمع‌بندی عملكرد اصلاح‌طلبان در انتخابات گذشته و چگونگي استمرار اينفعاليت‌ها در آينده، اعلام مي‌نمايد علی رغم انتقادات موجود به برخی تصميمات تاكتيكی اصلاح‌طلبان در انتخابات اخیر كه در این بیانیه نيز به گوشه‌اي از آن‌ها اشاره شد و در صورت اجتناب از آن‌ها و جایگزین ساختن تاکتیک‌هایی متناسب با راهبرد متخذه، دست‌آوردهای به مراتب بيشتری نصيب اين جناح مي‌کرد، معتقد است كه حضور در انتخابات اخير بر مبناي راهبرد «مشاركت مشروط و معترضانه» و با حفظ همگرايی و ائتلاف فراگير اكثريت قريب به‌اتفاق اصلاح‌طلبان صورت گرفت، اقدام صحيحي بوده‌است كه مي بايست با رفع نواقص و کاستی‌های آن، مبنای حركت اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی قرار گيرد. ما بايد با پيگيری و وفاداری به تمامي اجزای راهبرد فوق، از جمله؛ ملحوظ داشتن قطعی معیارها و شروط تعیین شده برای مشارکت در انتخابات، راه پر پيچ و خم، صعب و دشوار اصلاحات را ادامه داده و مخاطرات پيش روی كشور و نظام را مرتفع سازیم».  ببینیم حکومت در مورد اعلام صلاحیتها چه سیاستی در پیش میگیرد تا تصمیم بگیریم بر روی برگه انتخاباتی چه بنویسیم.

در مجموع باید گفت که تحریم نه قابل اجر است و نه تأثیری مثبت برای مردم  دارد چون رژیمها غیر دموکراتیک در جهان بسیارند که کارنامه هایشان کمنر از حکومت ایران سیاه نیست . ولی مشارکت معترضانه مردم در هر کشور و در هر نظام که انتخابات بر گزار میشود میتواند حکومت را از درون پاشیده و در خود فرو ریزد. میزان رضایت و رأی مردم است.

بد نیست به طنز خبری که کیهان برنده انتخابات رئِس جمهوری را ؛ (آرای باطله) اعلام خواهد نمود با دقتّی بیشتر توجه فرمایید.

و نهایتاً آنکه آقای دکتر نوری زاد در انتشار  مقاله ای در همین زمینه با عنوان “قدرت سیاسی و چوب تر “، نقش حکومت را در گفتن نه بزرگ،  به نقطه نه تقلیل داده اند.

cyyaad@gmail.com

 اطلاعات بیشتر: